ศูนย์อนุรักษ์และศึกษาระบบนิเวศป่าชายเลน โรงเรียนบางตะบูนวิทยา

 ตั้งอยู่ด้านหลังโรงเรียนบางตะบูนวิทยา ระหว่างทางไปอ่าวบางตะบูน ป่าชายเลนบริเวณนี้ได้รับการอนุรักษ์ไว้อย่างดีจึงค่อนข้างอุดมสมบูรณ์มาก มีพื้นที่ประมาณ 40 ไร่ ซึ่งทางโรงเรียนได้จัดทำสะพานไม้และสะพานคอนกรีตยาวประมาณ 150 เมตรเดินเข้าไปในป่าชายเลนซึ่งมีต้นไม้ขึ้นอยู่หนาแน่น และมีสัตว์ที่อาศัยอยู่บนพื้นป่ามากมาย โดยเฉพาะ ปลาตีน ปูซึ่งจะดีดก้ามส่งเสียงดังไปทั่วอยู่ตลอดเวลา นอกจากนี้ในฤดูฝนจะพบหิ่งห้อยแมลงที่เรืองแสงได้อีกด้วย ทางเดินศึกษาธรรมชาติจะอยู่ติดกับชายทะเลซึ่งสามารถเห็นวิถีชีวิตการทำประมงพื้นบ้าน ผู้สนใจท่องเที่ยวศึกษาป่าชายเลนบริเวณนี้สามารถติดต่อได้ที่ โรงเรียนบางตะบูนวิทยา โทร. 0-3248-9174 โดยมีมัคคุเทศก์น้อยซึ่งเป็นเยาวชนในท้องถิ่นเป็นผู้นำชมให้ความรู้

ข้อมูลเพิ่มเติม:โทร. 0-3248-9174 (เวลาราชการ)

การเดินทาง แผนที่ ที่เที่ยว/ที่พัก

กดติดตามการเดินทางของเราใน Youtube ด้วยนะคะ

ข้ามสะพานปากน้ำบางตะบูน การเดินทางไปโรงเรียนบางตะบูนวิทยานั้น จากตัวเมืองสมุทรสงครามเลยมาตามทางหลวงหมายเลข 35 หรือถนน เพชรเกษม ประมาณ 10 กิโลเมตร สังเกตุทางซ้ายมือจะมีปั๊ม ปตท. ให้เลี้ยวเข้าทางคู่ขนานหน้าปั๊ม หรือจะแวะเข้าปั๊มไปเตรียมเสบียงในร้านสะดวกซื้อ 7-eleven ก่อนก็ได้นะครับ เพราะทางเดินชมป่าชายเลนแถวหน้าโรงเรียนไม่ค่อยมีร้านค้า ในโรงเรียนก็ไม่มีเหมือนกัน ปกติเสาร์-อาทิตย์ โรงเรียนจะเงียบมาก แต่ประตูจะเปิดให้เราเข้าไปได้ ถ้าต้องการน้องๆ นักเรียนเป็นไกด์ให้ต้องติดต่อล่วงหน้า ไม่งั้นก็จะต้องเดินชมป่าโกงกางแบบเงียบๆ ลำพัง เมื่อแวะซื้อของเข้าห้องน้ำในปั๊มแล้วไม่ต้องกลับขึ้นถนนเพชรเกษมนะครับ ให้ขับตามทางคู่ขนานไปอีกหน่อยจะมีทางแยก มีป้ายบอกชื่อสถานที่ท่องเที่ยวเต็มไปหมด โดยเฉพาะป้ายที่เขียนว่าทางลัดไปหาดชะอำ นั่นแหละใช่เลย ตรงนี้เรียกว่าทางหลวง ชนบท สส.2021 ขับตามป้ายชะอำมาเรื่อยๆ ถ้าใครเคยมาเที่ยวโฮมกระเตงก็จะคุ้นทางนี้เป็นอย่างดีเพราะเป็นทางเดียวกัน แต่พอถึงแยกโฮมกระเตงอย่าเลี้ยวเข้าไปเชียวละ ประมาณ 15 กิโลเมตรจะเห็นสะพานข้ามปากแม่น้ำสูงๆ ยาวๆ เป็นทางโค้งด้วยต้องระวังให้มาก บริเวณนี้ก็เรียกว่าพื้นที่บางตะบูนแล้วละครับ ชาวบ้านสร้างบ้านเรือนริมแม่น้ำหนาแน่น เป็นวิวสวยๆ มองได้ไกลจนถึงภูเขา ด้านหลังของผมก็เป็นปากแม่น้ำ ซึ่งมีฟาร์มเลี้ยงหอยอยู่มาก จากสะพานแห่งนี้ตรงไปอีกไม่ไกลก็จะถึงโรงเรียนบางตะบูนวิทยา

โรงเรียนบางตะบูนวิทยา นี่ก็มาถึงหน้าประตูโรงเรียนแล้วครับ ประตูจะเปิดด้านเดียว ในฐานะที่เราไม่ได้ติดต่อมาล่วงหน้า เราก็ต้องเปิดเข้าไปเดินตามลำพัง ในโรงเรียนมีอาคารเรียนแบบยกใต้ถุนสูง ก็เลยอาศัยเป็นที่จอดหลบแสงแดด

ป่าชายเลนหลังโรงเรียนบางตะบูน ด้านหลังอาคารเรียนที่เราจอดรถ เดินมาก็จะเห็นสะพานไม้ทอดยาวเข้าไปในป่าชายเลน สมกับที่บอกว่าเป็นพื้นที่ป่าชายเลนที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดแห่งหนึ่ง มองจากด้านนอกก็เห็นต้นไม้หลายชนิดขึ้นอยู่หนาแน่น ทางเดินสะพานไม้ลักษณะก็คล้ายๆ กันกับป่าชายเลนที่เปิดเป็นสถานที่ท่องเที่ยวแห่งอื่นๆ คือต้องมีสะพานไม้หรือคอนกรีตให้เราเดินเข้าไปยาวตลอดแนวป่า

ป่าชายเลนบางตะบูน เดินไปเรื่อยๆ เราก็จะเห็นจุดพักที่ทำที่นั่งสำหรับคนที่มาเป็นหมู่คณะ ซึ่งจะมีป้ายอธิบายความรู้เกี่ยวกับระบบนิเวศวิทยา ความเป็นอยู่ของสิ่งมีชีวิตหลากหลายที่อาศัยซึ่งกันและกันในป่าชายเลน ระหว่างทางเดินเราจะได้ยินเสียง เป๊าะ ๆๆๆ ดังๆ เป็นระยะๆ ก็เป็นเสียงปูก้ามดาบมันดีดก้ามเสียงดัง อาจจะเป็นเพราะต้องการข่มปูตัวอื่นที่เดินเข้ามาในเขตของมัน ฟังเพลินดีทีเดียว อากาศที่นี่ก็ร่มรื่น จะให้ดีก็ต้องติดต่อไกด์นักเรียนตัวน้อยมาบรรยายจะได้ความรู้กลับมาเพียบ

ปากน้ำบางตะบูน บริเวณแถบนี้เป็นพื้นที่ปากแม่น้ำที่กำลังจะออกสู่ท้องทะเลกว้าง พื้นดินเป็นเลนหรือโคลนเหลว มีป่าชายเลนเท่านั้นที่ทำให้พื้นที่บริเวณนี้อุดมสมบูรณ์ เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์หลายชนิด และที่สำคัญยังป้องกันการกัดเซาะชายฝั่งจากคลื่นได้อีกด้วย ชาวบ้านละแวกนี้ได้ปรับตัวเข้ากับสภาพพื้นที่โดยการประกอบอาชีพประมงและฟาร์มหอย บ้านเรือนที่ปลูกขึ้นมากลางเลนกว้างใหญ่ไพศาลเรียกกันตามภาษาท้องถิ่นว่า กระเตง หลังจากนั้นก็ได้พัฒนากลายมาเป็นสถานที่ท่องเที่ยว เรียกว่าโฮมกระเตง ให้นักท่องเที่ยวได้ลองมาพัก เข้าถึงวิถีชีวิตชาวบ้านสนใจก็ลองเข้าไปดูที่ โฮมกระเตงคลองโคน

ศาลเพียงตาสุดป่าโกงกาง สุดทางเดินที่พาเราตรงมาที่สุดแนวป่าชายเลน จะมีทางเดินแยกออกไปทางซ้าย พอมองออกว่าจะพาเราวกกลับไปยังจุดเริ่มต้นที่หลังอาคารเรียนโรงเรียนบางตะบูนวิทยา

เดินชมธรรมชาติป่าขายเลน

ป่าขายเลนบางตะบูน บรรยากาศร่มรื่นกลางป่าอันอุดมสมบูรณ์ เขียวขจี เย็นสบาย จนไม่อยากจะเดินออกจากป่านี้เลยครับ เพราะวันที่ไปแดดจัดมาก ร้อนสุดๆ รากจำนวนมากที่รักษาชายฝั่งทะเลของไทยเอาไว้ ด้วยวิธีตามธรรมชาติ หากเราไม่ช่วยกันรักษาไม่นานชายฝั่งก็ถูกกัดเซาะ บ้านเรือนที่อยู่ตามชายฝั่งก็กลายเป็นทะเลไปแล้วมีให้เห็นหลายแห่ง นอกจากนั้นยังเป็นที่พักผ่อนท่องเที่ยวได้อีกด้วย ว่างๆ มาแวะเที่ยวกันครับ แต่ถ้าแพ้ยุงเตรียมยาทากันยุงมาด้วยก็ดีนะครับ เพราะในป่าก็มียุงบ้างบินตามกัดเราอยู่นั่นแหละ