เปิดฤดูกาลเที่ยวพะเนินทุ่ง 58

 ยอดเขาพะเนินทุ่ง แห่งอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน เป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติที่หลายๆ คนใฝ่ฝันอยากจะไป โดยเฉพาะคนทำงานในเมืองหลวงที่อยากหาเวลาออกไปสัมผัสธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ ป่าเขาลำเนาไพร สูดลมหายใจให้เต็มปอด ระยะทางจากกรุงเทพฯ ขับรถเพียงประมาณ 2 ชั่วโมงเศษ ก็เหมือนกับเดินทางมายังโลกอีกใบหนึ่ง ซึ่งแตกต่างจากเมืองกรุงอย่างสิ้นเชิง วันที่ 1 พฤศจิกายน เป็นวันที่ยอดเขาพะเนินทุ่งจะเปิดให้คนเข้ามาเที่ยวเป็นวันแรกของปีนี้ แน่นอนเลยว่าตามสถิติที่ผ่านมาจะมีคนขึ้นมาเที่ยวเรียกว่ามาเปิดเขากันอย่างล้นหลาม ด้วยความสดของธรรมชาติที่อุทยานปิดให้ป่าฟื้นตัวมานานหลายเดือน โอกาสที่จะได้พบสัตว์ป่ามากมายหลายชนิดมีสูงกว่าที่จะมาตอนปลายฤดูท่องเที่ยว และที่สำคัญปลายฤดูฝนที่ผ่านพ้นไปความชื่นของผืนป่ายังสูงอยู่จะทำให้มีทะเลหมอกขึ้นมาหนามากเป็นพิเศษ ลักษณะทางภูมิประเทศของพะเนินทุ่งเหมาะที่จะเกิดทะเลหมอกได้ตลอดทั้งปี

    ก่อนที่จะทำการเปิดเขาพะเนินทุ่งอย่างเป็นทางการต้อนรับนักท่องเที่ยว สื่อมวลชน ทีวี วิทยุ เว็บไซต์ บล็อกเกอร์อิสระ ก็จะได้ขึ้นมาสัมผัสกับความสวยงามด้วยความร่วมมือของอุทยานแห่งชาติและการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย จึงมีภาพออกมาให้หลายๆ คนได้เห็นว่า เราได้สัมผัสกับธรรมชาติมากแค่ไหนในการที่มาพะเนินทุ่งในช่วงการเปิดฤดูกาลใหม่ๆ 

ข้อมูลเพิ่มเติม:ททท. สำนักงานเพชรบุรี โทร. 0 3247 1005-6
http://www.tourismthailand.org/phetchaburi

การเดินทาง แผนที่ ที่เที่ยว/ที่พัก

กดติดตามการเดินทางของเราใน Youtube ด้วยนะคะ

การเดินทางขึ้นเขาพะเนินทุ่ง อุทยานแห่งชาติแก่งกระจานยังคงใช้ระเบียบมาตรฐานเดิมสำหรับนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาเที่ยวในอุทยานและอยากขึ้นยอดเขาพะเนินทุ่ง ถ้าขับรถมาเองไม่ว่าจะเป็นรถเก๋ง รถตู้ รถกระบะขับเคลื่อน 2 ล้อ จะเข้ามาได้ถึงแคมป์บ้านกร่าง จากนั้นต้องต่อรถกระบะของเจ้าหน้าที่ขึ้นยอดเขา เวลาในการขึ้น-ลงมีกำหนดเหมือนทุกปี ส่วนคนที่ขี่มอเตอร์ไซค์มาจะให้จอดที่ทำการอุทยานฯ เท่านั้น แล้วต้องมารถกระบะบริการที่เตรียมไว้ให้ จากที่ทำการอุทยานไปยังแคมป์บ้านกร่างก็ไกลทีเดียว เปิดฤดูกาลที่เขาพะเนินทุ่ง 58-59 คนเริ่มมากันเยอะ แต่ก่อนวันที่ 1 พฤศจิกายนจะมาเที่ยวกางเต็นท์ได้แค่ที่ทำการ เฉพาะสื่อมวลชนที่ได้รับอนุญาตจะขึ้นไปบันทึกภาพเพื่อประชาสัมพันธ์เท่านั้นที่จะขึ้นได้ก่อนวันเปิด ททท.เพชรบุรี นำโดยนายอัครวิชย์ เทพาสิตย์ ผอ.การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยสำนักงานเพชรบุรี พร้อมสื่อมวลชนทั้งทีวี วิทยุ เว็บไซต์ ฯลฯ มาถึง 36 คนด้วยกัน เดินทางขึ้นเขาพะเนินทุ่งช่วงสายๆ

เส้นทางขึ้นเขาพะเนินทุ่ง

อุโมงค์ต้นไม้ เส้นทางขึ้นเขาพะเนินทุ่งเป็นเส้นทางสายเล็กๆ เชื่อมต่อออกมาจากหมู่บ้านหลายหมู่บ้าน ช่วงหนึ่งของเส้นทางเป็นถนนทางหลวงชนบท พบ.4030 กิโลเมตรที่ 2-4 โดยประมาณ มีต้นไม้ปกคลุม 2 ข้างทางโน้มเข้าหากันอย่างสวยงาม ทุกครั้งที่มาพะเนินทุ่งเราจะเก็บภาพตรงนี้เสมอ แค่บอกเจ้าหน้าที่ขับรถว่าขอแวะนิดหน่อย เจ้าหน้าที่ใจดีจัดให้เลย

ลิงข้ามถนน เหมือนๆ กับที่เขาใหญ่ แก่งกระจานก็มีลิงอาศัยอยู่เยอะ ออกมาหากินตามป่าใกล้ๆ กับถนน แต่ลิงแก่งกระจานจะไม่เดินเข้ามาขอของกินจากคนเพราะที่นี่ห้ามให้อาหารลิง มันต้องหากินตามธรรมชาติ แต่เรามาเที่ยวก็ต้องระวังอย่าไปชนมันเข้าละกัน

ผีเสื้อ แก่งกระจาน ใช้เวลาไม่นานเราก็มาถึงแคมป์บ้านกร่าง ที่นี่ขึ้นชื่อว่าเป็นแหล่งดูผีเสื้อที่มีผีเสื้อมากมายหลายสายพันธุ์ หลายสี หลายขนาดมาให้เราชมได้แบบใกล้ชิด สำหรับรถที่ไม่ใช่รถขับเคลื่อนสี่ล้อต้องเปลี่ยนมานั่งรถของอุทยานที่แคมป์บ้านกร่างนี่แหละ มีร้านสวัสดิการเล็กๆ พอมีข้าวกลางวันให้กินด้วย เลยจากแคมป์บ้านกร่างไปไม่กี่กิโลเราจะเห็นสายธารไหลผ่านถนน 3 สายด้วยกัน ในหมู่นักดูผีเสื้อจะเรียกว่าลำธาร 1 ลำธาร 2 และลำธาร 3 ตามลำดับลำธารทั้ง 3 ที่เราเห็นเป็นสายเดียวกันทั้งหมด แต่มันแค่ไหลวกไปเวียนมาผ่านถนน 3 ครั้งเท่านั้นเอง จากแผนที่ทางการทหาร ลำธารนี้คือต้นแม่น้ำปราณบุรี ใครจะเชื่อละว่าแม่น้ำปราณที่ยิ่งใหญ่มีต้นน้ำเล็กถึงเพียงนี้

    ผีเสื้อที่เราเห็นวันนี้มีผีเสื้อแผนที่สีหินอ่อนมากที่สุด ส่วนผีเสื้อขนาดใหญ่หน่อยและมีสีโดดเด่นจนทำให้เราทุกคนจ้องจะถ่ายรูปมันให้ได้ก็คือผีเสื้อหางติ่งนางละเวง หางติ่งจุดชมพู ผีเสื้อหางดาบ ผีเสื้อสะพายฟ้า ฯลฯ

ค่างแว่นถิ่นใต้ หลังจากนั่งรถต่อออกมาตามถนนขึ้นเขาพะเนินทุ่ง ก็มาเจอเอาฝูงค่างแว่น เป็นสัตว์ที่พบเห็นได้บ่อยมากที่สุดรองลงมาจากผีเสื้อและลิงก็ว่าได้ เจ้าหน้าที่จอดรถบอกเสียงเบาๆ ว่าให้ดูบนต้นไม้ เอากล้องมาส่องกันใหญ่พอได้ภาพแล้วก็ไปต่ออย่างช้าๆ

สร้างฝายเพื่อพะเนินทุ่ง  กิโลเมตรที่ 27 เราจอดรถอีกครั้ง ตรงที่จอดมีทางเดินเข้าไปในป่าวันนี้เราจะได้มาทำประโยน์ให้กับป่าเขาพะเนินทุ่ง ด้วยการสร้างฝาย บอกเลยว่างานนี้ไม่หมู ทางเดินเข้าป่าประมาณ 500 เมตร เต็มไปด้วยตัวทากที่หิวโหยเพราะเพิ่งเปิดป่าหลังฝนตกชุกในช่วง 3 เดือน นายอัครวิชย์ เทพาสิต ผู้อำนวยการการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานเพชรบุรีที่นำทีมคณะสื่อมวลชนขึ้นมาเก็บภาพบนเขาพะเนินทุ่ง พร้อมกับเจ้าหน้าที่อุทยาน นำทางเดินเข้าไปตรงที่สร้างฝายธรรมชาติ น้ำตรงนี้จะถูกสูบขึ้นไปให้นักท่องเที่ยวได้ใช้ในช่วงการเปิดเขา รู้อย่างนี้แล้วช่วยๆ กันประหยัดน้ำหน่อยนะ เจ้าหน้าที่บอกว่าถ้ามีคนลืมปิดก๊อกน้ำต้องมาเดินเครื่องสูบน้ำใหม่ บางทีต้องเดินเข้าป่าตรงนี้ตอนตี 3 เลย

นายอัครวิชย์ เทพาสิต ผอ.ททท.สำนักงานเพชรบุรี นำทีมสร้างฝายในป่าพะเนินทุ่งอย่างแข็งขัน

วิวสวยยามเย็นบนเขาพะเนินทุ่ง หลังจากเหน็ดเหนื่อยจากการสร้างฝาย ทุกคนเดินทางมาที่พักบนยอดเขา มีบ้านพักและลานกางเต็นท์ ศาลาสำหรับกินข้าว นั่งกินลมชมวิวอะไรก็ว่าไป ปกติเขาพะเนินทุ่งเราจะไม่ค่อยได้เห็นพระอาทิตย์ตกสักเท่าไหร่ ส่วนมากเมฆจะมาตอนเย็นปิดดวงอาทิตย์ไปหมด เพราะเราเคยมาหลายครั้งแล้วเลยรู้สึกว่าไม่ค่อยอยากจะเดินไปรอพระอาทิตย์ตกเท่าไหร่ วิวตรงลานกางเต็นท์ก็พอมีอยู่ แต่คิดไปคิดมาเดินไปซะหน่อยก็ดีเหมือนกันเผื่อโชคจะเข้าข้างเราบ้าง

พระอาทิตย์ตกที่พะเนินทุ่ง และแล้วก็เป็นไปอย่างที่เราหวัง หลังจากมาเที่ยวที่นี่หลายปีติดกันแต่ไม่เคยเห็นพระอาทิตย์ตกเป็นดวงกลมๆ แดงๆ ซักกะที คราวนี้ได้สมใจนึกเลย 

ทางข้างเผือก เป็นการถ่ายรูปดวงดาวที่ไม่ใช่ง่ายแต่ก็ไม่ยากเกินไป ถ้ามีกล้องที่รองรับการปรับค่าต่างๆ ได้ ก็คือ DSLR นั่นแหละ และต้องมีขาตั้ง เซ็ตค่าตามความนิยมคือ f กว้างที่สุด อย่างเลวร้ายไม่ควรใช้เลขเกิน 4 ถ้ามีน้อยกว่า 2.8 แจ๋วเลย ส่วน ISO ตามความสามารถของกล้องและเลนส์ ปกติอยู่ระหว่าง 2000-3200 สปีดชัตเตอร์ ที่ 25-30 วินาที เท่านี้ดวงดาวครึ่งกาแลคซีก็จะมาอยู่ในภาพของเราแล้ว การถ่ายภาพดาวควรเป็นข้างแรม เดือนมืดยิ่งดี และไม่มีแสงจากแหล่งอื่นๆ มารบกวน

    เขาพะเนินทุ่ง นอกจากจะเป็นจุดชมทะเลหมอกใกล้กรุง ทะเลหมอกตลอดปี แล้วยังเป็นสถานที่ กลางคืนดูดาว เช้าดูนก ได้อีกด้วย เรียกว่าเที่ยวที่เดียวเหมือนได้ไปหลายที่

รุ่งเช้าวันต่อมา เราออกจากบ้านพักเห็นหมอกขึ้นอยู่ตรงหน้าตั้งแต่แสงแดดยังไม่มี ได้เวลาที่เราต้องไปที่จุดชมวิวกันแล้ว จากที่พักเดินไปจุดชมวิวถือว่าใกล้มาก อากาศเย็นสบายดีด้วย เหมาะสำหรับการเดินสั้นๆ ขึ้นเนินหน่อยๆ ปอดจะได้แข็งแรง

ทะเลหมอก เดินไม่นานขึ้นบันไดอีกนิดหน่อยตอนนี้เราก็มาอยู่ที่ลานจุดชมวิวแล้วคนขึ้นมาชมวิวเต็มเลยตรงป้ายแทบไม่เคยว่างให้เราได้ถ่ายรูป ทะเลหมอกตรงนี้เกิดบ่อยมากเกือบทุกวันก็ว่าได้ ตอนที่มาเดือนเมษาก็ยังเห็นทะเลหมอก

ชะนีมือขาว ปกติเวลามาเที่ยวป่าเสียงที่ได้ยินบ่อยคือเสียงชะนี แต่ไม่ค่อยจะได้เห็นตัวมันเท่าไหร่ เปิดเขาพะเนินทุ่งได้เห็นตัวชะนีกันจะจะเลยมันมาปีนต้นไม้ร้องเสียงดัง ผัวๆๆๆๆ อยู่ข้างลานชมวิวเลยถ่ายได้แบบสบายๆ

เช้าดูนก กิจกรรมยามที่เรามาเที่ยวพะเนินทุ่ง เค้าบอกว่า กลางคืนดูดาว เช้าดูนก ชมทะเลหมอก เจ้าหน้าที่เอากล้องส่องนกมาตั้ง เล็งหาตัวนกป่าแปลกๆ ที่หาดูได้ยากแล้วจะให้เราได้ลองส่องกล้องดูจะเห็นตัวนกที่มองด้วยตาเปล่าไม่เห็น ได้เรียนรู้เรื่องนกต่างๆ จากเจ้าหน้าที่ ฟินไปเลย

อาหารเช้าที่พะเนินทุ่ง หลังจากชมวิวที่จุดชมวิวใกล้ลานกางเต็นท์กันเป็นที่เรียบร้อย ถ่ายรูปกันอย่างจุใจสนุกสนานกันไป กลับมาที่ลานกางเต็นท์ทำอาหารกินกัน กับข้าววันนี้ได้แก่ ข้าวต้ม ปลาทอด ผัดผัก ยำใข่เค็ม ฯลฯ ปิดท้ายด้วยกาแฟอีกสักถ้วย เตรียมตัวเดินทางไปชมวิวกันต่อที่ กม.36

จากจุดชมวิวและลานกางเต็นท์ที่อยู่ตรง กม.30 ต้องนั่งรถต่อไปอีก 6 กิโลเมตร เส้นทางลัดเลาะไปตามป่าเขา หมอกขาวๆ ล่องลอยต้อนรับผู้มาเยือน

นายอัครวิชย์ เทพาสิต ผอ.ททท.เพชรบุรีขับตามมาติดๆ ด้วยรถกระบะสำนักงานที่เพนท์ลายเขาพะเนินทุ่งไว้บนรถด้วย

จุดชมวิวพะเนินทุ่ง กม.36 พอมาถึงนึกว่าเราจะเป็นกลุ่มแรกของวันนี้ 1 พ.ย. วันเปิดเขาพะเนินทุ่งวันแรก แต่เปล่าเลย มีรถมาถึงก่อนพวกเราตั้ง 4 คัน คนยืนถ่ายรูปทะเลหมอกที่ขาวกว้างใหญ่กันจนไม่มีที่ยืน กว่าจะได้รูปนี้มาต้องใช้เวลารอคิวพอสมควร ก็มันสวยออกขนาดนี้จะไม่ให้คนแห่มาถ่ายรูปได้ยังไงละเปิดเขาวันแรกตรงกับวันอาทิตย์ซะด้วยคนเลยเยอะเป็นพิเศษ

เขาพะเนินทุ่ง

เขาพะเนินทุ่ง

พอชมวิวถ่ายรูปทะเลหมอกกันจนเต็มอิ่ม ทั้งหมดเดินทางกลับที่พัก ก่อนจะเข้าที่พักเก็บของเดินทางลงจากพะเนินทุ่ง เราไปแวะที่จุดชมวิว ใกล้ๆ กับลานกางเต็นท์ของเราอีกครั้ง สายมากแล้ว สายหมอกสีขาวที่กว้างใหญ่ตอนนี้จางหายไปหมด ภูเขาลูกเล็กๆ ที่อยู่ตรงกลางตอนเช้าจะถูกหมอกคลุมจนมองไม่เห็น สายหน่อยถึงจะโผล่ออกมา ภูเขาเล็กๆ นี้เคยมีคนตั้งฉายาว่า ภูลวงตา ด้วย

ตัวเงินตัวทอง หรือที่เรียกกันว่าเหี้ยนี่แหละ ทีแรกนึกว่าไม่ใช่เพราะเคยเห็นตัวแถวบ้านมันลายๆ สีดำเป็นสีพื้น แต่เหี้ยที่พะเนินทุ่งนี่แปลกมันมีสีเดียวทั้งตัวไม่มีลาย ปีนต้นไม้เก่งมากบางตัวปีกขึ้นไปหาใข่นกในโพรงไม้สูงๆ หลายสิบเมตรเลย หากินทั้งบนบก ในน้ำ และบนต้นไม้ เช่นนี้แหละที่ขาวบ้านเลยต้องเรียกว่า ตัวเหี้ย

เก้ง เป็นหนึ่งในบรรดาสัตว์ป่าที่อาศัยอยู่ในป่าเขาพะเนินทุ่ง อช.แก่งกระจาน และหาตัวไม่ได้ง่ายๆ วันนี้โชคดีที่มาเที่ยวพะเนินทุ่งตั้งแต่เปิดป่า เลยมีโอกาสได้เห็นเก้งถึงแม้ว่าจะไกลๆ ก็เถอะ

นกเงือก เป็นสัตว์ป่าหายาก จะเห็นแต่เฉพาะในป่าที่อุดมสมบูรณ์มากๆ เท่านั้น มาเที่ยวแก่งกระจานมีโอกาสได้เห็นนกเงือกบ้างเหมือนกันแต่ต้องค่อยๆ ย่องเข้าไปดู ถ้าเสียงดังมันจะบินหนีไป มาแก่งกระจาน 4 ครั้ง ได้เจอนกเงือก 2 ครั้ง ถือว่าบ่อยแล้วละ โชคดีจริงๆ ที่บ้านเรามีป่าที่ยังอุดมสมบูรณ์อยู่มากและอยู่ใกล้กรุงเทพฯ มากๆ ด้วย เหมาะที่จะเป็นที่เที่ยวในช่วงวันหยุดสั้นๆ ของคนไทยที่สุด 2 วัน 1 คืน ถือเป็นการใช้เวลาที่คุ้มค่าถ้ามาพะเนินทุ่ง 

ขอขอบคุณ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานเพชรบุรี , การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย ภูมิภาคภาคกลาง มา ณ โอกาสนี้ครับ

รีวิว อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน เพชรบุรี

---

 "ทะเลหมอกบนจุดชมวิวเขาพะเนินทุ่ง กม. 36 เมื่อ 14 ธันวาคม 2559"

Akkasid Tom Wisesklin
2017-01-11 18:31:10

---