สะพานมอญ

สะพานมอญ อยู่ในตัวอำเภอสังขละบุรี เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า สะพานอุตตมานุสรณ์ เป็นสะพานไม้ที่ยาวที่สุดในประเทศไทยมีความยาวถึง 850 เมตร สร้างข้ามลำน้ำซองกาเลียสำหรับให้ประชาชนฝั่งตัวอำเภอสังขละบุรีและฝั่งหมู่บ้านชาวมอญเดินข้ามสัญจรไปมา บริเวณสะพานแห่งนี้เป็นจุดชมวิวทะเลสาบเขื่อนวชิราลงกรณ์ที่สวยงามสามารถมองเห็นลำห้วยสายต่างๆ คือ ซองกาเลีย บีคลี่ และรันตี ที่ไหลมารวมกันเป็นสามประสบ

ข้อมูลเพิ่มเติม:ททท.กาญจนบุรี โทร. 034 511 200
http://www.tourismthailand.org/kanchanaburi

แก้ไขล่าสุด 2016-04-29 12:12:07 ผู้ชม 26050

การเดินทาง แผนที่ ที่เที่ยว/ที่พัก

กดติดตามการเดินทางของเราใน Youtube ด้วยนะคะ

สะพานมอญ สะพานอุตตมานุสรณ์ เป็นสถานที่แรกในโปรแกรมขับรถเที่ยวสังขละบุรีของเราในทริปนี้ เราตั้งใจออกเดินทางจากกรุงเทพฯ เที่ยงคืนเพื่อหวังว่าจะมาทันถึงสะพานมอญในตอนรุ่งเช้าและทันตักบาตรพระที่นี่ เพื่อความเป็นสิริมงคลและครบบรรยากาศการมาเยือนสะพานมอญ การเดินทางที่ยาวนานของเราเมื่อมาถึงจุดหมาย หาที่จอดรถค่อนข้างยากเพราะบริเวณโดยรอบเป็นพื้นที่ของรีสอร์ทที่พักไปหมดแล้ว เลยจอดไว้ริมทางแล้วเดินมายังสะพานมอญระยะทางไม่ไกล มาถึงที่นี่มีร้านกาแฟที่คอสะพานทั้ง 2 ด้าน ก็เลยเลือกเอาร้านหนึ่งเป็นที่ถ่ายรูปสะพานมอญให้เห็นยาวๆ ข้ามลำน้ำซองกาเรีย เดิมทีการสร้างสะพานด้วยแรงงานของชาวมอญเป็นสะพานที่ดูระเกะระกะ แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไปสะพานทรุดโทรมลงจนต้องทำการซ่อมแซมใหม่ทั้งหมด สะพานแห่งนี้จึงมีรูปร่างเปลี่ยนไปนิดหน่อย ดูเป็นระเบียบแข็งแรงมั่นคงขึ้นกว่าเดิมมาก หลายคนที่ได้มาเห็นสถานที่แห่งนี้คงรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้เห็นสะพานนี้ในแบบดั้งเดิมอีกต่อไปแล้ว ด้วยแผนการเดินทางที่วางไว้ว่าจะมาให้ทันตักบาตรนี้เองทำให้สภาพแสงโดยรอบยากต่อการเก็บภาพที่มีสีสันสดใส โอกาสหน้าหากได้มาอีกคงต้องมากลางวันบ้าง

ตักบาตรพระกลางสะพานมอญ พระสงฆ์ยืนรอรับบาตรที่คอสะพานเพราะจะมีนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาเพื่อการนี้กันมาก ที่คอสะพานจึงมีร้านค้าจัดของสำหรับใส่บาตรไว้เป็นชุดๆ พร้อมดอกไม้ เราจึงนิมนต์หลวงพ่อทั้ง 3 รูปมารับบาตรที่กลางสะพานเพื่อจำลองบรรยากาศประเพณีตักบาตรบนสะพานมอญของที่นี่ ซึ่งถือเป็นเรื่องปกติ นักท่องเที่ยวที่มาก็อยากจะใส่บาตรพระกลางสะพานมอญด้วยกันทั้งนั้น

สะพานมอญหลังการซ่อมแซมใหม่ ราวสะพานที่ดูเป็นระเบียบเรียงเป็นแนวยาว พื้นไม้บนสะพานถูกตีใหม่ด้วยไม้ขนาดเท่าๆ กัน เว้นระยะเท่าๆ กัน จนไม่เหลือเค้าเดิมที่ตีไม้เป็นทางเดินแบบระเกะระกะด้วยไม้ที่พอจะหามาได้ นอกจากนั้นยังประดับด้วยเสาที่มียอดเสารูปหงส์เป็นโคมไฟตลอดทางเดินบนสะพานมอญ

การสัญจรของชาวมอญ แม้ว่าหน้าตาของสะพานแห่งนี้จะเปลี่ยนไป แต่สิ่งหนึ่งที่ยังคงไว้เช่นเดิมไม่เปลี่ยนแปลงก็คือการสัญจรไปมาของชาวบ้านที่พื้นที่แห่งนี้ซึ่งมีทั้งชาวมอญและกะเหรี่ยง การเทินของขนาดใหญ่ไว้บนศรีษะ เป็นที่ประทับใจแก่นักท่องเที่ยวต่างถิ่นอย่างเราที่ได้มาพบเห็น วัตถุประสงค์ของการสร้างสะพานไม้แห่งนี้ก็ยังคงอยู่ไม่เปลี่ยนไปตามรูปร่างของสะพานที่ถูกซ่อม นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ก็จะเดินหามุมถ่ายรูปไปเรื่อยๆ จนสุดสะพานไม้เป็นที่ระลึกแล้วเดินย้อนกลับมาที่รถที่จอดไว้ หากได้พักรีสอร์ทที่คอสะพานก็จะเป็นเรื่องง่ายในการตื่นมาใส่บาตรพระในตอนรุ่งสาง

เรือนแพ อีกสิ่งหนึ่งที่จะเห็นบริเวณสะพานมอญ ชาวบ้านหลายหลังคาเรือนอาศัยอยู่ในแพกลางน้ำเหนือเขื่อนเขาแหลม เราสามารถที่จะใช้บริการเรือนำเที่ยวไปยังเมืองบาดาลได้ไม่ยาก ถามแม่ค้าที่นี่ได้ทุกคน ราคาเหมาลำ 300 บาท ใช้เวลาประมาณ 40 นาที

เรือนแพใต้สะพานมอญ บรรยากาศเหนือผิวน้ำของเรือนแพข้างสะพานมอญ

ทางเดินไปเรือนแพ บนสะพานมอญที่ถูกซ่อมไปจนไม่เหลือเค้าเดิมแล้วมาถ่ายทางเดินไปเรือนแพแทน

รีสอร์ทรอบๆ สะพานมอญ วิวรอบๆ บริเวณนี้ยังคงมีความสวยงามตามลักษณะของอ่างเก็บน้ำที่ล้อมรอบด้วยภูเขาน้อยใหญ่ มีรีสอร์ทมาจับจองพื้นที่ริมน้ำหลายแห่งให้เลือก

สะพานมอญ ภาพสะพานมอญที่มองเห็นจากสะพานคอนกรีตที่จะข้ามไปยังฝั่งวัดวังก์วิเวการาม หรือวัดหลวงพ่ออุตตมะ บรรยากาศฤดูฝนที่มีเมฆหมอกปกคลุมเหนือยอดเขา สะพานไม้ทอดยาวอยู่กลางน้ำที่เห็นเพียงลิบๆ ไกลๆ เป็นสะพานไม้ที่ยาวที่สุดในประเทศไทย ประวัติการก่อสร้างสะพานมอญมีดังนี้

สะพานมอญ หรือสะพานอุตตมานุสรณ์ อำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี ถือเป็นสะพานไม้ที่ยาวที่สุดในประเทศไทย ซึ่งพระราชอุดมมงคล (หลวงพ่ออุตตมะ) ได้มีดำริให้เริ่มก่อสร้างเมื่อปี พ.ศ. 2527 โดยใช้แรงงานชาวมอญ ส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ฝั่งวัดวังก์วิเวการาม (หลวงพ่ออุตตมะ) ร่วมกันก่อสร้างขึ้นโดยเชื่อมต่อระหว่าง ชุมชนบ้านไหล่น้ำ หมู่ที่ 3 กับหมู่บ้านมอญ ชุมชนบ้านวังกะ หมู่ที่ 2 ตำบลหนองลู อำเภอสังขละบุรี อยู่ในเขตเทศบาลตำบลวังกะ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ประชาชนได้ใช้เป็นเส้นทางในการติดต่อไปมาหาสู่ ทำมาค้าขาย ขนส่งพืชผลทางการเกษตรในการประกอบอาชีพ เพื่อสร้างรายได้ และเป็นเส้นทางแห่งการเผยแพร่แลกเปลี่ยนประเพณีวัฒนธรรม ระหว่างชาวมอญ และชาวกะเหรี่ยงที่อาศัยอยู่สองฝั่งแม่น้ำซองกาเรีย ในวันสำคัญตามประเพณี ได้มีการดำเนินกิจกรรมต่างๆ อาทิ เช่นการตักบาตรบนสะพานไม้ เพื่อดำรงไว้ซึ่งจารีตประเพณีของพุทธศาสนา เป็นต้น และเมื่อก่อสร้างเสร็จสะพานแห่งนี้จึงได้รับการขนานนามว่า "สะพานแห่งศรัทธา" เนื่องจากวิธีการก่อสร้าง และขั้นตอนการก่อสร้างส่วนใหญ่เป็นแรงงานคนทั้งสิ้น

วิวปิดท้าย ภาพสุดท้ายที่ถ่ายจากบนสะพานคอนกรีตอีกด้านหนึ่งของลำน้ำซองกาเรีย จบการนำเที่ยวชมสะพานมอญแบบอัพเดตล่าสุดไว้เท่านี้ครับ คงได้มีโอกาสไปเก็บภาพยามแสงสวยๆ กว่านี้บ้างแล้วจะมาอัพเดตภาพกันใหม่