เขาอกทะลุ

เขาอกทะลุ จากวัดคูหาสวรรค์ไปตามทางหลวงหมายเลข 4047 จะพบเขาอกทะลุ ตั้งตระหง่านอยู่ทางด้านตะวันออกของสถานีรถไฟ เขาอกทะลุเป็นสัญลักษณ์ของจังหวัดพัทลุง มีความสูงประมาณ 250 เมตร มีบันไดสำหรับขึ้นยอดเขาเพื่อชมทิวทัศน์ของเมืองพัทลุงได้ ลักษณะพิเศษของภูเขาลูกนี้คือ มีโพรงทะลุมองเห็นอีกด้านหนึ่ง อยู่บริเวณเกือบตอนปลายของยอดเขา

ข้อมูลเพิ่มเติม:ททท. สำนักงานหาดใหญ่ 0 7423 1055, 0 7423 1055, 0 7423 8518
http://www.tourismthailand.org/hatyai

แก้ไขล่าสุด 0000-00-00 00:00:00 ผู้ชม 22114

การเดินทาง แผนที่ ที่เที่ยว/ที่พัก

กดติดตามการเดินทางของเราใน Youtube ด้วยนะคะ

สถานที่ท่องเที่ยวอันเป็นสัญลักษณ์ของจังหวัด ใครเลยจะนึกเล่าว่า ในตัวเมือง จะมีภูเขา ผมไม่ได้พบเห็นเมืองแบบนี้บ่อยนักก็เลยรู้สึกแปลก แต่ภูเขาลูกนี้ก็ไม่ใช่ว่าจะมีขนาดใหญ่โตอย่างแนวเขาที่เราเคยไปเดินป่าระยะทาง 6 กิโลเมตร อะไรแบบนั้น ภูเขาลูกนี้มีความสูงประมาณ 250 เมตร มองเห็นได้จากรอบๆ เมืองพัทลุง แต่จะมีเพียงบางมุมเท่านั้นที่เราจะเห็น อกทะลุ แบบในภาพ ภาพนี้ถ่ายจากบริเวณริมถนนอภัยบริรักษ์ อันเป็นถนนสายหลักของตัวเมืองพัทลุงที่เชื่อมต่อไปยังสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญของจังหวัดหลายแห่ง ที่เราเห็นอยู่เป็นรูเล็กๆ บนเขา แต่ถ้าใครได้เดินขึ้นไปชมด้านบน จะรู้ว่ามันก็ไม่เล็กเท่าไหร่ ทางเข้าไปยังเชิงเขาอยู่ห่างจากทางรถไฟพัทลุงประมาณ 300 เมตร ผ่านสุสานมุสลิมพัทลุง เข้าไปประมาณ 800 เมตร

เรื่องที่เขามันทะลุก็เป็นเรื่องของธรรมชาติ แต่ในอดีตที่ชาวบ้านมีความเชื่อเรื่องราวเล่าขานตำนานสืบทอดเล่าต่อกันมารุ่นสู่รุ่น ว่ากันว่า

ตำนานเขาอกทะลุชายผู้หนึ่งชื่อนายเมือง เป็นพ่อค้าช้าง ตะแกมีเมียสองคน เมียหลวงชื่อนางศิลา และมีลูกสาวชื่อนางยี่สุ่น ส่วนเมียน้อยชื่อนางบุปผา และมีลูกชายชื่อนายชังกั้ง ลักษณะนิสัยของนายชังกั้งตรงกับชื่อคือเป็นคนเกกมะเหรก ดื้อดึง และมุทะลุ ฝ่ายเมียหลวงและเมียน้อยก็ไม่ลงรอยกันมักทะเลาะด่าทอและตบตีกันเสมอ

วันหนึ่งนายเมืองเดินทางไปค้าขายต่างถิ่น นางยี่สุ่นลูกสาวไม่อยู่บ้านเช่นกัน นางมักอาศัยเรือสำเภาเดินทางหนีไปค้าขายถึงต่างแดน ฝ่ายนายชังกั้งนั้นก็ไม่อยู่ติดบ้าน นางบุปผา
ผู้เป็นแม่ก็มิได้เป็นห่วง เพราะเอือมระอายากที่จะตักเตือนสั่งสอนลูก ภายในบ้านจึงเหลือแต่เมียหลวงและเมียน้อย ต่างก็ทำงานคนละอย่าง คือเมียหลวงนั่งทอผ้าหรือทอหูกอยู่ใต้ถุนบ้าน และเมียน้อยตำข้าวโพดโดยใช้สากตำลงไปในครก ชาวใต้เรียกการตำข้าวว่า “ซ้อมสาร”

ช่วงหนึ่งต่างเกิดปากเสียงกันอย่างรุนแรง ถึงกับบันดาลโทสะออกมาอย่างไม่ยั้งคิด
นั่นคือ เมียหลวงใช้กระสวยทอผ้าซึ่งชาวใต้เรียกว่า “ตรน” ฟาดศีรษะเมียน้อยอย่างเต็มแรงจนเป็นแผลแตกเลือดไหลแดงฉาน ฝ่ายเมียน้อยก็ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ นางจึงใช้สากตำข้าวกระทุ้งหน้าอกเมียหลวงอย่างแรงจนอกทะลุ ในที่สุดทั้งคู่ทนความเจ็บปวดไม่ไหวถึงแก่ความตายและกลายเป็นภูเขา นั้นคือเมียหลวงเป็น “เขาอกทะลุ” ส่วนเมียน้อยเป็น “เขาหัวแตก” ซึ่งทางการเรียกว่า “เขาคูหาสวรรค์” (เขาหัวแตกเป็นเขาที่อยู่ไม่ไกลจากเขาอกทะลุมากนัก แต่เดิมมีรอยแยกบนยอดเขาขนาดไล่เรี่ยกันกับเขาอกทะลุ แต่ปัจจุบันรอยแยกมีขนาดใหญ่ขึ้นกว่าแต่ก่อน หลายคนเชื่อว่าอีกไม่นานส่วนที่แยกออกมาอาจจะหล่นลงมาได้)

ฝ่ายนายเมืองกลับจากการค้าช้าง เมื่อพบเหตุการณ์ดังกล่าวจึงเสียใจและตรอมใจ
ในที่สุดก็ถึงแก่ความตายกลายเป็น “เขาเมือง หรือ เขาชัยบุรี” ซึ่งมีลักษณะคล้ายช้างหมอบ ฝ่ายลูกสาวเมื่อขึ้นจากเรือสำเภาและเห็นเหตุการณ์วิปโยคเช่นนั้น นางยิ่งโศกเศร้าเสียใจเลยถึงแก่ความตายเช่นกัน และกลายเป็น “เขาชัยเสน” ซึ่งมีลักษณะคล้ายเรือสำเภา ศพสุดท้ายคือนายชังกั้งกลายเป็น “ภูเขาชังกั้ง หรือเขากัง” ปัจจุบันอยู่ในเขตโรงพยาบาลพัทลุง

ที่มา (ประพนธ์ เรืองณรงค์ , 2552, หน้า 168)