หาดกระเสียว

หาดทรายท้ายเขื่อนกระเสียว หรือบางทีก็เรียกว่าหาดทรายห้วยกระเสียว หรือหาดทรายด่านช้าง เป็นพื้นที่ที่เป็นทรายกว้างใหญ่ยาวถึง 2 กิโลเมตร ตรงนี้มีลำธารขนาดใหญ่มาจากอ่างเก็บน้ำกระเสียว พื้นทรายจะโผล่ขึ้นมาเมื่อระดับน้ำลดลงในหน้าแล้ง ชาวบ้านใช้พื้นที่ที่โผล่พ้นน้ำเพื่อปลูกข้าวโพดแล้วบังเอิญเห็นว่าทรายรอบๆ บริเวณนี้เป็นทรายละเอียดไม่เป็นโคลนหรือเลนเหมือนจุดอื่นๆ หลังจากนั้นก็มีคนมาลงเล่นน้ำ และมากขึ้นเรื่อยๆ อย่างต่อเนื่อง มาเที่ยวกันได้ประมาณ 4 เดือนในแต่ละปี เริ่มประมาณเดือนมีนาคม ถึงประมาณเดือนกรกฏาคม (ขึ้นอยู่กับปริมาณน้ำฝนของแต่ละปี) หาดทรายนี้สามารถลงเล่นน้ำได้ มีความปลอดภัยสูงเพราะระดับน้ำไม่ลึกมากพื้นทรายจะค่อยๆ ลาดลงไปในอ่างเก็บน้ำ บริเวณตลอดลำห้วยมีร้านค้าและร้านจำหน่ายอาหารมากมาย เหมาะสำหรับการพักผ่อน เล่นน้ำ ของครอบครัว ปัจจุบันกำลังมีการประกวดการตั้งชื่อหาดแห่งนี้ ชื่ออย่างเป็นทางการจะมาอัพเดตให้อีกครั้ง

บนหาดกระเสียวมีร้านค้ามาเปิดขายของ 127 ร้าน มีอาหารเครื่องดื่มครบครัน มีห่วงยาง เสื้อชูชีพ และเครื่องเล่นของเด็กๆ และมีห้องน้ำบริการด้วย อบต.ห้วยขมิ้น จัดการดูแลควบคุมความเป็นระเบียบและความสะอาดเก็บขยะทุกวัน ช่วงเดือนมิถุนายน-กรกฎาคม มีคนมาเที่ยวมากถึงวันละ 1000 คนโดยประมาณ ส่วนเสาร์-อาทิตย์มากถึง 3000 คน

การเดินทางมายังหาดกระเสียว สามารถเดินทางมาได้ 2 เส้นทาง

ทางแรกจากตัวเมืองด่านช้าง มาทางหนองปรือเลี้ยวที่แยกวัดเขาวัง ขับมาตามทางเรื่อยๆ จนถึงวัดหนองพลับ มีทางแยกอีกที จากนั้นทางจะค่อนข้างเป็นลูกรังยาวลงไปจนถึงหาดกระเสียว

อีกทางมาจากสันเขื่อนกระเสียว ผ่านบ้านทับกระดาษ (มีวัดทับกระดาษอยู่ซ้ายมือ) จากนั้นก็ขับตามทางมาเรื่อยๆ จนมาถึงวัดหนองพลับเจริญธรรม เลี้ยวลงไปทางอ่างเก็บน้ำมีป้ายลูกศรเล็กๆ บอกตลอดทางจนถึงหาด

พิกัด GPS 14.8713466N,99.6220160E

สอบถามเพิ่มเติม ที่ทำการองค์การบริหารส่วนตำบลห้วยขมิ้น 116 หมู่ที่ 7 ต.ห้วยขมิ้น อ.หนองแค จ.สระบุรี

โทร. 036-389916-7 แฟกซ์.036-337827 หรือ อาจารย์วิเชียร กัณหรัตนชัย 081-7366311

ข้อมูลเพิ่มเติม:อบต.ห้วยขมิ้น โทร. 036-389916-7
อาจารย์วิเชียร กัณหรัตนชัย 081-7366311

แก้ไขล่าสุด 0000-00-00 00:00:00 ผู้ชม 32364

การเดินทาง แผนที่ ที่เที่ยว/ที่พัก

กดติดตามการเดินทางของเราใน Youtube ด้วยนะคะ

ร้านห่วงยางริมหาด เดินทางเข้ามาเที่ยวหาดท้ายเขื่อนกระเสียว ดูจากแผนที่ในกูเกิล หาดนี้อยู่เกือบตรงข้ามกับตัวเขื่อนพอดี เป็นจุดเริ่มต้นที่น้ำจะไหลจากเขื่อนออกไปตามห้วยกระเสียว เส้นทางเข้ามาตอนแรกใช้เส้นทางหนองปรือ มาตามทางที่มีป้ายเขียนว่าไปอุทยานแห่งชาติพุเตย ขับเข้ามาเรื่อยๆ จากปากทางแยกเห็นป้ายเขียนว่าพุเตย 21 กม. จนมาถึงช่วงวัดหนองพลับเจริญธรรมมีทางแยกเลี้ยวซ้าย ไปตามทางเรื่อยๆ ตอนนี้เริ่มจะเห็นแต่ไร่ข้าวโพดกับอ้อย ถนนก็มีลูกรังบางช่วงสลับราดยาง จนสุดท้ายมีแต่ลูกรังล้วนๆ มุ่งหน้าลงไปที่อ่างเก็บน้ำกระเสียว มองลงไปเห็นร้านค้ามากมายเรียงรายกันอย่างไม่น่าเชื่อ หาดที่เราไม่ค่อยได้ยินชื่อแต่มีคนมาเที่ยวมากมายเหมือนชะอำยังไงยังงั้น ร้านค้าตั้งเรียงกันเป็นแถวมองดูยาวน่าจะเกือบกิโลเมตร แม้แต่เครื่องเล่นสไลเดอร์เป่าลมก็ยังมาตั้งบนหาด แสดงว่าคนต้องมาเยอะมากๆ ไม่งั้นจะมาขายกันทำไม พอรถเราลงมาถึงบริเวณหาดสิ่งแรงที่สะดุดตาที่สุดก็คือร้านห่วงยางและชูชีพให้เช่า ถ้ามีขนาดนี้การันตีเลยว่าคนเยอะจริง

ร้านค้าริมหาดกระเสียว พอมองไปตามแนวหาด จะมีร้านค้าตั้งเป็นแถวห่างจากริมน้ำประมาณ 15 เมตร ตั้งเรียงอย่างเป็นระเบียบของที่เอามาขายส่วนใหญ่เน้นของกินอย่างไก่ย่าง ส้มตำ หาง่ายสุด ร้านปลาเผา ขนม น้ำ ฯลฯ ก็ไม่น้อยหน้า ส่วนที่ริมน้ำจริงๆ เลย มีรถของคนมาเที่ยวจอดเรียงกันเหมือนโชว์รูมรถยนต์ ส่วนมากเป็นกระบะหันท้ายไปทางน้ำเปิดฝาท้ายนั่งบ้าง เอาเสื่อลงมาปูนั่งบ้าง มากันเป็นกลุ่มเพื่อนบ้าง ครอบครัวบ้างสนุกสนานกันไป

การลงเล่นน้ำไม่ต้องห่วงเรื่องความปลอดภัยอะไรมากมาย เพราะหาดเป็นทรายเนื้อละเอียดนุ่มลาดลงไปเรื่อยๆ เด็กๆ สามารถวิ่งเล่นได้ไกลพอสมควรกว่าน้ำจะลึกถึงเอวเด็ก ส่วนผู้ใหญ่ก็ต้องลงไปเล่นลึกหน่อยถึงจะสนุก น้ำที่นี่เป็นน้ำจืดใสมากมองเห็นทรายที่อยู่ด้านล่างแต่ความใสยังไงก็คงสู้น้ำทะเลไม่ได้ แต่สำหรับคนชอบเล่นน้ำจืดที่อยู่รอบๆ อำเภอด่านช้าง จังหวัดสุพรรณ คงไม่มีที่ไหนจะน่าไปเที่ยวเท่าที่นี่อีกแล้ว เหมือนกับคนขอนแก่นไปเล่นน้ำเขื่อนอุบลรัตน์ประมาณนั้น แต่คนที่เดินทางมาไกลก็มีเหมือนกัน เพราะที่นี่ค่อนข้างใหม่และสะอาดน่าเที่ยวด้วยการดูแลเรื่องขยะอย่างเคร่งครัดของ อบต.ห้วยขมิ้น ตามหาดไม่เห็นขยะสักชิ้นเลย

นอกเหนือจากการลงเล่นน้ำ สำหรับคนที่ไม่ได้อยากเล่นน้ำแต่พาเด็กๆ มาเที่ยวเดินหามุมสงบๆ นั่งพักผ่อนรับลมเย็นๆ ทุ่งหญ้าท้ายเขื่อนที่กว้างใหญ่ ลมพัดเย็นสบายตลอดเวลา ช่วงที่แดดอ่อน นั่งอ่านหนังสือฟังเพลง เล่นเน็ต ชิลเลยจะบอกให้

เรือยกยอ หนึ่งในความแปลกใหม่ของการหาปลาตามวิถีของคนไทย นี่แหละที่เค้าว่า เที่ยววิถีไทย เก๋ไก๋ไม่เหมือนใคร มันเป็นตามนั้นจริงๆ เรือที่เห็นก็เป็นเรือธรรมดาติดเครื่องเป็นเรือหางยาว ต่อด้านข้างออกมาเหมือนแขนมีถังข้างละใบเอาไว้กันเรือล่มหรือพลิกเวลายกยอ ส่วนยอเอาไว้ด้านหน้าเรือขนาดประมาณ 4 วา ใหญ่มากเลย จับปลาได้ทีละหลายตัว ชาวบ้านจะมีเรือแบบนี้กันหลายครอบครัวเป็นเครื่องมือหากินยามว่างจากการทำนาทำไร่ ถึงไม่ได้ปลามากพอขายก็เอาไว้กินเอง คนยกยอจะมาช่วงเช้า ยกอยู่ประมาณครึ่งวันแล้วกลับเข้าฝั่ง เรือยกยอเขื่อนกระเสียวจะจอดเรียงรายกันเหมือนท่าเรือประมงในทะเล ห่างจากหาดที่คนมาเที่ยวเล่นน้ำเยอะเหมือนกัน

รอยเท้า ร่องรอยที่เหลืออยู่ของการเดินตามหาดกระเสียว ดินที่โผล่พ้นน้ำขึ้นมาในช่วงหน้าแล้งจะมีหญ้าขึ้นบางๆ น้ำลดระดับลงเรื่อยๆ ทุกวัน บางส่วนดินยังไม่แข็งตัวดีพอคนมาเดินก็ยุบลงไปเหลือเป็นรอยเท้าเอาไว้แบบนี้

ท่าเรือท้ายเขื่อนกระเสียว ส่วนหนึ่งของเรือที่จอดเรียงกันเยอะแต่ห่างกันมากเพราะต้องเผื่อระยะสำหรับประกอบยอ มองจากท่าที่คนเอาเรือมาจอดไปตรงที่คนมาเที่ยวจะเห็นรถจอดเรียงกันเยอะ ทั้งรถนักท่องเที่ยวและรถของแม่ค้าพ่อค้า แลดูช่างต่างกันโดยสิ้นเชิง

พระอาทิตย์ตกท้ายเขื่อนกระเสียว เป็นอีกหนึ่งช่วงเวลาที่ท้ายเขื่อนกระเสียวจะแสดงความสวยงามของธรรมชาติ จากริมอ่างเก็บน้ำไปทางตะวันตกห่างออกไปเป็นร้อยๆ เมตร เป็นพื้นที่กว้างที่มีหญ้าและกกขึ้นอยู่ พื้นที่อีกหลายส่วนเป็นลานโล่งกว้าง ถ้ามานั่งเล่นเดินเล่นก็มีมุมให้เราได้ถ่ายรูปได้หลายมุม อ่างเก็บน้ำที่ล้อมด้วยแนวเขา ช่างเป็นภาพที่สวยงามไปทุกด้านรอบตัวเลย ลมที่ผัดผ่านอ่างเก็บน้ำขึ้นมาหาฝั่งเป็นลมเย็นๆ สบายๆ ทำให้ได้ผ่อนคลายแบบสุดๆ

เตรียมเรือยกยอ เช้าวันต่อมา ความสวยงามและน่าสนใจของวิถีชีวิตชาวบ้านที่ใช้เรือเป็นพาหนะประกอบเข้ากับยอขนาดใหญ่ ดึงให้เราลุกขึ้นจากเตียงนุ่มๆ ของโรงแรมศรีสุพรรณ ในตัวเมืองด่านช้างออกมาที่ท้ายเขื่อนกระเสียว นี่ว่ามาเช้าแล้วนะชาวบ้านหลายคนออกเรือไปยกยออยู่กลางอ่างเก็บน้ำกันหมดแล้ว ดีที่ว่ายังเหลือลุงคนนี้ ปกติแกไม่ค่อยได้ออกมายกยอแล้วเนื่องด้วยสังขารไม่ค่อยดีเหมือนวัยหนุ่ม แต่นานๆ ได้ออกมาทีคิดว่าเป็นการออกกำลังกายไปแล้วกัน พอลุงมาถึงก็กางยออย่างชำนาญ เห็นยอใหญ่ๆ แบบนี้กางไม่กี่นาทีก็เรียบร้อยพร้อมที่จะออกไปหาปลากันแล้ว

ด้วยความที่เราอยากจะเห็นการยกยอแบบใกล้ชิด เลยติดต่อกับการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานสุพรรณบุรี ขอความอนุเคราะห์จัดหาเรือออกไปถ่ายรูปกันใกล้ๆ แต่เราคนเดียวที่ขออาศัยเรือของลุงออกมาถ่ายรูป จะได้มีรูปการยกยอจากบนเรือซึ่งเป็นมุมหายาก และได้เรียนรู้การจับปลาแบบแปลกใหม่ของชาวเขื่อนกระเสียวแห่งนี้ไปในตัว

ยกยอบนเรือ เรือยกยอของชาวบ้านออกหาปลากระจายกันตามทำเลที่คิดว่ามีปลา พอไปถึงจุดที่เล็งไว้ก็เอาไม้ปักลงไปเพื่อไม่ให้เรือลอยเคว้งคว้าง จากนั้นก็ค่อยๆ ปล่อยยอลงไปในน้ำ แล้วก็นั่งรอเวลา ประมาณ 5 นาทีก็จะยกยอขึ้นมาด้วยเชือกกับรอกแบบง่ายๆ ที่เค้าทำขายมาพร้อมกับชุดยอทั้งชุด ปกติจะลองยก 3-4 ครั้งถ้าไม่ได้ปลาเลยก็จะเปลี่ยนทำเล ถ้าได้ปลาก็จะอยู่ตรงนั้นนานหน่อย ตาข่ายที่ติดกับยอขนาด 8 เซนติเมตร จะไม่ติดปลาเล็ก ชาวบ้านหวังว่าจะได้ปลาตัวโตๆ เท่านั้น ตั้งแต่เช้าไปจนถึงประมาณบ่ายโมงเรือยกยอก็จะกลับเข้าฝั่ง หรือถ้าวันไหนลมแรงก็จะกลับเลย เพราะยอใหญ่ต้านลมไม่ได้จะทำให้เรือคว่ำ เรือยกยอแต่ละลำจะเว้นระยะห่างหลายสิบเมตร กระจายกันอยู่ทั่วอ่างเก็บน้ำกระเสียวแหล่งทำมาหากินสำคัญของคนด่านช้าง

เป็นที่น่าแปลกอยู่เหมือนกันที่ชาวบ้านต่างก็จับปลาในเขื่อนกระเสียวด้วยวิธีเดียวกัน แต่บางคนได้ปลาบ่อยและตัวใหญ่มาก บางคนไม่ได้ปลา บางคนได้แต่ตัวเล็ก แต่ละวันก็ไม่เหมือนกัน วันนี้ได้ พรุ่งนี้ไม่ได้ เป็นอยู่อย่างนี้มานานและยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ บนเรือแต่ละลำส่วนใหญ่จะเอาร่มคันใหญ่มาด้วย มีที่เสียบร่มเสร็จสรรพ นั่งอ่านหนังสือฟังเพลงระหว่างรอเวลาที่จะยกยอ

หลังจากที่ดูเรือลำข้างๆ ยกยอได้ปลาติดๆ กันหลายครั้ง ลำที่เรานั่งก็ได้ปลาบ้าง ลุงตักปลามาชูอวดว่าได้ปลาแล้ววันนี้ไม่เสียเที่ยว จากนั้นไม่นานฟ้าก็ครึ้มลมเริ่มพัดแรง ลุงก็เลยขับเรือเข้าฝั่ง ส่วนเราก็ได้ภาพมาเพียบเอามาให้ดูกันนี่แหละ

แผนที่เขื่อนกระเสียวและหาดกระเสียว ภาพสุดท้ายอำลาเขื่อนกระเสียวกันแล้ว แผนที่จากกูเกิล ปักจุดสีแดง 2 จุดคือหาดกระเสียวกับบริเวณจุดชมวิวบนสันเขื่อน จาก 2 จุดนี้เดินทางด้วยเส้นทางบ้านทับกระดาษ มีทางราดยางพอจะมองเห็นเป็นเส้นถนนเชื่อมถึงกันแต่พอจะแยกเข้าไปที่ท้ายเขื่อนเส้นถนนมันหายไปจากแผนที่เพราะว่าเป็นทางลูกรัง และถ้านักท่องเที่ยวมาเที่ยวกันเยอะๆ เป็นประจำทุกปี เชื่อได้เลยว่าเราจะมีถนนราดยางไปจนถึงหาดกระเสียวแน่นอน

ขอขอบคุณ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานสุพรรณบุรี มา ณ โอกาสนี้ ครับ