ถ้ำนกนางแอ่น ลำคลองงู

 อยู่บริเวณตอนกลางของห้วยลำคลองงู ในท้องที่ หมู่ 5 บ้านเขาพระอินทร์ ตำบลชะแล เป็นถ้ำขนาดใหญ่มาก ลักษณะเป็นถ้ำทะลุ มีลำห้วยคลองงูไหลผ่าน เช่นเดียวกับถ้ำเสาหิน มีความยาวประมาณ 3 กิโลเมตร ลักษณะพิเศษคือ เกิดจากการยุบตัวของเปลือกโลกเหมือนปล่องภูเขาไฟทำให้ถ้ำนกนางแอ่นแบ่งออกเป็น 3 ช่วงเหมือนกับโบกี้รถไฟมาต่อกัน แต่มีขนาดใหญ่โตมาก ภายในถ้ำมีนกนางแอ่นอาศัยอยู่จำนวนมาก อีกทั้งมีหินงอกหินย้อยรูปทรงแปลกตาสวยงามเป็นอย่างยิ่ง

 การเดินทางไปถ้ำนกนางแอ่น ทางรถยนต์ใช้เส้นทางเดียวกับถ้ำเสาหิน จากบ้านพุเตย เดินทางต่อไปอีก 6 กิโลเมตร จะถึงหมู่บ้านเขาพระอินทร์ จากหมู่บ้านเขาพระอินทร์จะมีถนนเดิน เลี้ยวขวาเข้าไปอีกระยะทางประมาณ 3 กิโลเมตร ต้องใช้รถยนต์ขับเคลื่อนสี่ล้อหรือหาเช่ารถไถนาดัดแปลง (รถอีแต๊ก) จากชาวบ้านเขาพระอินทร์ แล้วเดินเท้าต่อไปอีกประมาณ 30 นาที ก็จะถึงปากถ้ำ หรือ ใช้เส้นทางหลวงหมายเลข 323 (ทองผาภูมิ-สังขละบุรี) เลี้ยวขวาที่กิโลเมตร 26 (แยกพุทโธ) เข้าไปผ่านน้ำตกทุ่งนางครวญ เลยไปจนถึงบ้านห้วยเสือ ระหว่างเส้นทางห้วยเสือ บ้านพุเตยจะผ่านบ้านเขาพระอินทร์ แล้วเลี้ยวซ้ายเข้าถนนดินอีก 3 กิโลเมตร จะถึงจุดจอดรถแล้วเดินเท้าต่อไปอีก 30 นาที การเข้าชมควรติดต่อเจ้าหน้าที่อุทยานฯ หรือชาวบ้านจากหมู่บ้านละแวกใกล้เคียงเป็นผู้นำชม และควรมีการวางแผนการเดินทางล่วงหน้าและเตรียมร่างกายก่อนการเดินทาง

ข้อมูลเพิ่มเติม:โทรศัพท์ : 0849132381

การเดินทาง แผนที่ ที่เที่ยว/ที่พัก

กดติดตามการเดินทางของเราใน Youtube ด้วยนะคะ

ป้ายบอกทางถ้ำนกนางแอ่น เรื่องราวของถ้ำนกนางแอ่น เป็นการเดินทางในวันที่ 2 ของทริปลำคลองงู ซึ่งต่อมาจาก ถ้ำเสาหิน เรียกว่าเป็นภาค ๒ ก็ว่าได้ เรื่องการเดินทางมาที่แคมป์ผมเล่าไว้หมดแล้วในภาคแรก ตอนนี้ขอไปต่อเป็นเรื่องต่อกันเลย ยังไงก็ควรที่จะคลิกไปอ่านภาคแรกมาก่อนจะได้อรรถรสมากขึ้น

การเดินทางไป 2 ถ้ำ ไม่สามารถทำในวันเดียวกันได้ ก็เลยต้องแบ่งออกเป็น 2 วัน วันละถ้ำ ป้ายบอกทางไปถ้ำนกนางแอ่นแล้วก็ถ้ำอื่นๆ ในบริเวณอุทยานแห่งชาติลำคลองงู เป็นป้ายที่ปักอยู่หน้าลานกางเต็นท์ของเราเองแหละ ส่วนถ้ำเสาหินเป็นถ้ำที่มีเส้นทางไปต่างหาก ในป้ายก็จะเห็นว่ามีถ้ำเวิลด์คัพ กับถ้ำใหญ่ ที่ผมไม่ได้พูดถึง นันก็เพราะว่าถ้ำเวิลด์คัพมีระดับน้ำที่สูงจนปีนี้ไม่ได้เปิดให้เข้า ส่วนถ้ำใหญ่เราไม่มีเวลาที่จะไป เพราะ 2 ถ้ำนี่ก็เหนื่อยเอาการ แล้วก็กำลังพอดีกับเวลาที่มีอยู่ 2 วันแล้วละ

สิ่งที่เราต้องทำหลังจากตื่นขึ้นมาก็คือการเก็บภาพบรรยากาศลานกางเต็นท์ที่ปกคลุมไปด้วยหมอกสีขาวทั่วไปหมด จากนั้นก็ล้างหน้าล้างตา เดี๋ยวต้องเดินไปกินข้าวที่ร้านสวัสดิการ จากนั้นก็ขึ้นรถกระบะ เป็นคันเดียวกันกับที่เราใช้เมื่อวาน เจ้าหน้าที่ชุดเดิมจะดูแลเราทั้ง 2 วัน ก็ดีเหมือนกัน แต่ละคนอัธยาศัยดี และดูแลเราเป็นอย่างดีอยู่แล้ว ไม่ควรเปลี่ยนคนใหม่

เดินป่าเข้าถ้ำนกนางแอ่น ด้วยความที่เราเหน็ดเหนื่อยกันเป็นอย่างมากจากการเดินพิชิตถ้ำเสาหินเมื่อวาน ระหว่างการเดินป่าเราก็ถามเจ้าหน้าที่ตลอดเวลาเกี่ยวกับถ้ำนกนางแอ่น เพราะเราเกรงว่ามันจะต้องเดินกันเหนื่อย เจ้าหน้าที่ก็คอยตอบว่าวันที่ 2 การเตินจะง่ายกว่าเยอะ ไอ้เราก็ใจชื้นขึ้นเยอะจนมาถึงเวลาที่เราต้องเดินจริง เสื้อชูชีพก็ต้องใส่เหมือนกับเมื่อวาน เส้นทางการเดินก็ชันไม่แพ้กัน มองไม่เห็นวี่แววว่ามันจะง่ายกว่าตรงไหน เดินไปก็บ่นกันไป แต่เราก็ยังคงก้าวไปเรื่อยๆ บางช่วงก็ต้องปีนป่ายหินกันไป

จุดชมวิวถ้ำนกนางแอ่น เดินเที่ยวมา 2 วันในอุทยานแห่งชาติลำคลองงู ก็เพิ่งจะเห็นนี่ละว่ามีป้ายจุดชมวิวกับเค้าด้วยเหมือนกัน หลังจากที่เดินกันมาได้ประมาณครึ่งทาง เราก็จะเห็นวิวนี้มีป้ายบอกไว้ด้วย เขาเบื้องหน้าของเราเป็นที่ตั้งของถ้ำนกนางแอ่น ซึ่งก็คือจุดหมายแรกของการเดินในวันนี้ เราหยุดพักถ่ายรูปวิวนี้อยู่พอสมควร แล้วก็เดินกันต่อ ส่วนภาพขวาแสดงให้เห็นว่ามันไม่ได้หมูเหมือนอย่างที่เจ้าหน้าที่บอกเมื่อวาน แต่มันดูจะพอๆ กัน ดีที่ว่าเส้นทางการเดิน Trail นี้ มันสั้นกว่าก็เท่านั้น

ประตูทะลุมิติ ไม่เกี่ยวกับโดราเอมอนแต่อย่างใด แต่ประตูทะลุมิติเมืองไทยอยู่ที่ถ้ำนกนางแอ่นนี่เอง ระหว่างการเดินป่าเราก็ได้พบกับความรู้ใหม่เกี่ยวกับป่า พอดีไปเจอขนุนป่าเข้าให้ มันร่วงลงมาแตกอยู่บนพื้น เนื้อสีเหลืองๆ ยังไงๆ ก็ดูเป็นขนุนแต่ลูกมันเล็กกว่าก็เท่านั้น เมื่อเจ้าหน้าที่บอกว่ามันกินได้และดูแล้วมันดูเหมือนร่วงลงมาใหม่ๆ ยังไม่สกปรก เราก็หยิบมาใส่ปากคนละชิ้น อื้อหือ รสมันกลับต่างจากขนุนอย่างสิ้นเชิง มันเปรี้ยวอย่างกับลางสาดอะไรทำนองนี้ เนื้อมันก็นิ่มๆ บางๆ ไม่เหมือนขนุน แต่กินเข้าไปแล้วชุ่มคอดี แก้กระหายได้ด้วย พอเดินต่อไปอีกหน่อยก็เจอต้นไม้ที่ใบคล้ายๆ มะพร้าว เพิ่งรู้ว่ามันคือต้นลูกชิดที่เรามักจะกินเป็นของหวานหรือกินกับไอติมนั่นเอง ต้นไม้ชนิดนี้กลับขึ้นอยู่บนเขาระดับความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลางประมาณ 1300 เมตร แล้วไหงมันมีอยู่ในร้านไอติมเต็มไปหมดก็ไม่รู้

จากนั้นไม่นานเราก็มาถึงประตูทะลุมิติ ก่อนจะเดินเข้าไปหาคำตอบว่ามันคืออะไร เราก็ต้องถ่ายรูปหน้าประตูกันเป็นที่ระลึกไว้ก่อน เพราะขากลับเราไม่ได้ผ่านทางนี้แล้ว

อีกด้านของประตูทะลุมิติ จากทางเข้าที่เป็นช่องเล็กๆ ให้เราเดินผ่านมา จนมาเจอกับปากทางอีกทาง (เดินทะลุเขาว่างั้นเหอะ) สมกับที่เรียกว่าเป็นประตูทะลุมิติจริงๆ สร้างความประหลาดใจให้เราได้มากทีเดียว ปากทางอีกทางกลับกว้างใหญ่ไพศาล เราเห็นธรรมชาติที่สวยงามแล้วก็ถ้ำนกนางแอ่นอันเป็นถ้ำขนาดมโหฬารเลยก็ว่าได้ แต่บรรยายด้วยตัวหนังสือมันคงไม่เข้าใจเท่าไหร่ ดูรูปกันต่อไปดีกว่า

ถ้ำนกนางแอ่น นี่คือสิ่งที่เราได้เห็นอยู่เบื้องหน้า ถ้ำอันสูงใหญ่กลางป่าเขา ที่เราต้องแหงนมองจนคอตั้ง นกนางแอ่นจำนวนนับไม่ถ้วนบินวนไปเวียนมาคล้ายกับฝูงค้างคาว แต่มันไม่มีระบบสัญญาณคลื่นเสียงสำหรับตรวจสอบเส้นทางบิน นกนางแอ่นหลายตัวก็จะบินชนกันแล้วตกลงมาได้ เรายืนชมความมหัศจรรย์ของธรรมชาติที่ถ้ำนกนางแอ่นนานพอสมควร จนในที่สุดเจ้าหน้าที่ก็บอกให้เราเดินต่อ เพราะมีนักท่องเที่ยวอีกกลุ่มใหญ่เดินตามเรามาติดๆ จากถ้ำนกนางแอ่นเราจะต้องเดินไปตามเขา ทางค่อนช้างลำบากเหมือนกัน จนในที่สุดก็มาเจอทางตัน เป็นผาหินสูงประมาณ 6 เมตรทีเดียว กะจากสายตามันดูเหมือนจะสูงกว่าตอนที่เรากระโดดน้ำครั้งแรกที่ถ้ำเสาหิน นั่นก็เลยทำให้สาวๆ กลุ่มเราทำใจอยู่นานกว่าจะกระโดดลงไปได้ งานนี้มีคลิปให้ชมกันครับ

กระโดดน้ำลำคลองงู นี่เป็นภาพนิ่งของการกระโดด แต่ขณะเดียวกันก็มีคลิปให้ดูกันอีก กว่าจะกระโดดมาเป็นภาพสวยๆ แบบนี้ดูคลิปเอาก็รู้ละครับ จุดนี้เรียกว่าเสียวกว่าจุดแรกที่ถ้ำเสาหินเยอะเลยละ

หินย้อย หลังจากการกระโดดน้ำที่แสนหวาดเสียวผ่านพ้นไป เราต้องลอยคอมาตามน้ำจากนั้นก็ผ่านกระแสน้ำเชี่ยวมาด้วยการสาวเส้นเชือกที่เจ้าหน้าที่ผูกไว้ ทั้งนี้ก็เพราะว่าถ้าเราหลุดไปตามกระแสน้ำ จะหาทางขึ้นฝั่งลำบาก และอาจจะบาดเจ็บจากการกระแทกหินใต้น้ำเอาได้ จากนั้นเราก็มารวมตัวกันอยู่ในถ้ำแห่งหนึ่งมีขนาดสูงใหญ่มาก เราเอากล้องออกมาจากถุงกันน้ำ หลังจากที่กล้องของผมโดนน้ำเข้า เพื่อนๆ เริ่มมีการซ้อนถุงกันน้ำแล้วเอาของรวมกันไว้ในถุงเดียว เพื่อให้ได้หลายชั้นมากขึ้น แหม ผมช่างเป็นตัวอย่างที่ดีให้เพื่อนๆ ระวังตัวซะจริงๆ พอเอากล้องออกมาก็ตั้งขาตั้ง เราเก็บภาพหินงอกหินย้อยในถ้ำที่ไม่มีชื่อแห่งนี้อยู่นาน ถ้ำนี้แม้ว่าจะใหญ่โตแต่ก็ไม่ลึกมาก ปากถ้ำทั้งสองด้านมีแสงส่องเข้ามาเหลือเฟือ จนเกือบเอามือเปล่าถือกล้องถ่ายได้เลยละ (ถ้าเปิด ISO สัก 1600 อะนะ)

ประมาณ 10 นาทีที่เรายืนชมความสวยงามและยิ่งใหญ่ของถ้ำแห่งนี้อยู่ นักท่องเที่ยวกลุ่มที่ตามหลังเรามาก็มาถึงถ้ำแห่งนี้แล้วเหมือนกัน เป็นอันว่าเราจะต้องไปกันต่อเพื่อไม่ให้คนไปออกันอยู่ตรงที่กระโดดน้ำจุดต่อไป (มันยังมีอีกจุดหนึ่ง ซึ่งเสียวสุดยอดสูงกว่า 2 จุดแรกเยอะเลย) ภาพนักท่องเที่ยวหลายคนที่เดินตามหลังมากลุ่มใหญ่เดินปีนตามถ้ำที่ใหญ่จนทำให้คนตัวเล็กลง แสดงให้เห็นขนาดของถ้ำนี้ได้เป็นอย่างดีเอาละเราต้องเดินต่อแล้ว เจ้าหน้าที่เร่งใหญ่แล้ว จากจุดนี้ไปยังไม่ต้องเก็บกล้องเข้าถุงกันน้ำ เพราะเป็นทางเดินธรรมดาไปจนกว่าจะถึงถ้ำเอเลี่ยน

ภาพสวยๆ จากปากถ้ำ ผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบเที่ยวถ้ำเป็นอย่างมาก การถ่ายรูปถ้ำเป็นเรื่องยากและท้าทายกว่าการถ่ายรูปวิวหรือรูปคน นี่เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ มุมที่เราเลือกที่จะถ่ายในถ้ำๆ เดียวกัน เราก็เลือกได้หลากหลาย ไปกันหลายๆ คนก็อาจจะได้ภาพไม่เหมือนกันเลยก็ได้ ภาพหนึ่งที่เห็นทีไรเป็นต้องกดชัตเตอร์ทุกที ก็คือปากถ้ำ ไม่ว่าจะเป็นทางเข้าหรือทางออก เรามองออกไปจากที่มืด ข้างนอกมันดูสดใสและสวยงามเสมอ สงสัยมั้ยละครับว่าผมเอากล้องตัวไหนถ่ายรูปนี้มาในเมื่อ D-SLR โดนน้ำ ส่วนคอมแพคกันน้ำก็จมน้ำหาย ก็ยืมกล้องเพื่อนๆ ร่วมก๊วนนะสิครับ

เดินสู่ถ้ำเอเลี่ยน นี่แหละเธอลำคลองงู เป็นประโยคที่น่าจะเหมาะกับภาพนี้ ก่อนที่เราจะออกเดินทางทริปนี้ มีสมาชิกคนหนึ่งของเราที่ว่างเว้นไปจากการเดินป่านอนเขามานานรีเควสต์มาให้ผมจัดทริปแบบถึกๆ อยากเดินมาก ผมก็เลือกลำคลองงูนี่แหละ พอมาแล้วก็ได้ถึกสมใจ ความยากของมันไม่ใช่การเดินป่า หรือการปีนหิน แต่มันยังมีการว่ายน้ำลอยคอ กระโดดผา สารพัด ถ้ำที่เราพักเมื่อครู่เดินไปที่ถ้ำเอเลี่ยน ปลายทางของการเดินทางของเราก็อยู่ไม่ไกลเท่าไหร่แต่ทางเดินมันเป็นอย่างที่เห็นนี่ละ

ถ้ำเอเลี่ยน ในที่สุดเราก็มาถึงถ้ำอีกแห่งหนึ่ง แหม ดูสิครับว่ามันใหญ่โตขนาดไหน ทำไมกันนะที่กาญจนบุรีถึงได้มาถ้ำใหญ่ๆ โตๆ มากมายขนาดนี้ แค่บริเวณพื้นที่ของอุทยานแห่งชาติลำคลองงูก็เที่ยวกันไม่หวาดไม่ไหวแล้ว พอเรามาถึงตรงนี้ก็หยุดถ่ายรูปกันอีกหลายนาที เจ้าหน้าที่ก็พยายามจะบอกว่าอีกด้านหนึ่งมันสวยกว่านี้เยอะ เราถึงได้ยอมเดินไปอีกหน่อยเพื่อดูว่ามันจะสวยขนาดไหน

ถ้ำเอเลี่ยน จริงอย่างที่เจ้าหน้าที่บอก อีกด้านหนึ่งของถ้ำสวยกว่าจริงๆ สวยกว่ามากด้วย หินงอกหินย้อยสูงตระหง่านอยู่ตรงผนังด้านซ้าย ถ้ำนี้ไม่ลึกมาก มองเห็นปากถ้ำอีกทางหนึ่งใหญ่โตไม่แพ้ทางนี้เหมือนกัน ในบรรดาหินงอกหินย้อยในถ้ำเอเลี่ยนแห่งนี้ก็มีรูปร่างแปลกๆ สวยงามมาก รายชื่อของหินที่เรียกกันตามรูปร่างของหินก็มีหลายอย่าง ได้แก่ หินมือแม่นาค หินนางเงือก หินสิงโต หินหมู และก็หินเอเลี่ยน บรรยายไปก็เท่านั้นไปดูรูปกันดีกว่าว่ามันเหมือนอย่างที่เค้าตั้งชื่อกันหรือเปล่า

หินนางเงือก เป็นงอกหินย้อยที่อยู่ในหลืบถ้ำ ต้องอาศัยการถ่ายรูประยะไกล เพราะเราอยู่ผนังถ้ำด้านนี้เดินไปด้านนั้นไม่ได้ เป็นเพราะนางเงือกขี้อายก็เลยนั่งหันหลังให้เรา หินนางเงือกดูไปก็เหมือนจริงอย่างชื่อ

หินมือแม่นาค เป็นหินย้อยจากเพดานถ้ำที่มีรูปร่างน่ากลัวที่สุดเท่าที่เห็นมาในถ้ำนับสิบแห่งที่ผมเคยไปมา หินย้อยรูปมือแม่นาคนี้ถ้าหากว่าเดินมาเห็นตอนค่ำๆ หรือว่าปากถ้ำมันเล็กแสงเข้าได้น้อยๆ นี่น่าจะทำให้เราขนหัวลุกได้ดีทีเดียว

หินเอเลี่ยน เป็นสุดยอดไฮไลท์ของถ้ำแห่งนี้ จนชื่อถ้ำก็เรียกว่าถ้ำเอเลี่ยนไปด้วย แหม่มันก็เหมือนซะขนาดนี้อะนะ 3 หินงอกหินย้อยที่เล่ามามันเป็นสุดยอดแล้วครับ ส่วนหินสิงโตมันก็เหมือนหน้าสิงโตจริงๆ แต่ว่ามันดูยากไปนิด ส่วนหินรูปหมูก็ว่ากันไปถ้าได้ไปก็ลองมองหาดูให้เจอนะครับ เราก็ถ่ายรูปมาหมดแต่ให้ชมกันเฉพาะสุดยอดหิน 3 ภาพก็แล้วกัน ความสวยและความเหมือนตัวเอเลี่ยนในหนังมีมอสเกาะสีเขียวสะท้อนแสง ทำเอาทุกคนต้องหยิบกล้องแล้วก็มือถือออกมาจากถุงกันน้ำแล้วก็ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก

เสียวสุดแห่งลำคลองงู ด้านล่างของหินเอเลี่ยนมีทางเดินเลียบผนังถ้ำ เรามองเห็นแล้วละว่าทางมันตันอยู่แค่ตรงนั้น จากจุดที่เรายืนอยู่บนผนังถ้ำสูงกว่าระดับน้ำข้างล่างประมาณ 8 เมตร สูงกว่าทุกๆ จุดที่เราเคยกระโดดมา แต่ก็นี่แหละถึงได้ชื่อว่าความเสียวสุดๆ ของการเดินลำคลองงู เร้าใจจริงๆ เพื่อนๆ ในกลุ่มของเรามีหลายคนที่รู้ตัวว่าไม่ไหว ก็เดินเลียบไต่ผนังถ้ำลงไปทางซ้ายแล้วไปนั่งรอลุ้นเราอยู่ข้างบน ส่วนคนที่กล้าพอก็ไปยืนเข้าแถวรอคิวกระโดดน้ำตามลำดับ

ไชโย โดดผ่านแล้ว สองสาวใจกล้าที่กระโดดผา 8 เมตร ที่ถ้ำเอเลี่ยนลงมาลอยคออยู่กลางน้ำ พร้อมที่จะเดินทางกันต่อ กลุ่มคนที่มาทีหลังเราก็ตามมายืนรอคิวตรงผาหินเตรียมตัวทำใจเพื่อที่จะกระโดดลงมา

ลาก่อนถ้ำเอเลี่ยน หลังจากลอยคออยู่ในน้ำอยู่พักนึง เจ้าหน้าที่ก็พาเราลอยคอตามกระแสน้ำไปเรื่อยๆ ระหว่างลอยคอออกมาจากถ้ำผมก็ยังเอากล้องกันน้ำออกมาถ่ายรูปเพดานกับผนังสวยๆ เอาไว้ตลอดจนทะลุออกมานอกถ้ำก็ยังไม่เลิกถ่าย นี่ก็เป็นรูปสุดท้ายของถ้ำเอเลี่ยน จากนี้ก็ปรับโหมดวิดีโอถ่ายคลิประหว่างการลอยตามกระแสน้ำเชี่ยว เจ้าหน้าที่ตะโกนบอกให้เราชิดทางด้านซ้ายมือเอาไว้ อย่าให้หลุดไปทางขวาเพราะกระแสน้ำมันเชี่ยวมากแล้วก็มีแก่งหินรอเราอยู่ ถ้าขึ้นฝั่งด้านซ้ายไม่ได้ มีหวังได้เจ็บตัวแล้วยังหาที่ขึ้นฝั่งยากด้วย เจ้าหน้าที่อีกคนที่ลอยคอมาก่อนก็จะคอยยื่นมือให้เราจับ เพื่อความมั่นใจว่าเราจะไม่หลุดไปตามน้ำ

มื้อกลางวัน นี่ก็เป็นเหล่านักเดินเท้าไฟ ที่เดินขึ้นมาถึงที่จอดรถหลังจากการลอยคออยู่ในน้ำได้เร็วกว่าผม ทุกคนก็จะได้รับข้าวกลางวัน ซึ่งเป็นมื้อสุดท้ายที่เราจะกินของอุทยาน รวมทั้งหมด 5 มื้อ ใน 2 วัน แน่นอนว่าอาหารใส่มาในถุงมันไม่ได้วิจิตรพิสดาร ก็คือข้าวราดแกง 1 อย่าง เราก็กินให้หายหิว จากนั้นก็เดินทางกลับแคมป์ ปกติชาวบ้านจะจัดอาหารให้เรา 6 มื้อ แต่เราขอลดเหลือแค่ 5 แน่นอนว่า อีกมื้อหนึ่งของทริปนี้เราจะจัดให้ยิ่งใหญ่ที่สุดให้สะใจสมกับความเหน็ดเหนื่อย และเป็นการฉลองการพิชิตลำคลองงู จบการเดินทางเอาไว้เพียงเท่านี้ครับ แต่อย่าลืมนะว่าต้องกลับไปอ่านการเดินทางถ้ำเสาหินของวันแรก เพื่อให้เรื่องมันสมบูรณ์ แล้วยังมีน้ำตกนางครวญ ที่เราแวะตอนระหว่างเดินทางกลับอีกด้วย

รีวิว ถ้ำนกนางแอ่น ลำคลองงู กาญจนบุรี

---

 "เพิ่งได้อ่านวันนี้เอง เล่าเรื่องสนุกมากๆ
รูปสวยทุกรูปเลยค่ะ สถานที่ถ้ำนกนางแอ่นน่าไปผจญภัยสุดๆเลย"

Lusy Cayla
2018-07-15 08:09:31

---