อุทยานแห่งชาติน้ำตกชาติตระการ

อุทยานแห่งชาติน้ำตกชาติตระการ มีชื่อเรียกตามชาวบ้านว่า น้ำตกปากรอง ตั้งอยู่ที่บ้านปากรอง ตำบลชาติตระการ อำเภอชาติตระการ ห่างจากตัวจังหวัดประมาณ 145 กิโลเมตร เป็นน้ำตกที่สวยงามมากในจังหวัดพิษณุโลก มีถึง 7 ชั้น แต่ละชั้นมีความงดงามต่างกันออกไป และตั้งชื่อตามนามธิดาท้าวสามลในวรรณคดีไทยเรื่องสังข์ทอง โดยเฉพาะชั้นที่ 3 และ 4 น้ำตกจากหน้าผาสูงประมาณ 10 เมตร แผ่เป็นฝอยกระจายทั่ว ชั้นที่เป็นแอ่งใหญ่ที่สุดคือ ชั้นที่ 1 การปีนเขาเพื่อขึ้นชมน้ำตกทั้งเจ็ดชั้นน่าสนุกมาก บางตอนก็เป็นที่สูงชันต้องอาศัยเถาวัลย์ห้อยโหนขึ้นไป บางตอนเป็นช่องแคบๆ ต้องเอียงตัวเดิน บางตอนก็ต้องคลาน แต่เมื่อไปถึงบริเวณน้ำตกแล้วจะหายเหนื่อยทันที นอกจากนี้ในบริเวณอุทยานแห่งชาติน้ำตกชาติตระการยังมีสถานที่น่าสนใจอื่น ๆ ได้แก่ ผาแดง น้ำตกนาจาน ผากระดาน ถ้ำน้ำมุด ถ้ำกา ความเป็นมาของอุทยานแห่งชาติน้ำตกชาติตระการ เริ่มจากกำนันผู้ใหญ่บ้านและประชาชนในท้องที่ตำบลนครชุม ตำบลน้ำกุ่ม อำเภอชาติตระการ และอำเภอนครไทย จังหวัดพิษณุโลก ได้เสนอผ่านสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดพิษณุโลก (นายประเทือง วิจารณ์ปรีชา) ขอให้กรมป่าไม้เข้าจัดการพื้นที่เขาย่าปุกให้เป็นวนอุทยานเพื่อสงวนทรัพยากรป่าไม้ และป่าต้นน้ำลำธารของลำแควน้อย ในปี พ.ศ.2523 ได้เริ่มการสำรวจและจัดตั้งเป็นวนอุทยานน้ำตกชาติตระการ ต่อมาในเดือนมีนาคม พ.ศ.2525 จึงได้เปลี่ยนมาเป็นอุทยานน้ำตกชาติตระการ หลังจากได้มีการสำควจเพิ่มเติมและรับการประกาศจัดตั้งเป็นอุทยานแห่งชาติ เมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน 2530 เป็นอุทยานแห่งชาติลำดับที่ 55 ของไทย สภาพภูมิประเทศโดยทั่วไปเป็นเทือกเขาและภูเขาสูงสลับซับซ้อน เป็นแหล่งต้นน้ำลำธาร ของแม่น้ำหลายสาย ภูเขาส่วนใหญ่เป็นภูเขาหินทรายโดยเฉพาะหน้าผาบริเวณน้ำตก เพราะเกิดจากการเรียงตัวของชั้นหินทรายที่ทับถมกันมาเป็นเวลานาน การเดินทางไปน้ำตกชาติตระการนั้น หากเดินทางโดยรถยนต์ส่วนตัวให้ใช้เส้นทางสายพิษณุโลก-หล่มสัก เมื่อถึง กม. ที่ 68 (บ้านแยง) เลี้ยวซ้ายเข้าสู่เส้นทางหลวงหมายเลข 2013 ซึ่งเป็นเส้นทางสู่อำเภอนครไทยประมาณ 29 กิโลเมตร เลี้ยวซ้ายเข้าอำเภอชาติตระการไปอีกประมาณ 38 กิโลเมตร จะมีทางแยกขวาอีก 10 กิโลเมตรก็จะถึงน้ำตก หากเดินทางโดยรถประจำทางให้ขึ้นรถสายพิษณุโลก-ชาติตระการที่สถานขนส่งพิษณุโลก รถออกวันละ 7 เที่ยว ตั้งแต่เวลา 6.00-16.30 น. เมื่อถึงอำเภอชาติตระการแล้วต่อรถสองแถวชาติตระการ-บ้านนาดอนเข้าไปยังน้ำตก ที่พักและสิ่งอำนวยความสะดวกอุทยานมีบริการบ้านพักรายละเอียดติดต่อ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช โทร. 0 2562 0760 หรือสำรองที่พักด้วยตนเองที่ http://www.dnp.go.th

ข้อมูลเพิ่มเติม:Tel. 0 2562 0760, 055-237-028

แก้ไขล่าสุด 2017-08-25 20:56:42 ผู้ชม 53087

การเดินทาง แผนที่ ที่เที่ยว/ที่พัก

กดติดตามการเดินทางของเราใน Youtube ด้วยนะคะ

ด่านตรวจอุทยานแห่งชาติน้ำตกชาติตระการ เริ่มการเดินทางมาจนถึงที่ด่านตรวจนี้เลย การขับรถมาเที่ยวน้ำตกชาติตระการนั้นก็น่าจะมาทางอำเภอชาติตระการ เป็นเส้นทางแนะนำ คือมาจากพิษณุโลก ใช้เส้นทางมุ่งหน้าขึ้นไปอุตรดิตถ์ เลยโรงพยาบาลวัดโบสถ์ข้ามสะพานข้ามแม่น้ำ จากนั้นเตรียมตัวกลับรถ พอกลับรถแล้วก็เข้าแยกที่มีป้ายเขียนว่าเขื่อนแควน้อยบำรุงแดน หรือวัดเสนาสน์ เส้นทางนี้ตรงไปจนถึงตัวอำเภอชาติตระการ เลยตัวอำเภอไป 850 เมตร จะมีแยกเลี้ยวซ้ายเขียนป้ายว่าไปน้ำตกชาติตระการ ตรงไปตามถนนเรื่อยๆ อีกประมาณ 8 กิโลเมตร ก็จะมีแยกขวามือเข้าอุทยานฯ ระยะทาง 1.7 กิโลเมตร เป็นถนนสายเล็กๆ ของหมู่บ้าน ค่อนข้างขรุขระ เพราะปกติเป็นเส้นทางขนส่งผลผลิตทางการเกษตร แล้วในที่สุดก็จะมาถึงป้ายอุทยานฯ ชำระค่าผ่านเข้าชมอุทยาน แล้วก็เข้าไปได้เลย

ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว เป็นสถานที่แรกที่จะมาแนะนำกัน เพราะในอุทยานแห่งชาติทุกแห่ง นักท่องเที่ยวควรจะเริ่มเข้ามาหาข้อมูลที่เที่ยวในนี้กันก่อน ด้านหน้าของศูนย์ฯ มีลานจอดรถขนาดใหญ่ ส่วนด้านข้างตรงที่ยืนถ่ายรูปอยู่นี้ ก็จะเป็นร้านค้า อาหาร เครื่องดื่ม มากมายหลายร้านเรียงกันเป็นแถว ส่วนด้านตรงข้ามเป็นห้องน้ำบริการ มีหลายห้องด้วยกันเพียงพอต่อความต้องการแน่นอน ส่วนที่น้ำตกก็มีอยู่หลายชั้นที่มีห้องน้ำให้ด้วย นับเป็นน้ำตกที่สะดวกมากแห่งหนึ่ง

การมาเที่ยวน้ำตกที่นี่ส่วนใหญ่มาเป็นแบบพักผ่อนวันเดียวกลับ แต่ผมเลือกที่จะค้างคืนที่นี่ เพราะเวลาในช่วงเช้าอากาศเย็นสบายแสงพอเหมาะกับการถ่ายรูปน้ำตก ตื่นมาแต่เช้ากินกาแฟ เดี๋ยวก็ออกเดินทางได้

ผีเสื้อซิกแซก ผีเสื้อเป็นแมลงสวยงามที่พบมากในหลายๆ พื้นที่ของไทย แต่ละพื้นที่ก็จะมีผีเสื้อที่พบได้ง่าย และที่หาได้ยากยิ่งแตกต่างกันไป สำหรับผีเสื้อซิกแซก เป็นผีเสื้อที่หายากมากในอุทยานแห่งชาติปางสีดา แต่จะบอกให้ว่าเป็นผีเสื้อที่มีอยู่เป็นจำนวนมากและอยู่กันเป็นกลุ่มที่อุทยานแห่งชาติน้ำตกชาติตระการแห่งนี้ ในตอนเช้าตรู่ยังไม่มีนักท่องเที่ยวเข้ามามากนัก ผีเสื้อจะหากินอยู่เป็นกลุ่มตามทางเดิน ถ่ายรูปกันได้สบายเลย อย่างฝูงนี้มีอยู่ด้วยกัน 6 ตัว ทีเดียว

มะลิวัลย์ เป็นชื่อของน้ำตกชั้นที่ 1 ของทั้งหมด 7 ชั้น ในอุทยานแห่งชาติน้ำตกชาติตระการ ตั้งชื่อตามนามธิดาท้าวสามลในวรรณคดีไทยเรื่องสังข์ทอง น้ำตกชั้นแรกอยู่ห่างจากศูนย์บริการนักท่องเที่ยวประมาณ 200 เมตร เป็นเพียงชั้นเดียวที่จะสามารถนำเอาเครื่องดื่ม ขนม อาหารมานั่งกินรอบๆ บริเวณได้ หลังจากนี้เป็นเขตห้ามอาหารและเครื่องดื่ม

น้ำตกชาติตระการชั้นที่ 1 หรือ มะลิวัลย์ ทำหน้าที่เหมือนพนักงานต้อนรับของอุทยานฯ เป็นสถานที่ที่มีบริเวณโดยรอบร่มรื่น เหมาะสำหรับการพักผ่อน แอ่งน้ำของน้ำตกกว้างขวางมาก นอกจากฤดูฝนที่มีน้ำลึกมากแล้ว สามารถลงเล่นน้ำได้ แต่ถึงแม้ว่าจะเป็นฤดูฝนก็มีพื้นที่โซนน้ำตื้นที่ลงเล่นได้ เพียงแต่ต้องระวังการเป็นตะคริวอันเนื่องมาจากน้ำเย็นจัด ระหว่างทางที่เดินมาจากศูนยฯ จะมองเห็นหน้าผากว้างใหญ่มีสายน้ำพุ่งออกมาจากผาหินสวยมาก เจ้าหน้าที่จัดพื้นที่เป็นโต๊ะนั่งพักผ่อนและมีซุ้มอยู่กลางสายธารแช่เท้าในน้ำเย็นๆ อีกด้วย

น้ำตกชาติตระการชั้น 1 มะลิวัลย์ พอเดินเข้ามาใกล้ๆ ลองข้ามสะพานไม้ไปอีกฝั่งของลำธาร มุมมองที่เห็นน้ำตกจะเปลี่ยนไป เห็นสายน้ำที่ไหลลอดช่องกลางระหว่างผาหินเป็นสายเล็กๆ ก่อนที่จะขยายตัวเป็นน้ำตกสายกว้างใหญ่ลงมาที่แอ่งน้ำเบื้องล่าง นับเป็นน้ำตกที่ไม่เหมือนใครอีกแห่งหนึ่งก็ว่าได้

เส้นทางพิชิตน้ำตกชาติตระการ หลังจากที่พักผ่อนชมน้ำตกชั้นแรกกันพอแล้ว ต่อไปก็จะเป็นการพิชิตเส้นทางน้ำตก 7 ชั้น ซึ่งมีนามเรียงกันอย่างไพเราะ ดังนี้
มะลิวัลย์ กรรณิการ์ การะเกด ยี่สุ่นเทศ เกศเมือง เรืองยศ รจนา

แต่ละชั้นก็จะมีระยะทางมากน้อยต่างกันไป แต่ทั้งหมดรวมแล้ว จะได้ 1220 เมตร นอกเหนือจากเส้นทางพิชิตน้ำตกแล้ว ยังมีจุดชมวิวอีกหลายแห่ง ซึ่งจะต้องเดินต่อไปไกลอีกหน่อย เป็นเส้นทางศึกษาธรรมชาติระยะไกลของชาติตระการ ประมาณ 3 กิโลเมตร คือจุดชมวิวผาแดง แต่ทั้งนี้สำหรับทริปนี้ขอพาไปชมเฉพาะน้ำตกอย่างเดียวก่อนแล้ววันไหนมีเวลาจะกลับมาพิชิตผาแดงกันอีกที

กรรณิการ์ เป็นชื่อของน้ำตกชั้นที่ 2 อยู่ห่างจากชั้นแรกประมาณ 400 เมตร เป็นช่วงเส้นทางที่นับว่าชันที่สุดในบรรดาน้ำตกชาติตระการทั้ง 7 ชั้น เส้นทางเดินสูงชันที่ต้องขึ้นบันไดไปเรื่อยๆ สุดขั้นบันไดเหล็กจะเห็นป้ายชี้ไปทางขวาว่าน้ำตกชั้นที่ 2 ส่วนทางซ้ายมีทางเดินไปได้เหมือนกันแต่ไม่มีป้ายบอกว่าไปไหน น่าจะเป็นเส้นทางศึกษาธรรมชาติอีกทางหนึ่ง หลังจากก้าวพ้นขั้นบันไดมาได้ก็ขอเอาสัมภาระวางนั่งพักอยู่นานเหมือนกันจนเหงื่อแห้งแล้วค่อยเดินกันต่อไป พอใกล้ถึงน้ำตกจะเป็นทางเดินลง ประมาณ 100 เมตร ดังนั้นพอถ่ายรูปเสร็จก็ต้องเดินย้อนกลับขึ้นมาอีก เฮ้อคิดแล้วเหนื่อย

สำหรับเราแล้วยกให้นางสาวกรรณิการ์ เป็นสาวงามที่สวยที่สุดในบรรดาสาวทั้ง 7 คน เพราะมีระดับชั้นหินลดหลั่นลงมาหลายชั้น สายน้ำที่ตกลงมาทีละชั้นๆ เป็นภาพที่สวยที่สุด น้ำตกชั้น 2 มีละอองน้ำค่อนข้างมาก เข้าใกล้ไม่ค่อยได้เดี๋ยวจะทำให้ละอองติดหน้าเลนส์ แต่ที่น่าเหนื่อยใจก็คือ น้ำตกชั้นนี้อยู่เหนือจากผาหินของน้ำตกชั้นแรกนิดเดียวเอง แต่เป็นเพราะผาหินมันสูงใหญ่มากจนต้องเดินอ้อมไปถึง 400 เมตร

ที่น้ำตกชั้น 2 จะมีที่นั่งเป็นศาลาและห้องน้ำให้ด้วย

สำหรับบางคนที่ไม่ค่อยชอบภาพน้ำตกที่ฟุ้งเป็นปุยสีขาว ก็เอาเป็นแบบธรรมชาติที่เห็นกันด้วยตาเปล่า สายน้ำที่ซ่านกระเซ็นก็แลดูสวยงามไปอีกแบบครับ

ยี่สุ่นเทศ คราวนี้ก็มาหยุดกันอยู่ที่น้ำตกชาติตระการชั้นที่ 4 มีนามว่ายี่สุ่นเทศนี่ละ หลังจากที่เดินขึ้นมาจากน้ำตกชั้นที่ 2 ก็จะเห็นป้ายชี้ไปน้ำตกชั้นที่ 4 เลย ก็ไม่รู้ว่าชั้น 3 มันหายไปไหน แล้วก็ไม่มีคนอยู่แถวนี้ซะด้วยจะได้ถาม แต่ยังไงๆ เราก็ไปตามป้ายที่มีก่อนละกัน แล้วค่อยเก็บความสงสัยมาถามเจ้าหน้าที่ตอนลงแล้ว

ในบรรดาสาวงามทั้ง 7 ที่เอาชื่อมาเปรียบกับน้ำตก 7 ชั้น เราก็เห็นละว่านางสาวยี่สุ่นเทศเป็นสาวที่ค่อนข้างอวบท้วมไปซะหน่อย แถมยังขี้อายมากด้วยไม่ยอมให้ใครเข้าไปใกล้ๆ พ่นละอองน้ำออกมาไกลเลย ก็ต้องหาพื้นที่ปลอดภัยไม่ให้ละอองน้ำมาถึงเลนส์เราได้แล้วก็ตั้งกล้อง ถึงขนาดว่าเลือกลานหินที่ไกลที่สุดแล้วบางทีพอลมมาแรงๆ หน่อยละอองก็มาถึงเราเหมือนกัน จนต้องปิดฝาเลนส์รอจังหวะที่ลมสงบจึงจะถ่ายรูปกันต่อได้ แอ่งน้ำที่น้ำตกชั้น 4 เป็นแอ่งกว้างใหญ่ แต่ในหน้าฝนน้ำเย็นจัดและลึกไม่สมควรลงเล่นน้ำ

เกศเมือง น้ำตกชาติตระการชั้น 5 ต่อจากชั้นที่ 4 ทางเดินไปชั้น 5 ก็คล้ายๆ กับชั้น 1 ไปชั้น 2 ก็คือเป็นเส้นทางเดินอ้อมผาหินอันสูงใหญ่ แต่สุดท้ายแล้วเป็นน้ำตกที่อยู่ใกล้กันนิดเดียวเอง น้ำตกชั้นที่ 5 เริ่มมีขนาดเล็กลง แต่ยังคงความสวยงามเอาไว้พอสมควร

หน้าผาน้ำตกชั้น 4 ตำแหน่งที่เราอยู่น้ำตกชั้นที่ 5 จะมีลานหินใหญ่ๆ อยู่ พอเดินมาสุดลานหินมองลงไปก็เป็นน้ำตกชั้นที่ 4 นั่นเอง ก็เห็นๆ กันอยู่แค่นี้แต่ทำไมทางเดินถึงได้ต้องอ้อมไกลนักก็ไม่รู้ น่าจะมีบันไดไต่หน้าผาขึ้นมาให้รู้แล้วรู้รอดเลย

ป้ายบอกทางน้ำตกชาติตระการ เป็นภาพอันชวนให้สงสัยอย่างยิ่ง ทำไมนะเหรอ ก็เราเดินจากศูนย์บริการนักท่องเที่ยวขึ้นมาตามน้ำตกทีละชั้นๆ จนมาถึงชั้น 6 เป็นระยะทางเกือบ 1 กิโลเมตร แล้วมีป้ายบอกว่าทางเดินกลับศูนย์บริการนักท่องเที่ยวระยะทางแค่ 136 เมตร เองนะสิ ผมก็พยายามจะหาเส้นทางที่ว่าแต่หาไม่เจอจริงๆ ครับ ไว้จะลองสอบถามเจ้าหน้าที่ดูให้ ตอนนี้ไปดูน้ำตกชั้น 6 ก่อนดีกว่า

น้ำตกชาติตระการชั้น 6 เรืองยศ พอเดินมาถึงชั้น 5 หมอกบนฟ้าก็เริ่มจางหายไป ตอนเริ่มออกเดินทางเกือบ 8 โมงเช้า ตอนนี้ก็เกือบ 9 โมง ท้องฟ้าสดใสดีมาก แต่ไม่ใช่สิ่งที่นักถ่ายภาพน้ำตกอย่างเราต้องการ แต่ทำไงได้เมื่อแสงเกินมาแล้วก็ต้องถ่ายตามสภาพ ตอนนี้เราก็ถ่ายรูปน้ำตกให้น้ำมันเป็นฝอยฟุ้งไม่ได้แล้วละ เอาภาพน้ำตกแบบฟ้าใสก็แล้วกัน

หลังจากที่ถ่ายรูปน้ำตกชั้น 5 เราก็เห็นแล้วว่าน้ำตกมันมีขนาดเล็กลง มาชั้น 6 ก็ยิ่งเล็กลงไปอีก แต่ปริมาณน้ำก็ยังเยอะอยู่เป็นสายน้ำที่เชี่ยวมากๆ

, one of wildflowers that you may found in Chattrakan waterfall (July - September).

ผาหินระหว่างทาง เสร็จสิ้นการถ่ายรูปน้ำตกชั้น 6 อย่างรวดเร็ว ตอนนี้เดินไปชั้น 7 ระยะทางไม่ไกลมาก จะว่าชันก็นิดหน่อย เหลือแรงสำหรับเดินกลับแบบสบายๆ ผาหินตรงทางเดินสูงใหญ่ยังกับกำแพงเมืองยาวหลายสิบเมตร ทำให้เข้าใจเลยว่าทำไมสมัยก่อนต้องสร้างกำแพงเมืองสูงๆ เพราะมันบุกเข้าไปได้ยากสุดๆ นี่เอง

ชั้น 7 รจนา มาถึงปลายทางกันแล้ว น้ำตกชาติตระการชั้น 7 เป็นชั้นสุดท้าย มีขนาดเล็กกว่าใครเพื่อน เพราะตามการเรียงลำดับชื่อธิดาท้าวสามล นางรจนาเป็นน้องคนเล็ก ก็เลยมีขนาดเล็กกว่าใคร เหนือขึ้นไปกว่านี้มีเพียงลำธารที่ราบเรียบ เหมือนกับไม่มีน้ำตกเลยก็ว่าได้ จบเส้นทางเดินพิชิตน้ำตกชาติตระการ 7 ชั้นไว้เพียงเท่านี้ เดี๋ยวเดินกลับเลยดีกว่าหิวแล้ว

สายน้ำพุ่งออกมาจากผาหิน เป็นภาพของน้ำตกชั้นแรก หลังจากที่เดินลงมาจากชั้น 7 เห็นในป้ายบอกทางวาดรูปน้ำตกชั้นที่ชื่อ มะลิวัลย์ ด้วยมุมเอียงจากด้านข้าง ยืนพิจารณาแล้วก็เห็นว่ามันดูแปลกดีเหมือนกับว่าน้ำมันพุ่งออกมาจากผาหินอันสูงใหญ่ ก็เลยมายืนเก็บภาพมุมด้านข้างเหมือนในภาพวาดมาให้ชมกัน