ทุ่งโปรงทอง 2562 ที่นี่ไม่ได้มีดีแค่สะพาน

ป่าโกงกางอันอุดมสมบูรณ์ ที่ชื่อว่าทุ่งโปรงทอง แห่งจังหวัดระยองเป็นที่รู้จักกันมานานแล้ว นับตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ ทุ่งโปรงทอง ก็กลายเป็นเสมือนห้องรับแขก ที่ต้อนรับแขกหรือผู้มาเยือนจังหวัดระยอง อยู่อย่างไม่ขาดสาย เราเองก็เป็นคนหนึ่งที่เคยไปเที่ยวทุ่งโปรงทองหลายต่อหลายครั้ง ตอนไปทุ่งโปรงทองครั้งที่ 2 ก็ยังคิดอยู่ว่า อะไรๆก็คงจะเหมือนเดิมมีแต่ต้นโกงกางกับสะพานไม้ ได้เห็นการพัฒนา การท่องเที่ยวที่ชาวบ้านในละแวกนี้ช่วยกันคนละไม้คนละมือ จึงได้เห็นว่านอกจากการเดินเที่ยวบนสะพานไม้รอบป่าโกงกาง มันยังมีอะไรอีกหลายอย่าง ที่เปลี่ยนแปลงไป

เริ่มตั้งแต่การเข้ามาที่ทุ่งโปรงทอง มีลานจอดรถและห้องน้ำห้องท่าอำนวยความสะดวก จากลานจอดรถจะเข้ามาที่ทุ่งโปรงทอง ก็จะมีสามล้อพ่วงข้างเอกลักษณ์ของเมืองประแส ไว้คอยต้อนรับ ในราคาแค่ 20 บาท เหตุผลที่ต้องนั่งสามล้อพ่วงข้างเพราะว่าซอยที่เข้ามาทุ่งโปรงทองมันแคบมาก รถไม่สามารถวิ่งสวนกันได้ นอกจากจะนั่งสามล้อเข้ามาที่ทุ่งโปรงทอง อยากจะนั่งสามล้อเที่ยวทั่วเมืองประแสสักรอบ ชาวบ้านก็จัดให้ในราคาไม่แพง ขึ้นอยู่กับระยะทางและจำนวนสถานที่ที่เราอยากจะไป สำหรับวันนี้เราจะพาเที่ยวที่ทุ่งโปรงทองที่เดียวก่อนแล้วกัน โอกาสหน้าเราจะพาเที่ยวรอบประแส

พอถึงท่าเรือ ที่มีสะพานไม้เดินเข้าป่าโกงกาง จะเห็นป้ายเขียนว่าบริการเรือนำเที่ยว ซึ่งอันนี้แหละที่เมื่อก่อนเรายังไม่เคยลอง เพราะคิดว่ามาเที่ยวทุ่งโปรงทองคือการเดินเที่ยวป่าโกงกางอย่างเดียว วันนี้เราก็เลยลองนั่งเรือเที่ยวดูสักรอบ อยากรู้เหมือนกันว่าจะไปไหนได้บ้าง ทุกคนเดินขึ้นไปนั่งประจำที่เต็มลำเรือ จากนั้นเรือก็พาเราออกเดินทางไปตามลำคลอง บรรยากาศสองฟากฝั่งเต็มไปด้วยโกงกางอันอุดมสมบูรณ์ มีนกหลายชนิด หากินอยู่ในบริเวณนี้ นั่งชมนกชมไม้ไปเรื่อยๆ

สักพักหนึ่งเราก็จะเริ่มเห็นกองเปลือกหอยกองใหญ่ ชาวบ้านอธิบายให้ฟังว่า บริเวณรอบทุ่งโปรงทอง เป็นพื้นที่ที่ชาวบ้าน ทำเป็นฟาร์มเลี้ยงหอยขนาดย่อมๆ เราจะได้เห็นราวไม้ไผ่ปักไว้ในน้ำ มีเบี้ยที่ทำเป็นคล้ายๆเปลือกหอยด้วยปูนปลาสเตอร์ จุ่มลงไปในน้ำ เป็นตัวล่อให้หอยมาเกาะ ทิ้งไว้สักพัก หอยก็จะเจริญเติบโตและเพิ่มจำนวนขึ้นเต็มพวง สามารถเอาไปขายได้ หลังจากที่ ชาวบ้านร่วมใจกันอนุรักษ์ผืนป่าโกงกางและเพิ่มพื้นที่ป่าด้วยการปลูก ป่าชายเลน รอบทุ่งโปรงทองก็กลายเป็นพื้นที่อันอุดมสมบูรณ์ ที่สามารถเลี้ยงหอย และจับสัตว์น้ำได้จำนวนมากขึ้น เป็นรายได้ที่ดีของชาวบ้านในละแวกนี้

การนั่งเรือเที่ยวใช้เวลาไม่นาน เราก็ทะลุออกมาอยู่กลางท้องทะเลอันกว้างใหญ่ หันหลังมองกลับไปจะเป็นป่าโกงกางเขียวขจี ที่มีพื้นที่กว้างใหญ่ไพศาล มองไม่เห็นจุดสิ้นสุดเลยทีเดียว

ความอุดมสมบูรณ์ของพื้นที่แห่งนี้กลายเป็นที่ทำมาหากินและอยู่อาศัยของนกและทำให้เราได้เห็นภาพที่สวยงามของนกที่โบยบินโฉบขึ้นโฉบลงในท้องทะเลสีคราม

จบกิจกรรมการนั่งเรือเที่ยว เรือลำที่เรานั่งก็จะพาเรากลับมาส่ง ที่ท่าเรือ จากนั้นเราก็ออกเดินชมทุ่งโปรงทอง หามุมสวยๆถ่ายรูปกันอย่างสนุกสนาน เวลาที่ผ่านมายาวนานหลายปีรู้สึกว่าทุ่งโปรงทองไม่ได้เปลี่ยนไปเลย หอชมวิวที่เป็นไม้ที่เราเคยขึ้นมายืนถ่ายรูปก็ยังคงอยู่ที่เดิมยอดโกงกางที่สะท้อนแสงแดดเป็นสีทองในยามเย็นก็ยังคงสวยงามไม่เปลี่ยนแปลง

และแล้วก็คงต้องถึงเวลากล่าวคำว่าลาก่อน มีโอกาสเราคงได้กลับมาอีกเพื่อที่จะมาดูความเจริญเติบโต ของพื้นป่าที่มีคุณค่าทั้งในแง่ธรรมชาติ เศรษฐกิจความเป็นอยู่ของชาวบ้าน และความสวยงามในฐานะแหล่งท่องเที่ยวอันดับต้นๆของจังหวัดระยอง แล้วพบกันใหม่กับเรื่องราวการเดินทางดีๆ อีกครั้งสำหรับวันนี้สวัสดีครับ