แดนโดมโฮมสเตย์ เปิดทะเลบริสุทธิ์

 เปิดบริสุทธิ์แหล่งท่องเที่ยวทางทะเลแห่งใหม่ของชุมพร ซึ่งเป็น 1 ใน 12 เมืองต้องห้ามพลาด กับสถานที่ที่ถูกค้นพบโดยบังเอิญตั้งอยู่ที่อ่าวคราม (เป็นไงแค่ชื่อก็ไม่คุ้นซะแล้ว อ่าวครามชุมพรเนี่ย) ในเขตอำเภอสวี อ่าวแห่งนี้เป็นอ่าวเล็กๆ รถเข้าถึงมีถนนคอนกรีตสลับกับดินลูกรังเป็นช่วงๆ แต่แคบมาก หาที่สวนกันลำบากเพราะชาวบ้านในหมู่บ้านไม่ค่อยใช้รถเป็นพาหนะเวลาจะไปไหนมาไหนอาศัยเรือคู่ชีพเรียกว่า 90% ก็ว่าได้ อ่าวนี้ถูกล้อมรอบไปด้วยเขาไม่สูงมากนักแต่ก็ทำให้รถเข้าถึงยาก รถเก๋งตอนนี้ไม่แนะนำอย่างยิ่ง เพราะท้องรถต่ำ รถตู้ถ้าติดสเกิร์ตมาก็น่าจะพังเหมือนกัน การที่รถเข้าไม่สะดวกนี่ก็เป็นเหตุปัจจัยหนึ่งที่ทำให้พื้นที่อ่าวพร้าวยังคงสภาพความบริสุทธิ์สูง มีเพียงบ้านเรือนชาวประมงไม่กี่หลังคาเรือนเรียงชิดติดกัน อ่าวนี้ไม่มีหาดทรายให้เดินเล่นแต่บริเวณรอบๆ มีสิ่งน่าสนใจเยอะแยะมากมายเลยกลายมาเป็นอาชีพทางเลือกใหม่คือการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ของแดนโดมโฮมสเตย์

    โฮมสเตย์ที่เจ้าของบ้านหันมาทำเป็นรายได้เสริมจากอาชีพหลักคือการประมง รองรับนักท่องเที่ยวได้กลุ่มใหญ่ถึง 20 คน ถึงแม้ว่าหมู่บ้านชาวประมงแห่งนี้จะตั้งอยู่ในสถานที่การเดินทางโดยรถไม่ค่อยสะดวกแต่สิ่งอำนวยความสะดวกอื่นๆ อย่างไฟฟ้ามีให้ใช้ได้อย่างทั่วถึง ราคาคิดเป็นต่อหัว 600 บาท ค้างหนึ่งคืนและอาหาร 3 มื้อ ( ณ วันที่ 20 ตุลาคม 2558 สอบถามราคาและรายละเอียดก่อนวันเดินทางอีกครั้ง)

    เบอร์โทรแดนโดมโฮมสเตย์ 0869417046

โทร:086 941 7046

ข้อมูลเพิ่มเติม:แดนโดมโฮมสเตย์ โทร 086 941 7046
ททท. สำนักงานชุมพร 0 7750 1831-2 , 0 7750 2775-6

การเดินทาง แผนที่ ที่เที่ยว/ที่พัก

กดติดตามการเดินทางของเราใน Youtube ด้วยนะคะ

การเดินทางมายังอ่าวครามอำเภอสวียังคงเป็นเรื่องใหม่เพราะมีคนรู้จักยังไม่มาก ขั้นแรกต้องรู้จักหน่วยงานที่อยู่ใกล้เคียงซะก่อน ซึ่งก็ต้องเป็นหน่วยพิทักษ์อุทยานหมู่เกาะชุมพร ที่ตั้งอยู่ที่หาดลกแพะ ถ้ามีมือถือที่ใช้งานแผนที่ Google ได้ก็สบายเลย ตั้งให้มาที่หาดลกแพะไว้ก่อนก็ได้พอถึงทางแยกเข้าหาดไม่ต้องเลี้ยวตามป้ายให้ขับต่อไปให้สุดถนนเท่านั้นพอ อ่าวครามและแดนโดมโฮมสเตย์อยู่สุดถนนเลย

    พอมาถึงก็ต้องมีการสำรวจเล็กน้อยบ้านหลังนี้เป็นบ้านที่อยู่อาศัยของชาวประมงขนานแท้ไม่ได้มีการดัดแปลงอะไรให้ผิดแผกแตกต่างจากเดิมมากนักนอกจากการสร้างห้องน้ำเพิ่มเพื่อให้พอใช้สำหรับนักท่องเที่ยวแต่ก็ยังเป็นห้องน้ำแบบง่ายๆ ส่วนตัวบ้านเป็นโถงใหญ่ไม่ได้กั้นเป็นห้องเล็กๆ แต่อย่างใด นอกชายคามีระเบียงต่อออกไปอีกหน่อยเป็นสถานที่ที่เราชอบกันมากเพราะนั่งรับลมชมวิวกันสบายใจไปเลย

ป้ายแดนโดมโฮมสเตย์ อยู่นอกระเบียงหันด้านหลังไปทางตะวันตก วันไหนฟ้าสวยเมฆไม่มากก็มีโอกาสเห็นพระอาทิตย์ตกสวยๆ หลังป้ายนี้ 

แดนโดมโฮมสเตย์ บ้านพักที่เรามาพักตั้งอยู่ด้านขวาของภาพส่วนหมู่บ้านชาวประมงเรียงรายกันไปทางด้านซ้าย ระหว่างบ้านพักของเรากับบ้านเรือนของชาวบ้านมีเขาลูกเล็กๆ ขวางไว้ เหมือนจงใจสร้างพื้นที่ความเป็นส่วนตัวให้กับเราเป็นพิเศษ แต่ไม่ถึงกับตัดขาดออกจากกัน รู้สึกสบายใจเวลาเข้าพัก

เขารูปพุดเดิลแห่งอ่าวคราม หลังจากการสำรวจตัวบ้านอีกไม่นานเราก็ออกเดินทางโดยใช้เรือออกจากบ้านพักมุ่งหน้าไปสำรวจพื้นที่ใกล้เคียงกับหมู่บ้าน อ่าวครามถ้าเดินทางโดยการใช้รถเส้นทางไม่สะดวกสบายรถเก๋งไม่น่าจะมาได้เลย รถตู้เองก็ต้องบอบช้ำไปหลายชิ้นตรงช่วงล่าง ดังนั้นชาวบ้านจึงเดินทางด้วยเรือมากกว่า นอกจากถนนสายเดียวที่เข้าหมู่บ้านได้แบบกระดืบๆ ช้าๆ แล้ว ก็ไม่มีถนนอื่นอีกอยากไปไหนต้องนั่งเรือสถานเดียว พอออกจากหมู่บ้านมาไม่ไกลแล้วมองย้อนกลับไปเราจะเห็นภูเขาหินเล็กๆ โดดเดี่ยวรูปร่างเหมือนหมาพุดเดิลตระหง่านหันหน้าไปทางทะเล

เทียนทะเล เป็นต้นไม้หายากที่กำลังเป็นที่ต้องการของนักขโมยของป่าเพื่อเอาไปขายให้คนชอบสะสมในนามของบอนไซชนิดหนึ่งที่มีกิ่งก้านสวยงาม ราคาแพงมากอยู่ แต่น่าเสียดายที่มันจะถูกคนเห็นแก่ตัวมาค่อยๆ ลักตัดไปทีละนิดๆ จนหายไปเยอะ เทียนทะเลหลังจากถูกตัดไปแล้วโอกาสเลี้ยงให้รอดตายมีน้อยมากแต่ก็ยังเป็นที่ต้องการของตลาดเพราะคนซื้อไม่รู้เรื้องนี้เลยถูกหลอกให้เสียตังค์ ด้วยหัวใจนักอนุรักษ์ของชาวบ้านที่นี่จึงอยากให้เราเอาเรื่องนี้มีบอกเล่ากันต่อๆ ไป อยากให้มีคนมาเที่ยวที่หมู่บ้านเยอะๆ ขโมยพวกนี้ก็จะไม่มีโอกาสมาขโมย

ล่องเรือมาเรื่อยๆ สุดแหลมแล้วเราก็จะได้เห็นวิวที่สวยงามของท้องทะเล หน้าผาแห่งนี้มีสัตว์ป่าอาศัยอยู่หลายชนิดด้วยกัน ทั้งลิง ค่างแว่น นก ตัวเงินตัวทองก็มี น้ำทะเลจะใสมากเมื่อถึงฤดูหนาวมองเห็นปะการังใต้น้ำได้ชัดมาก

ค่างแว่นถิ่นใต้ เป็นสิ่งหนึ่งที่เรามีโอกาสได้เห็นระหว่างการนั่งเรือชมธรรมชาติ ทั้งค่างทั้งลิงที่อยู่แถวนี้จะอยู่กันเป็นฝูง แต่จะไม่ลงมาขออาหารจากคนเพราะไม่เคยมีใครให้อะไรมันกิน มันจะอยู่ตามธรรมชาติบางทีมองเห็นยากเพราะอยู่สูง แต่บางทีมันก็ลงมาหากินซะต่ำเลยพอให้เรามีโอกาสถ่ายรูปมันมาได้บ้าง

เกาะกุลา เกาะที่สวยงามหนึ่งในหลายเกาะของทะเลชุมพรที่หลายๆ คนรู้จักดี เกาะกุลาจัดว่าเป็นเกาะที่เหมาะแก่การดำน้ำและพักผ่อนอันดับต้นๆ ของทะเลชุมพรเหมือนกัน อยู่ห่างจากหมู่บ้านที่อ่าวครามไม่ถึงครึ่งชั่วโมง มีหาดยาวๆ 1 หาด และหาดเล็กๆ ไม่ไกลกันมากอีก 1 หาด เท่าที่เรามองเห็นจากหน้าเกาะ ส่วนด้านหลังเกาะวันนี้เรายังไม่ไปสำรวจเพราะคลื่นลมแรงและน้ำขุ่น และก็นั่นแหละจึงทำให้เรายังไม่ลงดำน้ำสำรวจใต้ท้องทะเลและหมายมั่นเอาไว้ว่าจะกลับมาดำน้ำดูซะหน่อยว่าข้างล่างจะสวยเหมือนอย่างที่ร่ำลือกันหรือเปล่า

หาดทรายสวยๆ ของเกาะกุลา  หลังจากที่เรือจอดเป็นที่เรียบร้อย ทุกคนลงจากเรือเดินตรงยังหาดเล็กๆ ที่อยู่ถัดไปอีกไม่ถึง 100 เมตร ส่วนเราขอเก็บภาพหาดตอนว่างๆ แบบนี้เอาไว้ซะก่อนก่อนที่จะเดินตามคนอื่นๆ ไป

บ่ออนุบาลเต่าทะเล  พอเดินมาถึงหาดเล็กๆ ที่ว่า พี่บอย (อุภัย สาระศาลิน กองประชาสัมพันธ์ในประเทศ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย) หัวหน้าทริปตะโกนเรียกให้เรามาดูลูกเต่าตะนุที่เจ้าหน้าที่เอาใข่มาฟักให้เป็นตัวแล้วอนุบาลไว้ก่อนจะปล่อยกลับสู่ทะเล ด้วยเหตุว่าบริเวณแถวนี้มีตัวเงินตัวทอง (ตัวเหี้ย เรานั่นแหละ) หากินใข่เต่ามีร่องรอยการเดินและการขุดคุ้ยหลุมที่เต่ามาวางใข่ เต่าทะเลที่นี่ขึ้นมาวางใข่บนเกาะกุลาเป็นประจำถึงแม้ว่าจะมีเหี้ยมาขุดกินใข่แต่เต่าก็ยังคงวางใข่ตำแหน่งเดิม ดังนั้นเพื่อให้เต่ามีโอกาสรอดเจ้าหน้าที่อุทยานจึงต้องทดลองเอาใข่มาฟักแล้วทำบ่ออนุบาลแบบง่ายๆ ขึ้นมา ตอนนี้ก็ได้ประสานไปยังกรมประมงชายฝั่งซึ่งจะได้ให้ความช่วยเหลือทั้งในด้านความรู้ความเข้าใจและการดูแลลูกเต่าให้ถูกวิธีต่อไป เราก็ต้องคอยเอาใจช่วยและถ้าไปกลับไปอีกก็จะได้ติดตามความคืบหน้ามาเล่าให้ฟังต่อไป

มุมสงบแห่งเกาะกุลา  นอกจากหาดทรายยาวๆ สวยๆ ที่เราเอาเรือเข้ามาเทียบ หาดเล็กๆ ที่เป็นที่ตั้งของบ่ออนุบาลเต่าแบบทำเองแห่งนี้ ก็เป็นมุมที่เงียบสงบน่านอนฟังเสียงคลื่นกระทบโขดหินเพลินดี หาดเล็กด้านนี้เล็กมากอย่างที่เห็นประกอบด้วยหินเยอะทีเดียวแต่ใต้น้ำบริเวณนี้ถ้าดูให้ดีๆ จะเป็นว่ามีปะการังกระจายอยู่ทั่วไป น้ำใสๆ สีเขียว เป็นจุดหมายที่เราต้องจดเอาไว้ว่ามีโอกาสต้องมาดำน้ำที่นี่ให้ได้

วิถีชาวประมงอ่าวคราม  หลังจากชมเกาะกุลากันเป็นนานจนเต็มอิ่มเราเดินทางกลับหมู่บ้านกะว่าจะถ่ายพระอาทิตย์ตกที่ระเบียงบ้านแต่ก็นะเมฆเยอะฟ้าครึ้มลมเริ่มแรงคงจะไม่ได้เห็นพระอาทิตย์ตกซะแล้ววันนี้ พอเรือเข้ามาถึงเขตหมู่บ้าน มีเรือของชาวประมงอยู่ 2 ลำ เห็นลำนี้จอดอยู่นิ่งๆ เลยได้โอกาสเข้าไปพูดคุยกันซะหน่อย เจ้าของเรือลำนี้จับสัตว์น้ำหลายอย่างแต่อย่างหนึ่งที่ได้เยอะคือหมึก แกชูขึ้นมาให้ดูเป็นอย่างเล็กๆ น้อยๆ หมึกพวกนี้จับได้ใกล้ๆ บ้าน ด้วยเรือขนาดเล็กที่พอจะอยู่ในทะเลได้หลายวันเหมือนกันแต่ไม่ออกห่างจากฝั่ง ท้องทะเลที่อุดมสมบูรณ์ของอ่าวครามและทะเลชุมพรการทำมาหากินจึงเป็นเรื่องไม่ยาก เพียงแต่ในฤดูฝนทะเลจะขุ่นปริมาณกุ้งหอยปูปลาที่จับได้จะน้อยลงไปเยอะ จับหมึกไปๆ มาๆ ได้ม้าน้ำมาโชว์ให้เราดูอีก 1 ตัว พอเราถ่ายรูปเสร็จแล้วก็ปล่อยกลับทะเลไป เจ้าม้าน้ำนี้เองที่เป็นหนึ่งในดัชนีชี้วัดความอุดมสมบูรณ์ทางทะเลในบริเวณนี้

มื้อเย็นที่แดนโดมโฮมสเตย์ เดินทางจากบ้านมาไกลโพ้นถึงชุมพร นอกเหนือจากการท่องเที่ยวพักผ่อนกินลมชมวิวแล้ว เรายังคาดหวังว่าจะได้ลิ้มชิมรสอาหารรสเด็ดโดยเฉพาะอาหารทะเล มายันนี่ถ้าไม่สดคงต้องเคลียร์กันหน่อยแล้วละ เจ้าบ้านแดนโดมโอมสเตย์จัดแจงอาหารเอาไว้รอเราเรียบร้อยแล้วในบ้าน แต่เราว่าไม่ฟินยกของออกมากินที่ระเบียงนอกชานหน้าบ้านชมวิวกันไปเรื่อยๆ ดีกว่า เมนูเด็ดวันนี้ขอเสนอหมึกต้มดำ น้ำดำๆ ไม่ค่อยน่ากินแต่มันกินได้นะอร่อยด้วย มาพร้อมกับสหายอีกหลายเมนู ทั้งปลาทั้งปู แกล้มด้วยน้ำพริกและน้ำจิ้มซีฟู๊ดสูตรลับของที่นี่ที่เดียวลองมาชิมจะรู้ว่าเค้าไม่เหมือนใครจริงๆ ไม่เคยกินที่ไหนมาก่อนแถมยังอร่อยด้วย

ตกหมึก  เป็นอีกหนึ่งกิจกรรมสำหรับวันนี้ เจ้าของบ้านบอกว่าวันนี้น้ำขุ่นหมึกจะไม่ค่อยมีอาจจะไม่ได้แต่ทุกคนก็ไม่ละความพยายามเอาเบ็ดหย่อนลงไปตรงใต้ระเบียงบ้านที่เค้าเอาหลอดไฟไปแขวนไว้พอหมึกว่ายมาวนๆ รอบหลอดไฟก็กระตุกเบ็ดให้ได้จังหวะที่พอเหมาะ แรกๆ คนไม่เคยตกจะตกไม่ได้แต่พอได้ตัวแรกขึ้นมาละก็ทีนี้ตวัดกันมันส์เลยเพราะรู้จังหวะแล้วจะได้ง่ายสรุปคืนนี้เราได้หมึกมาเกินโหล จัดแจงปิ้งอร่อยหวานจากความสดชนิดที่จะหาที่ไหนเทียบก็แสนยากที่จะสดไปกว่านี้แล้ว

ยกยอ...ปอปั้น  กิจกรรมยามดึกก็ไม่ถึงกับดึกมาก ประมาณ 4-5 ทุ่ม เราจะนั่งเรือออกไปในทะเล ตอนกลางวันเราเห็นเสาไม้ไผ่ปักอยู่กลางทะเลเป็นเป็นรูปสี่เหลี่ยมมองดูไม่เห็นมีอุปกรณ์อะไรมากไปกว่าเสากับคานไม่ไผ่ แต่ความจริงมันทำหน้าที่เหมือนยอขนาดใหญ่แต่แทนที่จะใช้คานสำหรับยกให้มันลอยขึ้นมาที่นี่ใช้เชือกผูกมุมทั้งสี่ด้านของตาข่ายพันไว้กับไม่ไผ่ลำใหญ่ๆ ใช้หมุน พอหมุนไปเรื่อยๆ เชือกก็จะดึงเอามุมตาข่ายขึ้นมา เหนือตาข่ายมีตะเกียงที่ประยุกต์มาจากถังแก๊สปิคนิคเอามาแขวนไว้ตั้งแต่หัวค่ำ เรียกว่า "บาม" หมึกชอบตรงที่มีแสงมาว่ายวนๆ รอบแสงไฟเลยถูกยกขึ้นมาแบบง่ายๆ การจับหมึกแบบนี้ต้นทุนน้อยมากเมื่อก่อนจับได้เยอะแต่ทุกวันนี้ก็ได้ลดลงๆ เรื่อยๆ จนทำให้พี่เจ้าของบ้านหันมาทดลองทำงานบริการ เปิดพาคนเที่ยวอีกหลาย

ชมวิวสวย พระอาทิตย์ขึ้นที่อ่าวคราม  รุ่งเช้าพี่เค้ามาปลุกทุกคนให้ตื่นตามเวลานัดหมายตี 5 เราต้องออกเดินทางจากบ้านไปยังตลาด เรียกกันว่าตลาดบ่อคา ใช้เวลาเดินทางด้วยเรือประมาณครึ่งชั่วโมงระหว่างนั้นเราจะเห็นพระอาทิตย์ทอแสงสีทองแรกของวันขึ้นมาทางตะวันออก กลางทะเลที่มีเกาะแก่งน้อยใหญ่มากมายเป็นภาพวิวสวยประทับใจอีกภาพของทริปนี้

ถึงบริเวณชุมชนจะเห็นแนวเขื่อนที่สร้างเอาไว้กันคลื่นซัดเข้าไปในหมู่บ้าน ชาวบ้านบางคนจะอาศัยสันเขื่อนนี้เป็นที่นั่งตกปลาอยู่กันเป็นกลุ่มๆ 

ชาวบ้านที่บ่อคาก็ทำอาชีพประมงแต่ถ้าจะเทียบขนาดของเรือเป็นเรือขนาดกลางออกทะเลไกลและอยู่กลางทะเลนานหลายวัน ส่วนที่อ่าวครามบ้านพักของเราเป็นเรือขนาดเล็กหากินใกล้ๆ หมู่บ้าน

วิถีชีวิตชาวบ้านที่นี่จะมีตลาดเล็กๆ ตอนเช้าส่วนใหญ่เอาของที่หาได้จากทะเลมาวางขายราคาไม่แพง แต่ในช่วงที่มีฝนน้ำขุ่น หรือลมแรงหาของทะเลไม่ได้ไม่ค่อยมีเรือออกก็จะไม่มีตลาดให้เราเดิน ภาพเรือขนาดต่างๆ กันจอดเรียงรายอยู่ใกล้ๆ บ้านแบบเกยตื้นเพราะน้ำลดระดับลงจนสุด

วิถีชีวิตชาวบ่อคา  เป็นชุมชนไม่ใหญ่มากอยู่กันไม่กี่หลังคาเรือน ที่บ่อคาถนนหนทางดีกว่าอ่าวคราม ชาวบ้านที่อาศัยอยู่ที่นี่ก็อยู่รวมกันหลายเชื้อชาติ มีชาวพม่าที่มารับงานออกทะเลอยู่เยอะ มีเทศกาลกินเจบ้านบ่อคาก็กินกันแบบเรียบง่าย มีทั้งคนนับถือพุทธและอิสลามแต่ดูเหมือนชาวพุทธจะมากกว่าเช้าๆ จะมีพระมาเดินบิณฑบาตรชาวบ้านจะรอใส่บาตรอยู่หน้าบ้านเป็นเรื่องราวของความเรียบง่ายของชาวบ้านในชุมชนนี้

วิถีชีวิตชาวบ่อคา  การทำมาหากินมีทั้งหาหอย หากุ้ง หาหมึก ส่วนใหญ่จะหาหมึกมากกว่าอย่างอื่นเพราะบริเวณนี้เห็นได้ชัดว่าหมึกชุกชุมตกหมึกใต้ถุนบ้านได้เลย การหาหอยแครงก็คล้ายกับการถีบกระดานที่ดอนหอยหลอด ส่วนการจับกุ้งใช้ตาข่ายหรืออวน กุ้งที่หาได้ขนาดน่ากินทีเดียว ส่วนหมึกพอได้จำนวนมากๆ ก็เอามาทำหมึกแห้งตากเรียงๆ เอาไว้พอฝนมาก็เก็บเป็นแบบนี้ประจำทุกวัน

ปอปั้น... คำที่พี่เค้าใช้เรียกเสาไม้ไผ่ที่ปักอยู่กลางทะเล เป็นการเล่นคำให้ตลกเพราะปอปั้นเค้าบอกว่าพัฒนามาจากการ ยกยอ (รวมกันเป็นยกยอปอปั้นว่างั้นเหอะ) เอาตะเกียงติดไฟด้วยถังแก๊สปิคนิคให้สว่างตลอดหลายชั่วโมงจนกว่าจะเช้า ออกมายกเวลาประมาณ 5 ทุ่ม ส่วนภาคกลางได้ยินว่าเรียกสิ่งนี้ว่า รอก ส่วนตะเกียงถังแก๊สที่เอามาแขวนเรียกว่าบาม ตอนกลางวันเห็นแต่เสาไม่ไผ่โผล่อยู่กลางทะเลส่วนกลางคืนถึงจะใช้งานหาหมึกหาปลาได้

ไม่นานเรือก็พาเรากลับมาถึงบ้านพักที่แอบอิงอยู่กับเขาเล็กๆ เหมือนฉากกั้นระหว่างบ้านเรากับหมู่บ้านชาวประมง

โลมาสีชมพู อีกหนึ่งเซอร์ไพรส์ที่เก็บไว้รอจนเราใกล้จะกลับถึงจะโผล่มาให้เห็น ฝูงโลมามีทั้งสีธรรมดาและสีชมพูฝูงใหญ่ทีเดียวมาแหวกว่ายน้ำหากินรอบบริเวณหมู่บ้าน พี่เค้าตาดีมากชี้ให้พวกเราดูกันใหญ่เราก็มองไม่เห็นเพราะมันขึ้นมาแค่ครีบหลังเล็กๆ อยู่ไกลลิบ เราหันเรือออกไปตามดูโลมาอีกรอบทั้งๆ ที่กำลังก้าวขาเดินขึ้นบ้าน ขับเรือรักษาระยะห่างๆ ไม่ให้โลมาตกใจแต่ก็เข้าใกล้ไม่พอที่จะถ่ายรูปได้เลย จนสุดท้ายก็ต้องกลับบ้านเพราะความหิว ระหว่างนั่งกินข้าวจะอิ่มอยู่แล้วโลมาก็มาว่ายน้ำเล่นอยู่ใกล้ๆ รอกจับหมึกหน้าบ้าน คราวนี้ถ่ายได้ชัดเลยเป็นโลมาสีชมพูด้วย ถ้าเข้ามาใกล้ขนาดนี้แล้วก็ไม่ต้องไปนั่งเรือดูโลมาที่ไหนแล้วละ มานั่งพักชิลๆ ที่แดนโดมโฮมสเตย์รอลุ้นว่าโลมาจะกระโดดเล่นน้ำให้เราได้รูปสวยๆ บ้างหรือเปล่าดีกว่า

สุดยอดแห่งวันพักผ่อนท่ามกลางความบริสุทธิ์ของท้องทะเลที่คนยังไม่ค่อยรู้จักนี่มันดีอย่างนี้นี่เอง แต่เรามาเปิดบริสุทธิ์ซะแล้วต่อจากนี้คงมีแขกมาเยี่ยมหมู่บ้านนี้มากขึ้นแล้วสินะ

ขอขอบคุณ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยสำนักงานชุมพร กองประชาสัมพันธ์ในประเทศการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย มา ณ โอกาสนี้ครับ