วัดโกรกกราก

วัดโกรกกราก ตั้งอยู่ที่ตำบลโกรกกราก ฝั่งมหาชัย อำเภอเมือง เป็นวัดเก่าแก่ ริมแม่น้ำท่าจีน สมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น สิ่งก่อสร้างประกอบด้วย พระอุโบสถไม้ เจดีย์ราย 2 องค์ สิ่งที่น่าแปลกของวัดนี้คือ พระประธานในโบสถ์ ซึ่งเป็นพระพุทธรูปศิลาแลงปางมารวิชัย และรูปเหมือนหลวงปู่กรับ หรือพระครูธรรมสาคร อดีตเจ้าอาวาสวัดโกรกกราก ล้วนแต่ใส่แว่นตาดำ กล่าวกันว่าเคยมีผู้มาบนบานศาลกล่าวให้อาการบาดเจ็บที่ดวงตา หายขาด แล้วจึงถวายแว่นดำเป็นการแก้บน ผู้คนจึงนิยมถวายแว่นตาดำสวมไว้ตลอดนับแต่นั้นเป็นต้นมา

การเดินทาง จากตัวเมืองใช้ทางหลวงหมายเลข 3242 เลยโรงพยาบาลสมุทรสาครประมาณ 500 เมตร เลี้ยวขวาตรงสามแยกเข้าถนนกิจมณี (ทางหลวงหมายเลข 3243) ตรงไปข้ามทางรถไฟและสะพานข้ามคลองมหาชัย ลงสะพานแล้วเลี้ยวขวา ผ่านโค้งวัดตึกมหาชยาราม ตรงไปอีกราว 2.5 กิโลเมตร มีบริการถสองแถวสายมหาชัย-บ้านโกรกกราก ที่คิวรถถนนราษฎร์บรรจบ

ความเป็นมาเกี่ยวกับพระประธานของวัด
หลวงพ่อปู่วัดโกรกกราก เป็นพระเนื้อศิลาแลง อายุมากกว่า 100 ปี พระประธานของวัดโกรกกราก มีความแปลกและน่าสนใจที่พระพุทธรูปที่วัดนี้สวมแว่นตาดำไว้ตลอด เดิมทีหลวงพ่อปู่ประดิษฐานอยู่ที่วัดช่องสะเดา ซึ่งเป็นวัดร้างเก่าแก่ ริมแม่น้ำท่าจีน ห่างจากวัดโกรกกราก ไม่กี่กิโลเมตร ชาวรามัญบ้านกำพร้า จึงอัญเชิญลงเรือพร้อมพระเนื้อสำริดอีกองค์ ล่องมาตามแม่น้ำเพื่อนำไปประดิษฐานไว้ที่วัดอื่น ระหว่างล่องเรือเกิดพายุ ฝนตกหนัก จึงจอดเรืออุ้มพระศิลาแลง มาหลบฝนบนฝั่งหน้าวัดโกรกกราก เพื่อไม่ให้ถูกน้ำฝนกัดเซาะ พอลมฝนสงบ จะอุ้มลงเรือ แต่อุ้มไม่ขึ้น ไม่ว่าจะใช้วิธีใดก็ตาม หนึ่งในชาวบ้านจึงตั้งจิตอธิฐานว่า หากพระศิลาแลงต้องการจะอยู่ที่วัดโกรกกราก ก็ขอให้อุ้มพระขึ้น

สุดท้ายสามารถอุ้มขึ้นได้ จึงอัญเชิญมาไว้ที่วัดโกรกกรากนับแต่บัดนั้น และเรียกกันว่าหลวงพ่อปู่วัดโกรกกราก ส่วนที่ใส่แว่นตาดำไว้ตลอด เพราะ สมัยหนึ่งเกิดมีโรคตาแดงระบาดไปทั่วตำบลโกรกกราก รักษาอย่างไรก็ไม่หายขาด ชาวบ้านจึงมาบนบานกราบไหว้หลวงพ่อปู่ ว่าหายจากโรคตาแดง จะนำแว่นตาดำมาถวาย จากนั้นไม่นานชาวบ้านก็หายจากโรค จึงได้นำแว่นมาถวายและสวมไว้ตลอดจนถึงทุกวันนี้

ข้อมูลเพิ่มเติม:ททท. สำนักงานสมุทรสงคราม โทร. 0 3475 2847-8
http://www.tourismthailand.org/samutsongkhram

แก้ไขล่าสุด 0000-00-00 00:00:00 ผู้ชม 58326

การเดินทาง แผนที่ ที่เที่ยว/ที่พัก

กดติดตามการเดินทางของเราใน Youtube ด้วยนะคะ

หอกลองหอระฆังวัดโกรกกราก เดินทางเข้าวัดโกรกกราก มีลานจอดรถกว้างขวางทั้งข้างโบสถ์ และฝั่งตรงข้ามกับโบสถ์ ซึ่งก็คือลานกว้างใกล้หอกลองและหอระฆังที่เห็นอยู่นี้นั่นเอง วัดโกรกกรากมีพื้นที่กว้างขวางมาก มีถนนตัดผ่านทำให้โบสถ์ไปอยู่ริมฝั่งแม่น้ำ ส่วนเขตสังฆาวาสอยู่อีกฝั่งหนึ่งของถนน ชาวบ้านที่ขับรถผ่านวัดไปมาจะบีบแตรเพื่อแสดงความเคารพศรัทธาหลวงพ่อปู่วัดโกรกกรากอันศักดิ์สิทธิ์ตลอดเวลา วัดโกรกกรากสร้างเมื่อปี พ.ศ. 2375 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อพ.ศ. 2423 มีเจ้าอาวาสตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน 9 รูป และรักษาการ 1 รูป
1. พระอธิการ แดง
2. พระอธิการ สิน
3. พระอธิการ เปรม
4. พระอธิการ โต จนฺทสโร - 2463
5. พระครูธรรมสาคร (กรับ ญาณวฑฒโน) 2463-2517
6. พระครูธรรมสาครกิตติคุณ (กมล คุณะมโน) 2514-2539
7. พระครูสังฆกิจจาภิรักษ์ (พงศักดิ์ โชติปาโร) 2539-2542
8. พระอธิการ เหล็ง เขมจิตโต 2542-2543
9. พระเฉวียง สิรวฑโฒ (รักษาการเจ้าอาวาส) 2543-2544
10. พระมหา สัมฤทธิ์ วิสุทธสีโล 2544 - ปัจจุบัน

เจ้าอาวาสรูปที่ 1-4 มาดำรงตำแหน่งเมื่อใดไม่ปรากฏหลักฐาน เพราะสมัยพระอธิการโตเจ้าอาวาสรูปที่ 4 ได้เกิดเพลิงไหม้เผาผลาญเสนาสนะต่างๆ จนหมดสิ้น เหลือแต่โบสถ์ และวิหารเท่านั้น หลักฐานต่างๆ ของวัดจึงมอดไหม้ไปด้วย ที่นำมาเขียนนี้ ได้จากคำบอกเล่าสืบต่อกันมา และหลักฐานประกอบบางอย่างของกรมการศาสนา หอสมุดแห่งชาติ จดหมายเหตุของกรมพระยาดำรงราชานุภาพ

หน้าบันพระพุทธรูป สิ่งหนึ่งที่ค่อนข้างเป็นเอกลักษณ์ของวัดโกรกกรากคือที่หน้าบันของกุฎิหรือศาลาจะเป็นพระพุทธรูป ปางนาคปรกบ้าง ปางอื่นๆ บ้าง แทนที่จะเป็นลวดลายเครือเถาว์ หรือครุฑยุดนาค อย่างวัดอื่นๆ

ที่มาของ "โกรกกราก"
แต่เดิมบริเวณนี้เป็นที่อยู่อาศัยของชุมชนชาวจีน ในสมัยนั้นชุมชนไหนมีอันจะกินจะมีการตั้งเป็นก๊กเป็นเหล่า เช่นอั้งยี่ ก๊กมนตั้ง เป็นต้น และในชุมชนนี้ก็เหมือนกัน มีเจ๊กกั๊ก รวมกันอยู่เรียกว่า "ก๊กกั๊ก" สันนิษฐานว่าก๊กเจ๊กกั๊กเป็นผู้สร้างวัด หลักฐานที่น่าจะเป็นไปได้ก็คือเมื่อประมาณหลายสิบปีก่อน ด้านเหนือที่ติดกับเจดีย์ หน้าโบสถ์ทั้ง 2 องค์ มีเรือสำเภอจีนสร้างด้วยคอนกรีตลักษณะคล้ายกับเรือสำเภาของวัดยานนาวา กรุงเทพฯ แต่เล็กกว่า ครั้งเวลาผ่านมานาน ชื่อ "ก๊กกั๊ก" เพี้ยนเป็น "โกรกกราก"

อุโบสถวัดโกรกกราก เป็นอาคารหลังเล็กๆ มีหลังคาขนาดใหญ่อยู่ด้านหน้าเป็นที่บังแดดให้ประชาชนในระหว่างการประกอบพิธีทางศาสนาต่างๆ หรือการมาบูชาสักการะหลวงพ่อปู่ รอบๆ อุโบสถมีใบเสมา ลานทักษินปูด้วยอิฐตัวหนอน แต่ไม่มีกำแพงล้อม

หลวงพ่อปู่วัดโกรกกราก พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์อันเป็นศูนย์รวมใจของชาวบ้านใกล้เคียงรวมทั้งประชาชนที่อยู่ห่างไกลออกไปที่ได้ยินเรื่องราวตำนานพุทธานุภาพของพระพุทธรูปองค์นี้ต่างก็มากราบไหว้บูชาไม่ขาดสาย เป็นพระพุทธรูปที่มีความแปลกคือสวมแว่นกันแดด โดยมีตำนานเล่ากันสืบมาว่า แต่เดิมนั้นหลวงปู่อยู่วัดช่องสะเดา เป็นวัดร้างเก่าแก่ ตั้งอยู่ริมแม่น้ำท่าจีน ซึ่งสิ่งปลูกสร้างต่างๆ ปรักหักพังหมดแล้ว ชาวรามัญบ้านกำพร้า ได้อัญเชิญมาทางเรือสององค์ องค์หนึ่งเป็นเนื้อสำริด อีกองค์หนึ่งเป็นเนื้อศิลาแลง ล่องเรือมาตามแม่น้ำท่าจีน พอเรือใกล้ถึงวัดโกรกกราก ได้เกิดลมพายุ ฝนตกหนัก ล่องเรือต่อไปไม่ได้ จึงนำเรือมาจอดหลบฝนในคลองข้างวัด (เมื่อก่อนนี้บริเวณกำแพงโรงน้ำแข็งที่ติดกับวัดเป็นลำคลองเรือเล็กผ่านเข้าออกได้) พอจอดเรือเรียบร้อยแล้ว ก็ช่วยกันยกพระศิลาแลงขึ้นบนฝั่ง เพื่อไม่ให้เรือจม ครั้นลมฝนสลบ จะยกพระศิลาแลงลงเรือ แต่ปรากฏว่า ยกไม่ขึ้น ทำอย่างไรก็ยกไม่ขึ้น จึงปรึกษากันว่าชลอยพระศิลาแลงจะอยู่วัดโกรกกรากเป็นแน่แท้ (ในสมัยนั้นพระอุโบสถวัดโกรกกรากยังไม่มีพระประธาน) และหนึ่งในจำนวนนั้นได้อธิษฐานว่า ถ้าหลวงพ่อจะอยู่วัดโกรกกราก ก็ขออัญเชิญหลวงพ่อไปประดิษฐานยังอุโบสถ ปรากฏว่ายกขึ้น หลวงพ่อปู่ก็เลยเป็นพระประธานในอุโบสถวัดโกรกกราก ตั้งแต่นั้นมา

เพราะอะไรหลวงพ่อจึงใส่แว่นตา และมีความว่า "ปู่" ต่อท้าย
ครั้งหนึ่งเกิดโรคระบาดตาเจ็บตาแดงกันไปทั่วบ้านโกรกกราก (ครั้งนั้นเป็นหมู่บ้าน ยังไม่เป็นตำบล) สมัยนั้นการแพทย์ยังไม่เจริญ รักษากันตามมีตามเกิด ก็ไม่หาย ความที่เลื่อมใสหลวงพ่อกันมานาน จึงบนบานศาลกล่าว ถ้าตาหายเจ็บหายแดง จะนำแผ่นทองมาปิดที่ตาหลวงพ่อ ผลปรากฏว่าตาหายเจ็บเป็นปลิดทิ้ง จึงนำแผ่นทองมาปิดที่ตาหลวงพ่อเต็มไปหมด หลวงปู่กรับ ซึ่งมารับตำแหน่งได้ไม่นานมาพบเข้า ท่านได้ออกอุบายหาวิธี เพื่อไม่ให้ญาติโยมปิดทองที่ตาหลวงพ่อ (หลวงพ่อเป็นพระพุทธรูปลืมตา ไม่สมควรปิดทองทับดวงตา) จึงหาแว่นมาใส่ให้หลวงพ่อ หลังจากใส่แว่นตาแล้วชาวบ้านโกรกกราก จึงขนานนามท่านว่า "หลวงพ่อปู่วัดโกรกกราก"

หลวงพ่อปู่วัดโกรกกราก ความเป็นมาของวันไหว้หลวงพ่อปู่ (ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 1)
ครั้งนั้นมีหมดผู้ขมังเวทย์อยู่คนหนึ่ง มองเห็นภายในองค์หลวงพ่อปู่เป็นทองคำ เกิดความโลภอยากได้ทอง อยู่มาคืนหนึ่งจึงแอบเข้าไปเจาะท้องหลวงพ่อปู่ ปรากฏว่าไม่พบทอง แต่พบอะไรไม่ทราบถึงกับเสียสติ และตายในเวลาต่อมา หลวงปู่กรับรู้เข้าจึงนำทองคลุกรักไปอุดรอยเจาะนั้นไว้ และทำพิธีบวงสรวงสักการะตั้งแต่วันนั้นมา ซึ่งตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 1 (เดือนอ้าย) ของทุกปี จึงเป็นวันไหว้หลวงพ่อปู่ (แต่เดิมเรียกวันนี้ว่า วันแซยิด หลวงพ่อปู่)

ที่มาของงานนมัสการ หลวงพ่อปู่
สืบเนื่องมาจากหลวงพ่อปู่โดนเจาะท้อง ได้ทำพิธีบวงสรวงสักการะ ในวันกลางเดือนอ้ายไปแล้ว ก็ควรที่จะจัดงานสมโภชท่านด้วย หลวงปู่กรับจึงได้เรียกประชุมปรึกษาหารือกับญาติโยมใกล้วัด และได้กำหนดเอาวันขึ้น 14 ค่ำ เดือน 2 เป็นวันเริ่มงาน (เดือน 2 น้ำมาก สะดวกในการสัญจรทางเรือ) ครั้งแรกๆ มีงานในเวลากลางวัน (สมัยนั้นยังไม่มีไฟฟ้า) ต่อมาเมื่อมีไฟฟ้าแล้ว จึงได้จัดงานในเวลากลางคืนด้วย และเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนถึง 7 วัน 7 คืน ในปัจจุบัน

วิหารหลวงปู่กรับ สืบเนื่องมาจากหลวงพ่อปู่ได้เข้ามาประดิษฐานอยู่ในวัดโกรกกราในสมัยที่หลวงปู่กรับครองวัดดำรงดำแหน่งเจ้าอาวาส และมีเหตุการณ์ต่างๆ เกิดขึ้นหลายอย่าง หลวงปู่กรับเป็นผู้ริเริ่มการจัดงานนมัสการหลวงพ่อปู่ ชาวบ้านในละแวกนี้จึงศรัทธาหลวงปู่กรับมากได้สร้างรูปหลวงปู่ไว้ในวิหารข้างโบสถ์

หลวงปู่กรับ หลังจากที่ได้สักการะหลวงพ่อปู่ในโบสถ์แล้วก็ควรจะมากราบหลวงปู่กรับด้วย ในวิหารหลังเล็กๆ ข้างโบสถ์ รูปหลวงปู่กรับก็ใส่แว่นกันแดดด้วยเหมือนกัน

ท่าน้ำหน้าวัดโกรกกราก นอกเหนือจากการเดินทางทางรถยนต์ในสมัยนี้แล้ว วัดโกรกกรากอยู่ริมแม่น้ำท่าจีนและมีท่าน้ำหน้าวัดสามารถเดินทางมาที่วัดได้อีกทางหนึ่ง

ท่าน้ำวัดโกรกกราก ป้ายหน้าวัดซึ่งมีเสาสำหรับแขวนประทัดตั้งอยู่ใกล้ๆ กัน มีประชาชนมาจุดประทัดไหว้หลวงพ่อปู่และแก้บนเป็นประจำจนมีเศษประทัดกองเป็นสีแดงเต็มพื้น วิวหน้าวัดโกรกกรากที่มองเห็นเรือประมงขนาดใหญ่เข้ามาจอดเทียบท่าสวยมากครับ