อุทยานแห่งชาติขุนพะวอ

 อุทยานแห่งชาติขุนพะวอ เป็นอุทยานแห่งชาติเปิดใหม่ ท้องที่บ้านหนองหลวง หมู่ 3 ตำบลสามหมื่น ริมทางหลวงสายแม่ระมาด-บ้านตาก ห่างจากแยกอำเภอแม่ระมาดประมาณ 18 กิโลเมตร มีเนื้อที่ประมาณ 380 ตารางกิโลเมตร เดิมชื่ออุทยานแห่งชาติแม่กาษา ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็น "อุทยานแห่งชาติขุนพะวอ" เพื่อเป็นการยกย่องพะวอซึ่งเป็นท่านทหารชาวกระเหรี่ยงในสมัยสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช จึงได้รับแต่งตั้งให้เป็นนายด่านแม่ละเมา และได้ต่อสู้กับข้าศึกเพื่อปกป้องเอกราชของชาติจนตัวเองต้องเสียชีวิตในสมามรบ ซึ่งสมรภูมิรบก็อยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติขุนพะวอนี้เอง ลักษณะภูมิประเทศ พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นภูเขาสลับซับซ้อนสูงชัน เป็นต้นกำเนิดของลำห้วยหลายสาย สภาพป่ามีความอุดมสมบูรณ์มากมีทั้งป่าดิบชื้น ป่าดิบแล้ง ป่าดิบเขา ป่าเบญจพรรณ และป่าต็งรัง สภาพอากาศได้รับอิทธิพลจากลมทะเลอันดามัน ทำให้มีอากาศค่อนข้างชื้นในฤดูฝน ฤดูหนาวอากาศหนาวเย็น ฤดูร้อนอากาศเย็นสบายอุณหภูมิเฉลี่ยทั้งปี 21 องศา ทำให้มีอากาศเย็นสบายทั้งปี มีพันธุ์ไม้หลากหลายเช่น สัก แดง ประดู่ มะค่าโมง ยาง ตะเคียนทอง ไม้ถิ่นภาคใต้เช่น ลูกเนียง (มะตึงยาง) สะตอป่า เงาะป่า ฯลฯ

    สถานที่พัก อุทยานฯ มีบ้านพักขนาด 3 ห้องนอน 2 ห้องน้ำ จำนวน 1 หลัง ห้องพัก 1 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ จำนวน 3 หลัง และสถานที่กางเต็นสามารถรองรับนักท่องเที่ยวได้ถึง 500 คน

    การเดินทาง ใช้ทางหลวงหมายเลข 105 (ตาก-แม่สอด) ถึงอำเภอแม่สอดเลี้ยวขวาไปทางอำเภอแม่ระมาด จากนั้นเลี้ยวซ้ายไปตามทางหลวงหมายเลข 1175 (แม่ระมาด-บ้านตาก) อีก 16 กิโลเมตร จะถึงที่ทำการอุทยานฯ ติดต่อสอบถามและสำรองที่พักได้ที่ กรมอุทยานแห่งชาติฯ งานบริการบ้านพัก โทร. 0 2562 0760-2 www.dnp.go.th

    สถานที่น่าสนใจในอุทยานฯ

    กิจกรรมดูนก รอบ ๆ บริเวณที่ทำการอุทยานฯ และเส้นทางเดินเท้าไปน้ำตกขุนพะวอ สามารถหาดูนกได้โดยการใช้กล้องส่อง หรือดูด้วยตาเปล่าจะพบนกแปลก ๆ และนกหายากหลายชนิด ซึ่งจากการสำรวจเมื่อเดือนมีนาคม 2547 โดยนักดูนกมืออาชีพพบว่ามีนกนานาพันธุ์กว่า 100 ชนิด

    น้ำตกขุนพะวอ เป็นน้ำตกขนาดใหญ่ เกิดจากลำน้ำแม่จะเราที่ไหลผ่านชองเขาลำน้ำบีบเล็กลง ด้วยความรุนแรงของกระแสน้ำที่ทิ้งตัวจากหน้าผาสูงชันกว่า 100 เมตร ลงสู่เบื่องล่างกระทบโขดหินส่งเสียงดังกึกก้องไปทั้งหุบเขา มีละอองน้ำฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ อีกทั้งยังเป็นต้นกำเนิดของลำน้ำแม่จะเรา นักท่องเที่ยวหากมีความประสงค์จะไปชมน้ำตกกรุณาติดต่อเจ้าหน้าที่ของอุทยานฯ เป็นผู้นำทางเพราะต้องเดินเท้าเข้าชมน้ำตกจากด้านล่างใช้เวลาเดินทางประมาณ 1.30 ชั่วโมง ตลอดเส้นทางมีจุดพักให้ชมวิวที่สวยงามอยู่หลายแห่ง

    น้ำตกห้วยกะทิง หมู่ 6 บ้านห้วยกระทิง ตำบลพระธาตุ เป็นน้ำตกขนากลางมีความสวยงามมากอีกแห่งของอุทยานฯ สูงประมาณ 50 เมตร น้ำใสสะอาด ไหลตลอดทั้งปี อยู่ห่างจากที่ทำการอุทยานฯ ประมาณ 15 กิโลเมตร

    ห้วยแม่ละเมา เป็นลำห้วยขนาดใหญ่ สองข้างลำห้วยมีสภาพป่าสมบูรณ์สวยงาม มีกิจกรรมล่องแก่งเรือยางเริ่มต้นตรงหลักกิโลเมตรที่ 50 ของถนนสายตาก-แม่สอด ใช้เวลาล่องประมาณ 1.30 ชั่วโมง ผ่านป่าเขาท่ามกลางธรรมชาติ ได้ศึกษาพันธุ์ไม้น้ำ และนกนานาชาติและผ่านเกาะแก่งต่าง ๆ

ข้อมูลเพิ่มเติม:การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย ตาก
0 5551 4341-3, 0 5551 4344
http://www.tourismthailand.org/tak

การเดินทาง แผนที่ ที่เที่ยว/ที่พัก

กดติดตามการเดินทางของเราใน Youtube ด้วยนะคะ

เส้นทางเข้าอุทยาน อุทยานแห่งชาติขุนพะวอ ตั้งอยู่บนถนนสาย 1175 เดินทางมาได้สองทางคือ เข้าทางบ้านตาก หรือมาเข้าทางแม่สอด ถ้ามาทางแม่สอดจากทางหลวงหมายเลข 105 เลี้ยวขวาเข้าไปอีก 16 กิโลเมตรก็ถึงทางแยกเข้าอุทยาน น่าจะง่ายกว่า และโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับกลุ่มเราที่ตั้งใจมาเก็บภาพอุทยานแห่งชาติแม่เมยด้วยแล้ว ยิ่งควรจะใช้เส้นทางแม่สอด - แม่ระมาด เป็นอย่างยิ่ง

จุดเด่นอย่างหนึ่งของอุทยานแห่งชาติขุนพะวอ ก็คือถนนเข้าที่ทำการอุทยานฯ ตั้งแต่ทางแยกจากทางหลวงหมายเลข 1175 ก็เห็นมีนาขั้นบันไดเล็กๆ ท่ามกลางขุนเขา เป็นวิวที่สวยทีเดียว เสียดายที่ข้าวเกี่ยวไปหมดแล้ว และอีกอย่างถนนเล็กจนไม่มีที่ให้เราจอดเพื่อเก็บภาพเลย แต่พอเข้ามาใกล้ที่ทำการ จะเห็นทางโค้งขึ้นเนินมาเรื่อยๆ เป็นโค้งกลับไปกลับมา สวยกว่าถนนสายไหนๆ สองข้างทางเป็นหญ้าที่ปลูกเป็นระเบียบเรียบร้อยสะอาดสบายตา พอขับไปถึงแล้วเราก็ลงรถเก็บภาพกันพักใหญ่

บ้านพักและลานกางเต็นท์ อันเนื่องมาจากทริปนี้เป็นทริปการเดินทางต่อเนื่องยาวนานถึง 6 วันด้วยกัน เราไปกางเต็นท์ที่อุทยานแห่งชาติแม่เมยมา 2 คืนแล้ว เห็นสมควรว่าคืนนี้ควรจะได้นอนในบ้านพัก ทั้งนี้ก็เพราะเราต้องชาร์จอุปกรณ์หลายอย่างไม่ว่าจะเป็นโทรศัพท์รวมทั้งกล้องของเราด้วย บ้านพักดงค้อ เป็นบ้านพักหลังใหญ่สุดมี 3 ห้องนอน 2 ห้องน้ำ นอนตามระเบียงหรือห้องโถงกลางได้อีก สรุปว่านอนได้ไม่ต่ำกว่า 10 คนครับ คืนละ 1500 บาท มีลานกางเต็นท์อยู่ที่หน้าบ้านเลย ระเบียงหลังบ้านมองออกไปเป็นวิวภูเขาเล็กๆ แต่น่าเสียดายไม่เห็นพระอาทิตย์ขึ้นและตก

สำนักสงฆ์ดอยทีมู เป็นสำนักสงฆ์เล็กๆ ตั้งอยู่บนเนินเขาไม่สูงมากนัก มีทางเดินขึ้นไม่ถึง 100 เมตร มีลานจอดรถอยู่ริมถนน สังเกตุป้ายบ้านทีมู กับพระธาตุดอยทีมูครับ ห่างจากที่ทำการอุทยานแห่งชาติขุนพะวอ 5 กิโลเมตร ต้องย้อนกลับลงเขามา

เหตุที่เรามาที่นี่ก็เพราะว่าในบริเวณอุทยานฯ ไม่มีจุดชมวิวที่โดดเด่นเลย มี อยู่ 3 จุดด้วยกันแต่ต้องเดินป่าเข้าไปทางน้ำตกขุนพะวอ จุดชมวิวแรกก็ประมาณ 700 เมตร หันไปทางทิศตะวันตก แต่ที่ไม่ได้ไปก็เพราะหลังจากพระอาทิตย์ตกแล้วต้องเดินท่ามกลางความมืดออกมาจากป่า เราเลยเลือกที่ดอยทีมูซึ่งน่าจะสะดวกกว่า

พระธาตุดอยทีมู พระธาตุองค์เล็กๆ สีทองสร้างบนก้อนหิน คล้ายกันกับที่พระธาตุดอยหินกี่ ใกล้ๆ ทางไปตลาดริมเมย รายล้อมไปด้วยหินเป็นสถานที่ให้นั่งชมวิวได้ บนดอยรอบพระธาตุเป็นพื้นที่เดียวที่มีสัญญาณโทรศัพท์มือถือ ก็เลยเห็นบัตรเติมเงินที่ใช้แล้วทิ้งอยู่หลายใบ ระหว่างการรอพระอาทิตย์ตกก็เลยเอามือถือมาโพสรูปที่ถ่ายมาหลายวันให้เพื่อนๆ ชมกัน

ชมวิวพระธาตุดอยทีมู นี่ก็เป็นวิวที่เห็นจากบนดอยทีมู หันไปทางทิศตะวันตก วิวเทือกเขาสลับซับซ้อนแต่ไม่กว้างนัก เป็นจุดชมวิวที่ดีที่สุดเท่าที่เราหาได้ ความจริงอยากไปตรงดอยข้างล่างที่มีทุ่งหญ้าสีทองแต่มันไม่มีที่จอดรถ ก็เลยต้องมาลงเอยที่นี่

วิวพระอาทิตย์ตก

ยามเย็นข้างที่ทำการอุทยาน หลังจากอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้ว ตอนนี้เราก็เดินทางกลับมาเข้าอุทยานแห่งชาติขุนพะวอ สั่งอาหารเย็นกันไปหลายอย่าง ที่นี่เป็นอุทยานฯ ที่ค่อนข้างมีความพร้อมในด้านอาหาร เมนูที่เราสั่งได้แก่ ผัดผักกูด ยำปลากระป๋อง ต้มยำ ไข่ดาว กระเพรา ฯลฯ ฝีมือการปรุงอาหารของร้านสวัสดิการใช้ได้ทีเดียว อิ่มอร่อยราคาไม่แพง สุดยอดไปเลยครับ

ออกเดินทางสู่น้ำตกขุนพะวอ หลังจากที่กินอาหารเย็นแล้ว เราก็ลองศึกษาดูว่ามีที่เที่ยวที่ไหนบ้าง ก็ถามๆ เจ้าหน้าที่ ได้คำตอบว่าที่นี่มีน้ำตกอยู่แห่งหนึ่ง เดินเท้าไป 2.8 กิโลเมตร ทุกคนตกลงใจที่จะไปเพราะถ้าไม่ไปก็เหมือนมาไม่ถึงขุนพะวอ แต่โปรแกรมของเราค่อนข้างแน่น และไม่ได้เผื่อเวลาไว้สำหรับการเดินน้ำตกแห่งนี้ เราจึงออกเดินทางแต่เช้ามืด ตกลงกันว่าจะไป 6 โมงเช้าด้วยซ้ำ แต่พอเอาจริงกว่าจะพร้อมก็ 6 โมงครึ่ง จะว่าไปก็เสียดายอยู่ที่ไม่ได้เก็บแสงเช้าสวยๆ ที่ทางโค้งหน้าที่ทำการ

ยามเช้าหน้าที่ทำการ ปกติเห็นวิวแบบนี้ผมต้องเก็บภาพพระอาทิตย์ขึ้นแน่ๆ แต่คราวนี้ต้องรีบเข้าน้ำตกจริงๆ เลยได้มาแค่นี้ ทางเข้าน้ำตกอยู่ด้านล่างห่างจากที่ทำการตามทางโค้งไม่ต่ำกว่า 300 เมตร ที่จริงควรจะเอารถเข้าไปจอดแต่ในเมื่อเดินมาแล้วก็เดินต่อไป ลืมไปว่าขากลับมันคงจะเดินขึ้นเนินเหนื่อยไม่น้อย

ทางเดินเข้าน้ำตกขุนพะวอ เป็นเส้นทางที่ต้องเดินอยู่บนสันเขาเป็นส่วนใหญ่ ข้ามเนินยอดเขา 4 ยอด แต่เป็นยอดที่ไม่สูงชันเท่าไหร่ มีจุดชมวิวอยู่ 3 จุดด้วยกัน แต่ช่างน่าเสียดายที่จุดชมวิวทุกจุดหันไปทางทิศตะวันตกทั้งหมด อดได้เห็นภาพพระอาทิตย์ขึ้นสวยๆ เลย ทุกคนเดินมาถึงจุดหยุดพักที่มีที่นั่งก็นั่งพักกันหมด ปกติกลุ่มเราคงเดินสบายไม่ง้อที่นั่งพักถ้าไม่เป็นเพราะเมื่อวานเพิ่งไปพิชิตม่อนปุยหมอกมาก่อนแล้วอะนะ ในเมื่อเมื่อวานเราต้องเดินกันหนัก มาวันนี้เราก็เลยไม่ค่อยจะอึดเหมือนทุกครั้ง เราค่อยๆ เดินข้ามเขาไปทีละยอดๆ แวะพักบ้างถ่ายรูปบ้างไปตามเรื่อง

จุดชมวิว

บันไดลงน้ำตกขุนพะวอ หลังจากที่เดินข้ามเขามาหลายยอด กว่าจะมาได้ยินเสียงน้ำตกก็เล่นเอาเหนื่อยจนพูดไม่ออก พอทางเดินมาหยุดลงที่บันไดคอนกรีต ไม่รู้จะว่ายังไงละครับ บันไดแห่งนี้ช่างเป็นบันไดที่ชันซะนี่กระไร มีจำนวนน่าจะเกิน 300 ขั้น ทอดยาวจากสันเขาลงสู่ก้นเหวเบื่องล่างที่เป็นที่อยู่ของน้ำตกขุนพะวอ เส้นทางเท่าที่ดูก็คงจะเป็นทางบังคับถ้าไม่สร้างบันไดลงตรงนี้ก็ไม่รู้ว่าจะเดินไปลงตรงไหนได้ แต่การสร้างบันไดขึ้นมา ทำให้เราคิดถึงแต่ช่วงเวลาที่จะต้องเดินกลับขึ้นมาจากหุบเขาด้านล่าง มันจะต้องสุดยอดมากแน่ๆ บันไดที่แทบจะไม่มีแนวลาดมีแต่ตรงดิ่งลงด้านล่างอย่างเดียว แค่เห็นก็สยองแล้ว ผมขอสงวนสิทธิ์ไม่โพสภาพบันไดดีกว่า ไปเจอด้วยตัวเองคงจะสนุกกว่าเยอะ ตอนนี้เก็บกล้องเข้ากระเป๋าแล้วเดินลูกเดียวแล้วครับ

น้ำตกขุนพะวอ นี่เป็นภาพที่เห็นจากบันได เค้าสร้างที่พักไว้ตรงนี้พอดี เพราะเป็นจุดเดียวที่มองเห็นน้ำตก หลังจากนี้ก็ต้องเดินลงบันไดไปอีกประมาณ 2 ใน 3 ของทั้งหมด เพื่อที่จะไปเก็บภาพน้ำตกใกล้ๆ กว่านี้ นี่ดีนะว่าน้ำตกค่อนข้างสวย ถ้าเดินมาซะขนาดนี้แล้วเป็นน้ำตกเล็กๆ ละก็ คงจะเป็นลมอยู่ตรงนี้แน่ๆ

น้ำตกขุนพะวอ นี่ละครับ น้ำตกที่ดั้นด้นมาตั้งแต่เช้ามืด ออกเดิน 6 โมงครึ่ง ถึง 8 โมงครับ เก็บภาพไม่กี่นาทีก็ต้องเดินกลับกันแล้ว น้ำตกชันบนที่ตกลงมาจากผาสูงเป็นชั้นที่สวยมาก ส่วนที่เห็นใหญ่ๆ ในภาพเป็นชั้นล่าง ไม่สวยเท่าชั้นบน แต่มันติดตรงที่ไม่มีทางให้เราปีนไปข้างบนได้เลยก็เลยต้องถ่ายรูปจากมุมที่เห็นทั้ง 2 ชั้น สภาพแสงโหดมากต้องมี ND ครึ่งซีกไปช่วยด้วยเพื่อลดแสงของชั้นบนลงแต่ก็ได้ไม่มาก

อำลาขุนพะวอ ถ่ายรูปน้ำตกจนถึง 8.22 น. หลังจากนั้นก็เดินกลับขึ้นบันไดมรณะ ลืมบอกไปว่าที่ป้ายโครงการก่อสร้างบันไดคอนกรีตที่ตั้งอยู่ตรงทางลงมีวัยรุ่นมือบอนไปเขียนไว้ ข้อความว่า คิดให้ดีก่อนลง ด้วยนะ จะว่าไปก็จริงของเค้าแหละ ถ้าเราลงไปโดยไม่ประเมินตัวเองก่อนอาจจะขึ้นไม่ได้ก็เป็นได้ 20 นาทีกว่าๆ กว่าพวกเราจะขึ้นจากบันไดนี้มาได้ หยุดพักนับครั้งไม่ถ้วน ท้ายสุดก็ออกมาถึงร้านสวัสดีการสั่งอาหารแบบไม่เคยเห็นอาหารมาก่อน เพื่อให้หายหิวหายเหนื่อย กลับไปอาบน้ำที่บ้านพัก แล้วก็ออกเดินทางต่อไป

จบการรีวิวอุทยานแห่งชาติขุนพะวอแต่เพียงเท่านี้จ้า