ฟอสซิลไม้กลายเป็นหิน

วนอุทยานแห่งชาติเขาพระบาท หรือที่เรียกว่าวนอุทยานไม้กลายเป็นหิน เป็นที่ค้นพบฟอสซิลไม้กลายเป็นหินใหญ่ที่สุดในเอเชีย ตั้งอยู่บริเวณหมู่ที่ 7 ตำบลตากออกในเขตป่าสงวนแห่งชาติ ป่าแม่สลิด-โป่งแดง ปากทางเข้าอยู่ตรงบริเวณหลักกิโลเมตรที่ 443 ทางหลวงหมายเลข 1 (ถนนหหลโยธิน) การเดินทางเข้าพื้นที่ ใช้เส้นทางลำลองตรงข้ามโรงพยาบาลบ้านตาก ห่างจากถนนพหลโยธิน ประมาณ 2.5 กิโลเมตร ไม้กลายเป็นหินที่พบยาวประมาณ 20 เมตร และเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2 เมตร เป็นไม้กลายเป็นหินที่ใหญ่ที่สุด ตั้งแต่มีการค้นพบในทวีปเอเชีย โดยไม้กลายเป็นหินจัดเป็นฟอสซิลชนิดหนึ่งที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ โดยเกิดจากซากต้นไม้ที่ถูกแทนที่ด้วยน้ำบาดาลซึ่งมสารละลายของซิลิกา และเกิดการตกตะกอนกลายสภาพเป็นหินอย่างช้ๆ คือแทนที่แบบโมเลกุลจนกระทั่งกลายเป็นหินทั้งหมด โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงรูปร่างและโครงสร้างอีก ไม้กลายเป็นหินมักฝังตัวอยู่ในชั้นกรวด คาดว่าจะเกิดสะสมตัวในยุคควอเตอร์นารีคอนตัน อายุประมาณ 2 ล้านปี จากการแพร่กระจายตวของตะกอนตะพัก ที่ปรากฏน่าจะเกิดสะสมตัวบริเวณตะพักคุ้งน้ำของแม่น้ำปิงโบราณ ก่อนที่จะมีการปรับสภาพและเปลี่ยนทางเดินกลายเป็นแม่น้ำปิงในปัจจุบัน

ข้อมูลเพิ่มเติม:การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย ตาก
0 5551 4341-3, 0 5551 4344
http://www.tourismthailand.org/tak

แก้ไขล่าสุด 2017-03-16 05:50:48 ผู้ชม 14618

การเดินทาง แผนที่ ที่เที่ยว/ที่พัก

กดติดตามการเดินทางของเราใน Youtube ด้วยนะคะ

โรงพยาบาลบ้านตาก เกี่ยวมั้ยเนี่ยที่เอารูปโรงพยาบาลมาเป็นรูปเปิดรูปแรก ตอบว่าเกี่ยวนะเพราะโรงพยาบาลบ้านตากเป็นจุดสังเกตุที่ดีสุดเวลาหาทางเข้าอุทยานไม้กลายเป็นหิน เพราะทางเข้าอยู่ตรงข้ามกันพอดี

จากถนนพหลโยธินตรงข้ามโรงพยาบาลบ้านตากมีทางเข้ามีป้ายบอกแบบนี้ เข้าไปอีก 2 กิโลเมตรครึ่ง ใกล้ดีเดี๋ยวก็ถึงแล้ว

ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว ถ้าเข้ามาแล้วอยากรู้ข้อมูลเพิ่มเติมอะไรเข้าไปสอบถามที่อาคารหลังนี้แหละ
ความเป็นมาของวนอุทยานไม้กลายเป็นหิน
1. เริ่มสำรวจไม้กลายเป็นหินโดยบัญชาท่าน ดร.ปลอดประสพ สุรัสวดี ปลัดกระทรวงทรัพยาการธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม และนายสมชัย เพียรสถาพร ท่านอธิบดีกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช สั่งให้นายวชิระ ม่วงแก้ว ผู้อำนวยการสำนักบริหารจัดการในพื้นที่ป่าอนุรักษ์ 12 (ป่าไม้เขตตากเดิม) เข้าดำเนินการสำรวจศักยภาพเพื่อประกาศเป็น "วนอุทยานซากดึกดำบรรพ์ไม้กลายเป็นหิน" เพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ของจังหวัดตาก เมื่อประมาณเดือนตุลาคม 2546
2. สำนักบริหารจัดการในพื้นที่ป่าอนุรักษ์ 12 ได้มอบให้นายศักดา แก้วมรกต และนายจิตติ เสรีวัฒนะ หัวหน้าหน่วย ตก.11 (แม่สลิด) ดำเนินการสำรวจในเบื้องต้น ประมาณ เดือนพฤศจิกายน 2546
3. สำนักบริหารจัดการในพื้นที่ป่าอนุรักษ์ 12 ได้รายงานผลการสำรวจเบื้องต้นเพื่อจัดตั้งเป็น วนอุทยานซากดึกดำบรรพ์ไม้กลายเป็นหิน เมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน 2546 และได้นำเรียน นายสวัสดิ์ ศรีสุวรรณดี ท่านผู้ว่าราชการจังหวัดตาก รับทราบแล้ว
4. พื้นที่บริเวณที่พบไม้กลายเป็นหินอยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่าแม่สลิด-โป่งแดง ท้องที่หมู่ 7 ตำบลตากออก อำเภอบ้านตาก จังหวัดตาก ห่างจากที่ว่าการอำเภอบ้านตากประมาณ 7 กิโลเมตร ปากทางเข้าอยู่ตรงบริเวณหลักกิโลเมตรที่ 443 ถนนพหลโยธิน การเดินทางเข้าในพื้นที่ใช้เส้นทางลำลองตรงข้ามโรงพยาบาลบ้านตากห่างจากถนนพหลโยธิน 2.5 กิโลเมตร สภาพพื้นที่ป่าไม้โดยทั่วไปเป็นป่าเต็งรัง มีต้นไม้ขนาดกลางและขนาดเล็กขึ้นหนาแน่นและกระจายทั่วไป

ลานจอดรถและร้านค้า สุดถนนที่ลานกว้างๆ ตรงนี้ ปกติวันธรรมดาไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวเข้ามาแต่วนอุทยานไม้กลายเป็นหินจะได้ต้อนรับนักเรียนนักศึกษาจากหลายๆ สถาบันด้วยกัน ส่วนวันเสาร์ อาทิตย์ก็มีคนมาพอสมควร ร้านค้าที่นี่ก็มีอาหารและเครื่องดื่ม มีหมวกขายด้วยเพราะระหว่างการเดินชมฟอสซิลอาจจะแดดร้อน หมวกมีวางขายหลายแบบโดยเฉพาะที่ชาวบ้านเรียกว่าหมวกพระเจ้าตากขายดีมาก

เส้นทางเดินชมไม้กลายเป็นหิน จากลานจอดรถ นับแต่นี้ไปจะเป็นทางให้เดินเข้าไปตามสวนป่าร่มรื่นดี ห้ามรถทุกชนิดเข้าไป ลานจอดรถเหมือนเป็นจุดศูนย์กลาง มีเส้นทางเดินไปชมไม้กลายเป็นหินแต่ละโซน มี 4 โซนหลักๆ ด้วยกัน โซน 1 กับ 2 ห่างจากลานจอดรถไม่มาก ส่วนโซน 3 กับ 4 อยู่ต่อจากโซน 2 ออกไป นอกจากนั้นยังมีโซนย่อยๆ ต่อไปอีกหลายโซน

เรื่องราวไม้กลายเป็นหิน ไม้กลายเป็นหิน เป็นฟอสซิลชนิดหนึ่งเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ โดยเกิดจากซากต้นไม้จะถูกแทนที่ด้วยน้ำบาดาลซึ่งมีสารละลายของซิลิก้า และเกิดจากการตกตะกอนกลายสภาพเป็นหินอย่างช้าๆ คือแทนที่แบบโมเลกุลจนกระทั่งกลายเป็นหินทั้งหมดโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงรูปร่างและโครงสร้างอีก
ปกติซิลิก้าในเนื้อไม้จะมีอยู่ในรูปของโอปอล์และคาลซิโดนี่ ทำให้มีสีสันหลากหลายสวยงาม ลักษณะการเกิดของไม้กลายเป็นหินเช่นนี้จะทำให้สภาพรูปร่างและโครงสร้างดั้งเดิมของซากต้นไม้จะถูกเก็บไว้ไม่ว่าจะเป็นวงปี เปลือก ราก กิ่ง และหน่อ
ไม้กลายเป็นหินมักฝังตัวอยู่ในชั้นกรวด คาดว่าจะเกิดสะสมตัวในยุคควอเตอร์นารี ตอนต้น เป็นบริเวณต่อเนื่องระหว่างตะกอนตะพักระดับสูง และตะกอนตะพักระดับปานกลาง และล้อมรอบด้วยตะกอนตะพักระดับต่ำ อายุประมาณ 800,000 ปี
จากการแพร่กระจายของตะกอนตะพักที่ปรากฏน่าจะเกิดจากการสะสมตัวบริเวณตะพักค้งน้ำของแม่น้ำปิงโบราณ ก่อนที่จะมีการปรับสภาพ และเปลี่ยนทางเดินกลายเป็นแม่น้ำปิงในปัจจุบัน
ไม้กลายเป็นหินจะเป็นกุญแจดอกหนึ่งที่ไขไปสู่ความเป็นมาของโลกในอดีต เพื่อให้ทราบถึงประวัติของบรรชีวิน พฤกษศาสตร์ และภูมิศาสตร์ บรรพกาล ตลอดจนอายุและความเป็นมาและพัฒนาการของโลก
ดังนั้น ไม้กลายเป็นหินจึงเป็นทรัพยากรธรรมชาติที่หายาก และมีคุณค่าทั้งในด้านวิชาการเศรษฐกิจการท่องเที่ยวและการเป็นมรดกของแผ่นดินในประเทศไทยจะพบไม้กลายเป็นหินแพร่กระจายอยู่ทั่วไป แต่พบมากในบริเวณภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคเหนือ ส่วนภาคอื่นๆ มีพบบ้างแต่เล็กน้อย

ไม้กลายเป็นหินต้นที่ 1 ระยะทางเดินไม่นานจากลานจอดรถ (50 เมตร) เราก็จะมาถึงโดมแห่งหนึ่งมีหลังคาสูงใหญ่และยาวมากอยู่กลางป่า โดมแห่งนี้เป็นที่ขุดพบต้นไม้กลายเป็นหินที่ใหญ่ที่สุดของเรา การสร้างโดมคลุมไว้เพื่อป้องกันฟอสซิลต้นไม้นี้จากแดดและฝน ขุดพบครั้งแรกเมื่อเดิน พฤศจิกายน 2546 โดยการนำของ นายวชิระ ม่วงแก้ว ป่าไม้เขตตากได้ทำการขุดเปิดหน้าดินจนสุดลำต้นเมื่อปี 2548 ความโตเส้นผ่าศูนย์กลางเฉลี่ย 1.8 ม. ยาว 72.22 ม. อายุประมาณ 800,000 ปี

ทางไปต้นไม้กลายเป็นหินต้นที่ 2 จากต้นแรกที่ใหญ่ที่สุด เดินย้อนออกมาที่ลานจอดรถ จากนั้นเดินเข้าไปอีกทางหนึ่งตามป้ายที่เขียนบอกไว้เพื่อไปชมต้นที่ 2

ต้นไม้กลายเป็นหิน 2 สภาพของต้นที่ 2 ไม่สมบูรณ์อย่างต้นแรก ขนาดลำต้นและความยาวก็น้อยกว่า เนื้อหินที่เกิดจากต้นไม้ก็แตกแยกตัวออกจากกันไปมากแล้ว มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 0.5 ม. ยาว 31.8 ม.

ต้นไม้กลายเป็นหิน 3 ต้นที่ 3 ลำต้นแตกหักออกเป็นชิ้นเล็กๆ แต่ยังคงเห็นเป็นลำต้น ขนาดความโตเฉลี่ย 2.1 ม. ยาว 32.4 ม. ขุดเปิดหน้าดินเมื่อปี 2548

นอกจากนี้ยังมีต้นไม้กลายเป็นหินอีกหลายต้น ระยะทางเดินก็จะไกลออกไปเรื่อยๆ วันนี้แดดร้อนจัดเกินไป ตามเส้นทางเดินร่มเงาของต้นไม้เริ่มมีน้อย เลยขอยุติการเดินชมไม้กลายเป็นหินเพียงเท่านี้ก่อน แต่มีข้อมูลต้นอื่นๆ มาฝาก

ต้นที่ 4 ลำต้นแตกหักออกเป็นชิ้นเล็กๆ แต่ยังคงเห็นเป็นลำต้น ขนาดความโตเฉลี่ย 1.4 ม. ยาว 44.2 ม. ขุดเปิดหน้าดินเมื่อปี 2548
ต้นที่ 5 ลำต้นไม่ค่อยสมบูรณ์ แตกหักออกเป็นชิ้นเล็กๆ ขนาดความโตเฉลี่ย 1.2 ม. ยาว 22.2 ม. ขุดเปิดหน้าดินเมื่อปี 2548
ต้นที่ 6 ลำต้นค่อนข้างสมบูรณ์ ส่วนโคนหายไป ขนาดความโตเฉลี่ย 1.55 ม. ยาว 34.5 ม. ขุดเปิดหน้าดินเมื่อปี 2548
ต้นที่ 7 ลำต้นมีความสมบูรณ์มาก ส่วนปลายต้นหายไป ขนาดความโตเฉลี่ย 1.5 ม. ยาว 38.7 ม. ขุดเปิดหน้าดินเมื่อปี 2548