วัดพระเหลาเทพนิมิตร

วัดพระเหลาเทพนิมิตร ตั้งอยู่ที่อำเภอพนา บนทางหลวงหมายเลข 2134 ห่างจากตัวอำเภอพนาประมาณ 2 กิโลเมตร พระอุโบสถของวัดมีรูปทรงสถาปัตยกรรมแบบล้านนา มีพระประธานคือ พระเหลาเทพนิมิตร เป็นพระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมือง ประดิษฐานในพระอุโบสถ องค์พระพุทธรูปประทับขัดสมาธิราบ ปางมารวิชัย ลงรักปิดทองงดงาม สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2263 กล่าวกันว่าเป็นพระพุทธรูปที่มีพุทธลักษณะงดงามที่สุดในภาคอีสาน ซึ่งจัดอยู่ในพระพุทธรูปศิลปะลาวสกุลช่างเวียงจันทน์ ที่ได้รับอิทธิพลจากพระพุทธรูปศิลปะล้านนา ระหว่างพุทธศตวรรษที่ 21-22 สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นหลังจากระยะเวลาดังกล่าวไปเล็กน้อย เนื่องจากมีอิทธิพลของฝีมือช่างท้องถิ่นปรากฏอยู่มากเป็นต้นว่าเค้าพระพักตร์ เปลวรัศมีที่ยืดสูงขึ้นสัดส่วนของพระเพลาและพระบาทซึ่งคล้ายคลึงกับที่ปรากฏอยู่ในกลุ่มพระพุทธรูปไม้ และสำริด ที่สร้างขึ้นระหว่างปลายพุทธศตวรรษที่ 23 ถึงพุทธศตวรรษที่ 24

ประวัติวัดพระเหลา และหลวงพ่อพระเหลาเทพนิมิต

พระครูธิ ภิกษุแก้ว ภิกษุอิน สร้างวัดขึ้นใน พ.ศ. 2254 ในรัชสมัยสมเด็จพระเจ้าท้ายสระ เดิมชื่อวัดศรีโพธิ์ชยารามคามวดี ริมบึงใหญ่กุดพระเหลา เป็นแดนอภ้ยสัตว์ เพาะพันธุ์ปลาธรรมชาติ ออกแพร่พันธุ์ทั่วท้องเมืองพนา และบ้านใกล้เคียง ได้สร้างโบสถ์และพระประธานในปี พ.ศ. 2263 ฐานและผนังก่ออิฐถือปูน เสาไม้เนื้อแข็ง กลม มุงด้วยกระดานไม้ มีการบูรณปฏิสังขรณ์มาหลายครั้งจนปัจจุบัน เป็นโบสถ์ก่ออิฐถือปูน หน้าบันลายเถา ตรงกลางเป็นราหูอมจันทร์ ระหว่างเถามีรูปเทพพนม และหนุมาน ซุ้มประตู 3 ช่องคล้ายซุ้มปราสาทมีรูปพญานาค

พระครูธิเจ้าอาวาสให้ภิกษุแก้ว ภิกษุอินสร้างพระประธาน เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย หน้าตักกว้าง 2.8 เมตร สูง 2.7 เมตร ก่ออิฐถือปูน ลงรักปิดทอง ศิลปะลาว สกุลช่างเวียงจันทน์ ใช้เวลาก่อสร้างพระประธานและโบสถ์ 13 ปี 7 เดือน 3 วัน พระซาพรหม เป็นผู้ขัดเกลาหล่อเหลาให้งดงามยิ่ง ชาวบ้านตั้งชื่อว่า พระเหลา ประมาณ พ.ศ. 2441 พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (สิริจนฺโทจจันทร์) จึงเสริมนามวัดและองค์พระประธาน ว่า วัดพระเหลาเทพนิมิต

วัดพระเหลาเทพนิมิตขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานโดยกรมศิลปากร โดยมีอาคารเก่าแก่สำคัญคือหอแจก ปัจจุบันเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์อยู่ด้านข้างโบสถ์ และมีการสร้างหอพระบางเพื่อประดิษฐานพระบาง

ประเพณีสำคัญประจำวัดคือ งานประจำปี ทุกวันเพ็ญเดือน 3 และงานประเพณีแห่พระบางจัดขึ้นในวันบุญกฐินสามัคคี

ข้อมูลเพิ่มเติม:ททท. สำนักงานอุบลราชธานี 0 4524 3770 , 0 4525 0714
http://www.tourismthailand.org/ubonratchathani

แก้ไขล่าสุด 2021-11-17 13:49:28 ผู้ชม 9292

การเดินทาง แผนที่ ที่เที่ยว/ที่พัก

กดติดตามการเดินทางของเราใน Youtube ด้วยนะคะ

พระเหลาเทพนิมิตร พระเหลาเทพนิมิตร เป็นพระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมือง ประดิษฐานในพระอุโบสถ องค์พระพุทธรูปประทับขัดสมาธิราบ ปางมารวิชัย ลงรักปิดทองงดงาม สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2263 กล่าวกันว่าเป็นพระพุทธรูปที่มีพุทธลักษณะงดงามที่สุดในภาคอีสาน ซึ่งจัดอยู่ในพระพุทธรูปศิลปะลาวสกุลช่างเวียงจันทน์ ที่ได้รับอิทธิพลจากพระพุทธรูปศิลปะล้านนา ระหว่างพุทธศตวรรษที่ 21-22 สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นหลังจากระยะเวลาดังกล่าวไปเล็กน้อย เนื่องจากมีอิทธิพลของฝีมือช่างท้องถิ่นปรากฏอยู่มากเป็นต้นว่าเค้าพระพักตร์ เปลวรัศมีที่ยืดสูงขึ้นสัดส่วนของพระเพลาและพระบาทซึ่งคล้ายคลึงกับที่ปรากฏอยู่ในกลุ่มพระพุทธรูปไม้ และสำริด ที่สร้างขึ้นระหว่างปลายพุทธศตวรรษที่ 23 ถึงพุทธศตวรรษที่ 24

ประเพณีแห่พระบาง วัดพระเหลาเทพนิมิตร จัดขึ้นเป็นประจำทุกปี ในวันเดียวกันกับวันบุญกฐินสามัคคี เป็นงานประเพณีใหญ่ประจำจังหวัดอำนาจเจริญ โดยยอดในปี 2564 มีสูงถึง กว่า 4 ล้านบาท ในพิธีแห่จะมีขบวนแห่องค์พระบางรอบหมู่บ้าน เป็นเวลาประมาณ 1 ชั่วโมง แล้วแห่กลับมายังอุโบสถของวัด เพื่อให้ประชาชนได้กราบไหว้บูชา

นอกเหนือจากขบวนแห่พระบาง จะมีการรำถวาย ในปีนี้มีการรำและการแสดงรวม 10 ชุดด้วยกัน ใช้เวลา 100 นาที

หอแจก วัดพระเหลาเทพนิมิตร อาคารเก่าแก่สำคัญของวัดคือหอแจก สร้างตั้งแต่ พ.ศ. 2279 ปัจจุบันขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถาน เปิดเป็นพิพิธภัณฑ์อยู่ด้านข้างโบสถ์ และในวัดยังมีการสร้างหอพระบางเพื่อเป็นที่ประดิษฐานพระบางให้ประชาชนได้กราบไหว้สักการะขอพร

ประเพณีแห่พระบาง วัดพระเหลาเทพนิมิตร พระบางของวัดพระเหลาเทพนิมิตร เป็นพระบางจำลอง (ต้นแบบพระบางคือองค์พระบางที่ประดิษฐานอยู่ ณ หลวงพระบาง ของลาว) เป็นพระพุทธรูปแสดงปางประทานอภัย พระพักตร์ค่อนข้างสั้นพระขนงโก่ง พระเนตรเอียงเหลือบต่ำขมวดพระเกศาเป็นเม็ดเล็กเรียงเรียงติดกันแน่น พระเกตุมาลาใหญ่สอบขึ้นไปรับกับพระรัศมีซึ่งเป็นต่อมลายปล้องรูปกรวยคว่ำ ครองจีวรห่มคลุมแนวจีวรทิ้งชายลงใต้ข้อพระหัตถ์ทั้งสองข้างส่วนปลายแหลมโค้งเข้าด้านใน พาดทับขอบสบงทางด้านล่าง ปลายนิ้วพระหัตถ์ทั้งสี่ยาวไล่เลี่ยกันส่วนฐานโค้งเป็นฐานปัทม์ ทรงกลม ด้านบนสอบเข้าไปหาฐานหน้าพระดานสี่เหลี่ยมที่รองรับพระบาท หล่อด้วยสำริด (ทองคำผสม 90 เปอร์เซนต์) เนื้อทองสีดอกบวบ สูง 122 เซนติเมตร

จากพระพุทธลักษณะของพระบางองค์นี้ จึงมีลักษณะใกล้เคียงกับพระบางองค์ต้นแบบที่สุด คือมีการสร้างเครื่องทรงถวายพระอีก เป็นมงกุฏ ทำจากแผ่นโลหะตัดเป็นลวดลายสำหรับสวมศีรษะ ลักษณะดังกล่าวไม่มีในพระบางอื่นๆ

อนึ่งที่บานหน้ากระดานสี่เหลี่ยมรองพระบาท มีจารึกอักษรธรรม ความว่า "สังกาษ 1183 เดือนยี่ ขึ้น 4 ค่ำ วัน 5 มหาเตย มีประสาทศรัทธาบุญภาคพรุทธรูป โชตนา ปญฺจาสฺสาสหงฺสนิพานปจฺจโย โหตุ"

สันนิษฐานว่าพระมหาเตยยน เป็นชื่อพระสงฆ์หรือผู้สร้างพระองค์นี้ เพื่อปัจจัยแก่พระนิพพาน และค้ำชูพระพุทธศาสนาตลอดห้าพันปี จากจารึกองค์พระสร้างเมื่อจุลศักราช 1183 ตรงกับ พ.ศ. 2364 โดยสันนิษฐานว่าเจ้านายสูงศักดิ์จากอาณาจักรลาว ได้นำพระบางองค์นี้มาถวายวัดพระเหลาเทพนิมิต ตลอดจนได้ปิดทองพระเหลาเทพนิมิต และปลูกต้นโพธิ์และต้นจันทน์ไว้ด้วย