ทุ่งดอกกระเจียว (ป่าหินงาม)

อุทยานแห่งชาติป่าหินงาม อยู่บนเทือกเขาพังเหย ประกอบด้วยสถานที่เที่ยวสำคัญได้แก่ ทุ่งดอกกระเจียว จุดชมวิวผาสุดแผ่นดิน ลานหินงาม น้ำตกเทพนา ในเนื้อที่ ประมาณ 62,437.50 ไร่ หรือ 99.9 ตารางกิโลเมตร เป็นอุทยานแห่งชาติที่ครอบคลุมพื้นที่ 2 อำเภอในจังหวัดชัยภูมิคือ อำเภอเทพสถิต และอำเภอซับใหญ่ เป็นแหล่งต้นน้ำลำธารของลุ่มน้ำชีและแม่น้ำป่าสักมีจุดเด่นทางธรรมชาติที่สวยงามหลายแห่งโดยเฉพาะทุ่งดอกกระเจียว

ผาสุดแผ่นดิน ห่างจากที่ทำการอุทยานฯ ประมาณ 2 กิโลเมตร เป็นจุดที่สูงที่สุดของเทือกเขาพังเหย ห่างจากที่ทำการอุทยานราว 2 กิโลเมตร มีความสูงจากระดับน้ำทะเล 846 เมตร เป็นแนวหน้าผาซึ่งเป็นรอยต่อระหว่างภาคกลางและภาคอีสาน ที่จุดชมวิวสุดแผ่นดินจะมองเห็นทิวทัศน์สันเขาสลับซับซ้อน

เดิมอุทยานแห่งชาติป่าหินงาม รู้จักกันเฉพาะในกลุ่มชาวบ้านท้องถิ่นคือลานหินงาม ในปี พ.ศ. 2528 นายอำเภอเทพสถิต และป่าไม้อำเภอ ได้ตรวจพื้นที่พบหินธรรมชาติรูปร่างสวยงามควรอนุรักษ์ไว้เป็นสถานที่ท่องเที่ยว จึงเสนอเรื่องไปยังกรมป่าไม้ผ่านทางจังหวัดชัยภูมิ ในชั้นต้นกรมป่าไม้ได้ประกาศเป็นวนอุทยานป่าหินงาม เมื่อวันที่ 10 ตุลาคม 2529 ครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 10 ตารางกิโลเมตร หรือ 6,250 ไร่

ต่อมาเมื่อ พ.ศ. 2536 กรมป่าไม้ได้ทำการสำรวจพื้นที่ใกล้เคียงอย่างละเอียด และพบว่ายังมีพื้นที่ป่าไม้อุดมสมบูรณ์ เมื่อรวบรวมพื้นที่แล้วประมาณ 112 ตารางกิโลเมตร หรือ 70,000 ไร่ โดยพื้นที่ดังกล่าวได้กันหมู่บ้านออกจากพื้นที่เรียบร้อยแล้วโดยการปฏิรูปที่ดิน อีกทั้งพื้นที่เตรียมจัดตั้งนี้มีความโดดเด่นทางธรณีวิทยา มีลานหินที่มีรูปลักษณ์สวยงามแปลกตา มีดอกกระเจียวซึ่งพันธุ์ไม้ล้มลุกประจำถิ่น ที่มีดอกสีชมพูอมม่วงชูดอกสะพรั่งในช่วงต้นฤดูฝน มีน้ำตกที่สวยงาม สมควรที่จะอนุรักษ์ไว้ในรูปแบบของอุทยานแห่งชาติ

กรมป่าไม้มีคำสั่งที่ 1642/2537 ให้ นายวิวัฒน์ จันทร์เผือก นักวิชาการป่าไม้ 5 ตำแหน่งเลขที่ 2459 อุทยานแห่งชาติรามคำแหง จังหวัดสุโขทัย ไปดำเนินการจัดตั้งพื้นที่ป่าดังกล่าวให้เป็นอุทยานแห่งชาติตามพระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ พ.ศ. 2504 และให้ทำหน้าที่เป็นหัวหน้าอุทยานแห่งชาติป่าหินงามแห่งนี้ด้วย

ปี 2550 ได้มีพระราชกฤษฎีกากำหนดบริเวณที่ดินป่านายางกลัก ในท้องที่ตำบลโป่งนก ตำบลนายางกลัก ตำบลบ้านไร่ ตำบลวะตะแบก อำเภอเทพสถิต และตำบลซับใหญ่ กิ่งอำเภอซับใหญ่ อำเภอจตุรัส จังหวัดชัยภูมิ ให้เป็นอุทยานแห่งชาติ ซึ่งประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่ม 124 ตอนที่ 26 ก ลงวันที่ 6 มิถุนายน 2550 จัดเป็นอุทยานแห่งชาติลำดับที่ 105 ของประเทศ

การเดินทางมาอุทยานแห่งชาติป่าหินงาม
ทางรถยนต์
1. จากกรุงเทพฯ มาตามทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 1 ผ่านสระบุรีจนถึงบ้านพุแค เลี้ยวขวามาตามทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 21 จนถึงอำเภอชัยบาดาล แล้วใช้ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 205 ผ่านกิ่งอำเภอลำสนธิ ก่อนถึงอำเภอเทพสถิตประมาณ 1 กิโลเมตร ให้เลี้ยวซ้ายไปตามทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 2354 ระยะทางประมาณ 17 กิโลเมตรแล้วเลี้ยวซ้ายไปตามถนนลาดยางระยะทางประมาณ 13 กิโลเมตร ก็จะถึงที่ทำการอุทยานแห่งชาติป่าหินงาม รวมระยะทางประมาณ 270 กิโลเมตร

2. จากกรุงเทพฯ ใช้ทางหลวงหมายเลข 1 (มิตรภาพ) ผ่านสระบุรีมุ่งหน้าโคราชเลี้ยวไปตามเส้นทางเข้าด่านขุนทด (ทางหลวง 201) เลี้ยวซ้ายไปบำเหน็จณรงค์เลี้ยวขวาที่ทางหลวง 2354 ก่อนถึงอำเภอลำสนธิ ระยะทาง 325 กิโลเมตร

3. จากจังหวัดนครราชสีมา ใช้เส้นทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 205 ผ่านอำเภอโนนไทย บ้านหนองบัวโคก บ้านคำปิง เมื่อเลยอำเภอเทพสถิตมาประมาณ 1 กิโลเมตร ให้เลี้ยวขวาไปตามทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 2354 ระยะทางทางประมาณ 17 กิโลเมตร ให้เลี้ยวซ้ายไปตามถนนลาดยางระยะทางประมาณ 13 กิโลเมตร ก็จะถึงที่ทำการอุทยานแห่งชาติป่าหินงาม ระยะทางประมาณ 140 กิโลเมตร

ขอบคุณข้อมูลจากอุทยานแห่งชาติป่าหินงาม

ข้อมูลเพิ่มเติม:ททท. สำนักงานนครราชสีมา โทร.0 4421 3666, 0 4421 3030
http://www.tourismthailand.org/nakhonratchasima

แก้ไขล่าสุด 2017-06-26 10:11:01 ผู้ชม 38115

การเดินทาง แผนที่ ที่เที่ยว/ที่พัก

กดติดตามการเดินทางของเราใน Youtube ด้วยนะคะ

รอบๆ ที่ทำการอุทยานฯ เส้นทางการขับรถมาที่อุทยานแห่งชาติป่าหินงาม ทางอุทยานแนะนำไว้ 2 ทาง ถ้ามาจากกรุงเทพฯ ผ่านสระบุรี เข้าชัยบาดาล แล้วก็ลำสนธิ ส่วนอีกทางมาจากโคราชซึ่งก็ไม่ต้องพูดถึง แล้วที่จริงเราไปเส้นทางไหน บอกเลยว่าไม่ได้ไปตามเส้นทางที่อุทยานให้ข้อมูลมา เพราะรวมระยะทางแล้ว แค่ 270 กิโลเมตร เราใช้ถนนมิตรภาพยาวไปถึงแยกด่านขุนทดแล้วเลี้ยวซ้ายผ่านด่านขุนทดเลี้ยวซ้ายอีกทีไปบำเหน็จณรงค์ เส้นทางนี้ระยะทางยาวกว่า คือ 325 กิโลเมตร เพราะอะไรถึงเลือกทางที่ไกลกว่า เพราะว่าเราออกเดินทางจากกรุงเทพฯ ปกคิก็จะออกเดินทางกันประมาณ 4 ทุ่ม หรือ 5 ทุ่ม ใช้เวลาไม่กี่ชั่วโมงก็จะถึงที่ทำการอุทยานฯ แล้ว ยังไม่สว่างเลย ก็เลยไม่ต้องรีบร้อนมาก อีกเหตุผลหนึ่งก็เพราะไปทางที่ 2 ทางไม่เปลี่ยวเท่าทางแรก มีจุดแวะอย่างปั๊มน้ำมันอยู่มากมายหลายแห่ง ขนาดเราเลือกทางที่ไกลกว่า เรายังมาถึงแค่ตี 3 กว่าๆ เอง ก็เลยจอดพักอยู่ที่ปั๊มปตท. ก่อนถึงอช.ป่าหินงาม ประมาณ 50 กิโลเมตร เพราะเราคิดว่าน่าจะเป็นปั๊มสุดท้ายแล้ว ถ้าขับไปเรื่อยๆ ก็จะไม่มีปั๊มและทางยังมืดน่ากลัวอยู่ ด้วยเหตุนี้เวลามาเที่ยวทุ่งดอกกระเจียวผมมักจะไปอุทยานแห่งชาติไทรทองก่อน จะได้เพิ่มระยะทางขึ้นอีกแต่ทริปนี้ไม่อยากขับย้อนไปย้อนมา เที่ยวไปตามเส้นทางจะดีกว่าก็เลยมาป่าหินงามเป็นที่แรก เราพักอยู่ในปั๊มนั่งๆ นอนๆ ไปประมาณ 2 ชั่วโมง ถึงตี 5 เราก็เดินทางไปยังอุทยาน ทีแรกผมก็คิดว่าเราน่าจะมาถึงเป็นกลุ่มแรกไม่น่าจะมีใครมาได้เร็วกว่าเราอีกแล้ว เพราะระหว่างที่รออยู่ในปั๊มไม่ค่อยเห็นมีรถวิ่งไปทางป่าหินงาม ไม่รู้ว่าด่านของอุทยานจะเปิดให้เราเข้าหรือเปล่าแต่ความจริงแล้วมีรถตุ้รถบัสรแล้วก็รถส่วนตัวหลายคันมาจอดในลานจอดรถตั้งนานแล้ว โอ้โห ไม่อยากจะเชื่อ ที่คาดว่าจะได้เดินถ่ายรูปสบายๆ เห็นจะไม่ได้ซะแล้ว คนมาก่อนเราไม่ต่ำกว่า 300 คนแล้วครับ

พอรู้ว่าคนเยอะเราก็รีบล้างหน้า ไปต่อคิวซื้อบัตรขึ้นรถนำเที่ยวป่าหินงาม ราคาบัตรละ 20 บาท เหมาไป-กลับ ทางเดินจากที่ทำการอุทยานฯ ไปที่จอดรถนำเที่ยวก็จะมีร้านค้าของฝากของที่ระลึกผลิตภัณฑ์ของชาวบ้านมาขายกันหลายอย่าง เสื้อลายดอกกระเจียว ดอกกระเจียวประดิษฐ์ทั้งจากผ้าแล้วก็ดินญี่ปุ่น เครื่องจักสาน และอื่นๆ อีกมากมาย ไว้ค่อยกลับมาซื้อตอนนี้เป็นเวลาไปขึ้นรถ

ลานจอดรถผาสุดแผ่นดิน หลังจากที่ซื้อบัตรแล้วทุกๆ คนก็เดินไปขึ้นรถ อย่างที่บอกเลยว่าคนมาถึงก่อนเราเยอะจริงๆ ต้องแย่งกันขึ้นรถให้ทันใครขึ้นได้ก่อนก็จะได้ไปก่อน ปีนี้นับเป็นปีที่คนมาเที่ยวแต่เช้าเยอะจริงๆ คงเป็นเพราะเห็นรูปทุ่งดอกกระเจียวกลางสายหมอกกันตามอินเตอร์เน็ต รถนำเที่ยวลายดอกกระเจียวพาเรามาส่งที่ปลายทางลานจอดรถผาสุดแผ่นดินเลยครับ จากตรงนี้คนส่วนใหญ่จะเดินเที่ยวหน้าผาแล้วเดินไปดูทุ่งดอกกระเจียวแลัวเดินทะลุออกไปรอรถอีกป้ายหนึ่งเลย แต่บางคนก็เดินมาเที่ยวผาเที่ยวกระเจียวนิดหน่อยแล้วกลับมาขึ้นรถที่ลานจอดรถเหมือนเดิม อันนี้ก็ตามความชอบใจ จากประสบการณ์ที่ได้มาทุ่งดอกกระเจียวทั้งป่าหินงามและไทรทองหลายครั้ง ขอบอกเลยว่าถ้ามาแต่เช้ามืดโอกาสจะได้เห็นสายหมอกสีขาวแบบนี้มีเยอะมากเพราะเป็นฤดูฝน แต่ผมชอบทุ่งดอกกระเจียวที่ไทรทองมากกว่า เลยไปไทรทองแต่เช้า แล้วมาป่าหินงามตอนบ่าย มาทริปนี้เรียกว่ากลับกันเปลี่ยนบรรยากาศซะบ้าง ก่อนที่จะเดินเที่ยวลองเดินไปที่ร้านค้าหาอะไรกินรองท้องไปก่อนหรือจะซื้อน้ำกินก่อนก็ได้

ผาสุดแผ่นดิน เป็นผาหินที่มีลานหินกว้าง แต่มีตรงปลายแหลมเล็กนิดเดียว คนมาเที่ยวจะยืนออกันอยู่ที่ลานหิน คนไม่กลัวความสูงก็ต่อคิวกันเพื่อที่จะไปถ่ายรูปที่ระลึกปลายหน้าผา ส่วนคนที่ไม่กล้าก็ถ่ายรูปตรงลานหินกันไปภาพที่เห็นเป็นภาพที่ถ่ายไว้หลายปีแล้ว เพราะทริปนี้หมอกหนามองไม่เห็นวิวก็เลยเอาภาพเก่ามาให้ชมกัน คนนั่งปลายหน้าผาดูเหมือนไม่กลัวแต่คนที่ไปถ่ายรูปให้เพื่อนดูจะกลัวมากกว่าซะอีก เป็นจุดที่สูงที่สุดของเทือกเขาพังเหย (846 เมตร) เกิดจากการดันตัวของแผ่นดินภาคกลาง (ฉานไทย) ซุกเข้าใต้แผ่นดินภาคอิสาน (อินโด-ไชน่า) ทำให้เกิดขอบยกสูงขึ้น แบ่งระหว่างภาคกลางกับภาคอิสาน จึงเรียกบริเวณนี้ว่า สุดแผ่นดินอิสาน-กลาง

ผาสุดแผ่นดิน อช.ป่าหินงาม ขออีกภาพครับกับวิวสวยๆ ที่ปลายหน้าผาเป็นอีกทริปหนึ่งห่างกับภาพแรก 1 ปี เบื้องล่างที่เรามองเห็นจากผาแห่งนี้ก็คือ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าซับลังกา

ทุ่งดอกกระเจียว อช.ป่าหินงาม หลังจากที่ถ่ายรูปตรงผาสุดแผ่นดินกันครบทุกคน เราก็เดินตามทางเดินที่สร้างเป็นสะพานไม้ยาวตลอดแนวป่า เรียกได้ว่าเที่ยวป่าหินงามเท้าไม่ติดดินเลยทีเดียว ระยะทางจากผาสุดแผ่นดินไปทุ่งดอกกระเจียวประมาณ 350 เมตร พวกเราจะเดินให้ทะลุป่าไปอีกด้านเลยไม่ย้อนกลับมาที่ผาระยะทางเดิน 1020 เมตร แล้วไปรอขึ้นรถที่จุดจอดรับ-ส่งระหว่างทาง เส้นทางชมทุ่งดอกกระเจียวในอุทยานแห่งชาติป่าหินงามไม่เหมือนกับอุทยานแห่งชาติไทรทอง ดอกกระเจียวที่นี่มีจำนวนไม่มากเท่า แล้วต้องเดินบนสะพาน ทางอุทยานจะติดป้ายห้ามลงไปในทุ่งดอกกระเจียวเป็นระยะๆ เพราะถ้าลงไปย่ำกลัวว่ามันจะตายแล้วไม่ขึ้นมาอีก เราเลยได้ชมแต่ไกลๆ ส่วนภาพที่เห็นใกล้ๆ ก็ต้องไปเดินหาเอาว่าจุดไหนที่มีดอกกระเจียวบานใกล้ทางเดิน หรืออีกอย่างหนึ่งคือใช้เลนส์เทเลซูมภาพเอา ดอกกระเจียวจะบานประมาณ มิถุนายน - สิงหาคม บางปีบานมาก บางปีบานน้อย กลางเดือนบานไม่เท่าปลายเดือน เพราะฉะนั้นเราจะได้เห็นมากหรือน้อยก็ขึ้นอยู่กับเวลาที่เรามา ก่อนจะเดินทางโทรสอบถามอุทยานก่อนก็จะดี ที่เบอร์ 044890105 อย่างในภาพนี้กลางเดือนกรกฎาคม ถือว่ามีดอกแค่ 50 % เท่านั้น

ชุมทางกลางทุ่งดอกกระเจียว เส้นทางเดินที่สร้างเป็นสะพานไม้จะมีทางแยกสั้นๆ ออกไป 4 จุด เพื่อให้เราได้ชมความสวยของดอกกระเจียวได้หลายมุม มีอยู่จุดหนึ่งที่มีทางแยกออกไปหลายทาง ตรงนี้จะมีดอกกระเจียวขึ้นหนากว่าจุดอื่น คนก็จะเดินมาออกันอยู่ตรงนี้กันเยอะ ทางเดินไม้แคบๆ ถ้าเราหยุดคนอื่นก็เกือบจะเดินไม่ได้เลย

ดอกกระเจียว

ทุ่งดอกกระเจียว ใช้เวลาประมาณ 30 นาที เราก็จะเดินทะลุมาออกถนนคอนกรีตได้แล้ว มีศาลารอรถนำเที่ยวมารับ รถก็วิ่งมาหลายคัน แต่ก็เต็มทุกคัน บางคันเต็มตั้งแต่รับคนที่ลานจอดรถผาสุดแผ่นดิน บางคันก็มาเต็มที่ป้ายที่เรารอรถอยู่ เราก็ต้องรอต่อไป รถที่มาป้ายนี้จะพาเราไปที่ลานจอดรถลานหินงามต่ออีกก่อนที่จะพาเรากลับไปที่ที่ทำการ

ทุ่งดอกกระเจียว ภาพนี้เป็นภาพที่ถ่ายเมื่อปีก่อนตอนนั้นดอกกระเจียวบานกว่าตอนนี้

นิทรรศการป่าหินงาม หลังจากที่รอรถอยู่หลายคันในที่สุดก็เจอคันที่มีที่ว่าง เราขึ้นรถไปต่อที่ลานหินงาม ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลกันเท่าไหร่ ที่ลานจอดรถมีอาคารนิทรรศการสามารถเข้าไปหาความรู้เรื่องหินได้หลายเรื่อง

แผนผังลานหินงาม ออกจากอาคารนิทรรศการหาลูกชิ้นไส้กรอกกินรองท้องเพราะลานหินค่อนข้างกว้าง ถ้าท้องร้องมันจะถ่ายรูปไม่สนุกหินหลักๆ ที่ควรจะไปชมได้แก่ หินตะปู (ถ้วยบอลโลก) หินเรด้า หินรูปช้าง แต่ละจุดก็ไม่ไกลกันมาก แต่ทางเดินมีขึ้นๆ ลงๆ ตามธรรมชาติก็เหนื่อยนิดๆ ได้เหมือนกัน แต่ถ้ามาแต่เช้ามีสายหมอกลอความร้อนจากแสงแดดก็จะดีเหมือนกัน แต่ผมกลับไม่ชอบภาพหินพวกนี้เวลาอยู่กลางสายหมอก ก็เลยเอารูปที่ถ่ายไว้ทริปก่อนที่ท้องฟ้าสดใสมาให้ชมกันดีกว่า

หินถ้วยบอลโลก เป็นหินที่ได้รับความนิยมมากทีเดียว แต่ตอนเดินไปถ่ายใกล้ๆ มันไม่สวยเท่าถ่ายจากมุมไกลๆ จะได้มีวิวสวยๆ ประกอบ

หินถ้ำมอง

ปีกอินทรีย์

หินแม่ไก่

หินเรด้า

หินช้างเอราวัณ

แผนที่ท่องเที่ยวอุทยานแห่งชาติป่าหินงามและสถานที่ใกล้เคียง จบการนำเที่ยวกันเพียงเท่านี้ครับ สวยๆ งามๆ ทั้งนั้น ปีนี้อย่ารอให้ดอกกระเจียวเหี่ยวเฉาไปซะก่อน ออกเดินทางกันเลย แต่บรรยากาศดีๆ แบบนี้ถ้าได้พักใกล้ๆ ทุ่งดอกกระเจียวป่าหินงามก็คงจะดีนะครับ อุทยานแห่งชาติป่าหินงามมีที่พักบริการด้วยได้แก่
ที่พัก - บ้านพักหินงาม 101 (สุดแผ่นดิน)
ที่พัก - บ้านพักหินงาม 104 (เพชรพนา)
ที่พัก - บ้านพักหินงาม 103 (เทพพนา)
ที่พัก - บ้านพักหินงาม 102 (กระเจียว)