งานแห่ต้นดอกไม้ บ้านแสงภา

งานแห่ต้นดอกไม้ บ้านแสงภา การทำบุญด้วยการถวายต้นดอกไม้จัดขึ้นเพื่อเป็นพุทธบูชามีชาวอีสานจำนวนมากที่จะทำต้นดอกไม้เพื่อทำบุญในวันสงกรานต์หรือวันปีใหม่ไทย สำหรับเรื่องราวที่เราพามาชมครั้งนี้อยู่ที่บ้านแสงภา วัดศรีโพธิ์ชัย อำเภอนาแห้ว จังหวัดเลย นับเป็นหมู่บ้านที่จัดงานแห่ต้นดอกไม้ได้ยิ่งใหญ่ที่สุด มีการทำลายสถิติโลกด้วยต้นดอกไม้สูงขึ้นๆ ทุกปี จนในปีนี้ต้นดอกไม้ใหญ่สูงทำลายสถิติปีที่แล้วคือสูงถึง 30 เมตร การแห่ต้นดอกไม้จัดในวันที่ 14 เมษายน และหลังจากนั้นจะจัดทำต้นดอกไม้ถวายนับไปอีก 3 วันพระ รวมระยะเวลาที่จะทำต้นดอกไม้ประมาณ 1 เดือน

การทำต้นดอกไม้เป็นประเพณีที่สร้างความสมานสามัคคีในหมู่บ้านเพราะต้นดอกไม้ที่ทำจะต้องทำให้เสร็จในเวลาวันเดียว ชาวบ้านจะแบ่งงานกันทำ ผู้หญิงจะเป็นคนจัดหาดอกไม้ ส่วนผู้ชายจะรับหน้าที่ตัดไม้ไผ่เพื่อมาทำต้นดอกไม้ร่วมกันในช่วงบ่าย ต้นดอกไม้ขนาดใหญ่จะต้องแห่เข้าไปในวัดศรีโพธิ์ชัยเพื่อร่วมขบวนแห่รอบโบสถ์ 3 รอบในเวลาประมาณ 1 ทุ่มตรง

การแห่ต้นดอกไม้จะต้องแห่ด้วยท่าทีลีลาเป็นจังหวะต้นดอกไม้จะพลิ้วตามจังหวะการโยกท่อนบนของต้นดอกไม้จะหมุนโยกอิสระจากท่อนล่างเป็นภูมิปัญญาชาวบ้านในการประดิษฐ์ต้นดอกไม้ให้โยกได้ในลักษณะที่ไม่น่าเชื่อเลย ก่อนที่จะทำการแห่จะมีการจุดเทียนบนต้นดอกไม้และแปลกตรงที่แสงเทียนที่ส่องสว่างจะไม่ดับจนแห่ครบ 3 รอบ เป็นภาพที่สวยงามมาก

ข้อมูลเพิ่มเติม:ททท.สำนักงานเลย โทร. 0 4281 2812,0 4281 1405
http://www.tourismthailand.org/loei

แก้ไขล่าสุด 2017-04-26 14:59:09 ผู้ชม 3316

การเดินทาง แผนที่ ที่เที่ยว/ที่พัก

กดติดตามการเดินทางของเราใน Youtube ด้วยนะคะ

วัดศรีโพธิ์ชัย สถานที่สำหรับจัดงานประเพณีแห่ต้นดอกไม้ประจำปีของชาวแสงภา ในวันงานจะมีการเตรียมงานตกแต่งวัดด้วยต้นดอกไม้สวยๆ ที่กำแพงวัด ภายในวัดเป็นพื้นที่งดจอดรถยนต์ เพื่อให้มีพื้นที่ในการแห่ต้นดอกไม้และถ่ายรูปสวยๆ คนที่มาเที่ยวต้องไปจอดรถที่โรงเรียนใกล้ๆ วัดเป็นลานกว้างสำหรับรองรับรถนักท่องเที่ยวจำนวนมากๆ

วัดศรีโพธิ์ชัย เป็นวัดเก่าแก่คู่บ้านคู่เมืองในวัดมีโบสถ์อยู่ตรงกลางประดิษฐานพระพุทธรูปองค์ใหญ่ ความเก่าของโบสถ์ทั้งข้างนอกและข้างในทำให้เป็นโบสถ์ที่สวยงามเป็นที่ชื่นชอบของคนมาเที่ยวที่จะได้ถ่ายรูปรอบๆ โบสถ์ และเจดีย์ ตอนมาถึงวัดแรกๆ มีฝนตกลงมาหนักทีเดียวเลยนึกว่าจะไม่ได้เห็นการแห่ต้นดอกไม้กันซะแล้ว แต่พอฝนหยุดท้องฟ้าแจ่มใสมีสายรุ้งสองสายอยู่เหนือโบสถ์เป็นภาพที่สวยมากๆ

พระประธานวัดศรีโพธิ์ชัย พระพุทธรูปปางมารวิชัยประดิษฐานท่ามกลางเสาไม้ ตกแต่งด้วยของประดับง่ายๆ แบบชาวบ้านแต่ก็หาดูได้ยาก ใครเข้ามาในโบสถ์หลังนี้แล้วส่วนใหญ่จะใช้เวลาอยู่นานในการถ่ายรูป

หอไตร เป็นอีกจุดหนึ่งที่น่าสนใจด้วยความสวยของหอไม้สลักลายสวยๆ สีทองตัดกับสีของไม้

การทำต้นดอกไม้ จบการพาชมบรรยากาศของวัดไว้ก่อนตอนนี้เราจะพาไปเดินดูรอบๆ หมู่บ้านว่าชาวบ้านเค้าทำต้นดอกไม้กันยังไง ถึงได้เป็นต้นดอกไม้ใหญ่มากขนาดนี้แล้วยังโยกได้เหมือนมีเอวอีกต่างหาก

ภายในหมู่บ้านมีบ้านหลายหลังที่เป็นเจ้าภาพในการจัดทำต้นดอกไม้เดินเข้าไปในซอยจะเห็นคนรุมทำต้นดอกไม้อย่างสนุกรื่นเริง โครงไม้ไผ่มัดเข้าด้วยกันโดยใช้ตอกกับหวายไม่มีการใช้ตะปูหรือน็อตอะไรทั้งนั้น แต่พอเอาไปแห่ด้วยการโยกตลอดเวลาต้นดอกไม้นี้กับไม่มีทีท่าว่าจะพังลงมา ไม้ไผ่จำนวนมากที่ผู้ชายไปตัดหามาแต่เช้ามืดผูกเข้าด้วยกันเป็นโครง ผู้หญิงในหมู่บ้านจะไปหาดอกไม้เท่าที่หาได้ในหมู่บ้านซึ่งเป็นดอกไม้ที่บานในหน้าร้อนหลายชนิดมามัดเข้ากับโครงไม้ไผ่ ต้นดอกไม้ใหญ่หลายต้นต้องใช้ตอกมัดรวมเป็นหมื่นๆ เส้น เป็นกุศโลบายของบรรพบุรุษที่จะสร้างความสามัคคีในหมู่บ้าน

ในสมัยก่อนต้นดอกไม้ที่ใช้ในการแห่ยังบ่งบอกด้วยว่าหมู่บ้านไหนมีผู้ชายมาก หมู่บ้านไหนมีผู้หญิงมาก คือหมู่บ้านที่ทำต้นดอกไม้ใหญ่โตแต่ไม่ค่อยมีดอกไม้ประดับมากแสดงว่าหมู่บ้านนั้นมีชายหนุ่มอยู่เยอะกว่าผู้หญิง ส่วนหมู่บ้านไหนที่ต้นดอกไม้มีขนาดเล็กแต่มีดอกไม้ประดับอยู่จนแน่นแสดงว่าหมุ่บ้านนั้นมีสาวๆ มากกว่าผู้ชาย เมื่อแห่มารวมกันที่วัดก็ยังเป็นสื่อชักนำมาซึ่งความรักของหนุ่มสาวได้อีกด้วย เป็นเรื่องราวที่ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ ยิ่งมาได้ฟังจากคนในหมู่บ้านบอกเล่ายิ่งอินกับเรื่องราวดีๆ เหล่านี้มากขึ้น

ถึงเวลาประมาณ 6 โมงเย็น ต้นดอกไม้ทั้งน้อยใหญ่ค่อยๆ ถูกเคลื่อนมาที่ประตูวัด ต้นดอกไม้ใหญ่ที่สุดของปีนี้มีความสูงถึง 30 เมตร มีขนาดฐานเกือบเท่ากับกรอบซุ้มประตูวัดพอดี จนต้องค่อยๆ เอียงต้นดอกไม้เข้ามาอย่างช้าๆ ไม่นานต้นดอกไม้ก็มาอยู่ที่บริเวณรอบโบสถ์ตอนแรกจะวางนอนไว้พักให้หายเหนื่อยแล้วค่อยดันต้นดอกไม้ขึ้นให้เป็นแนวตั้ง งานนี้ถ้าไม่สามัคคีจริงละก็ไม่น่าจะทำได้สำเร็จ

ต้นดอกไม้บ้านแสงภา ในยามเย็นหลัง 6 โมงแล้วต้นดอกไม้ใหญ่ทุกต้นจะต้องเคลื่อนเข้ามาในวัดและยกให้ตั้งขึ้นให้หมด ปีนี้ชาวบ้านร่วมกันทำต้นดอกไม้มาถึง 12 ต้นด้วยกันเล็กใหญ่ไม่ถือว่าผิดกติกาขึ้นอยู่กับจำนวนคนในแต่ละหมู่บ้านไม่มีการประกวดประชันกันแต่ทำไปด้วยแรงของศรัทธา

เมื่อต้นดอกไม้ทุกต้นพร้อมแล้วชาวบ้านจะทำการจุดเทียนตามต้นดอกไม้เท่าที่จะจุดได้ส่วนมากจะจุดที่คาน คือส่วนฐานที่คนจะมาช่วยกันหามต้นดอกไม้แห่รอบโบสถ์ พอจะทำการแห่จริงๆ จะจุดเทียนในต้นดอกไม้ทั้งหมด เทียนที่อยู่ด้านนอกใช้บันไดปีนขึ้นไปจุด ส่วนเทียนในต้นดอกไม้จะใช้วิธีปีนขึ้นไปจุดจากด้านใน ภาพคนปีนเข้าไปในต้นดอกไม้ทั้งๆ ที่มัดเสร็จหมดแล้วทุกด้านเป็นภาพที่ตื่นตามากเราเพิ่งมาครั้งแรกก็ไม่คิดว่าเค้าจะทำกันแบบนี้เลยไม่ได้เตรียมกล้องเดินไปถ่าย ไว้คราวหน้าต้องไม่พลาดช็อตสำคัญ

เด็กๆ ในหมู่บ้านจะได้ร่วมทำต้นดอกไม้นี้ทุกขั้นตอน ดูท่าว่าเด็กๆ จะชอบมากๆ โดยเฉพาะการมัดดอกไม้และการจุดเทียน มันเป็นการถ่ายทอดภูมิปัญญาชาวบ้านและธรรมเนียมประเพณีให้รุ่นต่อๆ ไปโดยอัตโนมัติ

แห่ต้นดอกไม้บ้านแสงภา ถึงเวลา 1 ทุ่ม การแห่ต้นดอกไม้ก็เริ่มต้นขึ้น ชายหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ในหมู่บ้านจะต้องหามต้นดอกไม้ขึ้นเล่นเอาเราตะลึงเลยแหะ ต้นดอกไม้ใหญ่โตสูงมากน่าจะหนักเอาการแห่ไปรอบโบสถ์แบบวางนอนลงยังว่ายากนี่จะแห่กันแนวตั้งเลยเชียวรึ ไม่ใช่แห่แนวตั้งเดินไปธรรมดาๆ เค้าจะเปิดเพลงตึ๊ดๆ สไตล์อีสานมันส์ๆ แล้วคนหามต้องโยกต้องส่ายเพื่อให้ต้นดอกไม้แสดงความพลิ้ว ท่อนบนกับท่อนล่างทั้งโยกทั้งหมุนเหมือนมีเอวจริงๆ ภูมิปัญญาชาวบ้านนี้คิดค้นมายาวนานหลายชั่วอายุคน การแห่ต้นดอกไม้ต้องโยกกันตลอดการแห่ทั้ง 3 รอบ แต่ละปีกว่าจะแห่กันครบจะต้องใช้เวลาถึงชั่วโมงครึ่ง หน้าที่ของคนถ่ายรูปคือต้องถ่ายทอดการโยกการส่ายนี้ให้ออกมาดี เฮ้อเล่นเอาเหนื่อยเพราะต้องหามุมสวยๆ และจังหวะที่ดีแถมต้องระวังไม่งั้นคนที่มาแห่ต้นดอกไม้คงได้เหยียบเอาแน่ๆ

ปิดท้ายจังหวะมันส์ของการแห่ต้นดอกไม้รอบที่ 3 หลังจากย้ายมุมถ่ายรูปไปเรื่อยๆ จนคิดว่าได้ทำการเลือกภาพที่ดีที่สุดมาให้ชมกันแล้ว เราก็ต้องเดินทางกลับจากวัดไปที่พัก ตอนนี้คนมาเที่ยวงานแห่ต้นดอกไม้บ้านแสงภากันเยอะขึ้นๆ ทุกปีที่พักในนาแห้วยังมีไม่มากพอที่จะรองรับ ก็เลยไปนอนที่ภูเรือ ต่อไปที่นี่คงจะเริ่มมีที่พักเปิดให้บริการคนมาเที่ยวก็จะสะดวกสบายมากขึ้น เอาละ ไว้พบกันใหม่กับเรื่องราวต่อไปของทัวร์ออนไทย คืนนี้ราตรีสวัสดิ์

ขอบคุณการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยสำนักงานเลย การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยภูมิภาคภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ครับ