หมู่บ้านมูเซอ บ้านห้วยปลาหลด

บ้านห้วยปลาหลด เป็นชุมชนชาวเขาเผ่าลาหู่หรือมูเซอ ที่ตั้งรกรากถิ่นฐานมาหลายชั่วอายุคน ชาวบ้านทำการเกษตรและนำผลผลิตมาขายที่ตลาดมูเซอที่หลายๆ เรารู้จักดี ก่อนหน้านี้ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็เลี้ยงชีพด้วยการทำไร่เลื่อนลอยย้ายพื้นที่เพาะปลูกไปเรื่อยๆ จนทำให้ดินเสื่อมและทำลายป่าไม้ ต่อมาหมู่บ้านประสบปัญหาภัยแล้งขาดน้ำจากต้นน้ำธรรมชาติ ผู้นำหมู่บ้านก็น้อมนำเอาความรู้จากพระราชดำรัสเกี่ยวกับการรักษาป่าและฟื้นฟูป่าต้นน้ำ ของในหลวงรัชกาลที่ 9 มาแนะนำชาวบ้านพากันเร่งฟื้นฟูป่าต้นน้ำ และหยุดการทำไร่เลื่อนลอยแบบเด็ดขาด เปลี่ยนเป็นระบบแบ่งเขตป่าและเขตเพาะปลูกอย่างชัดเจนและห้ามย้ายพื้นที่เพาะปลูก จากวันนั้นมาเป็นเวลาเกือบ 30 ปี สภาพป่าก็ค่อยๆ ฟื้นฟูกลายเป็นแหล่งต้นน้ำมีน้ำหล่อเลี้ยงชีวิตชาวบ้านแล้วค่อยๆ กลายเป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์ จนเป็นแหล่งเรียนรู้ดูงานให้กับหมู่บ้านที่ประสบปัญหาเดียวกัน

นอกจากเป็นที่ดูงานการฟื้นฟูป่า ในหมู่บ้านนี้ยังเปิดต้อนรับคนมาเที่ยวอย่างเป็นกันเอง มีอัธยาศัยดี มีโฮมสเตย์จำนวน 15 หลัง พร้อมสำหรับนักท่องเที่ยวมากถึง 35 คนต่อวัน และกำลังอยู่ในระหว่างการปรับปรุงพัฒนาเพื่อที่จะต้อนรับนักท่องเที่ยวได้มากขึ้น

ชาวบ้านห้วยปลาหลดหลายคนพูดภาษาไทยได้คล่อง ยังคงใช้ชีวิตในรูปแบบของชาวเขาเผ่ามูเซอ คือสงบเรียบง่ายสามัคคี ในหมู่บ้านสะอาดสะอ้านแทบไม่เห็นขยะถูกทิ้งเกลื่อนตามถนนหนทาง มีเส้นทางขึ้นไปชมวิวบนเขา มีกิจกรรมร้องรำทำเพลงสำหรับนักท่องเที่ยวทุกคนที่มาเยือน

การเดินทางมาบ้านห้วยปลาหลด ใช้ทางหลวงหมายเลข 12 ตาก-แม่สอด ถ้ามาจากตัวเมืองตากทางแยกเข้าหมู่บ้านห้วยปลาหลดอยู่เลยทางเข้าอุทยานแห่งชาติตากสินมหาราชไป 1.5 กิโลเมตร ทางขวามือ (สังเกตุด้านซ้ายจะมีป้ายดอยมูเซอโฮมสเตย์) จากทางหลวงหมายเลข 12 เข้าหมู่บ้านอีก 8 กิโลเมตร เส้นทางเป็นลูกรังแต่เรียบรถเข้าได้

ข้อมูลเพิ่มเติม:การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย ตาก
0 5551 4341-3, 0 5551 4344
http://www.tourismthailand.org/tak

แก้ไขล่าสุด 2019-05-14 14:17:33 ผู้ชม 8039

การเดินทาง แผนที่ ที่เที่ยว/ที่พัก

กดติดตามการเดินทางของเราใน Youtube ด้วยนะคะ

ถนนเข้าหมู่บ้านห้วยปลาหลด ถนนสายนี้แยกจากทางหลวงหมายเลข 12 ถนนแม่สอดตาก ปากทางเข้าหมู่บ้านอยู่ไม่ไกลจากตลาดมูเซอ ระยะทางประมาณ 8 กิโลเมตร แต่จำได้ว่าวันนั้นใช้เวลานานพอสมควร เพราะเป็นทางโค้งและเป็นถนนลูกรัง ส่วนมากถนนจะเรียบแต่ก็มีหลุมบ้างเป็นบางจุดที่ต้องระวัง

ไร่กาแฟบ้านห้วยปลาหลด ก่อนจะถึงหมู่บ้านประมาณ 3 กิโลเมตร จะมีพื้นที่ที่เป็นไร่กาแฟ อายุต้นกาแฟตอนนี้ประมาณ 2 ปี ผู้ใหญ่บ้านเล่าให้ฟังว่า แต่ก่อนไร่กาแฟที่เราเห็นนี้เป็นพื้นที่ปลูกฝิ่น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 มีพระราชดำรัสเกี่ยวกับการปลูกพืชแทนฝิ่นชาวบ้านจึงได้น้อมนำเอามาปฏิบัติ ปลูกพืชทางการเกษตรหลายชนิดรวมทั้งกาแฟด้วย

โรงเรียนบ้านห้วยปลาหลด จากไร่กาแฟเดินทางต่ออีกไม่นานเราก็เข้ามาถึงหมู่บ้าน รู้สึกว่าโรงเรียนแห่งนี้จะเป็นจุดศูนย์กลางของหมู่บ้าน ถ้ามาเที่ยวบ้านห้วยปลาหลดมาเริ่มต้นที่โรงเรียนนี้ได้เลย ถ้าได้นัดกับผู้ใหญ่บ้านไว้ล่วงหน้า ประธานกลุ่มการท่องเที่ยวโดยชุมชนบ้านห้วยปลาหลดจะออกมาต้อนรับพร้อมกับชาวบ้าน

ประธานกลุ่มการท่องเที่ยวโดยชุมชนบ้านห้วยปลาหลด นายจักรกฤษณ์ ตาประยูร ติดต่อสอบถามได้ที่เบอร์โทรศัพท์ 093 230 5255

กินอยู่อย่างมูเซอ ชาวเขาเผ่าลาหู่หรือมูเซอ ก็มีวิถีชีวิตเช่นเดียวกับชาวเขาเผ่าอื่นอีกหลายเผ่าโดยเฉพาะเรื่องอาหารการกิน จะเป็นอาหารแบบเรียบง่ายเมนูส่วนใหญ่ประกอบด้วยผักที่ปลูกเองหรือไม่ก็เก็บจากธรรมชาติ เป็นผักปลอดสารพิษกินได้อย่างสบายใจดีต่อสุขภาพ ส่วนหนึ่งก็จะเป็นไข่ อีกเมนูหนึ่งที่เห็นบ่อยคือปลากระป๋อง เพื่อเพิ่มคุณค่าทางสารอาหาร ปลากระป๋องถือเป็นอาหารที่จำเป็นสำหรับชาวเขา ปรุงรสชาติอาหารด้วยเครื่องปรุงไม่มากเท่ากับอาหารในเมือง ถึงรสชาติจะไม่ค่อยคุ้นกับลิ้นของคนเมือง แต่รับรองเรื่องมีประโยชน์ต่อสุขภาพ มากกว่าอาหารรสจัดจ้านที่เรากินเป็นประจำอย่างแน่นอน

ห้องครัวบ้านมูเซอ เมื่อมาเที่ยวหมู่บ้านชาวมูเซอก็ถือว่าเป็นโชคดีที่เราจะได้เข้ามาเยี่ยมชมความเป็นอยู่ของชาวบ้าน อย่างเช่นในห้องครัว ที่ไม่ได้มีโอกาสได้เห็นกันบ่อยๆ ชาวเขาเผ่ามูเซอและชาวเขาเผ่าอื่นอีกหลายเพลา มีเทคนิคการสร้างห้องครัวด้วยไม้และก่อไฟบนพื้นโดยที่ไฟไม่ไหม้บ้าน อาหารทุกจานจะเริ่มต้นที่ห้องครัวห้องนี้รวมถึงน้ำชาน้ำร้อนที่ไว้คอยต้อนรับแขก

การเต้นจะคึ "จะคึ" เป็นการเต้นและร่ายรำตามจังหวะทำนองดนตรีประจำเผ่ามูเซอ การเต้นแบบนี้จะใช้ในงานรื่นเริงต่างๆ ได้แก่งานปีใหม่ งานรับขวัญ รวมถึงต้อนรับแขกที่มาเยือน เป็นการเต้นรำที่มีเสน่ห์และรูปแบบของเผ่าที่ชัดเจน มีจุดศูนย์กลางการเต้นอยู่จุดหนึ่งแล้วเต้นเป็นวงกลม ผู้หญิงจะอยู่วงในประสานมือแบบไขว้ ส่วนผู้ชายจะอยู่รอบนอก จับมือเหมือนช้างใช้งวงจับหางแม่ นักดนตรีจะอยู่ตรงกลางวง มีเครื่องดนตรี 3 ชิ้นคือ แคนสั้น แคนยาว และซึงสามสาย การเต้นจะเน้นการเข้าจังหวะการก้าวเดิน จะเล่นกันกี่คนก็ได้แต่เสียงจังหวะของเท้าที่กระทบพื้น จะดังเป็นเสียงเดียวกันอย่างพร้อมเพรียง แสดงให้เห็นถึงความสามัคคีในหมู่บ้าน นักท่องเที่ยวอยากจะร่วมเต้นกับชาวบ้านก็สามารถเข้าไปร่วมสนุกได้

ก็เป็นอันว่าเราได้พามาเที่ยวชมหมู่บ้านมูเซอที่บ้านห้วยปลาหลดกันพอสมควร ขอบคุณที่ติดตามอ่านกันมาจนจบแล้วอย่าลืมติดตามเรื่องราวต่อไปของทัวร์ออนไทย ถ้ายังไงฝากกด Like แฟนเพจด้วยนะจ๊ะ คลิกไปที่เพจของเราเลยจ้า เที่ยวไหนต่อ touronthai.com