เปิดประตู AEC เปิดวิถีสัมพันธ์ ไทยกัมพูชา 3-5 พ.ค. 57

[admin]

พอการแสดงจรเข้จบลง เราก็เดินไปที่ลานแสดงเสือ อันนี้เสียวกว่าเพราะเสือมันจ้องจะตะครุบเราอยู่ตลอดเวลา เดี๋ยวก็หันมาขู่โฮกๆๆๆๆ ไม่รู้ว่ามันชอบเราที่ตรงไหน การแสดงก็น่ารักดี เอาเสือมายืน 2 ขา เหมือนหมาเหมือนแมวเชียว เต้นรำก็ได้ กระโดดลอดห่วงไฟก็สวย

[admin]

จากลานแสดงเสือ เดินต่อไปอีกหน่อยผ่านกรงอุรังอุตัง แค่เห็นลิงเหล่านี้ใช้ชีวิตอยู่ในกรงอย่างร่าเริงท่าทางของมันก็เรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราของเราได้มากแล้ว จากตรงนี้เดินไปอีกหน่อยก็ถึงเวทีแสดงลิงแสนรู้ แนวการแสดงเน้นตลกขบขัน เรียกเสียงฮาได้เป็นอย่างดี จบการแสดงพวกเราก็ไปถ่ายรูปคู่กับอุรังอุตังกันถ้วนหน้า

[admin]

ต่อจากการแสดงอุรังอุตัง ต่อไปยังมีการแสดงของนกแสนรู้อีกชุด ชาวคณะทยอยเดินจากเวทีลิงไปที่เวทีนก พอถึงเวทีเท่านั้นแหละฝนเจ้ากรรมก็เทลงมาอย่างหนัก เอาเป็นว่าอดดูนกซะแล้ว เจ้าหน้าที่เรียกรถตู้กลับเข้ามารับเราทางเข้าเวทีแสดง ออกเดินทางกลับโรงแรมเกาะกงรีสอร์ท พอพ้นสวนสัตว์เท่านั้นแหละท้องฟ้าก็สว่างแจ่มใสไร้เมฆฝน เฮ้อ ซะงั้น แต่ทุกคนก็ประทับใจกับการแสดงทั้งหมดที่ผ่านมา เอาละได้เวลาพักผ่อนแล้ว แต่ละที่ของวันนี้ไม่เบาเลย ทั้งร้อนทั้งเหนี่อย ไว้หายเหนื่อยในห้องแอร์เย็นๆ แล้วลงไปเก็บแสงพระอาทิตย์ตกกันดีกว่า

    เกาะกงรีสอร์ทเป็นโรงแรมขนาดใหญ่มาก เห็นไกลๆ นึกว่าวังกันเลยทีเดียว ภายในไม่ได้มีเพียงห้องพักเท่านั้นหลายคนคงรู้ดีว่ามีคาสิโนอยู่ด้วย แต่ส่วนคาสิโนห้ามถ่ายรูป เราก็ได้แต่เดินผ่านไปขึ้นลิฟท์ ในห้องนอนก็สะอาดกว้างดี หน้าต่างมองเห็นวิวชายหาดของโรงแรม พระอาทิตย์ตกเยื้องไปทางขวา ไม่มีระเบียงให้เดินออกมาถ่ายรูปได้ เอาเป็นว่าถ้าอยากได้รูปยังไงก็ต้องลงมาเดินข้างล่าง

[admin]

แดดร่มลมตก หายเหนื่อยหายร้อนแล้วก็หยิบเอาขาตั้งสะพายกระเป๋ากล้องเดินลงลิฟท์ไปหามุมเก็บแสงเย็น น่าเสียดายที่ช่วงนี้นักท่องเที่ยวน้อย โรงแรมเปิดไฟเฉพาะโซนกลางตึก ถ้าเปิดไฟทั่วทั้งตึกจะเป็นภาพที่อลังการมาก ชายหาดที่นี่แม้ว่าจะไม่ขาวเหมือนบ้านเราแต่ก็เป็นหาดที่สะอาดมากทีเดียว สำหรับคนมาพักที่โรงแรมแนะนำให้ลงสระว่ายน้ำจะเหมาะกว่า น้ำทะเลสีไม่ค่อยจะใส ก่อนที่จะถึงช่วงพระอาทิตย์ลับขอบฟ้ายังพอมีเวลาเหลือมาเก็บภาพด้านหน้าโรงแรมสักหน่อย

[admin]

ภาพพระอาทิตย์ตกแสงสวยๆ ก่อนมื้อเย็น

[admin]

รุ่งเช้าวันใหม่ผ่านไปเร็วจัง นาฬิกาปลุกทำให้ตื่นขึ้นมาตอนตี 4 ครึ่ง ว่าจะลุกไปดูแสงเช้าว่าจะสวยหรือเปล่า เปิดม่านดูตรงหน้าต่างเห็นแต่ความมืด โรงแรมนี้ก็ประหยัดไฟเหมือนกันนะเนี่ย ถ้างั้นนอนต่อดีกว่า zzzzzzzzzzz

ตื่นอีกครั้งเกือบ 7 โมงเช้า อาบน้ำอาบท่า ลงมาจัดการอาหารมื้อเช้าของโรงแรม จะว่าไปแล้ว การมาเที่ยวต่างประเทศก็มีอยู่เรื่องนึงที่ไม่ว่ายังไงเค้าก็สู้เราไม่ได้ตรงรสชาตของอาหารนี่แหละ อาหารหน้าตาไทยๆ แต่รสผิดกันมาก นี่แหละน้าที่ทำให้เมืองไทยน่าอยู่น่าเที่ยวกว่าประเทศอื่นๆ เค้า

    ทุกคนออกมาถ่ายรูปหมู่เป็นที่ระลึกเลยเป็นรูปหมู่ที่ใหญ่มากภาพหนึ่งของผม เพราะคนในรูปมีร่วมร้อยคนเลย จากนั้นชาวคณะก็ออกเดินทาง ไม่นานก็กลับมาถึงด่านพรมแดนไทย - กัมพูชา รถทุกคันก็กลับมาวิ่งชิดซ้ายเหมือนเดิม แต่ก็เห็นเป๋ๆ บ้างในตอนแรกๆ มันฮาตรงนี้เองการขับรถข้ามประเทศเนี่ย

    พอพ้นด่านทุกคนก็ขอลงไปช้อปที่ตลาดชายแดนบ้านหาดเล็ก ข้าวของมากมายหลากหลายให้สรรหา แต่ผมจะมีกฎอยู่ข้อหนึ่งประจำตัวว่า ไม่ซื้อของที่มีวงจรอิเล็กทรอนิคส์อยู่ข้างใน ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตามถูกแค่ไหนก็ตามก็จะไม่ซื้อเพราะส่วนมากกลับมาก็ต้องมาบ่นกันทุกคน ทั้งๆ ที่รู้แต่ก็ยังซื้อ ^^ สินค้าประทับใจผมมีอยู่อย่างหนึ่งที่ซื้อทุกครั้งที่มา นั่นก็คือแว่นกันแดด ถึงจะเป็นของก๊อป แต่ก็ออกแบบได้น่าใช้มาก ราคาก็ซื้อได้โดยไม่ต้องคิดอะไรมากมายเสียหรือหายก็ไม่เสียดาย

[admin]

เมื่อชอปปิ้งกันเสร็จเรียบร้อย เลยเวลาที่กำหนดไว้เยอะเลย เพราะแต่ละคนพอเจอตลาดไม่ต้องบอกเลยครับ กระจายหายไปอย่างรวดเร็วแต่ตามกลับกันยากแบบนี้เสมอคนไทยขาช้อป จากนั้นออกเดินทางกันต่อไปที่ศาลเจ้าแม่ทับทิมตามเส้นทางการเดินทางกลับกรุงเทพฯ จะผ่านศาลแห่งนี้เป็นสถานที่ที่ควรแวะเข้าไปสักการะ

[admin]

เสร็จแล้วได้เวลาเที่ยง คณะทัวร์ก็เดินทางต่อไปยังร้านอาหารสำหรับมื้อกลางวัน ไปตราดทั้งทีถ้าไม่ไปร้านนี้แล้วมารู้ทีหลังคงเสียใจแย่ นั่นก็คือร้าน ฅนพลัดถิ่น ไม่เพียงมีอาหารอร่อยมากมายหลากหลายสไตล์ ทั้งอาหารทะเล ปูสด กุ้งอร่อย ลาบหมูก็เคยได้ลองชิม ฝีมือไม่แพ้ร้านลาบดังๆ จากเจ้าถิ่นลาบอีสานกันเลยทีเดียว นอกจากนั้นสิ่งสำคัญที่สุดที่เลือกร้านนี้ เพื่อที่เราจะได้ชมความมหัศจรรย์ฝูงเหยี่ยวแดงลงมาโฉบเหยื่อยในสระน้ำของร้าน เป็นภาพที่หาดูยากมาก ช่างภาพที่ไปก็ลืมอาหารถ่ายรูปกันเพลินไปเลย

[admin]

จบมื้อกลางวันแบบอิ่มบ้างไม่อิ่มบ้างเพราะช่างภาพหลายคนมัวแต่ถ่ายเหยี่ยวกันเพลินจนลืมกินข้าว เราก็ออกเดินทางจากร้านฅนพลัดถิ่นไปซื้อของฝากขึ้นชื่อเมืองตราดและภาคตะวันออก คือสละ ผลไม้อันแสนอร่อยที่สวนสมโภชน์ เป็นสวนชื่อดังที่เจ้าของเอาใจใส่ขึ้นตอนการปลูกการผสมเกสรด้วยตัวเองทุกช่อ ลงวันที่การผสมเพื่อกำหนดเวลาในการเก็บเกี่ยวชนิดช่อต่อช่อ ทำให้มีสละเก็บมาขายได้ตลอด พอรถจอดที่สวนทุกคนก็เดินเข้าไปตรงจุดซื้อขายกันอย่างรวดเร็ว ทำเอาผมที่มัวแต่กดชัตเตอร์ถ่ายรูปสวนแค่ไม่กี่รูปยังไปไม่ทันเลย ของที่เตรียมไว้ขายหมดอย่างรวดเร็ว การผสมเกสรให้สละออกผลไม่พร้อมกันทำให้ในสวนมีสละติดอยู่ที่ต้นตลอดไม่ว่าจะไปวันไหนก็จะเห็นสละห้อยระโยงระยางอยู่เต็มทุกครั้งไปจนมีพี่ร่วมทริปยังแซวว่า "ไม่ต้องถ่ายรูปไปเยอะหรอกเพราะสละที่ห้อยอยู่ที่ต้นน่ะเป็นของปลอม จะมีสละที่ไหนออกผลได้ตลอดเป็นไปไม่ได้"  อันนี้เราก็ขอเชิญทุกท่านไปพิสูจน์ว่ามันมีสละอยู่เต็มต้นตลอดจริงหรือเปล่าที่สวนสมโภชน์ครับ

เอาละทริปเปิดประตู AEC เปิดวิถีสัมพันธ์ไทยกัมพูชา กรุงเทพฯ - ตราด - เกาะกง - กรุงเทพฯ ก็จบลงด้วยประการฉะนี้ ถ้าสนใจอยากลองไปเที่ยวแบบนี้บ้าง สอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ ททท. สำนักงานตราด

ขอขอบคุณ Phototech และการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยสำนักงานตราดมา ณ โอกาสนี้สำหรับทริปดีๆ เช่นนี้ครับ