แรลลี่การกุศล API 111 สุขหรรษากับการเดินทางด้วย "รถบ้าน" (Motor Home)

[admin]

   7 โมงเช้าตามเวลาในประเทศไทย เป็นเวลานัดหมายของทริปนี้ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย ร่วมกับพันธมิตรท่องเที่ยว จัดทริปกระตุ้นการท่องเที่ยวภาคกลาง เป็นทริปแรลลี่การกุศล API 111 & TAT Charity Rally 2014 เส้นทาง กรุงเทพฯ - หัวหิน วันนี้มีรถเข้าร่วมแรลลี่กว่า 50 คัน จุดนัดหมายคือสถาบันวิชาการป้องกันประเทศ ผมก็เดินทางมาด้วยแทกซี่ตามเวลานัดหมาย รถทั้งหมดมาลงทะเบียนกันเรียบร้อยแล้วกำลังติดสติ๊กเกอร์บนตัวรถ มีรถหลายรุ่นหลายยี่ห้อตั้งแต่เบนซ์ไปจนถึงรถกระบะ ที่ดูพิเศษกว่าใครๆ ก็คือมีรถบ้านมาร่วมขบวนด้วย 4 คัน ผมรู้สึกตื่นเต้นมาที่จะได้ร่วมขบวนแรลลี่เพราะปกติผมไม่เคยไปงานแรลลี่ที่ไหนมาก่อน แถมยิ่งไปกว่านั้นรถที่ผมจะนั่งไปในทริปนี้ก็คือ รถบ้าน ซะด้วย เลยกลายเป็นความตื่นเต้น 2 เท่า ในเวลาเดียวกัน

ผมเดินไปลงชื่อที่โต๊ะลงทะเบียนในฐานะสื่อมวลชน น้องๆ ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะใส่เสื้อคุ้นๆ อ๋อ เจ้าหน้าที่จาก Silver Stone Tour นี่เองเป็นพันธมิตรกับ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย และได้มีโอกาสร่วมทริปกันอยู่บ่อยๆ

หลังจากลงทะเบียนแล้วเราก็เดินเก็บภาพบรรยากาศในงาน รถหลายคันง่วนอยู่กับการติดสติ๊กเกอร์ และถ่ายรูปคู่กับรถเป็นที่ระลึก เมื่อติดสติ๊กเกอร์เสร็จแล้วเราก็ไปรวมกันอยู่ที่จุดสตาร์ท เพื่อฟังกติกาการแข่งขัน ถ่ายรูปหมู่เป็นที่ระลึกร่วมกัน จบแล้วท่านประธานกล่าวเปิดงาน

[admin]

งานนี้ก็มีสื่อผู้อาวุโสและคร่ำหวอดอยู่ในวงการท่องเที่ยวและรถยนต์จะเป็นใครไปไม่ได้ ป๋าอาทร จุลโลบล ก็มาร่วมงานในครั้งนี้ด้วยโดยผมกับป๋าอาทร จะนั่งรถบ้านไปด้วยกันตลอดทริป ป๋าอาทรเป็นคนกว้างขวางอารมณ์ดี ปีนี้ก็อายุเพิ่งจะ 18 เอ้ย 81 เองครับ และชอบถ่ายรูปกับสาวๆ ก็เลยได้มาหลายรูปละครับ

[admin]

บรรยากาศการถ่ายรูปหมู่ที่แสนสนุกสนานก่อนที่จะปล่อยรถให้แล่นออกไปตามเส้นทาง

[admin]

การเดินทางของแรลลี่ในวันนี้ก็เริ่มต้นขึ้นรถทุกคันเคลื่อนตัวออกไปอย่างช้าๆ ตามเส้นทางที่ได้อธิบายไว้คร่าวๆ และมีในเอกสารสำหรับรถทุกคัน

[admin]

รถบ้านก็เคลื่อนตัวออกไปช้าๆ เหมือนกับคันอื่นๆ เราเคยนั่งรถบ้านเป็นครั้งแรกก็ไม่รู้ว่ารถบ้านจะวิ่งได้เร็วแค่ไหน ก็จะได้รู้ในวันนี้แหละ คันที่เรานั่งนี้เรียกว่ารถขนาดกลาง มีอยู่ 3 ขนาด เล็ก กลาง ใหญ่ ในรถเรานั่งไปทั้งหมด 6 คน รวมคนขับ เรียกว่าจำนวนนี้คือกำลังดีสำหรับรถขนาดกลาง คนขับกับ 1 คน นั่งข้าง ตอนกลางมี 2 คน และตอนหลังมี 2 คน แต่ถ้ามีอีกก็ไปได้อีกเพราะยังมีที่นั่งเหลือ แต่ถ้าไปกัน 6 คน จะหลวมๆ กำลังสบายมีที่สำหรับเอนนอนบ้างเป็นช่วงๆ ระหว่างการเดินทาง พอรถออกมาได้สักพักเราก็เริ่มสำรวจเฟอร์นิเจอร์ในรถว่ามีอะไรบ้าง


เริ่มจากตอนกลางที่เราอยู่นี่แหละ มีทีวี 1 เครื่องบนประตูทางเข้า มีกระติกน้ำร้อน หม้อหุง อุ่น ตุ๋น ต้ม นึ่ง มีตู้ด้านข้างหม้อก็แล้วแต่จะซื้ออะไรมาใส่เข้าไปสำหรับชงกินกันระหว่างทาง ส่วนอีกด้านตรงข้างเบาะตัว L ที่เรานอนอยู่มีตู้หน้าตาเหมือนตู้เย็นก็พยายามมองหาที่เปิด จะมีตัวล็อคอยู่ด้านบนของตู้เย็นกันประตูเปิดออกมาได้เอง ก็ลองเอาน้ำใส่เข้าไปในช้องฟรีสจะได้เย็นเร็วๆ อย่าลืมเปิดสวิตซ์ตู้เย็นปุ่มสีเขียวๆ ด้านบนละ ไม่งั้นจะหาว่าตู้เย็นเสียน้ำไม่เย็นไม่ได้นะ ด้านบนตู้เย็นออกแบบให้เป็นอ่างล้างจานแบบมีแผ่นกระจกปิด ถ้าไม่ใช้ล้างจานก็จะวางของอะไรๆ ไปก็ได้ แต่เวลารถเบรคอาจจะไหลลงมาหมดก็ได้นะ


เบาะที่่เรานั่งจะเป็นเบาะนุ่มมาก นั่งก็สบาย นอนก็สบาย พื้นปูด้วยพรมสะอาดสะอ้าน ลืมบอกไปว่าจะมีป้ายให้ถอดรองเท้าเสียบไว้ในตู้รองเท้าใกล้ๆ บันไดทางขึ้นก่อนขึ้นมาด้วย


ด้านข้างตู้เย็นจะเป็นลิ้นชักเก็บของขนาดใหญ่ ด้านบนของลิ้นชักเป็นตู้เสื้อผ้า ด้านตรงข้ามตู้เสื้อผ้าเป็นห้องน้ำ มีสุขภัณฑ์ และฝักบัวสำหรับอาบน้ำได้ น้ำที่เตรียมมาจำนวน 80 ลิตร เป็นถังอยู่ใต้เบาะที่เรานั่งนั่นเอง จบทริปแล้วเอารถไปคืนบริษัทจะมีคนมาเอาน้ำออกให้หมดรอให้ถังแห้ง พอมีลูกค้ามาเช่าอีกค่อยเติมน้ำเข้าไปเพื่อป้องกันตะไคร้น้ำเกาะในระบบ คิดแค่นี้ก็สุดยอดแล้วเค้าบริการให้เราอย่างดีน่าประทับใจจริงๆ

[admin]

ลองไปดูตอนที่ 3 ของตัวรถ มีลักษณะเป็นห้องอีกห้อง มีเบาะเป็นตัวยูนั่งได้หลายคนมีโต๊ะอยู่ตรงกลาง มีทีวีให้อีก 1 เครื่อง เวลารถวิ่งไปสัญญาณทีวีอาจจะไม่เสถียรเท่ากับจอดอยู่กับที่ แต่ก็ถือว่าดีกว่าไม่มีอะไรเลยสำหรับการเดินทางทริปยาวๆ แอร์ของรถบ้านเป็นแอร์ที่ออกแบบมาโดยเฉพาะมีกำลังทำความเย็นสูงเหมือนแอร์บ้านมากกว่าจะเป็นระบบที่ใช้ในแอร์รถยนต์ แอร์ชนิดนี้ต้องนำเข้าสถานเดียวเพราะบ้านเรายังไม่มีการผลิตออกมา และการนำเข้าก็มีประเทศเดียวเท่านั้นที่เค้าผลิตแอร์แบบนี้ ในกรณีที่เรามาเช่ารถบ้าน รถขนาดเล็กเราสามารถขับเองได้ เพราะเป็นรถวีโก้เกียร์อัตโนมัติ ส่วนขนาดกลางและขนาดใหญ่คงต้องให้คนขับของบริษัทจะดีกว่าเพราะขับไม่ง่ายเหมือนรถทั่วๆ ไป การออกตัว การเข้าโค้ง ต้องใช้ความชำนาญระดับหนึ่งถึงจะไปได้ รอบๆ รถบ้านจะมีช่องสำหรับเสียบสายชาร์จอุปกรณ์ต่างๆ นานาอยู่หลายจุด เหมาะสำหรับคนยุคดิจิตอลอย่างเราๆ เป็นอันมาก

[admin]

ตรวจตราภายในรถอยู่นานแล้ว สักพักก็มีเสียงคุยกันเรื่องของเกมในการแข่งขันแรลลี่ เป็นเกมการลำดับภาพของสถานที่ที่เราผ่านไป จึงทำให้ทุกคนมาสนใจว่ารถวิ่งผ่านอะไรบ้างเหมือนในรูปโจทย์หรือเปล่า เลยต้องหยุดการสำรวจเอาไว้เท่านี้ ทุกคนตั้งใจดูวิวข้างทางแล้วเรียงให้ตรงกับโจทย์ จนไปถึงปั๋ม ปตท. แยกวังมะนาวเราต้องแวะเข้าไปส่งกระดาษคำตอบแล้ว และก็ถือโอกาสลงมาเดินถ่ายรูปรถจากด้านนอกไปด้วยเลย ในปั๊มก็มีคนทยอยเข้ามาจอดติดสติ๊กเกอร์แรลลี่กันทั้งนั้น แต่รถบ้านที่จอดสูงกว่ารถอื่นๆ ทำให้มีคนสนใจเข้ามาถามรายละเอียดกันเยอะเลย

[admin]

ออกจากปั๊มแถวๆ วังมะนาว เส้นทางแรลลี่จากนี้ไปก็คือ โครงการในพระราชดำริ ชั่งหัวมัน นั่นเองครับ ถึงเวลานี้ที่ตัวเลขกิโลเมตรหน้ารถเราต้องหาให้ตรงกับเลขที่ระบุใน RC ครับ เราจะต้องมองหาอักษรภาษาอังกฤษเพื่อที่จะเอามาตอบในกระดาษคำตอบ อักษรที่เห็นให้นึกถึงชื่อประเทศที่ขึ้นต้นด้วยอักษรนั้น พอคิดว่าน่าจะเป็นบริเวณไหนเราก็จอดรถลงไปหาตามโจทย์ กว่าจะเจอแต่ละตัวเอาเรื่องเลยครับ ยิ่งถ้าตัวเลขจับกิโลของรถแต่ละคันไม่ตรงกัน เลยทำให้เราต้องเดินหาในรัศมีที่ไกลขึ้น แต่ในที่สุดเราก็ได้อักษรมาครบแล้วก็ช่วยกันคิด เป็นเกมที่สนุกมาก ในรถบ้านมีคนอยู่ 6 คน ก็ต้องช่วยๆ กันตอบคำถามและหาโค้ดให้เจอให้ได้ พอได้ตัวอักษรครบแล้วรถทุกคันก็มุ่งหน้าไปยังโครงการชั่งหัวมัน ฟังการบรรยายข้อมูลประวัติความเป็นมาของโครงการแล้วก็นั่งรถนำเที่ยวของโครงการเพื่อเดินทางชมรอบๆ บริเวณ รวมทั้งพลับพลาที่ประทับที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ประทับระหว่างเสด็จพระราชดำเนินเยือนโครงการ เสร็จแล้วก็เดินช้อปปิ้งสินค้าของโครงการมีให้เลือกมากมาย น้ำผลไม้และสมุนไพรคลายร้อนได้รับความนิยมอย่างมาก


ของที่ระลึกในการมาเยี่ยมชมโครงการอย่างเสื้อยืดชั่งหัวมันก็มีออกมาแล้วนะครับ สนใจซื้อหามาใส่กันถือเป็นการอุดหนุนโครงการในพระราชดำริ เพื่อให้โครงการได้มีเงินทุนหมุนเวียนพัฒนาให้เจริญยิ่งๆ ขึ้นไป

[admin]

โครงการชั่งหัวมัน

[admin]

เมื่อชมโครงการชั่งหัวมันเสร็จเรียบร้อย สถานีต่อไปของขบวนแรลลี่คือ เวเนเซีย หัวหิน เวนิซที่ยกเอามาไว้ในเมืองไทย เดินชมบรรยากาศเวนิซก่อนที่จะไปร้านอาหารเพื่อรับประทานอาหารกลางวันแบบง่ายๆ คนละจาน มีเวลาช้อปอีกนิดหน่อย

[admin]

หลังจากนั้นขบวนรถทุกคันก็เคลื่อนตัวตามกันออกมา เนื่องจากแรลลี่ทริปนี้ไม่เน้นคะแนนเรื่องการทำเวลา ใครจะยังอยุ่ช้อปต่อก็ได้หมด ส่วนใหญ่แต่ละสถานที่จะมีเวลาให้นิดหน่อยอยู่แล้วเพื่อให้ได้เที่ยวได้ช้อปกัน เราออกจากเวเนเซียมุ่งหน้าตรงไปยังสวนสนประดิพัทธ์ 2 ที่ตั้งของโรงแรม Sea Pine Hotel สถานที่พักฟื้นของทหาร สวยงามริมหาดแวดล้อมด้วยต้นสนจำนวนมาก พร้อมสรรพด้วยสระว่ายน้ำ มีตึกแยก 2 หลัง เรียกว่าตึกเหนือกับตึกใต้ หรือว่า North กับ South นั่นเอง สมาชิกแรลลี่ทุกคันเข้าเช็คอินรับกุญแจ แยกย้ายกันพักผ่อน แล้วลงมาเล่นเกมที่ล็อบบี้ Silver Stone Tour จัดเกมวัดดวงเอาไว้เป็นช่วงท้ายของการแข่งแรลลี่ บางเกมมีแต่เสมอกับแพ้ บางเกมก็มีชนะด้วย ถ้าเสมอได้ 0 ถ้าแพ้ -10 คะแนน บางเกมพอชนะก็ได้ +10 เอาคะแนนของเกมมารวมกับคะแนนคำตอบของแรลลี่ งานนี้เรียกได้ว่าคนเล่นแรลลี่เก่งอย่างเดียวก็เป็นผู้ชนะไม่ได้ เพราะถ้าดวงไม่ดีมาเล่นเกม 3 เกมแพ้หมดมีหวังหักลบแล้วจะเหลือ 0 ได้ ^^ ทำให้กลุ่มที่เป็นนักแรลลี่มือใหม่ก็มีโอกาสได้รางวัลไปด้วย


ในระหว่างการรออาหารมื้อเย็นเราก็มีเวลาเดินเล่นรับลมทะเลเย็นๆ ใครจะลงว่ายน้ำในสระหรือลงเล่นน้ำทะเลก็ตามอัธยาศัย

[admin]

พอได้เวลาแล้ว การร่วมรับประทานอาหารเย็นและกิจกรรมสนุกๆ มากมายบนเวที ก็เริ่มขึ้น ทาง ททท. เตรียมของรางวัลมาแจกมากมายหลายอย่าง ส่วนคนที่สนใจร่วมกิจกรรมการกุศลก็มีมากมาย อย่างเช่นการตกใข่ชิงโชค และอีกมากมาย และสุดท้ายก็จบลงด้วยการแยกย้ายเข้าห้องพักเพื่อพักผ่อน

[admin]

   นอนเต็มอื่มตื่นขึ้นมาพร้อมรับอากาศบริสุทธิ์ สดใสแต่เช้า มาเที่ยวริมหาดคงไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการชมพระอาทิตย์ขึ้นหรือตก ตามแต่ว่าหาดจะหันไปทางไหน หาดในจังหวัดประจวบและรวมไปถึงชะอำเหมาะที่จะดูพระอาทิตย์ขึ้น ดังนั้นเราก็ต้องตื่นเช้าเป็นพิเศษลงไปเก็บภาพก่อนแล้วจะขึ้นมานอนต่อค่อยว่ากัน สวนสนประดิพัทธ์ก็เป็นอีกแห่งหนึ่งของจังหวัดที่พระอาทิตย์ขึ้นสวยไม่แพ้ใคร การดูแลหาดทรายโดยหน่วยงานของทหารได้รับการยอมรับอยู่แล้วว่าสะอาดกว่าหาดที่เอกชนแน่นอน

[admin]

ทุกคนร่วมรับประทานอาหารเช้าของโรงแรม เมนูที่นี่ดูเป็นไทยๆ มาก น่าจะเป็นเพราะว่าคนไทยเข้ามาพักมากกว่าคนต่างชาติ เน้นแกงจืดเป็นหลักเพราะดีสำหรับผู้ป่วยที่ต้องการการพักฟื้นร่างกาย พออิ่มหนำสำราญกันแล้วก็เป็นเวลาที่ทุกคนจะเช็คเอาท์ออกจากโรงแรม สำหรับการแข่งขันแรลลี่ก็จบทริปลงแต่เพียงเท่านี้ โปรแกรมต่อจากนี้ไปแต่ละครอบครัวก็แยกย้ายกันเที่ยวตามอัธยาศัยตามเส้นทางการเดินทางกลับบ้านของแต่ละคน ความสุขและความสนุกสนานและเพื่อนใหม่ที่เราได้รู้จักในทริปนี้ก็ถึงเวลาที่ต้องลาจากกัน ขอขอบคุณ Silver Stone Tour และ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย อีกครั้งสำหรับทริปดีๆ แบบนี้ โอกาสหน้าคงได้มาร่วมทริปกันใหม่อีกครั้ง


แต่สำหรับเราชาวรถบ้าน ทริปของเรายังคงต้องดำเนินกันต่อไป ต่อจากนี้เป็นการบริการและดูแลโดยทีมงานรถบ้าน Campervan Thailand โดยเฉพาะ ที่จริงในโปรแกรมของแรลลี่วันที่สองจะเขียนว่าเที่ยวตามอัธยาศัยและให้สถานที่ท่องเที่ยวแนะนำมาให้สำหรับสมาชิกแรลลี่ทุกคัน ส่วนทีมงานรถบ้าน Campervan ก็จัดที่เที่ยวไว้สำหรับพวกเราแล้วเช่นกัน คือตามเส้นทางท่องเที่ยวจังหวัดประจวบคีรีขันธุ์ ยาวลงไปถึงหาดวนกร ค้างอีก 1 คืน ก่อนจะเดินทางกลับตามเส้นทางไปยังกรุงเทพฯ


ทุกคนเก็บของเตรียมตัวออกเดินทาง ป๋าอาทร จุลโลบล ก็มายืนถ่ายรูปเท่ห์ๆ อยู่ข้างรถบ้านเป็นที่ระลึก ที่พิเศษไปกว่านั้นเพิ่งจะรู้ว่ามีครอบครัวหนึ่งที่เช่ารถบ้านมาร่วมแรลลี่ครั้งนี้ แล้วยังเดินทางไปต่อกับเราด้วย เพราะประทับใจในการบริการและการจัดเลือกเส้นทางท่องเที่ยวของ Campervan มานานแล้ว เรียกว่าเป็นขาประจำก็ว่าได้

[admin]

ออกเดินทางจาก Sea Pine Hotel กลับมาที่ถนนเพชรเกษม ล้องลงไปทางใต้ จุดหมายของเราคือสถานที่เที่ยวในอุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด และไปจบลงที่อุทยานแห่งชาติหาดวนกร ใครที่เคยมาสามร้อยยอดก็คงจะรู้ดีกว่ามีที่เที่ยวในพื้นที่อุทยานนี้มากขนาดไหน เรียกว่าทริปเดียวเก็บไม่หมด เราลัดเลาะไปตามถนนใกล้ๆ กับริมทะเล แต่ยังไม่ใกล้พอที่จะเรียกว่าเป็นถนนเลียบหาด จากถนนสายนี้มีทางแยกมากมายไปตามสถานที่ท่องเที่ยวหลายแห่ง อย่างถ้ำพระยานครก็แยกไปตามป้าย แต่ทริปนี้ขอละไว้ก่อนเพราะท่าทางจะใช้เวลานาน เลยไปสถานที่ท่องเที่ยวต่อไปเลยดีกว่า คือ หาดสามพระยา เคยได้ยินมั้ยครับ ใครมาเที่ยวอุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด อาจจะเคยมาหาดสามร้อยยอด แต่ที่นี่ชื่อหาดสามพระยาครับ อาจจะมีไม่มากนักที่จะเลือกมาเที่ยวที่นี่ในระหว่างทริปสามร้อยยอด แต่ก็ดีเหมือนกันเป็นการเปิดที่เที่ยวใหม่ๆ ไปด้วยในตัว ที่เที่ยวรองๆ อาจจะมีอะไรดีๆ ที่เราไม่รู้ก็ได้ คนที่เคยขับรถเข้ามาคงจะรู้ดีว่าถนนสายนี้โค้งเยอะ เพราะต้องตัดผ่านพื้นที่นาเกลือ บ่อกุ้ง นาข้าว ของชาวบ้าน รถบ้านที่เรานั่งมาทำความเร็วได้พอสมควร ทางตรงได้ถึง 120 สบายอยู่แล้ว ส่วนทางโค้งมากๆ ถ้าขับจนเชี่ยวชาญแล้วก็เข้าโค้งได้ดีทีเดียว รถทั้ง 3 ขนาดขับตามกันไปเป็นขบวนเรียกให้ชาวบ้านมาสนใจได้ไม่น้อยเลย หลายคนคงคิดว่ามีดาราดังๆ นั่งมาเที่ยวหรือมาถ่ายหนัง สร้างความภูมิใจให้คนในรถอย่างเราได้ไม่น้อยละ


หาดสามพระยาเป็นหาดที่ค่อนข้างยาว มีทรายสีขาว แต่อาจจะไ่ม่สะอาดนักเพราะมีคนมาเที่ยวมักง่ายทิ้งขยะไว้ตามหาด เรื่องนี้ก็น่าเสียดาย จากหาดทรายถ้ามาเวลาน้ำลงจะสามารถเดินลัดเลาะเล่นไปตามแนวเขาด้านสุดหาดซ้ายมือได้ เขาลูกนี้มีซอกหลืบมากมายหลายแห่งบางแห่งก็ลึกเหมือนจะเป็นถ้ำ มีหินสีเขียว สีแดง ตามธรรมชาติดูแปลกตาดี

[admin]

เดินเล่นริมหาดพอประมาณ จากนั้นเราก็ออกเดินทางจากหาดสามพระยา ไปตามเส้นทางท่องเที่ยวของอุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอดไปเรื่อยๆ เจอเส้นทางไหนสวยๆ ก็เก็บภาพรถบ้านที่วิ่งตามกันเป็นขบวนมาด้วย พอผ่านชุมชนชาวบ้านก็มาดูรถบ้านอย่างสนอกสนใจ แหะๆ เท่ห์เลยเรา พอผ่านขบวนแห่เทียนเราก็อยากได้รูปแห่เทียน ส่วนคนแห่เทียนก็อยากถ่ายรูปรถเรา 

[admin]

ถึงทางแยกที่เขียนว่าถ้ำไทร รภบ้านเลี้ยวลงไปตามเส้นทางสายเล็กๆ เข้าหมู่บ้าน บางทีต้องให้ชาวบ้านช่วยยกสายไฟขึ้นเพราะปกติรถสูงขนาดนี้ไม่ค่อยได้ผ่านเข้ามา ถ้ำไทร ก็เป็นอีกสถานที่หนึ่งที่ไม่ค่อยจะได้ยินชื่อเท่าไหร่ หลายคนคงไม่เคยแม้แต่จะเลี้ยวเขามาเลยด้วยซ้ำ เพราะทีเที่ยวในสามร้อยยอดมีให้เลือกเยอะแยะมากมายจริงๆ พวกเราเองก็ไม่เคยมีใครมาถ้ำไทร ไม่มีใครบอกได้ว่าถ้ำไทรสวยแค่ไหน สูงแค่ไหน เดินไกลหรือเปล่า วันนี้เราจะได้พิสูจน์กันละครับ การมาเที่ยวถ้ำไทรไม่ใช่ว่าจะต้องเดินเข้าไปในถ้ำกันหมด ถ้าคิดว่าไม่ไหวหรือไม่อยากจะเหนื่อยกับวันพักผ่อน นั่งรอที่ร้านอาหารริมหาดทรายหรือลงไปเดินเล่นที่หาดรอเพื่อนก็ได้ ผู้สูงอายุหลายคนในทริปนี้ก็ต้องนั่งรอพวกเราอยู่ด้านล่างเหมือนกัน แม้ว่าป้ายจะเขียนบอกว่าการเดินไปถ้ำไทรระยะทางแค่ ไม่ถึง 300 เมตรก็ตาม ซึ่งก็เป็นความคิดที่ถูกต้องแล้ว 300 เมตรของถ้ำไทรที่ดูเหมือนจะใกล้ แต่ผมเชื่อว่าถ้าใครได้ลองมาเดินจะจำ 300 เมตรนี้ได้ไปอีกนานแสนนานเลยละ เส้นทางประกอบด้วยทางขึ้นเป็นหลัก มีเนินเป็นช่วงยาวๆ ต่อกันประมาณ 5-6 เนิน ก็เอาระยะทั้งหมด 300 มาหาร 6 แต่ละเนินก็จะยาวประมาณ 50 เมตร เรียกว่ามีแต่ขึ้นกับขึ้นละครับ ใช้เวลาเดินอาจจะไม่ถึงครึ่งชั่วโมงสำหรับคนปกติ แต่ถ้าไม่ค่อยได้ออกกำลังกายก็คงต้องนานกว่านั้น ในกลุ่มเรามีคนเดินไปถึงแค่คึ่งทางแล้วต้องลงมาก่อนด้วย แต่ถึงอย่างนั้นผมก็อยากแนะนำให้ทุกคนได้ลองมาดูครับ เพราะถ้ำแห่งนี้มีความสำคัญในประวัติศาสตร์ คือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเคยเสด็จประพาสเยี่ยมพสกนิกรบ้านโตนดหลวงที่นี่ด้วย เมื่อ 13 มีนาคม 2513 สมัยนั้นยังไม่มีถนนตัดเข้ามาที่นี่ ราษฎรต้องเดินทางด้วยทางเรือเท่านั้น พระองค์เสด็จโดยเรือพระที่นั่งเข้ามาถึงหมู่บ้านเมื่อจะเสด็จกลับ พบว่านางชุบ ยอดแก้ว ชาวบ้านโตนดหลวงป่วยเป็นไส้ติ่งนอนทุรนทุรายอยู่ จึงทรงให้นางชุบขึ้น ฮ.พระที่นั่งไปรักษา ส่วนพระองค์เสด็จกลับทางเรือพระที่นั่ง ถือเป็นพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้นทั้งแก่นางชุบ และชาวบ้านโตนดหลวง หลังจากนั้นก็มีการตัดถนนเข้ามาถึงหมู่บ้านให้ชาวบ้านเดินทางสัญจรได้สะดวกยิ่งขึ้น

[admin]

ความเหน็ดเหนื่อยจากทางชันทำให้เราได้มีเวลานั่งพักชมสิ่งสวยๆ งามๆ รอบตัวเราไปด้วย (ก็มันไม่ไหวแล้วนี่ อิอิ) บนเขาลูกนี้สูงไม่มากแต่ก็พอจะมองเห็นวิวท้องทะเลที่สวยงามเส้นทางเสด็จพระราชดำเนินขององค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เพื่อทรงเยี่ยมเยียนราษฎรในพื้นที่อันห่างไกล ชาวไทยช่างโชคดีเหลือล้นที่มีพระเจ้าอยู่หัวฯ ขอพระองค์ทรงพระเจริญ เทอญ...

[admin]

   เอาละมาถึงปากถ้ำแล้วนั่งพักจนหายเหนื่อยดีก่อนแล้วค่อยเดินกันต่อไป จากปากถ้ำต่อจากนี้ไปทางเดินลงอย่างเดียวครับ ดูด้านนอกเห็นทางเข้าเล็กนิดเดียว พอเข้ามาเป็นโถงใหญ่มากๆๆๆ เดินได้สบายๆ กว้างขวางมาก ไฮไลท์หนึ่งของถ้ำไทรก็คือหินก้อนหนึ่งที่อยู่บนกองหินที่ดูก็พอจะรู้ว่าถล่มลงมาจากเพดานถ้ำตรงที่เป็นปล่องใหญ่ๆ (ดูเหมือนว่าถ้ำที่จังหวัดประจวบจะมีปล่องอยู่บนเพดานกันหมดเลยนะ ดูจากถ้ำพระยานคร) หินก้อนนั้นบังเอิญมีรูปร่างเหมือนคนนั่งสมาธิอยู่บนเนินหิน มีต้นไม้อยู่ตรงกลาง เลยเป็นที่เคารพสักการะของชาวบ้านว่าเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ดูแลถ้ำไทยอยู่ เดินอ้อมกองหินที่อยู่กลางถ้ำไปอีกหน่อยจะมีทางเดินลึกลงไปชั้นล่างได้อีก พอลงบันไดไปแล้วก็จะเป็นโถงถ้ำที่สวยงามมากต่างจากภายนอกลิบลับเลย หินงอกหินย้อยที่นี่ยังเป็นหินเป็นที่มีเกล็ดแวววาวเหมือนเพชรประกายเวลาโดนแสงไฟฉาย อ้อพอพูดถึงไฟฉายที่ตรงทางขึ้นเค้ามีบริการให้นะครับ แต่บังเอิญผมลืมหยิบมา    เลยต้องเดินด้วยการอาศัยแสงไฟฉายของคนอื่นที่จะสาดมาตรงกับที่ที่ผมจะเดินไปพอดี แบบเนียนๆ


พอก้าวลงไปแล้วหันกลับมาจะเป็นปล่องอยู่ 2 ปล่อง แต่ด้านซ้ายคงเดินขึ้นลงไม่ได้ เพราะเค้าทำบันไดไว้ข้างเดียว ส่วนตรงกลางมีความรู้สึกว่าเหมือนกับต้นไทรต้นใหญ่ที่มีรากห้องลงมาระโยงระยาง อาจจะเป็นที่มาของชื่อถ้ำไทรก็เป็นได้

[admin]

โถงถ้ำขนาดใหญ่ของถ้ำไทร ถ้ำที่ไม่ค่อยมีคนรู้จักนี้ เข้าไปข้างในมันใหญ่จริงๆ นะ ในชั้นที่ยืนอยู่มีเสาหินขนาดใหญ่หลายต้นสวยมากๆ เป็นหินงอกหินย้อย ตรงกลางเพดานเป็นปล่องขนาดใหญ่อีกเหมือนกัน มีทางเดินลงไปข้างล่าง มีคนบอกว่าข้างล่างจะมีหินที่ดูเหมือนช้างสามเศียรหรือช้างเอราวัณ ตอนนั้นก็มัวแต่ถ่ายเสาหินเพลินเลยไม่ได้เดินลงไปดูกับเค้า เสียดายจริงๆ ที่ไม่มีไฟฉายไม่งั้นจะถ่ายมาให้ครบทุกต้นเลย ตอนนี้เลยได้แต่ยืนรอจังหวะให้คนถือไฟฉายเดินผ่านมาจะได้มีแสงพอถ่ายเสาหินในเงามืดได้บ้าง

[admin]

ได้ภาพกันพอประมาณ นับจากนี้เรายังมีภารกิจที่ต้องทำอีกนั่นก็คือการเดินลงมาจากถ้ำไทร ขาลงไม่เหนื่อยเหมือนขาขึ้นทำเวลาได้ดีทีเดียว แต่ถ้าเดินไม่เก่งต้องค่อยๆ เดินลงมาเพราะเดี๋ยวหินลื่นหกล้มไปจะแย่เอาได้ ลงมาถึงพื้นราบเราก็เข้าไปนั่งที่ร้านอาหารมีออยู่ 2 ร้านใกล้ๆ ทางขึ้นเขา วันนี้คนมาเที่ยวเยอะมาก แปลกจังนึกว่าคนไม่ค่อยรู้จักซะอีก 2 ร้านที่นั่งเต็มทุกร้านเลย สั่งอาหารมากมายหลายอย่าง ที่แน่ๆ คือต้องการผ้าเย็นด่วนมากเอามาเช็ดเหงื่อตามตัวซะหน่อย พออาหารมาฝนก็ตก แถมตกหนักมากด้วยดีจังที่ตกลงมาตอนที่เราอยู่ในหลังคา 


อิ่มอร่อยกับอาหารด้วยความหิวเลยลืมถ่ายรูปอาหารเลย แต่ยังดีที่เก็บมา 1 รูป เมนูแนะนำของที่นี่ ก็คือใบชะครามนี่เอง

[admin]

เรื่องราวยังไม่จบเพียงเท่านี้ แม้ว่าจะหยุดเขียนไปชั่วขณะ แต่ความประทับใจของรถบ้านยังคงดำเนินต่อไปนั่งกินข้าวกันอยู่ริมทะเลเชิงเขาทางขึ้นถ้ำไทร รอจนฝนหยุดแล้วเราก็ออกเดินทางกันต่อด้วยรถบ้าน กำหนดการของเราคือไปที่อุทยานแห่งชาติหาดวนกร ซึ่งยังอยู่อีกไกลจากที่นี่ เราจะค้างแรมกันที่นั่น คิดแล้วตื่นเต้นเพราะคืนนี้เราจะได้นอนในรถบ้านไม่ใช่ในเต็นท์หรือในบ้านพัก แล้วจะได้รู้ว่ารถบ้านเวลาแปลงร่างจากที่นั่งเป็นที่นอนหน้าตาจะเป็นยังไง


พอมาถึงหาดวนกร หลายคนก็ลงเล่นน้ำ เราเจอเจ้าหน้าที่อุทยาน เจ้าหน้าที่ก็พาเราไปดูนก ที่อุทยานแห่งนี้ไม่ใช่แค่ที่พักติดทะเล หรือว่ามีบรรยากาศร่มรื่นด้วยต้นสนเท่านั้น แต่ที่นี่ยังเป็นที่อยู่อาศัยและหากินของนกมากมายหลายชนิดเอ่ยชื่อไม่ถูกเลยทีเดียว เจ้าหน้าที่อธิบายให้ฟังหลายเรื่องเกี่ยวกับนกที่นี่แต่เราจำไม่ได้ซะเป็นส่วนใหญ่ เอาไว้วันหน้าจะเอาเครื่องอัดไปอัดเสียงไว้ซะหน่อย นกบางชนิดไม่ได้หาดูง่ายๆ จากกะรางหัวขวานปกติทั่วไปไม่เห็นแน่ๆ แม้แต่ในอุทยานแห่งชาติหาดวนกรเองก็ไม่เห็นมากมายนักแต่ดูเหมือนมันจงใจจะมาอวดโฉมให้เราเห็น มันบินมาเกาะบนต้นไม้เกือบ 10 ตัวอยู่ต้นเดียวกัน อนิจจังที่กล้องเราแค่คอมแพคได้ภาพไม่สวยเท่าไหร่แต่ก็เป็นความประทับใจและความทรงจำที่ดีอย่างหนึ่งที่คงอยู่กับเราไปอีกนาน


ทะเลวันนี้คลื่นค่อนข้างแรง คนมาเที่ยวเยอะมากหลายคนเอาเต็นท์ของตัวเองมากาง แล้วก็ไปเล่นน้ำกันน่าสนุก แต่เราอยากถ่ายรูปนกไปเรื่อยๆ มากกว่า ขอเดินรอบๆ แป๊บนะ

[admin]

พอเดินชมนกชมไม้ไปสักระยะหนึ่งแล้ว ผมก็เดินกลับไปที่รถเพื่อเตรียมที่หลับที่นอนและอาบน้ำอาบท่า แต่นึกไม้ถึงว่าเจ้าหน้าที่ของ Campervan Thailand เตรียมทุกอย่างไว้หมดเรียบร้อยแล้ว แม้แต่ทรายที่เราเหยียบขึ้นมาจากหาดสามพระยาก็ไม่เหลือ ที่นั่งกลายเป็นที่นอนหมดแล้ว ห้องนั่งเล่นตอนที่ 3 ท้ายรถปูที่นอนออกมากว้างเชียวนอนได้ 2 คน หรือถ้ามีเด็กนอน 3 คนก็ยังไหว ส่วนผมนอนห้องบนหลังคา มีบันไดให้ปีนขึ้นไป บนหลังคาแม้จะลุกขึ้นนั่งไม่ได้เพราะมันเตี้ยแต่ถ้าความกว้างก็นอนได้ 2 คนเหมือนกัน ถ้าจะจัดกันจริงๆ ในรถขนาดกลางแบบที่ผมถ่ายรูปมาให้ดูนี่จะนอนได้ 6 คน มีแอร์เย็นสบาย มีทีวีดูได้ด้วย มีหลักฐานไม่ได้โม้


พอเล่ามาถึงการนอนในรถบ้านก็เลยจะขอเล่ารายละเอียดเพิ่มอีกนิดว่า รถบ้านมีแอร์มีห้องน้ำ สามารถอาบน้ำได้เข้าห้องน้ำได้ แอร์เป็นแอร์ตัวใหญ่กว่าแอร์รถให้ความเย็นเหมือนแอร์บ้าน มีเครื่องปั่นไฟท้ายรถเปิดแอร์ได้สบาย แต่ปกติแนะนำว่าถ้าจะเช่าไปเที่ยวให้ไปนอนที่อุทยานแห่งชาติแล้วขอต่อไฟฟ้าเอาจะดีกว่า เพราะเครื่องปั่นไฟจะเสียงดังรบกวนคนอื่นได้ ส่วนห้องน้ำถ้าจะเอาสะดวกสบายจริงๆ เข้าห้องน้ำอุทยานดีกว่าเพราะว่าห้องน้ำในรถบ้านจะแคบตามขนาดของรถซึ่งอันนี้ต้องเข้าใจว่าทำให้กว้างเหมือนห้องน้ำจริงๆ ไม่ได้ ที่นอนจะทำความสะอาดเป็นประจำนอนได้สบายเลย มีถุงนอนให้ด้วยพร้อมสรรพสำหรับการเที่ยวแบบ Out Door

[admin]

เมื่อเห็นที่หลับที่นอนเรียบร้อยพร้อมแล้วก็หายห่วงเดินไปอาบน้ำห้องน้ำอุทยานให้ชื่นใจ ก่อนที่จะมาร่วมสังสรรค์ปิ้งย่าง ขอบอกก่อนเลยนะว่าในรถบ้านนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ นอกจากสิ่งอำนวยความสะดวกในตัวรถอย่างที่เล่ามาแล้ว ด้านนอกของรถมีช่องเก็บของใหญ่มากๆ ใส่อาหารเสบียงเครื่องดื่มได้มากมายเหมาะสำหรับการไปพักผ่อนแบบยาวๆ ตามป่าเขาขับขึ้นดอยแบบสบายๆ ยิ่งตอนที่กางหลังคายืดออกมาจากด้านข้างของรถมีเสาให้พร้อมเรียบร้อยเป็นที่ตากผ้าได้ด้วย เตาปิ้งย่างพวกนี้ก็เอาออกมาจากช่องเก็บของที่นึกไม่ถึงว่าจะใส่กันมาได้ขนาดนี้ รถบ้าน 6 คันจอดเป็นรูปตัว U หันด้านข้างทางขึ้นรถบ้านเข้าหากัน ล้อมวงสนุกสนานเฮฮา เด็กๆ ก็เอาของเล่นมีแสงไฟมาโยนเล่นกันไป ผู้ใหญ่ก็นั่งโต๊ะคุยกัน


ทริปนี้ทำให้ผมเห็นประโยชน์อย่างหนึ่งของรถบ้าน คือได้เห็นครอบครัวหนึ่งที่เช่ารถบ้านมามาร่วมทริปกันที่หาดวนกร คุณพ่ออายุ 70 กว่าๆ ก็ได้มานั่งรับลมทะเลอย่างสบายใจได้ด้วย ยิ่งสมมติว่าขึ้นไปเที่ยวเขาใหญ่ การจะพาพ่อแม่ผู้สูงอายุไปให้ได้สัมผัสอากาศบริสุทธิ์บนเขา ถ้าต้องไปนอนในเต็นท์ก็คงจะลำบาก นี่เลยเป็นทางเลือกใหม่ของครอบครัวที่อยากจะพาพ่อแม่ไปเที่ยวไกลๆ ก็ว่าได้ เพราะไม่ต้องจ่ายค่าที่พักทั้งครอบครัวด้วย จ่ายค่ารถบ้านอย่างเดียวได้ครบหมดเลย


วันนี้ที่เรามาตรงกับวันพระจันทร์เต็มดวงซะด้วย เลยได้ชมแสงจันทร์ส่องสว่างไปทั่วหาดวนกรอย่างสวยงาม

[admin]

กิจกรรมปาร์ตี้เล็กๆ ของเราจบลงด้วยเวลาอันสมควรตามกฎของอุทยาน เก็บข้าวของพอเป็นพิธีก่อนที่จะแยกย้ายกันเข้านอนในรถบ้านแต่ละคัน มีรถผมคันเดียวที่นอน 2 คน ที่เหลือจะนอนกันเป็นครอบครัว 4-6 คน ก็ตามขนาดของครอบครัวแต่ละครอบครัว เพิ่งจะรู้ว่าการนอนในรถบ้านแค่สองคนนี่เป็นเรื่องไม่ดีเอาซะเลยเพราะว่าแอร์เย็นมากๆ เค้าออกแบบมาสำหรับการนอนประมาณ 4 คนขึ้นไป พอเหลือ 2 คนเลยทำให้หนาวมากกว่าปกติจนต้องลุกมาลดแอร์ลง


พอเช้าทุกคนแยกย้ายกันอาบน้ำอาบท่าแปรงฟัน มากินกาแฟกัน โปรแกรมของทริปนี้จะหมดลงเท่านี้ ก่อนที่จะเคลื่อนตัวกลับกรุงเทพฯ เรายังพอมีเวลาสำหรับการดูนกในช่วงเช้า รู้สึกว่ามันมากันเยอะกว่าตอนเย็น คนที่ไม่มีกล้องดูนกไปเจ้าหน้าที่มีให้บริการแต่ต้องผลัดๆ กันดู นกสวยๆ หลายตัวจะมาร้องเพลงให้เราฟัง รอบๆ พื้นที่ของอุทยานฯ เช้านี้ได้ภาพสวยๆ จากนกกะรางหัวขวาน แล้วก็นกกระแตแต้แว้ด ตอนที่มันบินโฉบไล่คนให้ออกห่างจากรังของมัน นกชนิดนี้แปลกมากมีรังอยู่ในรูบนดินพอเราเข้าไปใกล้มันจะบินไล่สุดชีวิต แม้แต่หมาเดินไปในเขตของมันยังโดนมันไล่กระเจิงเลย

[admin]

จบการเดินทางของทริปนี้อย่างมีความสุขที่สุด ขบวนรถบ้านออกจากอุทยานแห่งชาติหาดวนกรเกือบ 11 โมง ตามเส้นทางจากประจวบคีรีขันธ์ขับเรื่อยๆ ผสมมากับรถของคนที่ไปเที่ยวกำลังมุ่งหน้าเข้ากรุงเทพฯ ใครๆ ก็รู้ว่าจากเพชรบุรีเข้ามาสมุทรสงครามจนถึงช่วงโลตัสพระราม 2 รถจะติดมาก เป็นธรรมดา ระหว่างทางแวะช้อปเอาท์เล็ทกินข้าวเที่ยง แล้วก็ไหลมาเรื่อยๆ กับขบวนรถที่กำลังมุ่งเข้ากรุงเทพฯ จนมาถึงดอนหอยหลอดเราก็กลับรถเชิงสะพานข้ามแม่น้ำแม่กลอง เข้าไปหาร้านอาหารเย็นกันก่อนที่จะกลับ ที่สุดก็เลือกร้านเทพนิร์มิต เป็นร้านอาหารซีฟู้ดที่อร่อยมากของที่นี่ บรรยากาศดีวิวสวยก่อนถึงดอนหอยหลอดไม่ไกล ตอนเข้ามาก็แปลกใจอยู่ว่าทำไมในร้านไม่มีใครเลยแต่พอนั่งไปสักพักถึงรู้ว่าร้านอาหารที่ดอนหอยหลอดเวลาเย็นๆ แบบนี้ยุงจะดุมาก แม้ว่าอาหารจะอร่อยมากแต่เราก็ต้องรีบกินเพื่อที่จะได้รีบออกเดินทาง ก่อนอาหารจะมาเสิรฟ เราก็เก็บภาพกันสนุกสนาน ถ้าวันไหนพระอาทิตย์ตกสวยๆ ฟ้าเปิด วิวร้านนี้สวยไม่แพ้ใครแน่ๆ ขนาดเมฆมากๆ ไม่เห็นดวงอาทิตย์ยังได้แสงสีถูกใจขนาดนี้เลย ป๋าอาทร จุลโลบล สื่อมวลชนท่องเที่ยวที่อาวุโสสูงสุดในขณะนี้เก็บภาพวิวเพลินไปเลย นอกจากวิวจะสวยแล้วยังมีนกหลายชนิดให้เราชมอีกด้วย


เล่ามาถึงตอนจบแล้ว คงมีหลายคนที่สนใจรถบ้าน งั้นบอกเลยว่าให้ติดต่อสอบถามไปที่
080-810-8085 คุณหยก ให้คำตอบเรื่องรถบ้านได้ดี
สำหรับเฟสบุครถบ้านเข้าไปที่ https://www.facebook.com/campervanthailandclub?fref=ts


ราคารถบ้าน Campervan Thailand
ขนาดเล็ก 6000 บาท / วัน
ขนาดกลาง 9000 บาท / วัน
ขนาดใหญ่ 12000 บาท / วัน
*ทั้งนี้โทรสอบถามอีกครั้งก่อนนะครับอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงได้


จบทริปสนุกๆ ประทับใจทริปนี้เอาไว้เท่านี้ครับ แล้วพบกันใหม่ทริปหน้า    ขอบคุณที่ติดตามอ่านจนจบครับ