พะเนินทุ่ง ทะเลหมอกหน้าร้อน พักผ่อนใกล้กรุง

[admin]

จั่วหัวข้อเรื่องหลังจากที่ไม่ค่อยได้มีเรื่องมาเล่าในบอร์ดมานาน เพราะเรามีเรื่องมากมายที่ต้องเขียนในหน้าข้อมูลเที่ยวหลักของเรา ส่วนเรื่องพะเนินทุ่ง เราเคยเขียนไปแล้ว แม้ว่าจะนานมากแต่ก็ยังอยากเก็บเอาไว้ การจะไม่เขียนทับเรื่องเก่าก็ต้องมาเล่าในบอร์ดนี่แหละ ถ้าอยากอ่านพะเนินทุ่งเวอร์ชันแรกละก็คลิกเข้าไปที่ ยอดเขาพะเนินทุ่ง สมัยนั้นไปรอทะเลหมอกแต่เช้าในหน้าหนาว แต่เนื่องจากสภาพอากาศไม่เป็นใจ ลมพัดแรงจนหมอกกระจายไม่ค่อยสวย พอปีนี้ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานเพชรบุรี ส่งเทียบเชิญเรามาให้มาพิสูจน์ว่า ทะเลหมอกที่นี่ไม่ต้องมาหน้าหนาวก็ได้ แหมได้ยินดังนั้น ผมก็ไม่เชื่อสิครับ ก็เคยไปหน้าหนาวยังไม่เจอเลยนี่ หน้าร้อนจะมีได้ยังไง กลยุทธกระตุ้นตลาดการท่องเที่ยวของ ททท. ในช่วงหน้าร้อนก็ต้องสรรหาที่เที่ยวที่น่าสนใจมาให้นักท่องเที่ยวอยู่แล้ว แต่ถ้าท้าสื่อตั้งเยอะไปพร้อมกันแล้วมันไม่มีทะเลหมอกจะเอาอะไรมาเขียนละ เก็บความสงสัยนั้นเอาไว้ก่อน เมื่อท้ามาเราก็ต้องรับคำท้า ไปพิสูจน์กันว่ามันจะมีจริงหรือไม่

    จัดกระเป๋าออกเดินทาง ทริปนี้เราก็ได้เดินทางไปเก็บภาพที่เที่ยวหลายที่ด้วยกัน แต่สำหรับสถานที่ต่างๆ นั้นจะมาเล่าแยกเป็นเรื่องๆ ไป แต่ตอนนี้ผมเล่าข้ามไปตอนขึ้นเขาพะเนินทุ่งเลยละกัน ไม่งั้นมันจะยาว

    อีก 15 นาที บ่ายสองโมง เป็นเวลาโดยประมาณที่เราเดินทางมาถึงที่ทำการอุทยานแห่งชาติเขื่อนแก่งกระจาน หลังจากที่เราจัดการอาหารกลางวันที่ร้านวิโรจน์ริมอ่างเก็บน้ำเขื่อนแก่งกระจานเรียบร้อยแล้ว พอมาถึงทุกคนก็เอาสัมภาระที่จำเป็นลงจากรถเปลี่ยนเป็นรถกระบะของอุทยาน เดิมทีเดียวหลายปีก่อนทางอุทยานยังอนุญาตให้นักท่องเที่ยวที่มีรถกระบะ หรือขับเคลื่อน 4 ล้อ เอารถขึ้นไปที่พะเนินทุ่งได้ แต่นักท่องเที่ยวก็มีประสบการณ์ความสามารถในการขับไม่เหมือนกัน บางคันไปติดอยู่ตามเนินขึ้นไม่ได้ สร้างปัญหาให้กับนักท่องเที่ยวคนอื่นๆ จนตอนนี้ก็เลยตัดปัญหาด้วยการไม่ให้นำรถขึ้นไปเองโดยเด็ดขาดให้ใช้บริการรถของอุทยานเท่านั้น จากนั้นก็ออกเดินทางจากที่ทำการไปยังยอดเขาพะเนินทุ่งระยะทางประมาณ 50 กิโลเมตร ก่อนหน้านั้นจะต้องผ่านด่านตรวจ 2 ด่าน คือด่านสามยอด กับด่านบ้านกร่าง ด่านแรกคงไม่ค่อยคุ้นชื่อ ส่วนบ้านกร่างเป็นชื่อที่นักเที่ยวแก่งกระจานจะรู้ดี เป็นแหล่งดูผีเสื้อชั้นเยี่ยม รถทุกชนิดที่ขับมาเองจะถูกกักเอาไว้ที่บ้านกร่าง ขับเข้าไปได้อีกหน่อยจนถึงโป่งผีเสื้อ และจะมีเวลาบังคับให้ต้องกลับออกมา คนที่ตั้งใจมาดูผีเสื้ออย่างเดียวจะค้างที่นี่ได้ ทางอุทยานมีลานกางเต็นท์ให้ มีร้านสวัสดิการบริการ แคมป์บ้านกร่างอยู่ห่างจากที่ทำการประมาณ 35 กิโลเมตร

    เส้นทางจากที่ทำการอุทยานแห่งชาติเขื่อนแก่งกระจาน ก่อนถึงบ้านสามยอดมีช่วงหนึ่งที่เราจะได้เห็นต้นกัลปพฤกษ์ และอินทนิล ออกดอกเบ่งบานสะพรั่งทั้งต้น ต่างคนต่างอวดความสวยงาม ทิ้งใบออกหมดจนเหลือแต่ดอก เป็นภาพที่สวยงามมากที่จะพบเห็นได้เฉพาะในฤดูร้อน ต้นกัลปพฤกษ์มีอยู่สองข้างทางห่างกันต้นละประมาณ 10 เมตร นี่ถ้าเรียงกันเป็นแนวยาวไม่มีต้นไม้อื่นคั่น คงได้รับความนิยมจากคนผ่านไปผ่านมาได้มากกว่านี้ แล้วก็อาจจะเป็นถนนสายกัลปพฤกษ์ขึ้นมาเลยก็เป็นได้

    พอใกล้ถึงด่านสามยอดจะเป็นถนนเลียบอ่างเก็บน้ำเล็กๆ ชื่อสามยอดเหมือนกัน ถนนสายนี้มีดีที่ต้นไม้สองข้างทางที่เอนเข้าหากันเป็นอุโมงค์สีเขียวขนาดใหญ่ แลดูสวยงาม จนน่าจะเป็นอุโมงค์ต้นไม้แทนที่สระบุรีเลยก็ว่าได้

[admin]

พอพ้นด่านสามยอดถนนก็ยังคงเป็นถนนที่ดีอยู่ มีลาดยางสลับกับหินเกร็ดบ้างในบางช่วง แต่การเดินทางในทริปนี้รู้สึกว่าถนนหนทางดีกว่าเมื่อก่อนเยอะมากๆ คนที่เคยมาที่พะเนินทุ่งก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า เมื่อก่อนโหดกว่านี้เยอะ เราก็ยังคงคิดว่าจะเป็นอย่างนั้นเมื่อพ้นแคมป์บ้านกร่าง ถึงแคมป์บ้านกร่างเราก็ลงจากรถพักผ่อนนิดหน่อยกินน้ำกินท่า เข้าห้องน้ำ จากจุดนี้ไปถนนจะไม่ค่อยดี เป็นทางขึ้นเขายาวมาก การไปปวดกลางทางย่อมไม่เป็นการดีแน่ ระหว่างทางจากแคมป์บ้านกร่างขึ้นพะเนินทุ่ง เส้นทางก็จะเปลี่ยนเป็นป่ามากขึ้น ต้นไม้ที่พบข้างทางเป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ที่อยู่ในป่านี้มาช้านาน รถเก๋งรถตู้ที่เข้ามาดูนกดูผีเสื้อจอดอยู่ข้างทางระหว่างขึ้นเขาตรงที่เรียกกันว่า โป่งผีเสื้อ ถ้าหากว่าเราขับรถมาช้าๆ และไม่ส่งเสียงดัง เว้นระยะห่างระหว่างรถคันอื่นมากหน่อย เราจะมีโอกาสได้เห็นสัตว์ป่าหลายชนิด อันนี้เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นเพราะตอนที่ผมมาครั้งก่อน อาจจะเป็นเพราะมาหน้าหนาวคนมาเที่ยวกันเยอะ รถขึ้นเขาพร้อมกันหลายคันติดๆ กัน สัตว์ป่าก็เลยไม่ออกมาให้เห็นเลย คราวนี้เห็นทั้ง พญากระรอก เป็นกระรอกตัวใหญ่มากมาเกาะต้นไม้นอนนิ่งให้ถ่ายรูปกันง่ายๆ แต่เราขับเลยจุดนี้ไปเลยได้แต่บันทึกภาพด้วยสายตา

    สัตว์ชนิดหนึ่งที่เราเห็นอยู่กันเป็นฝูง กระโดดไปมาอยู่บนต้นไม้ ก็คือเจ้าค่างแว่น เป็นสัตว์ที่หาดูได้ทั่วไปตามสวนสัตว์ แต่การได้มาเห็นค่างแว่นตามป่าเขาธรรมชาติแบบนี้มันได้ฟีลกว่ากันเยอะ ยิ่งถ้าใครมีเลนส์เทเลยาวๆ มาซูมถ่ายนกที่นี่มีเพื่อนมาดูนกเยอะมาก รับรองว่าได้เห็นหลายชนิดแน่ๆ ขอแค่เงียบและอดทนมากพอเท่านั้นเอง นอกเหนือไปจากสัตว์ป่า ก็คือดอกไม้ป่า จำพวกกล้วยไม้ เที่ยวนี้เราเห็นเอื้องผึ้งจำนวนมาก มากจนไม่น่าเชื่อ แต่อยู่บนต้นไม้สูง ต้องมีเลนส์ซูมดึงภาพลงมา นอกจากนี้ก็ยังมีผึ้งหลวงสร้างรังใหญ่จนน่ากลัวอยู่บนต้นไม้ระหว่างทาง

    สำหรับคนที่ไม่ค่อยได้มาเที่ยวป่าธรรมชาติ ขอแนะนำว่าขับให้ช้าตาให้ไว จะได้เห็นชีวิตในป่าได้หลากหลายมากเลย

[admin]

    ใช้เวลาไม่นานเราก็เดินทางมาถึงยอดเขาพะเนินทุ่ง ประมาณสักเกือบ 2 ชั่วโมง เวลา 4 โมงเย็น สำหรับคนที่จะรอดูพระอาทิตย์ตกก็นับว่ายังมีเวลาเหลือเฟือ เวลาในช่วงนี้คงไม่มีอะไรดีไปกว่าการเดินชมนกชมไม้ ซึ่งถ้าเป็นเมื่อก่อนเรามาที่นี่คงไม่ได้สนใจอะไรมาก เพราะคนมาเที่ยวกันเยอะจนนกไม่อยู่ให้เห็น แต่ทริปนี้มาวันธรรมดา แถมเป็นหน้าร้อน จะว่าคนน้อยก็ไม่เชิง มีแรลลี่ขึ้นมาเป็นสิบคันเหมือนกันลานกางเต็นท์ก็เต็ม แต่คนที่อยู่บนเขาในวันนี้ท่าทางจะเป็นนักท่องเที่ยวธรรมชาติตัวจริง รู้เรื่องการเที่ยวป่าเที่ยวเขากันดีก็เลยไม่เอะอะเสียงดัง เราก็เลยโชคดีได้เห็นนกกาฮังในระยะประชิดชนิดที่เอาเลนส์ธรรมดาๆ ถ่ายกันสบายเลย พอคนเห็นกันเยอะเข้าก็เดินมามุงจนมันต้องหนีไปที่อื่นแต่ดูเหมือนว่าคนที่ไม่มีรูปนกกาฮังตัวนี้กลับมาจะมีไม่กี่คนเท่านั้นเอง

    ระหว่างเดินเล่นชมนกชมไม้รอเวลาพระอาทิตย์ตก ดูเหมือนว่าเราจะเข้าไปอยู่ในเขตต้นไม้ของเจ้านกมูมเข้า มันเป็นนกที่ช่างเลือกกว่าจะเลือกต้นไม้ที่ชอบใจได้สักต้นจะใช้เวลาพอเลือกได้แล้วก็จะอยู่ต้นไม้นั้นค่อนข้างนานถ้าใครเข้าไปใกล้มันจะส่งเสียงดังประมาณว่าขู่ให้เราออกจากเขตของมัน หรือจะเป็นการส่งเสียงเรียกหาคู่ก็ไม่รู้ได้เพราะอีกตัวที่อยู่ไกลออกไปก็ร้องขานตอบมาเป็นระยะเหมือนกัน ระหว่างนี้ก็ถ่ายรูปกันไปมาเอาฮาบ้างอะไรบ้างตามประสาคนมาเที่ยวด้วยกันเป็นกลุ่ม

[admin]

พอถึงเวลา 5 โมงเย็นทุกคนก็เลิกเดินเล่นแล้วเดินไปรวมกันที่จุดชมวิวเขาพะเนินทุ่งโดยมิได้นัดหมาย ทุกคนรู้ดีว่าบนเขานี้จุดชมวิวพระอาทิตย์ขึ้นและตกมันหายาก จุดชมวิวน่าจะเป็นที่พึ่งที่ดีของคนเที่ยวถ่ายรูปแบบพวกเรา แต่น่าเสียดายจริงๆ ที่วันนี้พระอาทิตย์ไม่ยอมออกมาให้เราเก็บภาพ มีกลุ่มเมฆหนาๆ บังเอาไว้มิดจนแทบหมดหวัง แม้จะรู้ดีว่าเมฆขนาดนี้ย่อมไม่สลายไปง่ายๆ และคงไม่เห็นพระอาทิตย์ตกสวยๆ ตามที่ตั้งใจแต่ทุกคนก็ยังคงรอ รอๆๆๆ แล้วก็รอ จนมืดจริงๆ แล้วค่อยเดินกลับไปที่เต็นท์ แต่อย่างน้อยเราก็ได้พบเพื่อนใหม่ ถ่ายรูปซิลลูเอทเงาดำๆ กับท้องฟ้าแค่นี้ก็คงนอนหลับอย่างมีความสุขแล้ว แถมวันนี้เป็นวันพระจันทร์เต็มดวงซะด้วย จะไม่ถ่ายพระจันทร์กันหน่อยก็กระไรอยู่ การเล่นแสงในเต็นท์ก็ยังคงเป็นที่นิยมของช่างภาพเสมอ กิจกรรมยามค่ำคืนของเราก็ดำเนินไป ไม่มีอะไรดีไปกว่าการปิ้งย่าง ทางอุทยานอนุญาตให้ส่งเสียงได้ถึงประมาณ 4 ทุ่ม เป็นมาตรฐานเดียวกันหมด พอเลยเวลา 4 ทุ่มแล้วแม้ว่ากิจกรรมของเราจะยังคงดำเนินไปแต่เราก็ใช้เสียงน้อยลงจนเกือบกระซิบ อาหารหมดแล้วก็แยกย้ายกันเข้านอน

[admin]

    เช้าแล้ว เวลานัดหมาย 6 โมงเช้า เวลาที่พวกเราทั้งหมดจะต้องไปขึ้นรถ เดินทางไปที่ กม. 36 จุดชมวิวทะเลหมอกตัวจริงของอุทยานแห่งชาติเขื่อนแก่งกระจาน ว่ากันว่าจุดนี้จะชมทะเลหมอกได้ตลอดปี คงเว้นเสียแต่ว่าช่วงที่ลมพัดแรงจะหมอกกระจายหายไปหมดเหมือนตอนที่ผมมาครั้งแรก ก่อนที่จะขึ้นรถผมก็เดินที่ไปร้านกาแฟ เป็นแบบชงครับไม่ใช่สำเร็จ 3 in 1 ก็ชงเอาตามที่ตัวเองชอบ กาแฟ 2 น้ำตาล 2 ครีม 2 กินกาแฟหมดแล้วเพื่อนๆ ก็มาครบพอดี ขึ้นรถ การเดินทางระยะทาง 6 กิโลเมตรจากลานกางเต็นท์เราก็มาถึงที่หมาย ทันทีที่เห็นทะเลหมอกอย่างที่ เจ้าหน้าที่ ททท. บอกไว้ สื่อมวลชนทั้งหลายก็พุ่งลงจากรถจับจองมุมสวยๆ เก็บภาพ แล้วภาพที่ได้ก็คงเหมือนๆ กันหมดทุกสื่อ ทะเลหมอกที่เห็นอยู่เบื้องหน้าไม่บอกก็ไม่รู้จริงๆ ว่าถ่ายเดือนมีนาคม แบบนี้สิถึงจะสมกับชื่อ ทะเลหมอกหน้าร้อนที่พักผ่อนใกล้กรุง จริงๆ

[admin]

    เอาละ พิสูจน์กันเป็นที่เรียบร้อยแล้วว่า พะเนินทุ่ง มีทะเลหมอกในหน้าร้อนจริงๆ ก็เป็นอันว่าคณะของเราก็ต้องเดินทางกลับ น่าเสียดายจังที่มีเวลาเท่านี้ ถ้ายังพอมีเวลาให้เราได้สัมผัสกับธรรมชาติให้นานกว่านี้หน่อย คงไม่มีใครปฏิเสธได้ลง ไว้โอกาสหน้าเราจะนำคณะของทัวร์ออนไทยมาพักผ่อนกันบ้างเก็บภาพให้ทั่วๆ กว่านี้ ถึงเวลานั้นคงจะได้รู้จักอุทยานแห่งชาติเขื่อนแก่งกระจานกันทุกซอกทุกมุมเป็นแน่ ก่อนที่จะกลับเราก็ต้องไปที่สะพานแขวนไฮไลท์อีกแห่งหนึ่งของอุทยานฯ ที่ไม่ควรพลาด ต้นอินทนิลหน้าที่ทำการก็บานสะพรั่งสวยจริงๆ วันหยุดหน้าถ้าไม่มีที่หนีร้อน ลองมาสัมผัสพะเนินทุ่งดูสิ กลางคืน 25 องศาก็ชิวแล้วเย็นกำลังดี แต่เตือนไว้ก่อนว่าถ้าลืมเสื้อแจคเก็ตแล้วจะหนาว 

[admin]

การเดินทาง จากกรุงเทพ ใช้ทางหลวงหมายเลข 35 (ถนนพระราม 2) ผ่าน จ.สมุทรสงคราม – สมุทรสาคร ถึง แยกวังมะนาว    อ.ปากท่อ จ.ราชบุรี ใช้เส้นทางหลวงหมายเลข 4 (ถนนเพชรเกษม) ผ่านแยกเข้าตัวเมืองเพชรบุรี ถึงสามแยกท่ายาง (กม.183-184) เลี้ยวเข้าถนน 3187 ผ่าน อ.ท่ายางและเลียบคลองชลประทาน ระยะทางประมาณ 7 กม. ถึงเขื่อนเพชรใช้เส้นทาง 3499 ระยะทางประมาณ 30 กม. ถึงที่ทำการอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน  จากที่ทำการอุทยานฯ ถึงบ้านกร่างแคมป์ ระยะทาง 35 กม. และ ต่อไปอีก 15 กม.ถึงเขาพะเนินทุ่ง

ข้อมูลอัพเดทปี 2016 (2559)
การเดินทางขึ้นเขาพะเนินทุ่ง ปัจจุบันไม่ให้เอารถส่วนตัวขึ้นทุกชนิดนะครับ เพราะทางแคบและชัน มีหักศอกหลายจุด เคยเกิดอุบัติเหตุบ่อย ให้ติดต่อที่ทำการในตอนเช้าเพื่อจองรถขึ้นครับ เจ้าหน้าที่จัดรถไว้บริการครับ

ราคาเหมารถขึ้นพะเนินทุ่ง ตรวจสอบเพื่ออัพเดทก่อนการเดินทางนะครับ

ค้างแรมบนพะเนินทุ่ง 2500 บาท

ไปกลับ ไม่ค้างแรม 1500-1800 บาท

 หมายเหตุ
- อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน ได้กำหนดปิดพื้นที่ท่องเที่ยวในเขตอุทยานฯ ตั้งแต่บริเวณด่านสามยอด – บ้านกร่างแคมป์ – เขาพะเนินทุ่ง ในวันที่ 1 กรกฎาคม – 31 ตุลาคม และจะเปิดอีกครั้งในวันที่ 1 พฤศจิกายนของทุกปี
- กำหนดเวลาขึ้น–ลงเขาพะเนินทุ่ง วันละ 2 รอบ ดังนี้ 
    เวลาขึ้น  ช่วงเช้าเวลา 05.30- 07.30 น.   ช่วงบ่ายเวลา 13.00 – 15.00 น.
    เวลาลง  ช่วงเช้าเวลา 09.00 – 10.00 น.  ช่วงบ่ายเวลา 16.00 – 17.00 น.

- จองพื้นที่กางเต็นท์  http://www.dnp.go.th
- ติดต่อเช่ารถขึ้นเขาพะเนินทุ่งและสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมที่อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน โทร. 032-459293
- สอบถามข้อมูลโรงแรม/ที่พัก นอกที่ทำการอุทยานที่ททท.สำนักงานเพชรบุรี โทร.032-471005-6 http://www.เที่ยวภาคกลาง.com