เที่ยวภูกระดึงฤดูหนาว ฉบับสมบูรณ์ 4-12 ธ.ค. 53

[Tommy]

9 ธันวาคม ดีเดย์ วันออกรบป่าปิด เจ้าหน้าที่นัดหมาย 8.00 น. หน้าศูนย์บริการนักท่องเที่ยว การเข้าป่าปิดนั้นต้องแจ้งความจำนงไว้ล่วงหน้า 1 วัน คือวันที่ 8 เราไปลงชื่อก่อน 10 โมงเช้า วันที่ 9 ก็มาจ่ายค่าธรรมเนียมคนละ 200 บาท เช้านี้หมอกลงจัดแต่เช้าเนื่องจากเมื่อคืนหนาวมากอย่างที่ไม่คาดคิด ดูอุณหภูมิต่ำสุดที่วัดได้ 9.0 องศา โหดสุดๆ เช้านี้มีเต็นท์เหลือน้อยเพราะนักท่องเที่ยวทยอยลงจากภูกระดึงกันมาก และจะมีนักท่องเที่ยวกลุ่มใหม่ขึ้นมาอีกในวันที่ 9 นี้แล้ว หลังจากออกจากป่าปิดคงจำเต็นท์ตัวเองไม่ได้แล้วละ แต่ตอนนี้โซนที่เรากางเหลือเรากับอีกเต็นท์นึงเท่านั้น

เข้าป่าปิดมีเจ้าหน้าที่นำทาง เจ้าหน้าที่ที่นำทางเราเบิกปืน HK ออกมาพกติดตัวเพื่อป้องกันอันตรายจากสัตว์ป่า ทั้งๆ ที่พี่คนนี้เดินป่าปิดมา 5 วันแล้ว ยังบอกว่าไม่ไว้ใจทาง ซึ่งเป็นเรื่องที่ดี วันนี้เรามีเพื่อนร่วมกลุ่มเป็นหญิงล้วนอีก 7 คน รวมเป็น 9 คน ออกเดินทาง เห็นกลุ่มน้องๆ ผู้หญิงพกน้ำมากันคนละขวดเลยทักไปว่าทำไมพกน้ำไปน้อยจัง เห็นน้องเค้าไม่ตอบเราก็เตือนแล้ว งั้นก็แล้วไป ไปได้...

การเดินทางเข้าป่าปิดเป็นระยะทางรวมทั้งสิ้น 14 กิโลเมตร ไปกลับ เส้นทางป่าสนประมาณ 4 กิโลเมตร แล้วต่อด้วยทุ่งหญ้า 3 กิโลเมตร ช่วงทุ่งหญ้าเป็นป่าโปร่ง อ้าวๆๆ เล่าเลยรูปภาพแล้วเดี๋ยวรูปมาไม่ทัน

[Tommy]

ออกเดินทางเข้าป่าปิดหลังจากเลยแยกน้ำตกธารสวรรค์แล้วเดินไปเรื่อยๆ จะมีโซนนึงที่มีดอกหยาดน้ำค้างขึ้นเยอะมาก (หาดูได้จากหัวข้อดอกไม้ป่าที่พบที่ภูกระดึงนะครับ) ดอกหยาดน้ำค้างที่นี่สมบูรณ์มาก เราถ่ายดอกหยาดน้ำค้างมามากมายระหว่างเดินทางเที่ยวน้ำตกและผาต่างๆ แต่วันนี้เจอดอกที่สวยกว่าเยอะ แทบจะกลับไปลบรูปเก่าๆ ออกเลยทีเดียว เจ้าหน้าที่ให้เวลาในการถ่ายภาพดอกหยาดน้ำค้างเต็มที่เพราะเห็นว่าเรามาจากเว็บไซต์จำเป็นต้องถ่ายรูปให้สวยๆ จึงใช้เวลานานกว่านักท่องเที่ยวทั่วไป แต่เล่ามาถึงขนาดนี้แล้วจะให้คลิกไปดูหัวข้อดอกไม้ป่ามันจะยุ่งยากไปหน่อย ขอเอารูปดอกหยาดน้ำค้างมาโพสต์ตรงนี้เลยจะดีกว่าเนาะ 

[Tommy]

เดินพ้นป่าสนทะลุทุ่งหญ้าโปร่งอย่างที่เจ้าหน้าที่อธิบายไว้ ไปสุดทางตรงแหลมกลางรูปหัวใจในแผนที่ ขอเอาแผนที่มาวางอีกครั้งหนึ่ง เมื่อเราอยู่ที่สุดแหลมกลางรูปหัวใจเราจะมองเห็นส่วนที่ยื่นออกไปเป็นส่วนบนของหัวใจด้านซ้ายและด้านขวา หากฟ้าเปิดวิวตรงนี้จะสวยมากเพราะประกอบไปด้วยสีฟ้าสดใส

ส่วนบนของรูปหัวใจด้านซ้ายคือภาพสุดท้ายของกระทู้ข้างบนนี้ส่วนภาพต่อจากนี้เป็นส่วนบนหัวใจทางด้านขวา เจ้าหน้าที่จะให้หยุดพักที่ตรงนี้ถ่ายรูปให้พอใจพักให้นานที่สุดทีแรกเราก็เฉยๆ เพราะนึกว่าพักเพื่อถ่ายวิวสวยๆ ที่ไหนได้ทางต่อจากนี้ไปเป็นทางชันมาก เดินลงๆๆๆๆ อย่างเดียว แต่ก็เหนื่อยเหมือนกัน ช่วงแรกที่เราเห็นบันไดไต่ลงจากหน้าผาทุกคนต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า เหนื่อยอีกแล้วสิ พ้นผาลงมาได้ต่อไปก็เป็นทางลาดลงๆๆๆๆ ไปเรื่อยๆ

[Tommy]

เส้นทางลาดลงที่ว่านั้นมาสิ้นสุดลงที่ลำห้วย มีพื้นเป็นหินเป็นส่วนใหญ่เหมือนน้ำตกเพ็ญพบ เดินกลางลำห้วยที่แห้งเหลือแต่หินไปเรื่อยๆ เป็นทางเดินสู่น้ำตกหงส์ทอง ก่อนถึงน้ำตกมีสายธารไหลใสเย็น เก็บภาพมาให้หมด เจอสัตว์ประหลาดสีเขียว มองไปคล้ายตัวกระดึ๊บแบบในหนังเพียงแต่มีขาเยอะแยะ เอามาฝากให้ดูกัน

[Tommy]

ก่อนถึงน้ำตกหงส์ทอง มีต้นเมเปิลต้นหนึ่งใบแดงสลับเขียวแต่ห่างจากน้ำตกพอสมควร ต้นก็สูงมากหาใบสวยๆ ถ่ายมาฝากได้ยากก็เลยข้ามไปถ่ายน้ำตกหงส์ทองดีกว่า น้ำตกหงส์ทองเป็นน้ำตกที่แปลกตั้งแต่ฟังเรื่องราวภูกระดึงมาหลายต่อหลายเรื่องจากหลายเว็บ หลายบล็อค ก็ยังไม่ค่อยคุ้นชื่อน้ำตกหงส์ทองสักเท่าไหร่ แต่ความสวยงามของน้ำตกหงส์ทองแห่งนี้กลับไม่น้อยหน้าใครๆ เลย เรียกกันว่าถ่ายไม่เบื่อ หามุมนั้นมุมนี้ เป็นน้ำตกที่มีต้นไม้ใหญ่บังทำให้แสงลอดลงมาได้น้อย ตรงสเปคของการถ่ายภาพน้ำตกแบบสุดๆ ไม่เชื่อดูรูปเอาเองละกันครับ

[Tommy]

หลังจากนั้นก็เดินกันต่อมาอีกไม่กี่ก้าวพอดีเห็นลำธารไหลมาจากน้ำตกหงส์ทอง ก็เก็บมาอีก เอาให้คุ้มกับเงิน 200 บาท หยาดเหงื่อแรงงานทั้งหมดที่ทุ่มเทลงไป เก็บให้มากที่สุด หลังจากนั้นถึงได้รู้ว่าป่าปิดมันโหดร้ายยังไง ถ่ายรูปน้ำตกหงส์ทองจนพอใจออกเดินทางต่อไปน้ำตกขุนพอง ระหว่างทางเป็นป่ารก เดินขึ้นเดินลง ลอดต้นไม้ข้ามก้อนหินใหญ่ป่ายปีนสารพัดแถมระยะทางก็ไม่ใช่ใกล้ๆ กว่าจะถึงก็ใช้เวลาร่วมๆ 20 นาที ถึงน้ำตกขุนพอง เที่ยงตรงโดยประมาณ เจ้าหน้าที่ให้พักที่นี่ 1 ชั่วโมง บ่ายโมงออกเดินทาง โชคไม่เข้าข้างเราเสมอไป น้ำตกขุนพองหันไปทางทิศตะวันออก ถ่ายรูปช่วงเที่ยงถึงบ่ายเป็นทิศย้อนแสงบริเวณเหนือน้ำตก ต้องหามุมถ่ายจากด้านข้างหรือมุมต่ำ (ช่างภาพอยู่สูงกว่าน้ำตก) แต่สำรวจจนแล้วจนรอดก็ไม่มีมุมอย่างที่ว่ามา แสงที่สาดส่องลงมาอย่างแรงทำให้หาภาพสวยๆ ได้ยาก เหนือสิ่งอื่นใดคือต้นเมเปิลหน้าน้ำตกที่ปกติจะเปลี่ยนเป็นสีแดงในช่วงนี้ของปี กลับยังไม่เปลี่ยนสีทำให้เราต้องถ่ายน้ำตกกับเมเปิลสีเขียวมาแทน แปลกตาดีครับ ก็ว่ากันไปอะนะ ของมันบังคับกันไม่ได้ รูปของน้ำตกขุนพองของเราก็เป็นดังนี้แล...

[Tommy]

อีกมุมหนึ่งของน้ำตกขุนพองที่เจ้าหน้าที่บอกว่าพักแล้วค่อยขึ้นไปถ่ายก็ได้เพราะเป็นทางผ่านขากลับ มุมค่อนข้างดี สูงเท่ากับน้ำตก สาวๆ เห็นมุมนี้ถึงกับโวยว่าทำไมไม่บอกแต่แรกหลงให้ถ่ายมุมยากๆ ย้อนแสงอยู่ตั้งนาน ทางกลับมันเป็นทางขึ้นๆๆๆ อย่างเดียวคราวนี้เหนื่อยเอาเรื่อง เจอบันไดด้วยซิแข้งขาก็ไม่ค่อยมีแรงเพราะเดินอย่างต่อเนื่องมาหลายวัน พอพ้นทางชันก็ขึ้นสู่ลำห้วยซึ่งเป้นต้นน้ำของน้ำตกขุนพองอีกที คราวนี้ก็เดินเรียบๆ ไปไม่นานก็นั่งพักกันเอากำลังขาที่หายไปจากการขึ้นจากน้ำตกกลับคืนมา จุดที่นั่งพักเดินเลยมาหน่อยผ่านโขดหินน้อยใหญ่มีอยู่ก้อนหนึ่งประหลาดมาก รูปร่างคล้ายลูกเต๋าสี่เหลี่ยม แต่ตั้งอยู่ด้วยการเอามุมทิ่มลงดูเหมือนว่าถ้าเราไปพิงมันมันอาจจะล้มไปอีกด้าน แปลกดี

หลังจากนั้นเราก็ต้องเดินขึ้นกลับสู่หน้าผาที่เป็นจุดแหลมๆ ตรงกลางรูปหัวใจในแผนที่ภูกระดึง ซึ่งเราไม่รู้มาก่อน การเดินขึ้นนั้นยากกว่าเดินลงตอนขามามากนัก แป๊บเดียวขาเริ่มอ่อนแรงอีกแล้ว ต้องหาเรื่องพักด้วยการหยุดถ่ายรูปหินสวยๆ ก้อนหนึ่งข้างทาง เสียงสาวๆ เชียร์ให้ถ่ายรูปนานๆ เพราะอยากพักก่อนที่จะเดินกันต่อไป

[Tommy]

ประมาณพักใหญ่การเดินทางชันขาขึ้นผาก็จบลง เจ้าหน้าที่ให้เราพักได้เต็มที่ทางขากลับมีแค่ทางราบเหมือนตอนมาเท่านั้นแค่ระยะทางมันอาจจะไกลไปหน่อยเท่านั้นเอง เนื่องจากทางขากลับฟ้าไม่สดใสเหมือนตอนมา เมฆเต็มท้องฟ้าวิวเลยไม่สวย เดินไปพลางหาผีเสื้อหาดอกไม้ถ่ายไปพลาง เพิ่งสังเกตุได้ว่าน้ำขวดเดียวที่ผู้หญิงเตรียมมาหมดไปแล้ว ส่วนของเราที่เตรียมมาคนละ 2 ขวดเลยเหลือพอในระหว่างเดินขากลับ เพราะเหตุนี้เองสาวๆ แต่ละคนรีบเดินจ้ำอ้าวแบบไม่พูดไม่จาคงเป็นโหมดประหยัดน้ำในร่างกาย แป๊บเดียวก็มาถึงน้ำตกธารสวรรค์ ปากทางเข้าออกของป่าปิด เราพักถ่ายรูปนิดหน่อยแล้วเดินต่อจนถึงลานพระ สาวๆ ในกลุ่มก็หยุดพักไหว้พระตีระฆังกันไป เลยบอกให้เจ้าหน้าที่กลับก่อนได้เพราะหลังจากจุดนี้แล้วคงไม่หลงทางเป็นแน่นอน กลับถึงลานกางเต็นท์ใช้เวลาเดินทั้งหมด 9.00-16.00 น. 7 ชั่วโมงพอดี รวมระยะทางตามที่เจ้าหน้าที่ประมาณบอกว่า 14 กิโลเมตร สำหรับวันนี้

ทันทีที่มาถึงอาคารรับ-ส่งสัมภาระของลูกหาบ เห็นนักท่องเที่ยวเต็มลานไปหมด เป็นนักท่องเที่ยวกลุ่มใหม่ที่เพิ่งมาถึงรอรับสัมภาระของตัวเองจากลูกหาบเหมือนเราที่มาถึงวันแรก วันนี้เป็นอีกวันที่นักท่องเที่ยวขึ้นมากันเยอะมากลานกางเต็นท์ในโซนของเราจากที่มี 3 หลังก็มีคนมากางเต็มไปหมด พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าเหนือลานกางเต็นท์เห็นเป็นดวงกลมๆ แต่ไม่มีแสงทไวไลท์ใดๆ อีกแล้ว พักผ่อนอาบน้ำ เข้านอนตามเวลาเหมือนทุกวัน

[Tommy]

10 ธันวาคม เช้าวันใหม่ หลังจากวันเข้าป่าปิดแผนการท่องเที่ยวสถานที่ต่างบนภูกระดึงที่จริงก็เรียกว่าไปครบเกินครบ บางแห่งไปตั้ง 2-3 ครั้ง แบบที่ไม่คาดคิดว่าจะไป อย่างเช่นผาหล่มสัก เป็นการเดินที่ยาวนานที่สุดในบรรดาสถานที่ท่องเที่ยวบนภูกระดึง วันนี้ตั้งใจพักผ่อนเปิดกล้องมานั่งรีวิวภาพหลายๆ รอบ แล้วตกลงกันว่าน่าจะเป็นวันซ่อม วันซ่อมของเราก็คือการเดินเก็บภาพสถานที่ต่างๆ ที่ยังไม่ถูกใจโดยเฉพาะน้ำตกต่างๆ เพราะไปรอบแรกแสงไม่เป็นใจเอาเสียเลย ในบรรดาน้ำตกทั้งหมดที่เราเดินเที่ยวกันเองได้คืออยู่นอกป่าปิดก็ได้แก่ น้ำตกวังกวาง น้ำตกเพ็ญพบใหม่ น้ำตกโผนพบ น้ำตกเพ็ญพบ น้ำตกถ้ำใหญ่ น้ำตกธารสวรรค์ และน้ำตกถ้ำสอเหนือ ที่ยังค้างคาใจอยู่จริงๆ ก็มีแค่น้ำตกถ้ำใหญ่ น้ำตกเพ็ญพบ น้ำตกโผนพบ สามแห่งนี้เท่านั้น เพราะน้ำตกวังกวาง น้ำตกเพ็ญพบใหม่ น้ำตกธารสวรรค์ น้ำตกถ้ำสอเหนือนั้น ไม่ว่าสภาพแสงยังไงก็คงถ่ายให้สวยได้ยาก เพราะเป็นน้ำตกที่มีน้ำน้อยจนเกินไปสำหรับฤดูหนาว

วันซ่อมของเราก็เอาแบตไปชาร์จเต็มแล้วออกเดินทาง ในวันซ่อมเราเปลี่ยนเส้นทางใหม่เป็นแบบทวนย้อนกลับ จากเดิมเริ่มที่น้ำตกวังกวาง น้ำตกเพ็ญพบใหม่ ไปสิ้นสุดที่น้ำตกถ้ำใหญ่ ก็เปลี่ยนเป็นเริ่มจากน้ำตกถ้ำใหญ่ ย้อนกลับมาที่เพ็ญพบใหม่แล้วเข้าที่พักเลย ไม่แวะน้ำตกวังกวาง เพราะเส้นทางช่วงน้ำตกถ้ำใหญ่หากเดินมาจากน้ำตกเพ็ญพบจะชันมาก สู้เดินจากน้ำตกถ้ำใหญ่ไปน้ำตกเพ็ญพบถึงแม้จะเป็นเส้นทางเดียวกันแต่เราใช้ความชันเป็นช่วงเดินลง แทนที่จะเดินขึ้นจะได้เหนื่อยน้อยลงหน่อย ไม่นานเราก็ถึงน้ำตกถ้ำใหญ่ บรรยากาศเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวเพราะวันนี้เป็นวันที่มีนักท่องเที่ยวมากวันหนึ่งของเดือนธันวาคม สำหรับน้ำตกถ้ำใหญ่ที่อยู่ในป่าสภาพแสงไม่ต่างจากรอบแรกเลยไม่ต้องถ่ายใหม่ ไม่โพสต์รูปละกัน เอาบรรยากาศรอบๆ ดีกว่า ทางเดินไปน้ำตกถ้ำใหญ่มีหินขนาดใหญ่หลายก้อน ส่วนที่น้ำตกก็เป็นน้ำตกจากผาหิน ใต้ผามีโพรงลึกเข้าไปคงเป็นที่มาของชื่อน้ำตก เหนือน้ำตกถ้ำใหญ่มีลำธารสายเล็กๆ ร่มรื่นดี มีนักท่องเที่ยวหามุมถ่ายรูปหลายคน มีใบเมเปิลร่วงตามลำธารเป็นจุดสนใจของน้ำตกแห่งนี้

[Tommy]

ผ่านน้ำตกถ้ำใหญ่เดินเลียบลำธาร หาวัตถุสวยๆ เอามาเป็นแบบให้รูปภาพของเราส่วนใหญ่ก็เน้นเมเปิลแดง เดินมาสักพักก็เจอก้อนหินกลุ่มหนึ่งอยู่ในน้ำ เหมือนมีคนตั้งใจเอามาเรียงไว้เป็นรูปร่างคล้ายม้านั่งตัวเล็กๆ หินแผ่นบนเรียบ มีเหรียญวางอยู่หลายเหรียญ นักท่องเที่ยวที่ผ่านมาเห็นจะพากันโยนเหรียญลงไปให้ค้างอยู่บนหิน

จุดหมายต่อไปคือน้ำตกเพ็ญพบ ที่วันแรกเป็นมุมย้อนแสงแบบเต็มๆ วันนี้ก็มุมเดิมแต่เห็นท้องฟ้ามีเมฆมาก ต้องรอจังหวะเมฆลอยมาปกคลุมปิดแสงแดดให้ร่มเงาแล้วค่อยกดชัตเตอร์ หลังจากรออยู่นานท้องฟ้าก็เป็นใจ เกิดเมฆก้อนใหญ่ลอยมาปิดดวงอาทิตย์มิดหายไปทั้งดวง อยู่เป็นเวลานานให้เราได้เลือกมุมต่างๆ หลายมุม