เที่ยวภูกระดึงฤดูหนาว ฉบับสมบูรณ์ 4-12 ธ.ค. 53

[Tommy]

เก็บภาพน้ำตกธารสวรรค์ซึ่งแทบจะไม่มีมุมอื่นๆ ให้เลือก คิดว่าใครไปก็คงได้ภาพคล้ายๆ กันนี้มา หลังจากนั้นเดินทางไปสระอโนดาต 2382 เมตร ผ่านทุ่งหญ้าโล่งกว้าง ไม่ค่อยมีต้นไม้ ทำเอาร้อนได้เหมือนกันทั้งๆ ที่แดดไม่แรง ถึงสระอโนดาตฟ้าไม่สวย คนก็เยอะเลยไม่ค่อยได้ภาพดีๆ เท่าไหร่ พักกินข้าวกลางวันกับข้าวห่อที่เตรียมมาก่อนเดินกันต่อไป น้ำตกถ้ำสอเหนือห่างจากสระอโนดาต 2279 เมตร ผ่านลำห้วยสายเล็กๆ ดูคุ้นๆ ตาเหมือนว่าเว็บอื่นๆ หรือบล็อคอื่นๆ ก็ถ่ายมาเหมือนกันหมด น้ำตกถ้ำสอเหนือก็น้ำน้อย แต่มีนักท่องเที่ยวที่ใช้เส้นทางเดียวกันนั่งพักผ่อนกันจำนวนมากก่อนที่จะเดินต่อไป

[Tommy]

ช่วง 2 กิโลเมตรสุดท้ายก่อนถึงผาหล่มสัก นักท่องเที่ยวบางคนก็ทนกับรองเท้าของตัวเองไม่ไหว ถอดออกแล้วหิ้วเดินไปแทน เส้นทางทั้งหลายบนภูกระดึงในหน้าหนาว มีทรายเป็นจำนวนมากเวลาเดินผ่านทรายจะเหนื่อยมากกว่าปกติ จากน้ำตกถ้ำสอเหนือ 1 ชั่วโมงผ่านไปเราก็มาถึงผาหล่มสัก ประมาณบ่าย 3 โมง นักท่องเที่ยวมาถึงก่อนเราจำนวนมากกว่าที่คาดเอาไว้ ร้านค้าต่างๆ ก็เต็มไปด้วยนักท่องเที่ยว เราก็เติมความสดชื่นด้วนน้ำอัดลมขวดละ 30 บาทเข้าไปแล้วรอเวลาพระอาทิตย์ตก และต้องเดินกลับอีก 9 กิโลเมตรหลังจากนั้น แต่ช่างมันดูพระอาทิตย์ตกแล้วค่อยว่ากันใหม่ รวมระยะทางที่เดินมา 10362 เมตร

เข้าไปถึงผาหล่มสักมีที่นั่งเหลืออยู่ที่นึงเป็นขอบหิน นั่งได้คนเดียวขยับมากไม่ได้ตกหน้าผาตายได้เหมือนกัน สงสัยเพราะเหตุนี้เลยไม่มีคนนั่ง ไม่เป็นไรเราก็นั่งละกัน ไม่มีใครว่าด้วยเพราะมันไม่มีใครกล้านั่งมุมก็สวยใช้ได้เหลือแค่รอเวลาพระอาทิตย์ตก แต่เนื่องจากเป็นเทศกาลหยุดยาว นักท่องเที่ยวต่อแถวรอคิวกันถ่ายรูปผาหล่มสักกันล้นหลาม เราอยากได้วิวเปล่าๆ ก็ต้องชิงจังหวะเอาเอง หาช่วงคนว่างระหว่างเปลี่ยนคิวกันของนักท่องเที่ยวก็กดมาได้บ้างไม่ได้บ้างก็ว่ากันไป

[Tommy]

ช่วงเวลาที่รอคอยกันอยู่นั้นยังพอมีเวลาให้คิดมุมต่างๆ ออกมาให้มากที่สุดเป็นการกดแบบเผื่อเลือกแล้วครับ หลังจากนั้นไม่กี่นาทีพระอาทิตย์โผล่ลงมาเต็มดวง นักท่องเที่ยวที่รอแถวกันถ่ายรูปคู่กับพระอาทิตย์ตกที่ผาหล่มสักไม่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่า หลายคนกรูกันเข้ามากลัวว่าจะไม่ได้ถ่าย น่ากลัวจะดันกันจนตกลงผาไป ช่วงนี้เราก็อดได้รูปวิวเปล่าไปตามระเบียบแต่ไม่เป็นไร ถือว่ารายงานสดบรรยากาศจากภูกระดึงก็แล้วกัน

หลังจากนั้นก็ถ่ายรูปจนพระอาทิตย์ลับหายไปแล้วเดินหันหลังกลับ นักท่องเที่ยวหลายคนต่างก็พากันทยอยรีบกลับเพราะกลัวจะมืดเกินไป หลายคนไปแล้วกลับก่อนที่จะได้เห็นภาพสวยๆ เพราะไม่อยากเดินตอนกลางคืน ระหว่างรอน้องกุณนางแบบของเราเข้าห้องน้ำ พอดีสายตามันเหลือบไปเห็นแสงสีส้มๆ ขึ้นมาจากขอบฟ้า ทำให้ป่าสนดูสวยงามจากนั้นก็คิดได้ว่าที่ผาหล่มสักก็ต้องมีแสงสวยๆ ขึ้นมาเหมือนกันก็เลยหันหลังวิ่งอย่างเร็วกลับไปที่ผาหล่มสักโดยไม่สนใจว่าต้องเก็บแรงไว้เดินกลับ พอไปถึงผาหล่มสักมุมที่เคยนั่งมีคนมานอนคว่ำจับภาพกันเต็มไปหมด เขาคงเห็นว่าเราอุตส่าห์วิ่งกลับมาอย่างเร็ว เลยเปิดช่องว่างให้ลงไปนอนได้อีกคน หลังจากนั้นก็กดชัตเตอร์แบบไม่ยั้งเก็บภาพนาทีทองของแสงทไวไลท์ที่สวยงามของวันนี้ให้ได้มากที่สุด ภาพที่ออกมาก็คุ้มค่ากับการวิ่งครั้งนี้อย่างมากมาย นักท่องเที่ยวที่ต่อคิวถ่ายรูปบนผาหล่มสักก็ยังไม่ได้หายไปไหนยังคงต่อคิวอย่างเหนียวแน่นยาวเหยียดเหมือนเดิม

[Tommy]

แถมอีกภาพเป็นภาพสุดท้ายจากผาหล่มสักหลังจากนั้นก็ต้องเดินทางกลับลานกางเต็นท์ เส้นทางเดินกลับผ่านผาแดง ผาเหยียบเมฆ ผานาน้อย ผาจำศีล ผาหมากดูก เลี้ยวซ้าย กลับศูนย์บริการนักท่องเที่ยวระยะทางทั้งหมด 9364 เมตร จบวันที่ 5 ธ.ค. รวมระยะทางในการเดิน 19726 เมตร

[Tommy]

6 ธันวาคม ตื่นสายๆ ประมาณ เกือบ 8 โมงเพราะเหนื่อยมามากแล้ว ภาพที่ได้ก็น่าพอใจ สำหรับวันนี้วางแผนเที่ยวน้ำตก ท้องฟ้าสดใสเหมือนทุกวัน จนเริ่มกังวลว่าน้ำตกจะสวยหรือเปล่าถ้าแสงมีมากเกินไป แต่ถึงยังไงก็ต้องไป จัดการอาหารเช้าและเสบียงให้พร้อมออกเดินทางไปน้ำตกวังกวาง ระหว่างทางเก็บภาพดอกไม้ป่าเล็กๆ น้อยๆ ไปเรื่อยๆ ถึงน้ำตกวังกวาง 10.25 น. เป็นน้ำตกที่มีน้ำน้อยเหมือนทุกที่ มีทากอยู่ด้วยโดยมากหากไปถ่ายน้ำตกสปีดชัตเตอร์ช้าก็ต้องโดนเกาะเป็นธรรมดา น้ำตกบนภูกระดึงส่วนมากเป็นน้ำตกที่ตกลงมาจากลานหินแผ่นบางๆ หากน้ำมากน้ำตกจะกว้างสวยงาม หลังจากเก็บภาพน้ำตกวังกวางเสร็จก็เดินตามเส้นทางในแผนที่ ไปน้ำตกเพ็ญพบใหม่ ผ่านป่าสนและป้ายเตือนเวลาห้ามเข้าหลัง บ่ายสามโมงเนื่องจากบริเวณน้ำตกเป็นแหล่งน้ำธรรมชาติที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าโดยเฉพาะช้างป่า ซึ่งอาจจะทำอันตรายนักท่องเที่ยวได้

[Tommy]

ด้วยระยะทางจากน้ำตกวังกวางถึงน้ำตกเพ็ญพบใหม่ไกลถึง 1576 เมตรบางช่วงผ่านเส้นทางป่าโปร่งโดนแดดกันเต็มๆ เสื้อก็มีเหงื่อชุ่มไปหมดแต่ก็ยังคงเก็บภาพต้นสนสวยๆ ดอกไม้ป่าต่างๆ ไปเรื่อยๆ ในที่สุดก็มาถึงน้ำตกเพ็ญพบใหม่ จุดสังเกตุก็คือก้อนหินขนาดใหญ่เป็นเหมือนประตูสู่น้ำตก หลังจากนั้นก็จะมองเห็นป้ายน้ำตก น้ำตกเพ็ญพบใหม่ก็เป็นสายน้ำที่ตกลงจากลานหินกว้างแผ่นบางๆ เหมือนกันกับน้ำตกวังกวาง แต่กว้างกว่า จุดเด่นของน้ำตกเพ็ญพบใหม่ก็คือต้นเมเปิล เนื่องจากมาในฤดูน้ำน้อยการถ่ายภาพน้ำตกเป็นสิ่งที่ไม่ต้องคาดหวัง เอาใบเมเปิลดีกว่า ใช้เวลากับน้ำตกเพ็ญพบใหม่ไม่นานนักเราก็เดินทางต่อตามป้ายบอกทาง

[Tommy]

จากน้ำตกเพ็ญพบใหม่ไปน้ำตกโผนพบ เส้นทางชันเล็กน้อยช่วงสั้นๆ พ้นช่วงชันไปได้แล้วก็เดินสบายๆ พอถึงน้ำตกโผนพบน้ำตกหันเข้าหาแสงยามบ่ายแบบเต็มๆ ไม่สามารถทำอะไรได้ ถ่ายมาก็ไม่สวยเลยนั่งรอให้มีเมฆวิ่งมาบังพระอาทิตย์ระหว่างที่รอก็เอาเสบียงออกมากิน รอแล้วรอเล่าเป็นชั่วโมงสปีดชัตเตอร์ก็ลงได้แค่ 1/1.3 sec เท่านั้น รูปนี้ขอไม่ลงดีกว่า หลังจากที่รอกันนานแล้วก็เดินทางไปน้ำตกเพ็ญพบดีกว่า เผื่อว่าจะโชคดีได้แสงเหมาะๆ ระหว่างทางไปน้ำตกเพ็ญพบมีแอ่งน้ำและลำธารที่ไหลจากน้ำตกโผนพบไปที่น้ำตกเพ็ญพบ สภาพเป็นหินมีแอ่งน้ำเป็นหลุมเป็นแอ่งเล็กๆ จำนวนมากคล้ายๆ 3000 โบกของอุบลฯ ถึงน้ำตกเพ็ญพบเราก็เจอปัญหาเดียวกันคือทิศของน้ำตกกับสภาพแสงไม่เป็นใจ อดใจไว้วันหลังค่อยมาซ่อมใหม่ก็ได้ ในเมื่อเราอยู่ตั้ง 9 วันกลัวอะไร ผ่านน้ำตกเพ็ญพบไปเดินลัดเลาะตามป้ายบอกทางไปน้ำตกถ้ำใหญ่เป็นน้ำตกสุดท้ายของทางเดินนี้ (เพราะเราไม่ไปน้ำตกธารสวรรค์เนื่องจากไปแล้วนั่นเอง)

[Tommy]

เส้นทางจากน้ำตกเพ็ญพบไปยังน้ำตกถ้ำใหญ่เป็นเส้นทางเลียบลำธารไปเรื่อยๆ ทางเดินค่อนข้างครึ้มเพราะเดินในป่าไม้ยืนต้นหลายชนิดสูงลิบลิ่ว มีต้นเมเปิลขึ้นอยู่กระจัดกระจาย มีใบเมเปิลสีแดงร่วงลงลำธารเห็นเป็นช่วงๆ มีนักท่องเที่ยวเก็บเอาใบเมเปิลมาเรียงกันเป็นรูปหัวใจถ่ายภาพเป็นที่ระลึก เห็นอยู่ 2 กลุ่ม สำหรับน้ำตกถ้ำใหญ่อยู่กลางป่าค่อนข้างทึบ แสงส่องลงมาได้น้อย การถ่ายภาพที่จริงก็ไม่ยากแต่สายน้ำที่น้อยเลยลำบากที่จะถ่ายให้เห็นน้ำตลอดทั้งสาย หลังจากวันนี้มาถ่ายซ่อมก็ไม่ได้ภาพที่ดีกว่าเดิมเลยยึดเอาภาพนี้เลยละกัน

[Tommy]

ต้นเมเปิลที่น้ำตกถ้ำใหญ่มีใบสีน้ำตาลอ่อนแปลกกว่าต้นอื่นๆ เลยเก็บภาพเอามาให้ชมกัน จากนั้นออกจากน้ำตกถ้ำใหญ่เดินทางไปยังผาหมากดูก ใช้เส้นทางผานาน้อยแล้วเดินเลียบผาไปผาหมากดูก ซึ่งเป็นผาอีกผาหนึ่งที่เหมาะในการชมพระอาทิตย์ตก ระยะทางจากผาหมากดูกไปยังศูนย์บริการนักท่องเที่ยวและลานกางเต็นท์สั้นกว่าผาหล่มสักมากๆ จึงเป็นที่นิยมไม่แพ้กัน ระหว่างทางไปผานาน้อยช่วงหนึ่งเป็นทุ่งผักกูดป่าซึ่งกินไม่ได้ พอดีเห็นหม้อข้าวหม้อแกงลิงขึ้นอยู่บนยอดผักกูดอีกทีซึ่งปกติหม้อข้าวหม้อแกงลิงเป็นพืชที่ขึ้นอยู่ที่ต่ำตามโคนไม้พบเห็นได้ไม่ยาก แต่ต้นนี้ขึ้นสูงเท่าผักกูดที่สูงกว่าเอวซะอีก เดินไม่นานก็ถึงร้านค้าผานาน้อย เลยเก็บภาพผานาน้อยช่วงกลางวันพร้อมทิวทัศน์ที่มองจากผานาน้อยมาด้วย

[Tommy]

ภาพต่อไปนี้เป็นทิวทัศน์ผานาน้อย ผานาน้อยมีต้นสนอันเป็นเอกลักษณ์อยู่ 6 ต้น หลังป้ายผานาน้อย ทิวทัศน์ที่มองออกไปค่อนข้างรกรุงรังด้วยต้นไม้ หาวิวเปิดสวยๆ ลำบากอย่างที่เห็น ปกติก็สามารถชมพระอาทิตย์ตกได้บ้างแต่ไม่ค่อยมีคนเอ่ยถึง หลังจากถ่ายภาพผานาน้อยสักพักก็มีรถแทรคเตอร์วิ่งมา พอดีคนขับจะกลับที่พักที่ผาหล่มสัก เลยมีนักท่องเที่ยวขออาศัยไปด้วย ส่วนเราเองที่ตั้งใจไปผาหมากดูกก็เลยไปผาหล่มสักด้วยเลย ปกติเวลาที่เหลือหากเดินไปคงไม่ทัน แต่นี่มีรถมารับถึงที่แบบฟรีๆ ไม่มีค่าบริการก็ต้องไปสิเดี๋ยวค่อยว่ากันใหม่กับผาหมากดูกก็ได้ ระหว่างทางรถวิ่งไปมีต้นสนสวยๆ มากมายกับท้องฟ้าที่สดใสเลยกดๆ ไว้บ้าง รถจอดทำธุระที่ผาแดงเราก็ลงถ่ายรูปกลางวันที่ผาแดง แล้วออกเดินทางกันต่อไปยังผาหล่มสัก