Touronthai Forum สนทนาประสาเที่ยว
หมวดหมู่ทั่วไป => แชร์ประสบการณ์/โพสต์รูปประทับใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: Tommy ที่ กันยายน 27, 2010, 08:57:07 PM
-
มาละๆ มาเปิดกระทู้ให้ก็ได้ ทริปง่ายๆ เน้นการกินเป็นหลัก ตั้งใจไปตลาด เก้าห้อง ซึ่งเป็นตลาดที่มีอายุอานามไม่ต่างกับสามชุก แต่พอเอ่ยชื่อตลาดเก้าห้อง แทบจะไม่มีใครรู้จักกันซะเลย ทัวร์ออนไทยก็เลยรวบรวมลูกทีมเดินทางไปให้เห็นกันกับตาว่าเป็นไง วันเดียวเที่ยวสุพรรณก็เลยเริ่มจากตลาดเก้าห้องด้วยประการฉะนี้แล
ตลาดเก้าห้องเป็นตลาดที่ไม่ใหญ่เท่าตลาดสามชุก การเดินทางไปตลาดเก้าห้องจะถึงก่อนตลาดสามชุกเพราะตั้งอยู่ที่อำเภอบางปลาม้า ประกอบไปด้วยสามส่วนเรียกว่าตลาดบน ตลาดกลาง และตลาดล่าง ใกล้วัดลานคา โคกคราม บางปลาม้า เนื่องด้วยการเดินทางจากกรุงเทพฯ ในช่วงเช้า จึงได้วางแผนมาหาอะำไรกินกันเป็นมื้อเที่ยงที่ตลาดเก้าห้อง เมื่อจอดรถเสร็จสรรพแล้วก็เดินเข้าตลาดตรงช่วงตลาดกลาง เจอก๋วยเตี๋ยวเป็ด (เสร็จทุกราย ก็สั่งซะแก้หิวแต่เราำไม่กินกันมากเพราะวางแผนเดินกินตลอดทริปอยู่แล้ว) ก๋วยเตี๋ยวเป็ดลิ้มไฮ่จั๊ว ไม่ผิดหวังเล่นซะน้ำแห้งชามสะอาดกันเลยทีเดียว นอกจากนี้ร้านนี้ยังมีเค้กหน้านุ่มอันแสนอร่อยอีกด้วย หน้าร้านมีศาลเจ้าแม่ทับทิมอยู่ครับ
-
หลังจากอิ่ม (พอประมาณ) เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็ออกเดินเที่ยวตลาด เข้าตรอกเล็กๆ ไปตลาดบน ชมฮู้ใหญ่โบราณ (งงมั้ย) ฮู้ใหญ่โบราณนี้ก็คือสัญลักษณ์ตามความเชื่อของชาวไทยเชื้อสายจีนที่อาศัยอยู่ที่ตลาดบน ติดอยู่บนขื่อ เนื่องมาจากชาวบ้านตลาดบนมักจะเจ็บป่วยล้มตายกันบ่อยชาวบ้านจึงได้นำชินแสมาดูสถานที่ และพบว่าตลาดบนตรงกันกับเมรุวัดลานคาซึ่งอยู่อีกฟากหนึ่งของแม่น้ำ ชินแสได้แนะนำให้มีการนำฮู้มาติดไว้บนขื่อ และฮู้นั้นก็อยู่มาจนถึงทุกวันนี้
เดินต่อไปอีกหน่อยก็มีของกินมากมายให้เลือกชิมและซื้อหา เริ่มจากไส้อั่วบุญชู ถัดไปก็เป็นขนมเปี๊ยะ ซึ่งทำกันทั้งครอบครัว ถัดจากนั้นมาก็มีกองถ่ายภาพยนตร์กำลังแต่หน้าเข้าฉาก สำหรับตลาดเก้าห้องแห่งนี้มีผู้คนเดินผ่านไปมายังไม่มากนักหากเทียบกับตลาดดังๆ หลายๆ แห่ง ลักษณะบ้านเรือนยังคงความเก่าแก่ดั้งเดิมเอาไว้มาก จึงกลายเป็นสถานที่ถ่ายทำละครและภาพยนตร์มากมายหลายเรื่อง (เดี๋ยวให้คุณใจเข้ามาอัพเดตส่วนนี้ละกันครับ) อีกภาพหนึ่งเป็นตู้เก็บธนบัตรเก่าๆ หลายแบบหลายราคาที่เจ้าของบ้านสะสมไว้เอาออกมาให้ชมกันได้
-
หลังจากนั้นก็เดินชมตลาดเรื่อยมา เจอมะกรูดแช่อิ่มเข้า ก็ไม่เคยเห็นก็ลองชิมดู รสหวานๆ ไม่ใช่แค่เอาไว้กินเล่น แต่มะกรูดแช่อิ่มยังมีสรรพคุณ แก้ท้องอืดขับลมในลำไส้ ฯลฯ ไม่นานก็สุดทางที่ศาลเจ้าพ่อทุ่งแค แล้ววกกลับตลาดกลางไปตลาดล่างต่อ
-
ระหว่างทางเดินจากตลาดกลางไปยังตลาดล่างผ่านร้านของกินเล่นชื่อแปลกดีลองชิมดูแล้วเกิดชอบก็เลยซื้อติดมือกลับมากินเล่นที่บ้าน เจ้าขนมนี้ชื่อ ปะแนม ผู้ทำปะแนมขายก็ไม่สามารถบอกได้ว่าเหตุใดจึงชื่อปะแนม เดิมดีเดียวมันอาจจะชื่อ ปาแนม หรือ ปลาแนม ก็ไม่แน่ใจแต่ที่แน่ๆ เจ้าของกินเล่นนี้จะต้องมากับใบมะยม กับ ชะพลู
หลังจากนั้นก็ชมเสื้อที่เขียนเองขายเอง ลวดลายน่ารักๆ มีอยู่ร้านเดียว ใกล้ๆ กันก็มีร้านราดหน้าเจ้จุก ที่ว่ากันว่าพลาดไม่ได้ มีรูปดารานักแสดงหลายคนมาชิมราดหน้าถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึกหลายคน บรรยากาศในร้านมีคนนั่งอยู่เต็ม เลยสั่งไว้ก่อน แล้วเดินไปชมหอดูโจร เสร็จแล้วค่อยกลับมากินราดหน้า (ขนาดนั้นจริงๆ ไม่ได้โม้)
เดินถึงตลาดล่างที่หน้าศาลเจ้าพ่อหลักเมือง หอดูโจรอยู่ซ้ายมือ มองเห็นได้แต่ไกลเป็นสัญลักษณ์ของตลาดเก้าห้องเพราะมีหอดูโจรที่ใช้สำหรับเฝ้าดูโจรและยิงต่อสู้กันจริงในอดีตสมัยที่มีโจรชุกชุม
-
ตลาดล่างมีร้านขนมอยู่ร้านนึง มีขนมไข่ปลาที่เน้นการทำให้รสไม่หวานมาก เพราะทุกวันนี้เวลาคนจะกินของหวานทีมักจะกลัวความหวาน กับขนมอีกอย่างนึง (จำชื่อไม่ได้ สมาชิกร่วมก๊วนฝ่ายข้อมูลช่วยเติมหน่อยนะ) หลังจากนั้นก็ขึ้นหอดูโจรที่เลื่องลือ หอดูโจรหน้าตาเหมือนหอระฆังของวัด แต่ทางขึ้นปิดทึบรอบด้าน ผนังทุกด้านมีรูขนาดเล็กกว่าฝ่ามือหน่อยเดียว ไว้สอดกระบอกปืนเวลาที่มีโจรบุกยิงต่อสูกัน ความสูงของหอดูโจรจะสูงมากทำให้มองเห็นบริเวณตลาดเก้าห้องได้อย่างทั่วถึง ส่วนบนสุดเปิดโล่งทำให้กลายเป็นจุดชมวิวที่ดีของนักท่องเที่ยวในปัจจุบัน
-
หอดูโจรต่ออีกหน่อยกับบรรยากาศบนยอดสุด วิวรอบๆ ตลาดเก้าห้อง วัดลานคาที่อยู่ตรงข้ามตลาดเก้าห้อง ทดลองส่องเพื่อนๆ จากรูที่ผนังหอดูโจรก็เห็นชัดดี
-
เอาละผมเปิดกระทู้ตามคำขอแล้วนะคุณเจี๊ยบ แล้วอย่ามาว่าผมเล่าละเอียดเกินไปจนไม่รู้จะเล่าอะไรอีกละ อย่างน้อยๆ วิจารณ์อาหารที่กินไป (กินทุกร้านเลยไม่ใช่เหรอ :D) ก็ยังดี ก่อนที่จะมาเล่าเรื่องตลาดสามชุกกันต่อไป ใครมีอะไรจะเสริมก็เสริมด่วนจ้า
-
มาเลยจ้า พี่เนะ กับ เจี๊ยบ เอาภาพอร่อยๆมาแบ่งกันดูหน่อยจ้า รอดูอยู่
-
แฮ่.... มาแล้ว
แว่บแรกที่นึกถึงสุพรรณ... นี่เลย นึกถึงวานิช จรุงกิจอนันต์ นักเขียนซีไรท์ ชาวบางปลาม้า จ.สุพรรณบุรี
มีช่วงหนึ่งที่คุณวานิชเป็นคอลัมนิสที่ข่าวสดเกี่ยวกับอาหาร .... เห็นแกคุยนักคุยหนาว่า มาสุพรรณอย่าลืมซื้อ
ซีอิ๊วตรากวางดาวทอง .... เพราะมันหอมอร่อยมาก...กกกก เห็นแกผัดทอดอะไรแกก็ใส่จัง .. พยายามมองหาอยู่เหมือนกัน แต่เที่ยวนี้ไม่เจอ ... เจอแต่นี่ "ปลาม้า" เป็นของคู่เมืองสุพรรณเหมือนกัน ...
คุณวานิชบอกว่า ที่ได้ชื่อปลาม้าเพราะว่ามันร้องเสียงเหมือนม้า (อันนี้ไม่ยืนยัน เราก็ว่าตามคุณวานิชไป ยังสงสัยว่าปลามันร้องด้วยเหรอ) ไม่เคยเจอตัวเป็นๆ ของปลาม้าซักที เจอทีไรก็ตายแหง๋แก๋มาแล้วทุกที .... คิดดูเถอะว่า ในอดีตปลาชนิดนี้จะมีชุกชุมในแม่น้ำสุพรรณ (แม่น้ำท่าจีน) ขนาดไหน ... ก็ขนาดว่ามีชื่อ อ.บางปลาม้า อยู่คู่เมืองสุพรรณมานั่นแล ....
เพื่อรำลึกถึงเมืองสุพรรณ ยืนยันว่าเราได้มาถึงจริง เราก็เลยซื้อปลาม้าตาก (แดดเดียวมั้ง) มาซะหนึ่ง 1 กิโล ตอนนี้ปลาม้าที่ว่า ยังนอนแอ้งแม้งอยู่ในตู้่เย็นที่บ้านอยู่เลย...55
-
อีกอย่างที่พูดถึงเมืองสุพรรณต้องคิดถึงก็คือ
"ขุนช้าง ขุนแผน" วรรณคดีไทยที่เราเรียนมาตั้งแต่เด็ก เพราะขุนแผน นางพิม ขุนช้างต่างก็เป็นชาวสุพรรณ
.... แต่อันนี้ก็เป็นแค่แวบแรกที่เรานึกถึง เพราะมาครั้งนี้เรามาเที่ยวตลาด แค่เห็นของกินเราก็ลืมหมดแล้ว
กินดีกว่า .... ก็แค่พยายามจะทำตัวให้เป็นคนมีเรื่องมีราวกับเค้าบ้างแค่นั้นแหละ เลยยกแม่น้ำทั้ง 5 มาว่ากัน
55...
-
มาครั้งนี้เรามาเที่ยวตลาดเก้าห้อง กับตลาดสามชุก
ความจริงพี่ใจหลอกว่าจะพาเราไปหลายที่กว่านี้นะตามโปรแกรม.... เราก็เลยหลวมตัวมาด้วย
แต่ท่าทางเราจะตื่นตาตื่นใจกับอาหารมากไปหน่อย
เราเลยจอดอยู่แค่ 2 ตลาดนี้ .... (พี่ใจต้องแก้ตัวด้วยการพาเราไปตลาดอื่นทดแทนด้วย ... ถึงจะให้อภัย..55)
..................
อ้อ.. รู้หรือยังว่า สามชุกเป็นชื่อภาชนะใส่ของ
หรือจะเรียกว่ากระชุกก็มี ...เออเนอะ... จริงๆ แล้วเราก็มีคนมีสาระนะเนี่ย
-
ทริปนี้เรามากิน ว่าแล้วเราก็มาดูอาหารในตลาดกันดีกว่า
-
น่ากินทั้งนั้นเลยเนอะ :o
-
ไอ้หมูอบข้างบนน่ะ
พี่ใจมองมันซะจนมันจืดไปละมั้งเจี๊ยบว่า
ไม่รู้สอยกลับมากินต่อที่บ้านรึเปล่า ...55
ส่วนอันข้างล่างนี้ก็ ... เมื่อครั้งยังเยาว์วัย หมากฝรั่งตรานกแก้ว ... ยังจำได้ไหม
-
อะไรๆ ก็น่ากินไปโม้ด........
-
อ้าวๆ เล่าปุ๊บเลยไปสามชุกปั๊บเลยนะ เว้นช่องให้หน่อยเดียว อุเหม่ ;D
แถมท่าทางรูปจะสวยกว่ากล้องตัวใหญ่อีกนะเนี่ย 555
-
เห็นภาพแล้วทนไม่ไหวขออนุญาตแทรก
เสาร์นี้น้ำหนักขึ้นอีกแน่ๆ :'( ของกินน่ากินจริงๆ เม็ดขนุน หม้อแกง ...
-
แฮ่...โทษทีพี่ทอม. ... รวบรัดตัดความไปหน่อย ..55
แหม..วัยรุ่นก็งี้แหละพี่ ใจร้อน
-
คร้าบผมเข้าใจว่าเรื่องกินมันเบรคกันไม่ได้ อิอิ ที่จริงน่าจะเอาลิสต์รายการของกินที่กินเข้าไป แล้วก็ซื้อกลับบ้านมาเขียนรวมกันดูนะว่ามันจะยาวขนาดไหน :o
-
อ้น... เตรียมตัวไปให้พร้อม ... ล้างท้องรอได้เลย ของน่ากินเพียบ....บบบบบ ...
คิดแล้วตื่นตาตื่นใจไม่หาย....... 55
....
แหมพี่ทอม ... อย่ามาทำเป็นยาหอมชมว่ารูปเราสวยเล้ย ....
เปิดกล้องดูเจี๊ยบยังสงสัยอยู่ว่าถ่ายอะไรมาเนี่ย ...
-
ได้ทั้งอาหารสมอง ได้ทั้งอาหารท้อง ทริปนี้ เสียดายไม่ได้ไปด้วย
แต่ดูแล้วคงตั้งใจไปกินกันอย่างจริงจังเลยนะ ทริปนี้ 5555 ใครน้ำหนักขึ้นบ้างรายงายตัวด้วยนะ
-
เอาละพักครึ่งทางมานานละกว่าจะมีเวลาว่างมาเขียนต่อภาคจบ ตอนนี้อยู่ที่หาดใหญ่นอนโรงแรมชื่อ Lee Gardens Plaza ทริปนี้นอนค่อนข้างดีกว่าหลายๆ ทริปที่ผ่านมานะ :)
เล่าเรื่องสามชุก เราเดินทางไปสามชุกเข้าทางด้านหลัง (ผมถือว่าซอยเทศบาล ๑ เป็นด้านหน้าละกันนะ) ปกติเข้าทางด้านหน้า มีป้ายชื่อตลาดสามชุก ๑๐๐ ปี เป็นมุมนิยม วันนั้นรถเยอะมากหาที่จอดยากมาก โชคดีอีกที่มีคนออกพอดีเราเลยได้ที่จอด แล้วเดินเข้าตลาดเจอของถูกใจหลายๆ อย่างนะ เสื้อเพนท์มือลายใหม่ๆ คนเพนท์ยืนขายเองเพนท์ 5 วันจันทร์-ศุกร์ ขายเสาร์-อาทิตย์ สุดยอดจริงๆ
ที่น่าสนใจอีกอย่างคือพวงกุญแจแฮนด์เมด ทำทีละอันๆ สวยมาก ขนมกระบองโบราณก็น่ากิน ;D
เดินไปเรื่อยๆ ถึงด้านหน้าเลยถ่ายรูปกันสนุกๆ แล้วเดินเข้ามาใหม่ คราวนี้เข้าซอยถัดไป จะมีสถานที่สำคัญหลายแห่ง ได้แก่ บ้านขุนจำนงจีนารักษ์ คราวที่แล้วมาครั้งหนึ่งแล้วคราวนี้เลยไม่ค่อยได้ถ่ายรูป เอาไว้ไปดูใน http://touronthai.com/gallery/placeview.php?place_id=38001004 ละกัน (แต่ข้อมูลยังไม่ได้อัพเดตนะคาดว่ากลางเดือนหน้าคงได้เข้าไปอัพเดตข้อมูลอันเป็นประโยชน์ลงไป เพราะหน้าสามชุกนั้นเขียนไว้ตั้งแต่สองปีก่อน สถานที่สำคัญอีกที่หนึ่งคือ ลานโพธิ์ซึ่งมีประวัติข้อมูลมากมายน่าสนใจและศึกษาความเป็นมาของสามชุกได้อย่างละเอียด มีห้องน้ำบริการในลานโพธิ์ด้วยครับ หลายคนเดินตลาดเมื่อยก็จะนั่งพักกันในลานโพธิ์เหมือนกัน
ที่น่าสนใจอีกอย่างหนึ่งคือขนมไทยๆ อย่าง อลัวกุหลาบ เสน่ห์จันทร์ จ่ามงกุฏ ทองเอก
หลังจากนั้นก็เดินกันไปเรื่อยๆ จนทนร้อนไม่ไหวเจอร้านติ่มซำติดแอร์ เฮ ในที่สุดก็พบโอเอซิสกลางทะเลทราย แม้ว่าจะมีของกินอยู่เต็มมือแต่ก็ยังอยากเข้าร้านติ่มซำเพราะมีแอร์ อะ :D
เดินไปอีกก็เจอเค้กต้นกกอันลือชื่อ ซึ่งที่มาของชื่อคือคนที่ทำเค้กนี้ชื่อ กก ครับ เป็นเค้กที่อร่อยสมคำเล่าลือ
-
เดินมาอีกหน่อยเจอขนมไหมฟ้า เอาน้ำผึ้งแท้ๆ มาเคี่ยวทำเส้นไหม วิธีการทำให้เป็นเส้นไหมได้แก่การค่อยๆ ดึงมันขึ้นมา ลักษณะของเส้นไหมนั้นละเอียดน่ากินมาก เอามาใส่กับไส้ห่อเข้าเป็นชิ้นๆ เอามาใส่ลงกล่อง แต่สำหรับราชาดไม่ได้ชิมครับไว้คราวหน้าจะชิมอันนี้ด้วยแล้วมาบอก
เดินถัดมาก็เป็นร้านบ้านโค้ก จากนั้นก็ของที่ระลึกต่างๆ ได้แก่เสื้อ ร้านนี้ลายเสื้อถูกใจได้มา 1 ตัว กระเป๋าตังค์แบบแปลกๆ ที่สามารถล็อคแบงค์ได้เพียงแค่ปิดเปิดกลับไปกลับมาเท่านั้น ไม่รู้เป็นไปได้ไง งง ยังไม่หาย ซื้อมายังไม่ได้ลองใช้เลย
สมควรแก่เวลาแล้วก็กลับไปที่ซอยเทศบาล ๑ ไปซื้อขนมที่เล็งๆ ไว้ตั้งแต่เดินผ่านรอบแรก นั่งกินก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นยักษ์ร้านนิสา ลูกชิ้นเราเลือกขนาด 5 ลูก 100 บาท พอเอามาทำก๋วยเตี๋ยวแล้วขายชามละ 35 บาท อิ่มอร่อยแล้วเดินทางกลับบ้าน
-
ระหว่างการเดินทางกลับเราก็แวะงานท่องเที่ยวไทย ๕ ภาคที่จัดขึ้นที่สนามกีฬากลางจังหวัด แต่อยู่ได้ไม่นานเพราะฝนตก นอกจากนี้ยังต้องรีบกลับมาพักผ่อนก่อนเดินทางลงใต้ ยาว 8 วันรวด
-
บรรยากาศในงานเที่ยวไทย ๕ ภาค ก่อนกลับ
-
เห็นกระเป๋าแต่ละคนก็รู้เลยว่าอิ่ม และของกินเพียบ
-
้เข้ามาติดตามต่อ ...
อะไรก็ดูน่ากินไปหมดจริงๆ ........
...............
อ้อ... ที่พี่ทอมพี่ใจถามความพอใจในทริปนี้น่ะ
เจี๊ยบให้คะแนนไม่เป็นหรอกพี่
บอกได้แค่ว่า .... ถ้าพี่ชวนไปเที่ยวไหนอีก (หมายความว่าถ้ายังอยากให้ร่วมทางน่ะนะ)
เจี๊ยบก็จะไปอีกอยู่ดีแหละพี่ ....55
-
เห็นกระเป๋าแต่ละคนก็รู้เลยว่าอิ่ม และของกินเพียบ
เห็นกระเป๋าไรเหรอครับ ถ้าเป็นกระเป๋าตังค์ละก้อ แห้ง และ แบน มาก สำหรับทริปนี้ ตัวเบาไปเยอะ ;D
-
เบาอะไรล่ะพี่ทอม
ชั่งน้ำหนักก็เห็นขึ้นหลายโลอยู่นา :D
-
เย้ ดีจังมีเจี๊ยบไปด้วย ใจจะได้มีเพื่อนช้อปกระจาย ตามประสาเนอะ ถ้าไปกันกับพี่ทอม 2 คนไม่สนุกหรอก ไม่แนว...กิน ;D
พี่ทอม ใจลืมข้อมูลไว้ที่ทำงานน่ะ เดี๋ยวจะเอามาต่อข้อมูลให้นะ ;D
-
ไปมาแล้วครับ
สรุปว่า...เดินไม่ทั่วสักตลาด 555 รู้สึกพลาดอะไรไปหลายอย่างเลย
ปล.ร้อนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนมากกกกกกกกกกกกกกก T_T
-
เราเคยไปแต่สามชุก ของกินเพียบบบบ