Touronthai Forum สนทนาประสาเที่ยว
หมวดหมู่ทั่วไป => แบกเป้เที่ยว AEC เรื่องราวท่องเที่ยวต่างแดน => ข้อความที่เริ่มโดย: Pui ที่ สิงหาคม 24, 2014, 10:04:38 AM
-
:P
-
การเดินทางมาจากเมืองไทย ใช้เวลาบินเพียงแค่สอง ชม เท่านั้น หรือบางคนมีเวลาเที่ยวหลายวันก็เที่ยวจากมาเลเซีย แล้วนั่งรถจากเคแอลที่มาเลเซียมาที่สิงค์โปร์ใช้เวลาเดินทางเหมือนนั่งรถจากกรุงเทพไปเชียงใหม่ ซึ่งก็ถือเป็นทางเลือกที่ดีเหมือนกัน แต่สำหรับเราที่มีเวลาไม่มากเราจึงเลือกเที่ยวที่สิงค์โปร์เท่านั้น ปัจจุบันมีตั๋วเครื่องบินมาลงที่สิงคปร์หลายสายการบิน และถ้าเลือกตั๋วช่วงโปรโมชั่นเราจะได้ตั๋วมาเที่ยวสิงคืโปร์ไปกลับ ประมาณ3000 บาทเท่านั้น
-
เมื่อลงจากเครื่องบิน เราต้องเดินตามป้ายไปหา sky train ไปเทอร์มินอล2 เพื่อนั่ง MRT เข้าเมือง ซึ่ง ระหว่างทางในสนามบินก็จะมีร้านค้าปลอดภาษีให้เรา เลือกดูสินค้า เมื่อผ่าน ตม ออกมาแล้ว ขั้นตอนต่อไปเราก็ไปซื้อตั๋วรถไฟ MRT บัตบัตรรถไฟที่นี้ ก็จะคล้ายๆบ้านเรา ที่บ้านเรามีบัตรกระต่าย ที่สิงค์โปร์มีบัต easy link โดยราคาอยู่ที่ 12 เหรียญ มีค่ามัดจำบัตร 5 เหรียญเพราะฉะนั้นใช้ได้จริง เจ็ดเหรียญ บัตรนี้สามารถใช้ขึ้นรถเมล์ และซื้อของในเซเว้นได้ด้วย จากที่ไปมาสามวัน ช้บัตรขึ้นรถไฟอย่างเดียว จะใช้ประมาณ ไม่เกิน 15 เหรียญ เพราะงั้นใครที่จะไปไม่ต้องเติมเงินในบัตรเยอะมาก เราสามารถเติมเงินผ่านตู้อัตโนมัติได้ที่สถานีรถไฟทุกสถานี ขั้นต่ำ 10 เหรียญไม่เสียค่าธรรมเนียม แต่ถ้าเราคำนวณแล้วว่าใช้ไม่ถึงสามารถเติมได้ที่เซเว้นทุกที่ แต่สามารถจะเสียค่าธรรมเนี่ยมครั้งละ 50 เซ็น จ้า
-
เราเดินทางไปสถานี kallang เพื่อเช็คอินเข้าโรงแรม และ เดินทางเที่ยวต่อทันที ว่าด้วยเรื่องของโรงแรมที่สิงคโปร์ขึ้นเรื่องโรงแรมแพง มาก สำหรับฐานะอย่างเราจึงค่อนข้างเลือกหาโรงแรมที่ไม่แพงมาก ซึ่งเท่าที่ดูๆย่านที่โรงแรมไม่แพงมากคือย่านที่เรามาพักเรียกว่า เกลัง หรือหลายคนจะเรียกว่าย่านโคมแดง เป็นย่าน คล้ายๆพัฒน์พงษ์บ้านเรา แต่จากการที่ต้องเดินผ่านย่านนี้ มาสองสามวัน ไม่รู้สึกถึงอันตรายใดๆ ตกมืดจะมี ลุงแก่ๆอายุประมาณ ห้าสิบหกสิบมานั่งจับกลุ่มกันตามร้านอาหาร และจะมี ผู้หญิงมานั่งคุย ซึ่งดูก็ไม่ได้อันตรายอะไร อาจเป็นเพราะกฎหมายที่สิงคโปร์ค่อนข้างแรง ดังนั้นเรื่องความปลอดภัยเราจึงคลายกังวลไปได้อย่างมาก
ย่านนี้มีร้านขายทุเรียนเยอะมาก
-
สถานีต่อไปหลังจากเก็บข้าวของกันแล้วคือสถานี china town นั่งรถไฟไม่กี่นาที่เราก็โผล่มาออกที่ย่านนี้ เป้าหมายที่แรกที่เรามาที่สถานีเพื่อมาซื้อบัตรเข้าสถานที่ต่างๆในสิงค์โปรืซึ่งราคาจะถูกกว่า ไปซื้อบัตรที่หน้าสถานที่นั้นๆ เราไปร้านsea weel travel ตรงตึกใกล้ๆย่านไชน่าทาว ซื้อบัตรเข้าสถานที่ต่างๆหลายที่ ประหยัดไปได้หลายสิบเหรียญ หลังจากซื้อบัตรแล้วเราก็มาเดินเล่นย่านไชน่าทาว ถ้าใครจะซื้อพวกของฝากประเภทพวงกุญแจ ที่ติดตู้เย็น ย่านนี้จะมีราคาถูกกว่าที่อื่น ย่านนี้จะมีตึกเก่าๆสวยๆ ให้เราถ่ายรูป
-
เดินไปเดินมาแถวนี้มีวัดจีนสวยๆและวัดแขก ให้เข้าไปชม
-
;D ;D ย่านนี้ เรา ได้ลิ้มลองข้าวมันไก่ ที่เขาว่า มาสิงค์โปร์ ต้องลองกินข้าวมันไก่ จากที่กินไปหลายร้านก็รู้สึกว่าไม่ได้อร่อยสมคำร่ำลือนะ (หุหุ อันนี้ความคิดเห็นส่วนตัว นะ)
-
สถานีต่อไป เราไปลงที่สถานี city hall เพื่อไป Fountain of Wealth เขาว่าเป็นจุดที่ฮ้วงจุ้ยดีที่สุดในโลก ผู้ที่ได้มาสัมผัสน้ำที่นี้จะโชคดี ต้องเดินวนขวาสามรอบ
-
จาก Fountain of Wealth เราสามารถเดินไปโผล่ที่ตึกเอสปรานาดได้และข้ามสะพานมายังเมอร์ไลอ้อน ซึ่งเป็นบริเวณที่เป็นที่ตั้งไฮไลท์ของสิงค์โปร์หลายๆอย่าง เช่น เมอร์ไลอ้อน ตึกมารีน่าเบย์แซนด์ การ์เด้นบายเดอะเบย์ สิงคโปร์ฟลายเยอร์
ย่านตึกสูงย่านธุรกิจ ตึกเอสปรานาด :o :o
-
ข้ามสะพานไปก็จะเจอเมอร์ไลอ้อน ช่วงนี้มีการก่อสร้างสะพาน ถ่ายภาพต้องเลือกมุมกันสักหน่อยเพราะมักจะติดเครน
-
ถ่ายรูป ไปวันเสารืคนค่อนข้างเยอะ ถ่ายยังไงก็ติดคน :o
-
หลังจากถ่ายรูปจนพอใจแล้ว เป้าหมายต่อไปคือการขึ้นสิงคโปรฟลายเยอร์ เราข้ามสะพานกลับไปยังฝั่งตึกเอสปรานาด แล้วเดินมุ่งหน้าไปยัง สิงคโปร์ฟลายเยอร์ ใช้เวลาเดินทางประมาณ 20 นาทีได้ เดินไม่เหนื่อยแต่น่าจะเป็นเพราะเราร้อนแดดกันมากกว่า ไปถึงแดดยังร้อนอยู่ตามแพลนที่เราคิดอยากได้แสงเย็นๆ จึงไปหาน้ำหาขนมหวานเย็น กินกันรอเวลาเย็นอีกนิด ที่สิงคโปร์ราคาน้ำค่อนข้างแพง แต่น้ำประปาที่นี้สามารถกินได้ เราจึงนำขวดน้ำไปกรอกน้ำตามจุดที่มีน้ำก๊อกบริการ ที่จำได้ก็เห็นมีก๊อกที่สนามบินตอนออกมาจากเครื่องบินเลย สามารถกรอกได้เลย เพื่อประหยัดค่าน้ำซึ่งแพงมาก ที่การ์เด็นบายเดอเบย์ และที่เกาะเซ้นโตซ่า ที่มีจุดให้กรอกน้ำ
-
จุดสูงสุดของสิงคโปร์ฟลายเยอร์สูง 165 เมตรจากระดับทะเล เราซื้อตั๋วมาในราคา 20 เหรียญ ที่หน้าเคาเตอร์ขายอยู่ 33 เหรียญ ประหยัดไปแล้วหลายเหรียญ ถ้าเรามองไกลๆมาที่สิงค์โปรฟลายเยอร์จะไม่รู้สึกว่าเครื่องมันหมุนเลย ต้องเข้ามาใกล้ๆ เราจะได้นั่ง หนึ่งรอบของการหมุนใช้เวลาหมุนหนึ่งรอบประมาณ เกือบครึ่ง ชม จะได้เห็นวิวมุมสูง 360 องศา ในความคิดเห็นของเรา รู้สึกว่าคุ้มค่ากว่าการที่เราไปขึ้ยยอดตึกมารีน่าเบย์แซนด์ ที่เสียค่าขึ้น 20 เหรียญเหมือนกัน (ครั้งที่แล้วไปลองขึ้นมาแล้ว ที่คุ้มกว่าเพราะว่า ที่ยอดตึกมารีน่าไม่สามารถเอาขาตั้งกล้องไปได้ และมีกระจกรอบเหมือนกัน เพราะงั้นยากมากในการจะถ่ายไฟยามค่ำคืนจากตึกนี้ ต้องเป็นแขกที่พักเท่านั้นจึงสามารถถ้ายแสงสีวิวจากตึกนี้ได้)ครั้งนี้เรามาดูวิวมุมสูงจากสิงค์โปร์ฟลายเยอร์แทนซึ่งเห็นวิวได้มุมที่กว้างกว่า
-
มุมสูงกันอีกนิด :o :o
-
เสร็จจากที่นี้ เราเดินไปต่อที่การ์เด็นบายเดอะเบย์ ที่นี้ถ้าเราต้องการจะเข้าชม จะเสียค่าบัตร20 เหรียญ แต่ถ้าซื้อด้านหน้าทางเข้าเสียมากกว่า แต่ครั้งนี้เราไม่เข้า เพราะเนื่องจากคราวที่แล้วได้ลองเข้าไปแล้ว ไม่มีอะไรน่าสนใจเท่าไหร่ ครั้งนี้เราจึงไม่เข้าด้านใน แต่เราสามารถเดินชมบริเวณรอบๆได้ไม่เสียเงิน
ระหว่างทางเดินไปการ์เด็น จะผ่านสะพาน The Helix Bridge มาถ่ายไฟยามกลางคืนก็สวยนะ
-
เดินลงจากThe Helix Bridge เดินต่อไปยัง การ์เด็นบายเดอะเบย์ จากตรงนี้ จะเห็นสิงค์โปร์ฟลายเยอร์แบบเต็มๆ และเข้าสู่บริเวณสวน เลือกมุมกันได้เลย
-
มานั่งรอเวลาที่นี้ พักเท้ากันได้นิดหน่อยหลังจากที่เดินกันมาทั้งวัน ประมาณ หนึ่งทุ่มฟ้าถึงจะเริ่มมืด ไฟเริ่มจะเปิด
-
อีกสักหน่อย ประมาณสองทุ่ม เขามีเปิดไฟตามจังหวะเพลง
-
:D :)
-
เสร็จแล้วเราเดินกลับไปขึ้น MRT เพื่อไปยังสถานี Clake Quay เพื่อไปชมย่านแหล่องท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวยามค่ำคืน
วิวระหว่างไปขึ้นเอ็มอาร์ที สวยนะ แต่กล้องอย่างเรา ถ่ายยังไงก็ไม่ดีกว่านี้
ไม่มีไรแค่อยากบอกว่ามุมนี้สวยดี
-
เรามาสถานีและมาเดินหาอะไรกินที่สถานีแห่งนี้ ชมบรรยากาศกันเล็กน้อย แล้วก็เดินทางกลับที่พัก
ตรงจุดนี้ จะเป็นจุดที่ขึ้นเรือออกไปชมอ่าวมารีน่าเบย์ที่เราเพิ่งจากมานะ สามารถซื้อตั๋วได้ถูกจากย่านไชนาทาวเหมือนกัน
-
ปิดทริปวันนี้ด้วยการเดินไปประมาณ 13 กิโลเมตร สำหรับเช้าวันต่อไปเราเลือกไปเที่ยวเกาะเซ็นโตซ่า การเดินทางมาเกาะเซ็นโตซ่านั่งรถไฟมาลงที่สถานี Habourfront แล้วจากนั้นเลือกเดินทางเข้าไปได้สองแบบคือ นั่งรถไฟเข้าไปหรือจะนั่งเคเบิ้ลคาร์ ซึ่งครั้งนี้เราเลือกนั่งเคเบิ้ลคาร์ (ซื้อตั๋วถูกจากย่ายไชน่าทาว์เช่นเดิม)
-
เกาะเซ้นโตซ่า เป็นที่ตั้งของ ยูนิเวอร์แซลสตูดิโอและโรงแรมที่พักหรู่ ที่เล่นคาสิโน คนไทยสว่นใหญ่จะมาเล่นสวนสนุกยูนิเวอร์แซลกันแต่ครั้งนี้เราไม่เล่น เราเลือกไปจุดอื่นซึ่งมีจุดน่าสนใจหลายจุดเหมือนกัน เช่น อควอเรียม หาดทราย และมีเครื่องเล่นเป็นฐานๆให้ผู้รักการผจญภัยได้ลองเล่นกันบ้างพอสมควร
เมื่อลงจากเคเบิ้ลคาร์เรา จุดแรกที่เราไปคือการนั่ง LUGE &Skyride สนุกดี แต่คิดว่าทำระยะสั้นไปหน่อย
-
บนเกาะเซ็นโตซ่าจะมีรถบัสให้บริการลงตามจุดต่างๆ ไม่เสียค่าใช้จ่าย เรามานั่งรอบัสหมายเลขหนึ่งเพื่อไปยังหาด silolom หาดที่สวยที่สุดของเกาะและมีกิจกรรมผจญภัยให้เราได้เล่นด้วย นอกจากนี้ จุดนี้เป็นที่ตั้งของunderwater world ด้วย ถ้าเราเดินเลาะหาดไปเรื่อยๆ ก็จะไปทะลุยังสถานี beach station ซึ่งเป็นจุดการแสดง wing of time ซึ่งเราจะไปชมการตอนเย็นๆ ตรงบริเวณหน้าหาดจะมีรถบัสที่ให้บริการเฉพาะเดินทางไปหาดต่างๆบนเกาะเท่านั้น
-
เราออกมานั่งบัสสายหนึ่ง เพื่อไปลงยังสถานี ยูนิเวอร์แซลเพื่อไปชม Sea aquariam ซึ่งเขาบอกว่ามีปลามากมายเยอะที่สุดในเอเชีย
-
มีปลาแปลกให้ดู และฉลามตัวใหญ่ๆให้ดู
-
เราใช้เวลาที่อควอเรียมนานเหมือนกัน ออกมาเราก็ไปเดินหาอะไรกิน แล้วก็เดินทะลุมายังจุดที่ตั้งเมอร์ไลอ้อนตัวใหญ่ สัญลักษณ์สำคัญของเกาะเซ็นโตซ่า
-
เสร็จจากสถานีเราไปต่อที่สถานีสุดท้าย ที่เราจะไปคือสถานี beach station เพื่อไปชม wing of time ที่เปลี่ยนชื่อมากจาก song of the sea เป็นการแสดงแสงสีเสียงริมทะเล มีการแสดงทุกวันวันละสองรอบ คือรอบ 19.40 และ 20.40 ใช้เวลาแสดงประมาณ ครึ่ง ชม ได้
-
เสร็จจากการดูการแสดง wing of time แล้ว ่เดินทางกลับเราก็นั่งรถบัสสายหนึ่งมายังสถานีเคเบิ้ลคาร์เพื่อนั่งเคเบิ้ลคาร์กลับ การเลือกเดินทางมายังเกาะ ถ้าเราเลือกนั่งเคเบิ้ลคาร์มา เราก็ต้องนั่งเคเบิ้ลกลับ เนื่องจากตั๋วที่ขายสำหรับมาจะขายเป็นตัวราคาไปกลับเลย เช่นเดียวกับการนั่งรถไฟไปก็จะเป็นตั๋วขายราคาไปกลับ
ปิดทริปวันนี้ด้วยการเดินไปประมาณ สิบกิโลเมตร
การมาเที่ยวต้องเตรียมตัวมาเดิน เพราะการเปลี่ยนสถานีรถไฟจะเดินเป็นส่วนใหญ่
-
วันสุดท้ายของการมาเที่ยว วันนี้ไม่มีโปรแกรมอะไรมาก กะเป็นวันเดินช๊อปปิ้ง เพราะสองวันที่ผ่านมาเราเดินกันเยอะมาก วันนี้เราจะไปย่าน orchard เป็นย่านที่มีห้างมากมายและมีสินค้าแบรน์ดังมากกมาย วันนี้เราได้ลองนั่งรถเมล์มาด้วย นั่งรถสิบกว่าป้ายใช้เวลาไม่นานเพราะดูแล้วรถไม่ติดผู้คนส่วนใหญ่ ใช้บริการถไฟฟ้าเป็นส่วนใหญ่
เราลองนั่งรถเมล์ ลองสุ่มดูว่า ป้ายรถเมล์จากที่พักเรามีสายรถเมล์มาลงที่ถนน orchard หรือไม่ เผอิญว่ามี เราดูจากป้ายที่บอกรายละเอียดไว้อย่างดี ว่า จากป้ายที่เราจะขึ้นชื่อป้ายอะไร และป้ายที่เราจะลงชื่อป้ายอะไร เราจะนับป้ายเอาว่าเราต้องไปอีกกี่ป้าย แล้วก็ลงป้ายที่เราจะลง จะว่าไปก็สนุกดีเหมือนกัน การขึ้นรถเมล์ที่สิงค์โปร์ จะขึ้นที่ประตูด้านหน้าเพื่อแตะบัตรหรือจ่ายเงิน หยอดลงตู้ และเวลาจะลงต้องมาลงที่ประตูตรงกลางรถพร้อมกับแตะบัตรออก ค่ารถก็จะหักออกจากตัวบัตร
-
เดินห้างนู้นออกห้างนี้ บางห้างในย่านนี้มีวายฟายให้เราได้เล่นกันด้วย สินค้าต่างๆ ถ้าเทียบกับเมืองไทยราคาไม่แตกต่างกันอาจจะแพงกว่าด้วยซ้ำ มาสิงค์โปร์ คนมักจะมาซื้อกระเป๋าแบร์นเนมยี่ห้อ ชาร์ลแอนด์คีธ เพราะราคาจะถูกกว่าบ้านประมาณ 500-1000 บาท แล้วแต่รุ่น แล้วแต่แบบ แต่เราไม่จำเป็นต้องซื้อจากห้างด้านนอก ไปซื้อที่สนามบินก็ได้ราคาจะถูกกว่า 4-5 เหรียญ ไม่ต้องไปทำแท็กรีฟันให้เสียเวลาอีกด้วย เดินจน เมื่อยอีกแล้ว ยังพอมีเวลาเราก็เลยตัดสินใจกลับไปถ่ายรูปกับเมอร์ไล้อ้อน อีกสักหน่อย จึงทำให้รู้ว่า ถ้ามาวันธรรมดา คนจะน้อยกว่าเสาร์อาทิตย์ เราถ่ายรูปที่นี้กันเสร็จก็ได้เวลาเดินทางกลับ แล้ว
หุหุ ปิดกระทู้ ทริปเล็กๆเท่านี้นะค่ะ สิงค์โปร์ทริปนี้ใช้งบประมาณ ประมาณ 6500 บาท ไม่รวมค่าตั๋ว ภาษาอังกฤษแทบไม่ต้องใช้ เพราะเดินทางด้วยรถไฟตลอด เผื่อจะเป็นแรงบรรดาลใจให้คนที่อยากมาเที่ยวแต่กลัวเรื่องภาษาและงบประมาณนะจ้า เจอกันใหม่ทริปหน้าค่ะ :P :P