Touronthai Forum สนทนาประสาเที่ยว
หมวดหมู่ทั่วไป => แชร์ประสบการณ์/โพสต์รูปประทับใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: Puripatt ที่ สิงหาคม 27, 2010, 08:16:05 AM
-
เปิดกระทู้ให้ก่อนเลยนะครับ พี่ทอม+พี่ใจ
รายละเอียดลงต่อได้ครับ น้องๆรออยู่ๆๆๆๆ
-
จะว่าไปแล้วมาเปิดกระทู้ให้ก็ดีนะครับ แต่มันออกจะผิดที่ไปหน่อยเพราะห้องนี้มันเรื่องเล่าครับ ส่วนกระทู้ทริปภูสอยดาวอะ เปิดไว้นานแย้วอีกห้องหนึ่ง ทริปหารเฉลี่ยคับ :D
http://touronthai.com/forum/index.php?topic=31.0
ไม่เป็นไรเปิดมาแล้วก็ซัดกันต่อลงไปเลยแล้วกัน แต่คนไม่รู้เข้ามาอ่านจะเข้าใจผิดคิดว่าเป็นเรื่องเล่าอะจิ ;D
-
ทริปหารเฉลี่ย เดินตะกายกินลมชมวิวถ่ายภาพเรื่อยเปื่อย จุดหมายปลายทางก็คือลานสนบนภูสอยดาว
โปรแกรมการเดินทาง
วันเดินทาง : 16-19 กย. 53 อาจมีการปรับเปลี่ยนเล็กน้อย
โปรแกรมคร่าวๆทริปภูสอยดาว 16-19 กย. 2553
วันพฤหัสที่ 16 กย. 53
21.00 ออกเดินทางจาก กทม.
- สถานที่นัดกันอีกทีหลัง
วันศุกร์ ที่ 17 กย. 53
4.00 ถึงตลาดชาติตระการ ซื้อวัตถุดิบไปทำอาหารบนภู กินข้าวเช้า แล้วเตรียมข้าวกลางวันไปกินระหว่าง ทางด้วย หรืออาจจะไม่แวะ ตรงเข้าอช.ภูสอยดาวเลย
7.00 ถึงอช.ภูสอยดาว แพคสัมภาระ
8.30 เริ่มออกเดินขึ้นภู ตามหาปัจจัยความสุขกัน ให้หาย want ไปเลย
12.00 กินข้าวระหว่างทาง
15.00 ถึงลานสน กางเต็นท์ เตรียมพื้นที่ แล้วเดินเล่นถ่ายภาพทุ่งหงอนนาคตามอัธยาศัย
16.30 ช่วยกันทำอาหารเย็นง่ายๆ
17.30 ไปรอดูและถ่ายภาพพระอาทิตย์ตก
18.30 กินข้าวเย็น(ตักที่ลำธาร)
20.00 นั่งเล่นกันสักพัก แล้วแยกย้ายกันไปพักผ่อน เพราะเหนื่อยมามาก
วันเสาร์ ที่ 18 กย. 53
5.00 ตื่นแต่เช้า ไปดูพระอาทิตย์ขึ้น แสงสวยๆ
7.30 ทำอาหารเช้ากินกัน
8.30 ออกเดินเที่่ยวบนภู ประเทศลาว น้ำตก ภูเขา ให้ชุ่ม
16.30 ช่วยกันทำอาหารเย็นง่ายๆ
17.30 ไปรอดูและถ่ายภาพพระอาทิตย์ตก เผื่อเมื่อวานไม่สวย
18.30 กินข้าวเย็น อาบน้ำ (ตักที่ลำธาร)
20.00 นั่งเล่นกัน ดูรูป แบ่งปันรอยยิ้ม แลกเปลี่ยนความสนุกสนานการท่องเที่ยว แล้วนอน
วันอาทิตย์ ที่ 19 กย. 53
5.00 ตื่นแต่เช้า ไปดูพระอาทิตย์ขึ้น แสงสวยๆ อีกครั้งเผื่อเมื่อวานไม่สวย
7.00 ทำอาหารเช้ากินกัน ทำขนมปังกินรองท้องตอนเดินลง
8.00 เก็บของ แล้วเดินลงภู ลงเร็วหน่อย เผื่อแวะระหว่างทาง และน้ำตกภูสอยดาว
13.00 ถึง ที่ทำการอช. กินข้าวเที่ยง
14.00 ขึ้นรถกลับ กทม. แวะกินข้าวเย็นระหว่างทาง
22.00 ถึง กทม.โดยสวัสดิภาพ
เตรียมอุปกรณ์ ส่วนตัว
1) เสื้อกันฝน ถ้าใครมีกล้องก็ติดร่มไปด้วยก็จะถ่ายรูปได้ถ้าฝนตกไม่แรง
2) ถุงนอน
3) เต๊นท์ ถ้าใครมี เอามานอนด้วยกัน นับเป็นสัมภาระกองกลาง
4) กระเป๋าเสื้อผ้า ขอให้เป็นเป้จะง่ายต่อการแพคให้ลูกหาบแบกจ้า...
5) ไฟฉาย
อุปกรณ์ ส่วนกลาง ใครมีเอามาด้วยจ้า
1) เตาแก๊ส
2) หม้อ-กะทะ-หม้อสนาม-กระป๋องน้ำ
3) จาน-ชามพลาสติก-ช้อน
4) อุปกรณ์ทำครัว เขี่ยง มีด กะละมัง
5) แก๊ซกระป๋อง
6) ฟรายชีต กันฝน
7) กราวชีต รองนั่งกินข้าว ทำกับข้าว
สมาชิกร่วมทริป
1. นายทอมเองจ้า
2. นางมารหมูตอน
3. เล็ก คนไม่มีราคา...แต่ของมีค่า
4. น้องเจี๊ยบ... "สาระสำคัญ ไม่อาจรับรู้ได้ด้วยตา"
5. เอมมี่... ตับกระเด็น
ใครสนใจร่วมทริป เิดินตะลุยภูสอยดาวกันก็ลงชื่อ หรือเข้ามาคุยกันได้นะคะ
ส่วนโปรแกรม และงบใช้จ่าย และรายละเอียด กำลังจัดแจงอยู่นะคะ ถ้าเสร็จแล้วจะมาลงให้ดูจ้า........
-
เอ..ได้ข่าวว่ามีสมาชิก 5 คนแล้วนี่ ไม่เห็นมีผู้ใดมาเขียนแสดงความเห็น หรือคอนเฟิร์มกันหน่อยเหรอ
-
ทริปหารเฉลี่ย เดินตะกายกินลมชมวิวถ่ายภาพเรื่อยเปื่อย จุดหมายปลายทางก็คือลานสนบนภูสอยดาว
โปรแกรมการเดินทาง
วันเดินทาง : 16-19 กย. 53 อาจมีการปรับเปลี่ยนเล็กน้อย
โปรแกรมคร่าวๆทริปภูสอยดาว 16-19 กย. 2553
วันพฤหัสที่ 16 กย. 53
21.00 ออกเดินทางจาก กทม.
- สถานที่นัดกันอีกทีหลัง
วันศุกร์ ที่ 17 กย. 53
4.00 ถึงตลาดชาติตระการ ซื้อวัตถุดิบไปทำอาหารบนภู กินข้าวเช้า แล้วเตรียมข้าวกลางวันไปกินระหว่าง ทางด้วย หรืออาจจะไม่แวะ ตรงเข้าอช.ภูสอยดาวเลย
7.00 ถึงอช.ภูสอยดาว แพคสัมภาระ
8.30 เริ่มออกเดินขึ้นภู ตามหาปัจจัยความสุขกัน ให้หาย want ไปเลย
12.00 กินข้าวระหว่างทาง
15.00 ถึงลานสน กางเต็นท์ เตรียมพื้นที่ แล้วเดินเล่นถ่ายภาพทุ่งหงอนนาคตามอัธยาศัย
16.30 ช่วยกันทำอาหารเย็นง่ายๆ
17.30 ไปรอดูและถ่ายภาพพระอาทิตย์ตก
18.30 กินข้าวเย็น(ตักที่ลำธาร)
20.00 นั่งเล่นกันสักพัก แล้วแยกย้ายกันไปพักผ่อน เพราะเหนื่อยมามาก
วันเสาร์ ที่ 18 กย. 53
5.00 ตื่นแต่เช้า ไปดูพระอาทิตย์ขึ้น แสงสวยๆ
7.30 ทำอาหารเช้ากินกัน
8.30 ออกเดินเที่่ยวบนภู ประเทศลาว น้ำตก ภูเขา ให้ชุ่ม
16.30 ช่วยกันทำอาหารเย็นง่ายๆ
17.30 ไปรอดูและถ่ายภาพพระอาทิตย์ตก เผื่อเมื่อวานไม่สวย
18.30 กินข้าวเย็น อาบน้ำ (ตักที่ลำธาร)
20.00 นั่งเล่นกัน ดูรูป แบ่งปันรอยยิ้ม แลกเปลี่ยนความสนุกสนานการท่องเที่ยว แล้วนอน
วันอาทิตย์ ที่ 19 กย. 53
5.00 ตื่นแต่เช้า ไปดูพระอาทิตย์ขึ้น แสงสวยๆ อีกครั้งเผื่อเมื่อวานไม่สวย
7.00 ทำอาหารเช้ากินกัน ทำขนมปังกินรองท้องตอนเดินลง
8.00 เก็บของ แล้วเดินลงภู ลงเร็วหน่อย เผื่อแวะระหว่างทาง และน้ำตกภูสอยดาว
13.00 ถึง ที่ทำการอช. กินข้าวเที่ยง
14.00 ขึ้นรถกลับ กทม. แวะกินข้าวเย็นระหว่างทาง
22.00 ถึง กทม.โดยสวัสดิภาพ
เตรียมอุปกรณ์ ส่วนตัว
1) เสื้อกันฝน ถ้าใครมีกล้องก็ติดร่มไปด้วยก็จะถ่ายรูปได้ถ้าฝนตกไม่แรง
2) ถุงนอน
3) เต๊นท์ ถ้าใครมี เอามานอนด้วยกัน นับเป็นสัมภาระกองกลาง
4) กระเป๋าเสื้อผ้า ขอให้เป็นเป้จะง่ายต่อการแพคให้ลูกหาบแบกจ้า...
5) ไฟฉาย
อุปกรณ์ ส่วนกลาง ใครมีเอามาด้วยจ้า
1) เตาแก๊ส
2) หม้อ-กะทะ-หม้อสนาม-กระป๋องน้ำ
3) จาน-ชามพลาสติก-ช้อน
4) อุปกรณ์ทำครัว เขี่ยง มีด กะละมัง
5) แก๊ซกระป๋อง
6) ฟรายชีต กันฝน
7) กราวชีต รองนั่งกินข้าว ทำกับข้าว
สมาชิกร่วมทริป
1. นายทอมเองจ้า
2. นางมารหมูตอน
3. เล็ก คนไม่มีราคา...แต่ของมีค่า
4. น้องเจี๊ยบ... "สาระสำคัญ ไม่อาจรับรู้ได้ด้วยตา"
5. เอมมี่... ตับกระเด็น
6. เพื่อนเจี๊ยบ อีก 1 ท่านครับ
ใครสนใจร่วมทริป เิดินตะลุยภูสอยดาวกันก็ลงชื่อ หรือเข้ามาคุยกันได้นะคะ
ส่วนโปรแกรม และงบใช้จ่าย และรายละเอียด กำลังจัดแจงอยู่นะคะ ถ้าเสร็จแล้วจะมาลงให้ดูจ้า........
[ยังยืนยันไปเหมือยนเดิมครับ ตอนนี้เจี๊ยบไปเชียงใหม่ครับ เอาเสื้อไปทำครับพี่
-
เอามาฝาก ทุ่งหงอนนาค ล่าสุด วันที่ 3-5 กันยายนที่ผ่านมา ไว้อาทิตย์นี้จะไปดูอีก
http://board.trekkingthai.com/board/show.php?forum_id=34&topic_no=227963&topic_id=230972&&page=1
-
มาแล้วครับหลังจากเปิดกระทู้มาซะนานเป็นเดือน เรื่องเล่าความจริงก็ปรากฏเป็นควรามจริงเสียที เมื่อไปเยือนภูสอยดาวมา สิ่งที่ไปเห็นมากับตา และได้ไปสัมผัสมากับตัวเอง ทั้งเรื่องประทับใจด้านธรรมชาติ ที่อุดุมสมบูรณ์ของเมื่องไทย และความสวยงานที่ธรรมชาติสรรค์สร้างขึ้นมาเมื่อเราได้เห็น
ไปชมภาพกันเลยดีกว่า
-
หลังจากป้ายเนินส่งญาติ ไม่ค่อยมีภาพเท่าไหร่ครับ เนื่องจากตั้งหน้าตั้งตาเดินๆๆๆๆอย่างเดียวครับ 555 เพื่อไปให้ถึงจุดหมายที่ความสูง 1,633 เมตร จากระดับน้ำทะเล
-
เมื่อทุกคนเห็นเนินมรณะแล้วใครก็คิดว่าจะถึงจุดหมายโดยง่ายดาย แต่ผิดหวังครับ เมื่อพ้นเนินมรณะขึ้นมาด้วยความยากลำบาก แสนสาหัส กับพบว่าต้องเดินๆๆๆอีกแล้วกว่าจะถึงลานสนที่เป็นจุดหมายที่เราตั้งใจเอาไว้ แต่เราก็ผ่านกันไปได้ด้วยเสียงบ่น เสียง... 5555 ต่อว่าไปต่างๆ นาๆ ตามภาษาคนเหนื่อย
และเมื่อถึงที่จุดหมายปลายทาง เราก็เปิดประเดิม ด้วยการแก้ความเหนื่อยด้วย...(ดูภาพ)
-
เชิญท่านต่อไปมาเล่าต่อได้เลยครับ
-
แหมๆๆๆ เล่ามามีแต่ป้าย ประทับใจป้ายจังนะครับ ;D
ตาผมเล่าละกัน
พอกลับมาถึงบ้านเละเทะไปหมด เจ้าลูกแมวทั้ง 3 ดูโตขึ้นผิดหูผิดตา อาหารแมวหมดเกลี้ยง ก็ต้องเวฟปลาทูให้แมวกิน แล้วเข้านอน เช้ามาเลือกรูปทริปนี้ถ่ายไม่เยอะ เพราะเป็นคนขับด้วย บางช่วงต้องนอนเอาแรง แต่ก็ได้รูปมา มากกว่า 500 รูปนะเริ่มเรื่องจาก
ขับรถออกจากกรุงเทพฯ รับผู้โดยสารช้ากว่าเวลาที่กำหนดเพราะไฟฟ้าที่บ้านดับไป 2 ดวง การเก็บข้าวของเลยยุ่งยากกว่าปกติ จากนัดหมาย 4 ทุ่มเอาเข้าจริงถึงหน้าปตท. สำนักงานใหญ่ 5 ทุ่ม เจอสัมภาระขนาดยักษ์กว่าจะยัดเข้าไปในรถได้หมดใช้เวลานานพอสมควร มุ่งหน้าสู่อำเภอชาติตระการ เข้าซื้อของที่ตลาดเพิ่มเติม เวลาประมาณ 6 โมงเช้า ออกจากตลาดไปภูสอยดาว ถึงเกือบ 8 โมง เพราะทางโค้งและแคบ มีการถ่ายภาพทางผ่านเป็นระยะๆ วิวเทือกเขากับหมอกบามเช้าสวยมาก นักเรียนกำลังรอรถเดินทางไปเรียน พอถึงที่ทำการอุทยานฯ เอาของลงจากรถติดต่อลูกหาบ ราคาเปลี่ยนจาก 15 บาท/กก. เป็น 20 บาท/กก. เมื่อไม่นานมานี้ กรอกแบบฟอร์มการเข้าชมลงชื่อลูกทริป มัดจำขยะ 100 บาท (ได้คืนตอนเอาขยะมาคืน) จากนั้นจะได้แทกติดสัมภาระ ลูกหาบจะแยกของที่เราจัดไว้ออก จัดใหม่ให้ได้ชุดละ 20-30 กก./คน เราก็ไปกินข้าวที่ร้านของอุทยาน (ข้าวเที่ยงต้องหิ้วขึ้นเอง) หลังจากนั้นก็เดินๆๆๆ
-
ภาพข้างบนภาพแรกเป็นช่วงก่อนขึ้นเนินส่งญาติ เดินจากน้ำตกภูสอยดาว ตามทางผ่านลำธารมีลูกหาบแซงขึ้นมาเป็นระยะๆ เราก็หลบให้เค้าไปก่อน ระหว่างทางมีต้นงิ้วขนาดใหญ่ล้มขวางอยู่ก็ต้องข้ามอย่างระวังหนามขนาดใหญ่แหลมด้วยเต็มไปหมด พอข้ามไปได้ซักพักก็เป็นเนินส่งญาติ หลายๆ คนพอเดินขึ้นเนินส่งญาติเสร็จก็จะหยุดพักเป็นเนินที่ชันพอสมควร แล้วก่อนเนินส่งญาติก็ต้องเดินขึ้นบันไดหลายต่อหลายขั้นสิ้นสุดเนินส่งญาติจะเห็นป้ายเขียนบอกไว้ประมาณว่าจะพิสูจน์ศักยภาพตนเองต่อไปหรือจะเดินกลับ เพราะหนทางข้างหน้ายังมีอีกหลายเนินนั่นเอง ลูกหาบจะหยุดพักทุกเนิน ประมาณ 10 นาทีก่อนเดินต่อ
ผมแวะเก็บภาพเจ้าหนอนหน้าตาน่ากลัว สีขาว ซึ่งไม่ง่ายเลย เพราะมือเริ่มจะสั่นหน่อยๆ แล้ว หลังจากเดินต่อไปอีกสักพักก็เป็นจุดเริ่มต้นของเนินปราบเซียน จากจุดนี้คุยกับลูกหาบได้ความว่า หลังจากเนินปราบเซียนไปก็ไม่ยากเท่าไหร่แล้วละ ทางเดินขึ้นภูสอยดาวนั้นมีทั้งบันไดเหล็กบันไดแบบเอาแผ่นไม้มาประกบกัน และไม่มีบันได เมื่อถึงเนินปราบเซียนก็เป็นอันว่าเราเดินมาได้ 2,300 เมตร จากทั้งหมด 6,500 เมตร
-
เมื่อผ่านพ้นเนินปราบเซียนมาได้ จะมีจุดพักกลางทาง สร้างเป็นกระท่อมให้นั่งพักสบายๆ ปกติเป็นจุดนั่งพักกินข้างเที่ยงเพราะถ้าหากเดินขึ้นช่วงเช้า มักจะมาถึงตรงนี้ตอนเที่ยงหรือใกล้เคียงพอดี หรือจะเดินต่อไปอีกหน่อยจะมีโขดหินใหญ่กว้างพอประมาณให้นั่งพักก่อนเดินขึ้นเนินป่าก่อ
ระหว่างทางช่วงนี้จะมีช่วงป่าโปร่งมองเห็นทิวทัศน์อันสวยงามของภูสอยดาวได้บ้าง บางช่วงมีแดด บางช่วงมีฝนตก อากาศเย็นสบายแต่ร่างกายเราจะรู้ดีว่ามีออกซิเจนอยู่เบาบาง เดินถึงตรงนี้หลายคนจะหายใจแรงๆ ให้เพื่อนข้างๆ ได้ยิน (ที่จริงหอบมาตั้งแต่เนินแรกแล้ว)
-
เรานั่งพักกินข้าวเที่ยงตอนบ่าย 2 โมงที่ป้ายเนินป่าก่อ เพราะจุดพักทั้งสองจุดที่บอกไว้ในกระทู้ข้างบนมีคนนั่งอยู่เต็มไปหมด และเราเพิ่งกินข้าวเช้ามาเมื่อตอน 9 โมงที่อุทยาน กินข้าวแค่ 3-4 คำ ก็เดินต่อเพราะไม่กล้ากินมากเดี๋ยวจะจุกระหว่างทาง การเดินภูสอยดาว เราต้องถือขวดน้ำของเราเอง เราเลือกน้ำขวดเล็กคนละขวด เทคนิคการดื่มน้ำระหว่างเดินป่าบนเขาสูงชันคือการจิบทีละนิดๆ แต่จิบบ่อยๆ จะได้ไม่จุกและมีน้ำพอจนถึงปลายทาง ลูกหาบบางคนจะถือเครื่องดื่มประเภทน้ำอัดลมขึ้นมาด้วย เพื่อขายระหว่างทาง (แพงนะ)
พอเดินทะลุเนินเสือโคร่งก็จะเป็นจุดเริ่มต้นเนินมรณะ ซึ่งเป็นเนินที่ทำให้ใครหลายคนเข็ดขยาด เป็นเนินในตำนานเล่าขานต่อๆ กันระหว่างนักท่องเที่ยวผจญภัยที่มาที่นี่ เนินมรณะนอกจากเป็นเนินที่สูงชันประกอบไปด้วยบันไดจำนวนมาก และมีระยะทางยาวมากแล้ว ระหว่างการเดินเราจะมองไม่เห็นยอดเขาอันเป็นปลายทาง พอพ้นโค้งบันไดแต่ละโค้งมักจะนึกว่าถึงแล้วอยู่ตลอดเวลาแต่ที่จริงยังไม่บันไดต่อขึ้นไปอีก การเดินขึ้นเนินมรณะ ส่วนใหญ่จะพักทีละโค้ง เพราะขาเริ่มจะไม่ฟังคำสั่งของเราและยกไม่พ้นขั้นบันไดอยู่บ่อยๆ แต่ก็มีบางช่วงที่มองเห็นวิวได้กว้างและสวยมากคุ้มค่าเหนื่อยเลยทีเดียว เราใช้วิธีการหยุดถ่ายรูปเป็นช่วงๆ ให้หายเหนื่อยไปด้วยในตัว ก่อนจะเดินต่อไปอีก
ก่อนขึ้นเนินมรณะเราจะพักกันให้เต็มที่ ตรงป้ายเริ่มต้นเนินมรณะ ถ่ายรูปยอดเขาและนักผจญภัยที่เดินไปถึงก่อน ที่พยายามจะเคลื่อนตัวขึ้นไปอย่างช้าๆ จนสังเกตได้ เป็นจุดเล็กๆ ค่อยๆ ขยับๆ ขึ้นไปทีละนิดๆ
-
เนินมรณะต่อครับ ภาพระหว่างการเดินขึ้นมรณะจะมากเป็นพิเศษ เพราะวิวสวยและเหนื่อย ขายกไม่ค่อยขึ้น หัวใจสูบฉีดเลือดเร็วมาก ปากซีด ขาสั่น มือไม่นิ่ง ฯลฯ เป็นอาการโดยทั่วไป ในใจคิดแต่ว่าพอหมดบันไดนี้แล้วคงจะถึง แต่ก็ต้องผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า จะนั่งทีต้องหาหินหรือท่อนไม้สูงๆ นั่ง ไม่ควรนั่งยองๆ เพราะจะลุกไม่ขึ้นได้ เทคนิคอีกประการหนึ่งที่ได้จากลูกหาบคือ จะให้ดีต้องอย่านั่ง อยากจะพักให้ยืนเอา พยายามเดินเรื่อยๆ รักษาความเร็วการเดินแต่ละก้าวให้คงที่ไม่ว่าจะทางราบหรือขึ้นเนิน แล้วจะไม่ค่อยรู้สึกปวดขา ทั้งนี้ก็แล้วแต่บุคคลกันไปนะครับ ตัวผมเองใช้วิธีควบคุมจังหวะการเดินให้เร็วสม่ำเสมอ หายใจเข้าและออก 1 ครั้ง จะได้ 4 ก้าวตลอดเวลา การพกพาน้ำดื่มขึ้นมาก็เป็นเรื่องสำคัญ หากทำได้ควรพกเครื่องดื่มเกลือแร่มาด้วย เอาน้ำเทใส่ขวดพลาสติก อย่าเอาขวดแก้วมามันหนัก
-
เมื่อสุดเนินมรณะแล้ว ก็จะเป็นทางเดินไปลานสน ระยะทางไม่ไกลแต่ก็ไม่ใกล้ เป็นช่วงที่นักท่องเที่ยวรู้สึกแย่มากที่สุดเพราะหลายๆ คนคิดว่าพ้นเนินมรณะแล้วจะถึงจุดหมาย ที่ไหนได้มันยังต้องไปอีกไกล แต่ในที่สุดผมก็มานั่งอยู่ข้างป้ายผูพิชิตลานสนด้วยเวลารวมทั้งสิ้น 6 ชั่วโมง ขาทั้งสองข้างยังทำงานได้ปกติ ลืมบอกไปว่า ผมมีปัญหาที่เข่าข้างขวาเพราะทำงานนั่งโต๊ะมาเป็นสิบปี หลังจากนั้นก็มาขับรถเดินทางตลอดบางครั้งต้องขับรถ นานกว่า 12 ชั่วโมง อยู่บ้านก็ปวดเข่าอยู่แล้ว แต่ก็ยังเอาซัพพอร์ทใส่แล้วเดินขึ้นภูสอยดาวได้ไม่มีปัญหา นอกจากนี้ระหว่างทางยังพบรุ่นพี่ที่เลิกเดินป่าไปเป็นสิบปีแล้วกลับมาเริ่มเดินใหม่ อายุไม่ใช่น้อยๆ กันเลย ยังเดินขึ้นมาได้ หากอ่านเว็บไหนแล้วคิดว่าภูสอยดาวมันโหดอย่างนั้นโหดอย่างนี้ ก็อย่าเพิ่งกลัวมากเกินไป ก่อนเดินทางผมเดินทางเรียบรอบหมู่บ้านวันละ 2 กิโลเมตร 3 วัน พอไปจริงเลยไม่รู้สึกเท่าไหร่ หากไม่หยุดถ่ายรูปมากไปหน่อยคงทำเวลาได้ดีกว่านี้ อยู่ที่การเตรียมตัวให้พร้อมมากกว่าครับ
กระทู้เมื่อครู่ตกไปหน่อย ก่อนถึงลานสนมีดอกลิลลี่สวยๆ อยู่สูงกว่าหัวด้านขวา ต้องสังเกตหน่อยครับ สวยดี ;D
-
มาถึงตรงนี้อยากเว้นวรรคไว้ให้เพื่อนๆ ร่วมทริปได้มาเล่ากันบ้างก่อนจะเล่าถึงการอยู่บนภูสอยดาว ภาพดอกหงอนนาค น้ำตกต่างๆ เรื่องราวจะได้ปะติดปะต่อกัน
ทิปสำหรับทริป
แกสกระป๋องสำหรับมือใหม่ อาหารที่เห็นในเมนูตามโปรแกรมของเราตั้งแต่กระทู้แรกๆ นั้นใช้แกสกระป๋องประมาณ 4 กระป๋อง (เอาไป 6 ติดอยู่ที่เตาอีก ครึ่งกระป๋อง เหลือ 2 กระป๋องขายให้เพื่อนบ้านเต็นท์ข้างๆ)
ถังน้ำ มีให้เช่า สำหรับตักน้ำทั้งจากลำธารมาที่เต็นท์สำหรับล้างขาก่อนเข้าเต็นท์ หรือตักน้ำฝนมาทำอาหาร ล้างจาน ที่เต็นท์ ถังน้ำให้ห้องน้ำห้องส้วม มีเป็นของส่วนรวมต้องตักน้ำจากลำธารมาเอง
น้ำดื่ม เราดื่มน้ำบรรจุขวด 12 ลิตร สำหรับ 7 คน อยู่ได้ เหลือด้วย แต่ถ้าเอามาทำอาหารจะไม่พอครับ สำหรับเครื่องดื่มต่างๆ เช่นน้ำอัดลมสามารถสั่งได้จากลูกหาบโดยการบอกหมายเลขแทกสัมภาระและรายการที่ต้องการ วันรุ่งขึ้นลูกหาบจะนำมาส่งให้ ราคาเครื่องดื่ม น้ำอัดลมกระป๋อง 30 บาท น้ำอัดลมขวดใหญ่ 60 บาท ไม่รวมค่าหาบขึ้นมาคิดตามน้ำหนักของเครื่องดื่มนั้นๆ
หุงข้าว ใช้สูตร ข้าว 1 ส่วน น้ำ 1.5 ส่วน เช่นข้าวสาร 4 แก้ว น้ำ 6 แก้ว หุงตามปติ พอเดือดจนน้ำล้นหม้อ ให้หรี่ไฟ ให้เบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ ปล่อยไว้จนได้ข้าวสวยพอดี ขอบคุณพี่ ป.ปลา สำหรับสูตรนี้ครับ สำหรับ 7 คน ใช้ข้าวสารประมาณ 3 กิโลกรัม ก็จบทริป เราซื้อมา 5 กิโลกรัม ก็จะเสียค่าลูกหาบทั้งขึ้นและลงไปเปล่าๆ
เศษอาหาร ปกติเวลาทำกับข้าวแล้วกินกันไม่หมด จะแบ่งให้เจ้าหน้าที่และลูกหาบ จะได้ไม่ต้องขนลงมาให้เสียค่าลูกหาบเพิ่ม แต่ในจานของเราเองจะให้ใครต่อก็ไม่ได้ เจ้าหน้าที่อนุญาตให้ฝังได้ โดยไปยืมจอบที่จุดบริการนักท่องเที่ยว
ผ้าห่ม-ถุงนอน เนื่องจากอากาศตอนกลางคืนหนาวอย่าบอกใคร จึงมีผ้านวมและถุงนอนให้เช่า คืนละ 50 บาทสำหรับผ้านวม 30 บาท สำหรับ ถุงนอน แต่มีกฎว่าห้ามทำเปียกครับ เพราะบนนั้นหาแดดยาก
ค่าลูกหาบ คิดทั้งขาขึ้นและขาลง โดยจะชั่งน้ำหนักที่จุดเริ่มต้นน้ำตกภูสอยดาว ลูกหาบที่หาบสัมภาระให้เราจะเป็นคนเดิมทั้งขึ้นและลง โดยนัดหมายวันที่จะลงกันไว้ในฟอร์มที่กรอกตอนขึ้นมา
ค่าเดินทาง สำหรับผู้ขับรถไปเองย่อมจะรู้อัตราสิ้นเปลืองของรถตัวเอง ระยะทางกรุงเทพฯ-ภูสอยดาว ประมาณ 1,100 กิโลเมตรเศษ รถของเรากิโลเมตรละ 3 บาท ก็ประมาณ 3,300 บาท เช่ารถตู้อันนี้ไม่มีข้อมูลเพราะรถตู้แต่ละคันราคาต่างกัน บางคันเป็นแกสบางคันเป็นน้ำมันครับ
เอาละคิดออกเท่านี้ หากมีเพิ่มเติมจะเขียนให้อีก ;)
-
ตามมาชมครับ :)
-
ไม่ควรชมอย่างเดียวนะครับ ควรจะเล่าด้วยภาพของตัวเองเหมือนกัน :)
-
รอถึงตอนนี้แล้วคาดว่าคงไม่มีใครมาเขียนต่อ งั้นเล่าต่อดีกว่าจะได้จบเรื่อง แล้วท่านใดจะเสริมส่วนไหนก็เขียนเข้ามาละกันครับ
เมื่อมาถึงลานสน ต่อจากนี้ไปก็แค่พาสังขารอันเหนื่อยอ่อนเดินไปลานกางเต็นท์ เป็นทางราบเดินสบายๆ มีทุ่งหงอนนาคให้ชมตลอดทาง ก็เลยแวะเก็บภาพมาได้บ้างถึงแคมป์ เพื่อนๆ ที่เดินทางมาถึงก่อนก็จัดการกางเต็นท์ให้เป็นที่เรียบร้อยก็เข้าพักรอเวลาชมพระอาทิตย์ตกอันเลื่องชื่อบนภูสอยดาว ด้วยความที่เป็นคนขับรถมาตลอดคืนผมก็เลยเข้านอนเลย ;D
-
;D ตอนนี้สุขภาพ ขา ของทุกท่านเป็นอย่างไรกันบ้าง รู้สึกจะกลัวๆขั้นบันไดกันบ้างเปล่า >:(
-
ระหว่างนี้ผู้รับหน้าที่ทำอาหารก็จัดการปรุงอาหาร แต่สุดท้ายจากที่เขียนไว้ในโปรแกรมอาหารเปลี่ยนเป็นเอาไก่ทอดที่ถือมากินระหว่างทางตอนมื้อเที่ยง มาทำแกงจืด ใส่ผักกาด พอน้ำเดือดแกะบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปใส่ถ้วย ตักแกงจืดราด รอ 3 นาที (ซะงั้น)
ถ่ายภาพพระอาทิตย์ตก หลังจากนั้นเข้านอน เช้ามาล้างหน้าล้างตากินกาแฟ เดินเก็บภาพในบริเวณแคมป์ รอบลานกางเต็นท์มีทุ่งหงอนนาคอยู่มากมายสลับกับต้นสนจำนวนมาก เป็นวิวที่มักจะได้ติดไม้ติดมือกันกลับมาทุกคนไป มีเส้นทางเดินศึกษาธรรมชาติ ยาวประมาณ 2 กิโลเมตรเศษ จากจุดกางเต็นท์รอบไปทางด้านตะวันออก ถึงหลักเขตซึ่งแบ่งเขตระหว่างไทย-ลาว เดินเข้าในพรมแดนลาวได้นิดหน่อย กลับมายังแคมป์ ที่ภูสอยดาวกว่าจะเห็นพระอาทิตย์น่าจะเกือบๆ 9 โมงเช้า เพราะด้านตะวันออกมีภูเขาที่สูงกว่าบังอยู่
-
สภาพอากาศบนภูสอยดาวเอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้เดี๋ยวแดด เดี๋ยวฝน เดี๋ยวหมอก เดี๋ยวสว่าง การถ่ายภาพดอกหงอนนาคต้องใจเย็นๆ รอจังหวะมีแสงที่ดี พอมีแสงแล้วอย่านิ่งนอนใจ เพราะอีกไม่นานอาจจะครึ้มอีกเมื่อไหร่ก็ได้
-
นอกจากนี้ตามเส้นทางเดินศึกษาธรรมชาติยังมีบริเวณที่ พระเจ้าหลานเธอพระองค์เจ้าพัชรกิติยาภา พร้อมพระสหายได้ทรงกิจกรรมคืนกล้วยไม้สู่ป่า เมื่อวันที่ 16 สิงหาคม 2552 ทรงปล่อยกล้วยไม้เอื้องแซะภูกระดึง
อีกจุดหนึ่งบนเส้นทางเดินศึกษาธรรมชาติที่พลาดไม่ได้คือจุดสูงสุดของภูสอยดาว เป็นจุดชมวิวที่สวยงาม บางวันอาจจะได้เห็นทะเลหมอกสวยๆ และพระอาทิตย์ตก
สำหรับการถ่ายภาพดอกหงอนนาคบางทีต้องการให้มีหยดน้ำกับประกายของแสงบนหยดน้ำที่เกาะอยู่บนดอกหงอนนาค ต้องรอให้แดดจ้าพอสมควร หามุมที่จะเกิดประกายได้ อันนี้ไม่ยากก็มองด้วยตาเปล่า เลือกฉากหลังดีๆ หน่อย แต่ดอกหงอนนาคนั้นธรรมชาติของมันจะบานเมื่อสายมากแล้ว บางดอก 10 โมงเช้า จึงจะบาน บางกลุ่มก็เร็วกว่านั้นนิดหน่อย แสงบ่ายหากมีแดดดีๆ ก็น่าจะดีกว่ารอตอนเช้า เอาเวลาไปเดินถ่ายรูปที่อื่นๆ ก่อนแล้วค่อยมาเล็งหาประกายแสงบนหยดน้ำ
-
เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากกินข้าวเช้าแล้วก็หารือกันเรื่องจะเดินไปทางไหนมีอะไรเที่ยวบ้าง กลุ่มเราเลือกไปน้ำตกสายทิพย์ เป็นน้ำตกสายไม่ใหญ่มากแต่มีหลายชั้น อยู่ระหว่างทางเดินจากลานสนมายังลานกางเต็นท์ ขามาก็จะผ่านป้ายน้ำตก แต่สมาชิกในกลุ่มมีหลายคนขอถอนตัว เพราะยังเมื่อยขาจากการเดินขึ้นดอยทั้งวันไม่หาย :D
เอาละชมภาพน้ำตกสายทิพย์กันดีกว่า
-
น้ำตกสายทิพย์ (ต่อ)
-
น้ำตกสายทิพย์ต่ออีกหน่อย กับภาพช่วงแรกที่ลืมเลือกมาลงจากกล้องคอมแพคครับ ท่าจะให้ประมาณความยากง่ายของทางเดินชมน้ำตกสายทิพย์แต่ละชั้นก็คงจะเทียบได้กับช่วงหนึ่งของเนินเสือโคร่ง แต่ไม่ยาวเท่าเนินเสือโคร่ง อะไรประมาณนี้
สภาพแสงของการถ่ายภาพน้ำตกสายทิพย์ เหมาะมากสำหรับการถ่ายภาพน้ำตก มีแสงลอดลงมาได้น้อยทั้งๆ ที่ฟ้าเปิดสว่างโล่ มองจากน้ำตกแหงนขึ้นฟ้าจะเห็นฟ้าใสเชียว แต่ที่น้ำตกจะครึ้มมาก มี CPL ไปด้วยจะได้ภาพสวยๆ ได้ไม่ยาก
-
;D ตอนนี้สุขภาพ ขา ของทุกท่านเป็นอย่างไรกันบ้าง รู้สึกจะกลัวๆขั้นบันไดกันบ้างเปล่า >:(
แน่นอนครับ เมื่อวานกลับมาเอาเต็นท์ออกตาก ซักเสื้อผ้าที่ใส่ขึ้นและลงจากเขา (ขอเรียกว่าชุดเน่าแล้วกัน) จากนั้นออกไปหาอะไรกิน เดินข้ามสะพานลอยถนนบางนา-ตราด สุดยอด เหมือนน่องจะระเบิดเลย >:( พอมาวันนี้ก็ยังเจ็บอยู่ครับ แต่ที่แย่คือยังคันแผลคุ่นกัดอยู่เลย ไม่รู้จะแพ้อะเปล่า :'(
-
เอาละพาเดินชมกันขนาดนี้คงได้ข้อมูลมากขึ้นบ้างนะครับ ต่อจากนี้ก็เป็นบรรยากาศลานกางเต็นท์ ในยามฟ้าใส กับอาหารเย็นสุดพิเศษที่เราเตรียมไว้ว่าจะเป็นมื้อที่พิเศษสุดของทริปนี้เลย คือมีแพนงไก่ด้วยครับ ทีแรกว่าจะอำคนอ่านกระทู้ว่าแบกกระต่ายขูดมะพร้าวมาทำกะทิ และแพนงกันเอง เอาเป็นว่าคงไม่มีใครเชื่อแน่ แพนงนี้เป็นแพนงอบแห้งซื้อจากห้าง เวลากินเอามาต้มน้ำร้อนทั้งซองเลยไม่ต้องเปิดซอง รอสัก 3 นาที เทลงใส่ถ้วยจะได้แพนง นับว่าเป็นเมนูที่ดีมากสำหรับภูสอยดาวเพราะน้ำหนักเบาครับ ปรุงง่าย และไม่ต้องกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปทุกวันด้วย
เอาละชีวิตบนภูสอยดาว ก็อย่างที่เล่ามา ขอเชิญท่านอื่นมาแจมด่วน ไม่งั้นจะเล่าช่วงขาลงแล้วนะครับ
-
เข้ามาติดตามอ่านทุกวันพี่ทอม
แต่ไม่รู้จะเล่าอะไร ก็พี่เล่าหมดแล้วนี่ ...555
...............
รู้แต่ว่า กลับมาก็เดี้ยงค่ะพี่ ยังสงสัยว่าไอ้วันเดินทางกลับไม่รู้สึกอะไรเลย
แต่พอตื่นขึ้นมาอีกวัน ... พระเจ้ายอด... ช่วยจ๊อดด้วย !!!
เจี๊ยบมีปัญหากับการขึ้นลงบันได แม้กระทั่งวันนี้ก็ยังไม่ดีขึ้น
ที่สำคัญ บ่นว่าเจ็บไม่ได้ด้วย ... ไม่งั้นอาจโดนด่าได้
แล้วอีกอย่าง ... ที่นอนดันอยู่ชั้น 4
โอ๊ว..ววววว .... ใครก็ได้ช่วยที!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เมื่อวานไป 7 ด้วยความขี้เกียจออกจากบ้าน เลยไปหาซื้อเสบียงมาตุนไว้
เอาของวาง คิดเงินเสร็จ เพิ่งคิดได้ว่า ทำไมเราซื้อของเหมือนอยู่บนดอยเลย
ได้แก่ ...ไข่ต้ม ... ปลากระป๋อง ...มาม่า
อ้อ ... มีปีกไก่รมควันด้วยนะพีี่
เมื่อวานนี้ตอนเอาออกจากตู้เย็นโยนใส่ไมโครเวฟ
เจี๊ยบยังคิดอยู่เลยว่า
แล้วนี่มันเป็นปีกข้างไหนล่ะเนี่ย.....ยยย
ซ้ายหรือขวาหว่า
55
-
โอ๊ย :'(สุดยอดของความรวดร้าว น่องตึงแข็งเป่ง ขยับทีไรเป็นแปรี๊ยะ เิดินได้ท่าเดียว คือท่าหุ่นยนต์ พยายามเก็บอาการไม่ให้ใครรู้ จนกระทั่งวันนี้ยังไม่หายเลย เพิ่งรู้ชัดๆแน่นอนเลยว่าตอนลงเขาสาหัสกว่าตอนขึ้นเขา จะเข็ดดีมั๊ยเนี่ย ทำงานมันสบายเกินไปเลยต้องไปเที่ยวให้ลำบาก แว๊ก
สะใจ สุดๆๆๆๆๆๆ
เพื่อนร่วมทริปทุกท่านเอาภาพมาแบ่งกันชมบ้างดิ ไม่ต้องเล่าก็ได้ แหม--- เงียบเชียว
-
สวัสดีครับทุกท่าน ตอนนี้สุขภาพร่างกาย(เฉพาะขา) เข้าสู่สภาวะปกติ เมื่อวานยังเอาสองล้อคู่ใจไปแว๊นเล่นแถวๆ บ้านเพื่อน ย่านรังสิต
ส่วนเรื่องเล่าหมดแล้ว รอๆสมาชิกท่านอื่นๆ มาเล่า
ชุดนี้ก็เดินได้ภูสอยดาว
-
ผมก็ยังปวดน่องอยู่เลยครับ เวลาเดินยังกะมันจะระเบิด
ขอแชร์ภาพนะครับ ส่วนเรื่องราวต่างๆพี่ทอมก็เล่าไปหมดแล้ว ^^
(รูปเซ็ตเดียวกับที่ลง facebook ของผมครับ)
ช่วงแรกแวะกันที่ตลาดชาติตระการ ใครหิวก็หาอาหารรองท้องกันก่อน
ขนมมากมาย ทำสดๆใหม่ หมูย่าง ไก่ยาง ข้าวเหนียวร้อนๆ
บางคนก็ซื้ออาหารจากที่นี่ ไปเก็บไว้ทานตอนกลางวันระหว่างเดินขึ้นภูด้วย
หรือจะแวะเข้ห้องน้ำ 3 บาท ก็เดินไปข้างตลาดสุดซอยด้านซ้ายมือ(มือตัวเองนะครับ)
-
บรรยากาศข้างทางระหว่างเดินทางไปอช.ภูสอยดาว
เส้นทางจะคดเคี้ยวสักหน่อย กรุณาขับรถด้วยความระมัดระวัง
บางจุดเป็นย่านที่อยู่อาศัย ก็อาจจะมีเด็กๆข้ามถนนด้วย
น้องหมาที่ชอบนอนบนถนนก็เยอะครับ แล้วตลอดเส้นทางนี้ก็เป็นพื้นที่ทำการเกษตร
อาจจะมีรถยนต์ รถสิบล้อ หรือรถอิต๊อก จอดอยู่บนถนนด้วยครับ
-
บริเวณน้ำตกภูสอยดาว เตรียมตัวก่อนเดินขึ้นภู
เมื่อมาถึงจุดนี้แล้ว ก็ควรจะทำธุระยามเช้าให้เสร็จ
อาจจะยืดเส้นยืดสาย วอร์มร่างกายก่อนก็ได้ครับ
อย่าลืมพกน้ำดื่มไปให้เพียงพอ อย่างน้อยๆก็ต้องใช้เวลาเดิน 5 ชม.
การพกน้ำขวดเล็กไปอาจจะไม่พอเพียงสำหรับบางคน อันนี้ต้องรู้ตัวเองนะครับ
อย่างผมเอาไป 1 ขวดใหญ่ยังไม่พอเลย
แนะนำของใช้เพิ่มเติม
ยาทาหรือสเปรย์กันแมลง เพราะบางครั้งเราต้องนั่งพักเหนื่อย ก็จะมีแมลงมากัดมาตอมได้
ยาหมอง เอาไว้ทาเวลาแมงกัดต่อย
ยาดม แก้วิงเวียน เหนื่อยจนหน้ามืด
-
บรรยากาศระหว่างเดินขึ้นภูสอยดาว
ขอแนะนำสำหรับผู้ที่จะไป ควรสวมใส่เสื้อผ้าที่บางๆ แห้งง่ายๆ นะครับ
กางเกงควรจะเป็นขายาว เพราะจะมีหลายครั้งที่ต้องเดินผ่านต้นไม้ใบหญ้า ไม่งั้นอาจจะขาลายได้
การเลือกใช้เสื้อผ้าบางๆ แห้งง่ายๆ เราสามารถซักชุดที่ใส่เดินขึ้น แล้วตากไว้ 1 วัน
เอาเก็บไว้ใส่ขาลงได้ด้วย จะได้ไม่ต้องแบกเสื้อผ้าขึ้นไปเยอะ
-
เนินมรณะ สุดโหด แต่วิวข้างบนสวย
-
:)
-
ช่วยกันทำอาหาร และบรรยากาศบริเวณที่กางเต้นท์ ห้องน้ำ ที่ล้างจาน
แนะนำเพิ่มเติม ไม่ควรนำผ้าขนหนูไปใช้ เพราะอากาศข้างบนค่อนข้างชื้นตลอดวัน
มันจะไม่ทันแห้ง ก็จะเปียกแล้วเปียกอีก ขอแนะนำ ผ้าขาวม้าครับแห้งง่าย บาง พกง่าย
เอามาคลุมกันแดดกันแมลงได้ด้วยครับ
-
ภาพหมู่ถ่ายโดยพี่โดม
แวะทานก๋วยเตี๋ยวห้อยขา ที่พิษณุโลก
แวะซื้อกาแฟทานก่อนนอน
และภาพน้องหมานอนแปลกๆ -..-
-
ทริปนี้ต้องขอบคุณเพื่อนร่วมทริปทุกคนเลยครับ
พี่ทอม ที่เป็นคนขับรถพาพวกเรา ไปกลับ ได้ปลอดภัย
พี่ใจ ที่ให้ยืมสายคล้องขวดน้ำ ทำอาหารให้ทาน เดินรอเป็นเพื่อนผม
พี่เล็ก ที่แบ่งที่ให้ผมนอนด้วย
พี่เจี๊ยบ พี่ปุ้ย ที่ช่วยกันทำอาหาร ล้างจาน
พี่ปลา ที่นำเอาประสพการณ์การท่องเที่ยวมากมายมาเล่าให้ฟัง
ขอบคุณครับ
-
เอาละครับขอขอบคุณทุกๆ คนที่เข้ามาแชร์กันครับ ส่วนคุณ Ownn นอกจากภาพจะสวยแล้วยังเป็นส่วนเติมเต็มที่ผมขาดไปพอดี ภาพตลาดชาติตระการในการจับจ่ายเสบียงตอนเช้าวันเดินทาง ซึ่งผมนอนหลับในรถ ภาพห้องน้ำ บนภูสอยดาว สวยๆ ทั้งนั้น เห็นทีต้องรีบซื้อ D90 ไวไวแล้วซิ
มาถึงเรื่องเล่ากันต่อ เป็นภาพช่วงขาลงจากดอย กับเก็บตกเล็กๆ น้อยๆ ดอกไม้สีแดงที่อาศัยต้นซุงที่ล้มแล้วเป็นที่อยู่อาศัยและเจริญเติบโต แสดงให้เห็นว่า ต้นไม้แม้ตายแล้วก็ยังประโยชน์ให้ชีวิตอื่นๆ ดำเนินต่อไปได้
ก่อนการเดินลงจากภูสอยดาวเราทำพิธีถ่ายภาพหมู่เป็นที่ระลึกที่ป้ายผู้พิชิตลานสน มีการกระโดดแสดงพลังขากันนิดหน่อยด้วย
และภาพคุณใจที่เนินมรณะโดยมีฉากหลังสวยๆ
-
ระหว่างทางเดินลงก็ยังคงหาเก็บภาพสวยๆ มาเรื่อยๆ จากลานสน - เนินมรณะ - เนินเสือโคร่ง - เนินป่าก่อ - เนินปราบเซียน ระหว่างนี้แหละที่ขาทั้งสองข้างจะเริ่มออกอาการไม่อยากเดินต่อ แต่ก็ทนเดินต่อไปเรื่อยๆ จนสุดท้ายเนินส่งญาติ มาเก็บภาพลำธารน้ำตกภูสอยดาวแบบไม่มีขาตั้งและกางร่มถ่าย (ฝนตกเฉยเลย) หลังจากนั้นก็ภาพหมู่ป้ายน้ำตกภูสอยดาวครับ ทั้งหมดใช้เวลา 2 ชั่วโมงเศษ แล้วเดินทางกลับ มุ่งหน้าไปหาก๋วยเตี๋ยวห้อยขาที่พิษณุโลก ปรากฏว่าเป็นงานประเพณีแข่เรือยาวชิงถ้วยพระราชทานสนามพิษณุโลกพอดี ก๋วยเตี๋ยวห้อยขาหมดทุกร้าน เหลือร้านที่อยู่ไกลสุด 7 ชามพอดี (เป็นไปได้ไงเนี่ย) หลังจากนั้นก็เดินกลับมาที่รถวัดนางพญา (ต้องจอดตรงนี้เพราะถนนข้างวัดพระพุทธชินราชปิดเส้นทาง) ได้ภาพพระอุโบสถยามเย็นที่แสงตกกระทบยอดพระปรางค์และหน้าบรรณพระอุโบสถพอดีมาด้วย
-
เอาละช่วงสุดท้ายของทริป ;D
อีกภาพเก็บตกเกือบลืมไปเพราะอยู่ในกล้องคอมแพค เป็นภาพที่แสดงให้เห็นว่าการเดินป่าเป็นการสร้างอาหารให้ผีเสื้อได้เป็นอย่างดี หลายๆ ทริปที่ผมเดินป่า ตัวผมจะกลายเป็นแหล่งอาหารให้ผีเสื้อมีผีเสื้อมาเกาะ ขา แขน มือ อย่างนี้เป็นประจำ
ทิปสำหรับทริป
ข้อแนะนำเพิ่มเติม (อย่าลืมอ่านทิปก่อนหน้านี้ด้วยนะครับ)
- การเดินป่าบนภูสอยดาว ไม่มีทากครับ จึงไม่ต้องกังวลเรื่องทากให้มากนัก แต่มีสัตว์กินเลือดอีกอย่างหนึ่งที่น่ากลัวไม่แพ้กัน คือ คุ่น ครับ คุ่นเป็นแมลงชนิดหนึ่ง หน้าตาออกไปทางแมลงวัน ตัวเล็กกว่า หรือ เหมือนแมลงหวี่ แต่ใหญ่กว่าหลายเท่า กินเลือดของสัตว์เลือดอุ่นเป็นอาหาร รวมทั้งคนด้วย หลังจากกัดแล้วจะเป็นจ้ำแดงๆ ลักษณะเหมือนมดคันไฟกัด เป็นตุ่ม จะเห็นรอยกัดเป็นจุดแดงๆ เล็กๆ กลางรอยจ้ำ หากไม่มีอาการแพ้คุ่นแผลจะหายไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หากแพ้คุ่น จะกลายเป็นแผลเป็นลักษณะเป็นแผลพุพอง น่ากลัวมาก คุ่นจะกัดบริเวณนอกร่มผ้า เดินป่าภูสอยดาวหากเลือกได้เป็นชุดขายาวแขนยาวดีกว่า ข้อมูลของคุ่นนั้นเขียนไว้ในเว็บท่องป่าหลายเว็บ เอามาเป็นข้อมูลให้ได้เห็นภาพกันจากทัวร์ดอยดอมคอมครับ
http://www.tourdoi.com/general/camping/kun.htm - อุปกรณ์ที่จำเป็นในการเดินป่า การนำอาหารไปทำเองนั้นอย่าลืมมีดทำครัวไปด้วย ไฟฉาย และตะเกียงจำเป็นครับ บนนั้นค่อนข้างมืดสนิท
- การกางเต็นท์และแคมป์ ดินบนภูสอยดาว บริเวณลานกางเต็นท์ค่อนข้างชุ่มน้ำครับ ดินนิ่ม การเตรียมสมอบกปักรอบเต็นท์ให้ครบทุกตำแหน่งเป็นเรื่องที่ดี เพราะกลางคืนลมแรงมาก Fly Sheet เปิดหลายครั้ง จนผมต้องปักสมอบกเพิ่มอีก 2 ตัว ตอนตี 3 ตื่นมาปักใหม่ 3 ครั้ง เพราะสมอถอนเฮ้อ ลำบากน่าดู
- สิ่งสำคัญสิ่งสุดท้าย ขาดไม่ได้เป็นอันขาดของการเดินป่าคือ เพื่อนร่วมทางที่ดีและความสามัคคี สิ่งนี้เป็นสิ่งหนึ่งที่จะบ่งบอกได้ว่าทริปนั้นๆ จะสนุก มันส์ ขำ หรือ เศร้า เคือง โมโห แค้น ฯลฯ หลังเสร็จสิ้นภารกิจการเดินป่าในแต่ละทริปหากจบด้วยคำร่ำลาว่า คราวหน้าไปไหนดี นี่แหละเยี่ยมยอดที่สุด
ขอขอบคุณสมาชิกทุกท่านที่ให้เราได้เดินทางกับเพื่อนที่ดี แบ่งหน้าที่รับผิดชอบไม่มีเกี่ยงงอน
ขอขอบคุณผู้เดินทางกลุ่มอื่นๆ ที่แสดงให้ผมเห็นว่า ผู้หญิงร่างใหญ่น้ำหนักมากกว่า 80 กิโลกรัมที่ทำท่าจะลงตั้งแต่เนินส่งญาติ แต่ด้วยกำลังใจจากเพื่อนๆ ในกลุ่มนั้น ทำให้เค้าสามารถเดินขึ้นมาถึงลานกางเต็นท์จนได้
หวังว่าข้อมูลจากทริปนี้จะเป็นประโยชน์กับผู้อ่าน นักท่องเที่ยว นักผจญภัยกันบ้างนะครับ พบกันใหม่ทริปหน้า....
:) ;) :D ;D :o 8)
-
รูปสุดท้ายของพี่ทอม ถ้าไม่ผิดผลาดนะครับ
น่าจะเป็นผีเสื้อ กะลาสีโคนปีกเรียบ
-
แหมผู้เชี่ยวชาญด้านผีเสื้อมาเองนี่นะ ยังไงโพสต์ลิงค์เว็บผีเสื้อ กับเว็บมอเตอร์ไซค์ ไว้หน่อยได้เปล่าจะได้เข้าไปชมบ้าง :D
-
http://www.dtrackerthailand.com/board/mainpage.php
จัดให้ครับ สำหรับ สองล้อ
http://www.savebutterfly.com/forums/
สำหรับผีเสื้อ
-
มาตามคำเชิญ พร้อมกับเอาฟ้าของ Canon มาฝากจ้า ;D
-
G 11 หรือเปล่าครับเนี่ย ลึกล้ำเหลือกำหนด จริงๆ :o
-
กำกันบ่ด้ายกา เราเดินขึ้นเนินมรณะด้วยกันอ่ะพี่ มีรูปพี่กะแฟนพี่คนละรูปอ่ะจ๊ะ ขออนุญาติเอารูปพี่กะแฟนไปลง facebook ด้วยนา ;)
-
คุณ Chomphoo นี่ใครง่า แจ็คหรือเพื่อนแจ็คอะครับ คนที่ขึ้นไม่ไหวเหมือนผมเปล่า อิอิ
มีวีดีโอนิดนึง
http://www.facebook.com/video/video.php?v=1408189127153
-
คุยอะไรกัน ไม่เห็นรู้เรื่องด้วยเลย อ่ะ
สงสัยตอนนั้นเราขึ้นไปอาบน้ำรอโอ้น แล้ว 55555
-
;D แล้วใครกันล่ะนี่ปิดหน้าปิดตา แถมรู้จักชื่อเราด้วย อ๋อนายอ้นใช่ป่าว
-
อ่อ แจ็คนี่เอง
ที่เราเจอกันที่ป้ายรถเมล์ไงพี่เล็ก 555
-
อ๋อ คนนั้นเอง
แล้ววันนั้นไปขึ้นรถที่ไหนกันละครับ เห็นนั่งมอไซค์ออกไป
-
:Dไปขึ้นทัวร์ที่หมอชิตจ้า นี่ถ้าไม่ได้ซื้อตั๋วไว้ก่อนก็จะขอเกาะล้อไปด้วยแร้วววว
-
อ้อ นึกออกแล้วคุณ Chomphoo ขออภัยที่ไม่ได้เข้ามาตอบซะนาน พอดีเท้าขึ้นชีพจร เอ้ย ชีพจรลงเท้า เดินทางตลอดครับ เวลานี้อยู่ประจวบ พรุ่งนี้คงอยู่กระบี่ ;D
แล้วเห็นรูปถ่ายไว้เยอะแยะทำไมโพสต์น้อยจังอะ เอาอีกๆๆๆ ;)
-
;Dรูปไม่ค่อยสวยเลยไม่ค่อยเอามาโพสอายคนคืนเขา ส่วนใหญ่ก็แค่เอาไปแซวกันเล่นใน facebook อ่ะจ้า
-
ห่างหายไปนานละ ที่จริงจะโพสต์ตั้งนานแล้วเห็นนายแบบอยากดูอย่างใจจดใจจ่อ แต่พอดีติดทริปนิดหน่อย ได้เวลาโพสต์ซะทีในภาพที่ชื่อว่า ร่มน่ารักนะพี่
-
หมดกันเลยเอาภาพนี้มาลง ยิ่งไม่ค่อยมีค่าอยู่ตัวเรา ยิ่งไม่มีค่าหนักไปกว่าเดิมเลย 555
-
แอ๊บแล้วนะตัว ;D
แหล่มเลย ไม่คิดว่าภาพจะออกมาดีขนาดนี้ ถ่ายรูปขึ้นเนอะ :D
เดี๋ยวทริปหน้าจะเอาร่มไปเผื่ออีกนะ เห็นว่าชอบหรอกนะเนี่ย
-
หมดกันเลยเรา รู้งี้เอาชุดนอนโดเรม่อนไปด้วยก็ดีหรอก 555555555
-
;D คนกะร่มเข้ากั๊นเข้ากันเน๊าะ
-
เริ่มเก็บตังค์ดีกว่า
-
สวยงามและน่าไปมากเลยค่ะ ขอบคุณที่แบ่งปันภาพสวยๆให้ได้ชมนะคะ