โอ๊ย :'(สุดยอดของความรวดร้าว น่องตึงแข็งเป่ง ขยับทีไรเป็นแปรี๊ยะ เิดินได้ท่าเดียว คือท่าหุ่นยนต์ พยายามเก็บอาการไม่ให้ใครรู้ จนกระทั่งวันนี้ยังไม่หายเลย เพิ่งรู้ชัดๆแน่นอนเลยว่าตอนลงเขาสาหัสกว่าตอนขึ้นเขา จะเข็ดดีมั๊ยเนี่ย ทำงานมันสบายเกินไปเลยต้องไปเที่ยวให้ลำบาก แว๊ก
สะใจ สุดๆๆๆๆๆๆ
เพื่อนร่วมทริปทุกท่านเอาภาพมาแบ่งกันชมบ้างดิ ไม่ต้องเล่าก็ได้ แหม--- เงียบเชียว
