จุดชมวิวอ่าวประจวบ เขาล้อมหมวก เที่ยวทะเลเหนื่อยเท่าปีนเขา

[Tommy]

ชื่อทริปแบบนี้ก็บรรยายการเดินทางของเราในวันนี้ได้เป็นอย่างดี ใครจะนึกบ้างว่า การจะมาเที่ยวทะเลพักผ่อนสบายๆ นั่งเปลผ้าใบรับลมหรือลงเล่นน้ำ ก็น่าจะเต็มไปด้วยความสนุกท่ามกลางกระแสคลื่นของน้ำทะเลใสๆ ท้องฟ้าสีคราม นอนเล่นริมหาดคงจะหลับลึกได้อย่างไม่ยาก แต่พอนึกจะลองเปลี่ยนบรรยากาศมาเป็นการผจญภัยบนยอดเขาสูง เพื่อความตื่นเต้นและออกกำลังกาย ชมวิวทะเลมุมสูงๆ มองเห็นอ่าวมะนาว อ่าวประจวบคีรีขันธ์ และอ่าวน้อย ก็มีให้เราได้สัมผัส การเที่ยวปีนเขาริมทะเลแบบนี้ จะหาสถานที่อื่นเสมอเหมือนคงจะยาก นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก นอกเหนือจากเขาล้อมหมวก กองบิน 53 ประจวบคีรีขันธ์

แต่ก่อนที่จะไปในรายละเอียดกว่านั้น จะเล่ากันเล่นๆ ก่อนว่า การวางแผนเที่ยวในทริปนี้ เราตั้งใจจะไปงานอุทยาน ร.๒ ที่อัมพวาด้วยซ้ำไป แต่พอล้อหมุนออกเดินทางกันจริงๆ ไหงเปลี่ยนใจมาโผล่ที่อ่าวประจวบฯ ก็ไม่รู้

ปัญหามันก็อยู่ที่การเปลี่ยนแผน เพราะเอารองเท้าแตะ กับรองเท้าหนัง เผื่อว่าจะเปลี่ยนชุดเดินสบายๆ ในอุทยาน ร.๒ ถ่ายรูปตลาดน้ำอัมพวา รองเท้าผ้าใบก็ไม่ได้เอามา แล้วต้องมาปีนเขาหินปูนสูง 902 ฟุต มาดูกันว่าจะมันส์ขนาดไหน

[Tommy]

แล้วทำไมต้องเลือกไปเขาล้อมหมวก

ปัญหาอันนี้มันก็เริ่มมาจากได้ข่าวท่องเที่ยวจาก ททท. เชิญเที่ยวงานเมืองสามอ่าวที่ประจวบคีรีขันธ์ พร้อมกับภาพปริศนามา 1 ภาพ คือภาพข้างล่าง


พอเห็นแล้วเราก็เปิดแผนที่ เห็นว่ามีอ่าว 3 อ่าวเรียงกัน เราก็ดูอ่าวที่อยู่ใต้สุด คืออ่าวมะนาว จากนั้นก็ดูว่าที่อ่าวมะนาวจะมีภูเขาสูงๆ เหมือนในภาพหรือเปล่า ก็มีเพียงเขาลูกที่ไม่สูงมากนักคือเขาคลองวาฬ สุดอ่าวมะนาวทางใต้ ก็เลยออกเดินทางไปลงพื้นที่ ถึงประจวบคีรีขันธ์ ไปยืนชมวิวที่อ่าวประจวบฯ ก่อน เพราะรู้ดีว่าจากนี้ไปจะเป็นการเที่ยวปีนเขาต้องเหนื่อยมากแน่ๆ อ่าวประจวบฯ วันนี้สวยมาก น้ำใส ฟ้าสีคราม สุดยอด 

ในภาพก็มียอดเขาล้อมหมวกเห็นแต่ไกลๆ แต่ก็รู้ว่าสูงมาก สูงกว่าเขาช่องกระจกเสียอีก พอเก็บภาพรอบๆ อ่าวประจวบฯเสร็จแล้วก็หาเส้นทางที่จะเข้าไปยังเขาล้อมหมวกให้ได้ ปรากฏว่ามีทางเข้าไปในพื้นที่ราชการทหาร กองบินที่ 53 ทางเดียวเท่านั้น เราก็ไปจอดถามทหารผู้ดูแลประตูเข้า-ออกได้ความว่าเข้าไปเที่ยวได้ แต่จะปิดประตูเวลา 18.00 น. เป็นประจำทุกวัน อย่าได้รอช้าเข้าไปในกองบิน 53 กันเลยครับ

[Tommy]

ในกองบิน 53 เราก็ถามข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่ที่สามารถขึ้นไปถ่ายรูป 3 อ่าวเรียงกันได้ ไม่น่าเชื่อว่าทุกคนตอบเหมือนกันหมด คือภาพที่เราเห็นบนป้ายยินดีต้อนรับสู่ประจวบคีรีขันธ์ ป้ายใหญ่ๆ บนถนนเพชรเกษม ถ่ายมาจากยอดเขาล้อมหมวกแห่งนี้นี่เอง แต่เรายังคงคิดว่ามันน่าจะถ่ายแถวๆ คลองวาฬสุดอ่าวมะนาวมากกว่า ก็เขาล้อมหมวกอยู่ระหว่างอ่าวมะนาว กับอ่าวประจวบฯ จะมองเห็นอ่าวมะนาวด้วยได้ยังไง แต่เมื่อหลายคนตอบตรงกันขนาดนี้เถียงไปก็ใช่ที่ เราก็คงต้องปีนเขาล้อมหมวกนี่แหละ

    เรามาถึงเชิงเขาล้อมหมวก ซึ่งมีศาลเจ้าพ่อเขาล้อมหมวก กับฝูงค่างแว่น นั่งรออาหารจากนักท่องเที่ยวใต้ต้นไม้ เป็นเวลา 11.00 น. พอดี เราดูจากสภาพภูมิประเทศ อันมีทะเลอยู่ด้านตะวันออก เราต้องขึ้นไปบนยอดเขาซึ่งอยู่ทางใต้ของอ่าวทั้งหมด ก็ต้องกะเวลาขึ้นไปให้อยู่ในช่วงบ่ายจึงจะไม่ย้อนแสง เราตกลงไปเตรียมเสบียงก่อนที่จะต้องใช้กำลังป่ายปีนเขาสูง มุ่งหน้าไปอ่าวมะนาวที่อยู่ใกล้เขาล้อมหมวกมากที่สุด เพื่อที่จะหาข้าวกล่องและเครื่องดื่มสำหรับติดตัวขึ้นไปบนเขา จากข้อมูลของคนที่ขายอาหารสำหรับป้อนค่างแว่น บอกว่าจะต้องเดินเป็นเวลาอย่างน้อย 1 ชั่วโมงในการพิชิตยอดเขาล้อมหมวก ดังนั้นจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีอาหารและเครื่องดื่มติดไปด้วย

    ไหนๆ ก็มาเตรียมเสบียงที่อ่าวมะนาวแล้ว ถ่ายรูปอ่าวมะนาวด้วยดีกว่า ระหว่างทางจากเขาล้อมหมวกไปอ่าวมะนาวไม่ไกลมาก แต่ก็เต็มไปด้วยวิวสวยๆ ทหารที่ดูแลด่านตรวจจะคอยสอดส่องนักท่องเที่ยวเวลาขับรถผ่านเส้นทางนี้ เพราะจะมีบางช่วงที่ผ่านลานบินและรันเวย์ของเครื่องบิน เป็นที่ห้ามจอดตลอดแนว ส่วนภาพที่เราจะถ่ายรูปได้นั้นต้องเป็นวิวด้านทะเลเท่านั้น ห้ามหันมาถ่ายรูปสถานที่ต่างๆ ในกองบินเด็ดขาด เราจึงใช้วิธีขับไปถ่ายรูปไปจากกระจกด้านข้าง จึงจะได้รูปวิวสวยๆ แบบนี้มา

    พอถึงสนามกอล์ฟ มีลานจอดรถให้ เราก็จอดแล้วเดินลงมาเก็บภาพต้นมะพร้าวเอนกัน เพราะเป็นองค์ประกอบที่ควรจะมีในเวลาที่เราถ่ายรูปหาดทรายยาวๆ และทะเลสวยๆ

[Tommy]

ไม่ถึง 5 นาที ก็มาอยู่ที่อ่าวมะนาวเรียบร้อยครับ ในระหว่างที่เราซื้ออาหารเครื่องดื่มเราก็ถ่ายรูปรอบๆ บริเวณอ่าวมะนาว ขอบอกว่าสวยมากๆ ลมพัดเย็นสบายสไตล์ชายหาด ฟ้าใสสีครามยามบ่ายถ่ายรูปชายฝั่งด้านตะวันออกไม่มีคำว่าย้อนแสง ไม่นานเราก็เดินทางกลับมาที่เชิงเขาล้อมหมวก เตรียมตัวเดินทางพิชิตยอดเขาชมวิว 3 อ่าว อย่างที่ได้ข้อมูลมา (ในใจก็ยังข้องใจอยู่ว่ามันจะเป็นไปได้ยังไงที่จะเห็น 3 อ่าวเรียงกัน)

[Tommy]

เดินขึ้นตามบันไดที่เขียนว่าทางไปนมัสการรอยพระพุทธบาทยอดเขาล้อมหมวก ผ่านศาลพ่อปู่ล้อมหมวก มีต้นไม้ใหญ่อยู่ต้นนึง เป็นที่อาศัยของค่างแว่นจำนวนมาก อยู่กันเป็นฝูง มีตัวเล็กๆ ขนสีทองสร้างความฮือฮาให้กับผู้ที่มาพบเห็น ค่างแว่นเด็กตัวสีทองยังอยู่ในอ้อมกอดของพ่อแม่ค่างแว่น บางทีก็เปลี่ยนให้พี่ๆ เอาไปอุ้มบ้าง สงสัยว่าแม่จะเมื่อย

    ค่างแว่นตัวสีทองทำหน้าที่ของมันได้ดีมาก ดึงดูดนักท่องเที่ยวหลายคนให้มาติดอยู่ที่นี่นานเป็นชั่วโมงเพื่อที่จะถ่ายรูปมันนั่นเอง พอมารู้ตัวอีกทีก็ บ่าย 3 โมงครึ่งแล้ว ไหนจะต้องเดินพิชิตยอดเขาล้อมหมวกอีก หลังจากเก็บภาพค่างแว่นสีทองได้พอสมควรแล้ว เราก็ตัดใจเดินจากมันไปตามบันไดสู่ยอดเขาที่ยังไม่รู้ว่าจะมีอีกกี่ขั้น การเดินขึ้นเขานั้นถ้ามันเป็นทางขึ้นเขาผมว่ามันเหนื่อยน้อยกว่าขึ้นบันไดเยอะนะครับ อย่างน้อยทางขึ้นเขาเดียวชันเดียวราบ แต่บันไดมีแต่ขึ้นกันขึ้น แล้วก็ขึ้นๆๆๆๆ

    เดินได้แค่ 10 นาที เราก็หาร่มไม้เพื่อนั่งพัก อาหารที่เตรียมมาสำหรับกินบนยอดเขาถูกเอาออกมาจากกระเป๋าแล้วก็จัดการซะหมดทั้งๆ ที่ยังเดินได้ไม่ถึง 1 ใน 4 ส่วนเลยด้วยซ้ำ น้ำเอามา 2 ขวด สปอนเซอร์ 2 ขวด แช่มาในกระเป๋าน้ำแข็งสุดเท่ห์ แต่หนักน่าดู เดินกัน 2 คน ไปได้ไม่ถึงครึ่งทางน้ำก็หมดขวดแรกซะแล้ว จะรอดมั้ยเนี่ย ชักไม่แน่ใจซะแล้วสิ

[Tommy]

ในตอนแรกที่เริ่มเดิน เราค่อนข้างจะมั่นใจว่าจะพิชิตเขาลูกนี้ได้ในไม่ช้า เพราะอย่างน้อยก็มีบันไดให้เดินขึ้นไปเรื่อยๆ จนในที่สุดความคิดนั้นก็หยุดชะงักลง เพราะบันไดขั้นสุดท้ายมันอยู่ตรงหน้า พอมองเลยขึ้นไปตามทางส่วนที่เหลือมันเป็นทางดินปนกับหินปูน มีเชือกเส้นใหญ่เป็นเชือกผูกเรือให้เราจับเป็นที่พึ่งในระหว่างการเดินทาง เรารู้ทันทีว่า งานเข้า แล้วละ รองเท้าแตะที่ลากมา จะพาเราผ่านเขาลูกนี้ไปได้ยังไงถ้ามันไม่มีบันได แถมเส้นเชือกยังบอกให้เรารู้อีกอย่างหนึ่งว่า ทางนับแต่จุดนี้ไป มัน... ไม่ธรรมดา

    ขึ้นมาขนาดนี้แล้วจะให้ถอยคงจะยาก ไปกันต่อดีกว่า อีกไม่นานหลังจากนั้นเราก็พบกับสิ่งที่น่าจะทำให้ใครหลายๆ คนหันหลังกลับลงจากเขาโดยไม่ต้องคิดมาก ทางเดินที่เคยเดินมามันหายไปหมด เหลือแค่ผาหินปูนทั้งกว้างทั้งสูง กับเชือก 1 เส้น ที่ยาวจนมองไม่เห็นว่าปลายเชือกไปสุดที่ไหน โอวววว สุดยอด แม้กระนั้นก็ตามก็ไม่ได้ทำให้จอมยุทธรองเท้าแตะถอดใจ เรามุ่งหน้าต่อไปแม้จะรู้ว่ามันอันตราย แต่เราไปแบบช้าๆ ก้าวอย่างมั่นใจทุกก้าวและเหนี่ยวเชือกเส้นนี้เอาไว้แบบสุดชีวิต วิวระหว่างทางมันก็สวยดีหรอก แต่ที่ทำให้เรานั่งไม่ใช่ว่าจะหยุดชมวิว แต่เรานั่งเพราะว่าเหนื่อย และทำใจอยู่ว่าจะผ่านผาต่อไปได้ยังไง เพราะผาหินที่ว่านี้มีอยู่หลายช่วงต่อๆ กัน มีหลายครั้งที่เราปลอบใจตัวเองว่ามันเป็นผาสุดท้าย แต่ขึ้นไปได้ก็เจออีกผาหนึ่งไปเรื่อยๆ เฮ้ออออออ......

[Tommy]

เอาน่า เพื่อภาพ 3 อ่าวเรียงกัน ก็ยังปลอบใจตัวเองอยู่นั่นแหละ ทั้งๆ ที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ คนที่บอกว่าจุดชมวิวอ่าวประจวบ 3 อ่าวแรียงกัน อยู่บนเขาล้อมหมวก ท่าทางคงจะไม่รู้จริงๆ ว่ามันไม่ใช่ แต่ในเมื่อเรามาแล้วเราก็ต้องขึ้น ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ภาพ 3 อ่าวเรียงกันจากเขาลูกนี้ เราก็จะได้มาบอกเพื่อนๆ ได้ว่ามันไม่ใช่ บอกต่อๆ กันไปจะได้ไม่ต้องมาผิดซ้ำเหมือนกัน

    เราปีนผาหินครั้งแล้วครั้งเล่าจนชิน ความกลัวมันก็กลัวตอนผาแรก พอเจอบ่อยๆ มันก็ชืนแล้วก็กลัวน้อยลงๆ ในที่สุดเราก็ขึ้นถึงยอดเขา เวลาเกือบ 5 โมงเย็น รวมเวลาทั้งหมด 1 ชั่วโมงครึ่ง ความสวยของวิวบนยอดเขาล้อมหมวก และศาลาที่ประดิษฐานรอยพระพุทธบาทจำลอง เราก็พอใจแล้วสำหรับวันนี้ อย่างที่เราคิดไว้ไม่มีผิด บนยอดเขาล้อมหมวกมองเห็นวิว 3 อ่าวก็จริง แต่มันไม่เรียงกัน มีอ่าวน้อยอยู่ไกลสุดสายตามองเห็นลิบๆ คั่นด้วยเวิ้งหาดทรายขนาดใหญ่ยาวเหยียดแบบเสี้ยวพระจันทร์ คืออ่าวประจวบฯ ส่วนอ่าวมะนาวนั้นมันอยู่อีกฝั่งหนึ่ง ซึ่งไม่สามารถจะถ่ายให้มันมาอยู่ในรูปเดียวกันได้

[Tommy]

เมื่อถ่าย 3 อ่าวเรียงกันไม่ได้ หลายๆ คนก็เปลี่ยนมาถ่ายรูป 2 อ่าว อันมีแผ่นดินกั้นกลางอยู่เพียงแคบๆ คือกองบิน 53 เชิงเขาล้อมหมวก ด้วยการคาดคะเนมุมแสงว่าจะถ่าย 3 อ่าวเรียงกันเลยเลือกมาให้ถึงในช่วงหลังเที่ยง แต่พอเขาล้อมหมวกไม่ใช่มุม 3 อ่าว ที่เราเล็งไว้ ก็กลายเป็นว่าเราได้ภาพย้อนแสง 2 อ่าวมาแทน (เศร้า  :'( )

[Tommy]

พักผ่อนชมวิวก่อนที่จะเดินกลับลงจากเขาล้อมหมวก เราใช้เวลานานมากเพื่อที่จะเก็บภาพเอาแบบให้คุ้มไปเลย ไหนๆ ก็เหนื่อยขนาดนี้แล้วนี่ เก็บภาพรอบๆ ให้มากที่สุดเท่าที่จะคิดได้ จากนั้นต้องเดินลงให้เร็วก่อนที่พระอาทิตย์จะตก เดี๋ยวมืดแล้วจะลงเขาลำบากโดยเฉพาะช่วงปีนผา

[Tommy]

วิวสวยๆ จากยอดเขาล้อมหมวก (ขออีกสักชุดครับ)

[Tommy]

ปีนผาลงเขาล้อมหมวก ช่วงขึ้นไม่ค่อยได้ถ่ายรูปเพราะรีบขึ้นไป พอขาลงก็เก็บๆ มาเรื่อยๆ ตามทาง

[Tommy]

ชมวิวพระอาทิตย์ตกอ่าวมะนาวบนเขาล้อมหมวก

เรารู้ดีว่ากองบิน 53 จะปิดประตูเวลา 18.00 น. เราก็ต้องรีบลงจากเขา แต่เนื่องด้วยเส้นทางบนเขาล้อมหมวก มันไม่ได้เป็นแบบที่เราคิดไว้ เราทำเวลาให้เร็วขึ้นแทบไม่ได้ ต้องลงแบบช้าๆ ค่อยๆ ไต่ลงมาตามผาหินกับเส้นเชือก จนแล้วจนรอดพระอาทิตย์ก็เคลื่อนคล้อยต่ำลงแล้วลับไปจากขอบฟ้า เราเร่งฝัเท้าเต็มที่กลับมาถึงช่วงที่มีบันได (อย่างน้อยก็พ้นแนวผาหินมาแล้ว) มีช่องว่างพอที่จะเก็บภาพวิวได้บ้าง ก็เลยเก็บมาให้ชมกันครับ

[Tommy]

จบทริปครับ วันเดียวเที่ยวทะเลของผม เป็นไงบ้างครับ ใครสนใจก็ลองไปดูครับ แต่ถ้ามีเวลาค้างคืนที่ประจวบคีรีขันธ์ เก็บภาพอ่าวน้อย เขาตาม่องล่าย แล้วก็ชายหาดระหว่างเขาช่องกระจกไปเขาตาม่องล่าย ขึ้นไปไหว้พระชมวิวเขาช่องกระจก จะเป็นทริปที่สุดยอดกว่านี้มากครับ (แต่ไม่แน่ว่าจะมีแรงเดินขึ้นเขาช่องกระจกได้ต่อนะ  )

    สรุปว่าเขาล้อมหมวกไม่ใช่จุดชมวิว 3 อ่าวเรียงกันนะจ๊ะ ส่วนยอดเขาคลองวาฬที่น่าสงสัย ก็ไม่ใช่เหมือนกันเพราะเวลาดูในรูปนี้อีกทีก็จะเห็นว่ามีเขาคลองวาฬอยู่ในรูปด้วย จึงเป็นไปไม่ได้ว่าจะเป็นยอดเขาที่ถ่ายรูปนี้ออกมา

    สงสัยว่า รูปนี้มันมาจากบอลลูนหรือไม่ก็เฮลิคอปเตอร์ จ้า... 

[jeena]

ค่างน่ารักจริงๆนั่งมองอยู่ตั้งนาน อย่างกะตุ๊กตา:D

[Tommy]

ค่างน่ารักจริงๆนั่งมองอยู่ตั้งนาน อย่างกะตุ๊กตา:D

555 ทำเอาเสียเวลาไปส่องค่างแว่นอยู่นานครับ ทั้งๆ ที่ตั้งใจจะขึ้นเขาแท้ๆ