ขอบคุณ มอหินขาว และเพื่อนใหม่ ให้เราได้พบน้อง กระเจียว อีกครั้ง

[jai]

มีคำถามจากเพื่อนร่วมทริปว่า คิดยังไงถึงจัดไปทุ่งดอกกระเจียวครั้งนี้ นั่นสิ คงเป็นเพราะคำถามนี้มั๊ง ...ว่าแต่ว่าเราจะไปกันยังไงดีอ่ะ... ความประทับใจเก่าๆ ก็เข้ามาแปลบๆ เราจึงอยากพาเพื่อนใหม่ๆ สดๆ ไปร่วมแบ่งปันความประทับใจ ที่เราเคยได้สัมผัสมาก่อน ดีใจจังที่น้องกระเจียวไม่ทำให้เพื่อนๆ เราผิดหวัง

แต่สิ่งที่ดีที่สุดนะ....ในการเดินทางเพียงข้ามคืนพวกเราก็กลายเป็นเพื่อนกันแล้ว และไม่ว่าจะกี่ก้าวที่พวกเราเดินไป..มีบางก้าวที่ยังมีเพื่อนเราหันกลับไปมองเพื่อนๆข้างหลัง....

ขอบคุณเพื่อนทุกคนและ trekkingthai ที่ได้ทำให้เรานึกถึงความสุข วันที่เราได้เห็นทุ่งดอกกระเจียวครั้งแรก...อีกครั้ง 

และเพื่อนๆต่างสัญญาว่า เราจะมาพบกันในกระทูนี้อีกครั้ง เรารอภาพประทับใจจากเพื่อนๆอยู่นะ

 ขอเปิดกระทู้ด้วยภาพที่เคยประทับใจ จนต้องไปเยือนอีกครั้ง...

จุดหมายปลายทาง  : อช.ไทรทอง  มอหินขาว  น้ำตกตาดโตน  อช.ป่าหินงาม ชัยภูมิ

วันเดินทาง  : 9 -11 กค.53

เพื่อนร่วมทริป : 11 คน

ค่าใช้จ่าย (เดินทาง+บ้าน+อาหาร 6 มื้อ) : คนละ 1475 บาท

เงินที่เหลือสมทบทุน ช่วยน้องๆที่ด้อยโอกาส http://charity.touronthai.com/

[jai]

มาแล้วจ้า..ฉายเดี่ยวมาเลย มั่นใจมากมาย

[jai]

ทุ่งบัวสวรรค์ 1 เดินไปไกลที่สุด แต่สวยหายเหนื่อย

[jai]

หลังจากที่รอคิวกันมานาน  และแล้วพวกเราก็เข้าจับจองพื้นที่กันได้สำเร็จ

[jai]

มอหินขาว..เมื่อเรามาถึง

[jai]

ไปรอดูพระอาทิตย์อัสดง ที่ผาหัวนาค...มอหินขาว กัน  ทีแรกเมฆมาครึ้มอกครึ้มใจเลย นึกว่าพลาดซะแล้ว  แต่ฟ้าก็เป็นใจ เปิดทางสว่างให้เรา ช่างโชคดีอะไรเช่นนี้

[jai]

ตื่นแต่ตีห้า มีหนุ่มมาเคาะประตูเรียกน่ะสิ  ก๊อก ๆๆๆ  ตีห้าแล้วครับ 
เกือบจะไปรอพระอาทิตย์ขึ้นที่มอหินขาว ไม่ทันแน่ะ

[jai]

เปลี่ยนมุมดูบ้าง แสงลอดช่อง

[jai]

ยามนั่งรอดูพระอาทิตย์ตก ที่ผาหัวนาค... มอหินขาว

[jai]

“มอหินขาว” เอ๋ ชื่อนี้แปลว่าอะไรกันน๊า... คำว่า “มอ” เป็นภาษาพื้นบ้าน จะเรียกเนินเขาที่ไม่สูงมากนัก

ที่ราบบนภูเขาแลนคา อยู่ในบริเวณพื้นที่ป่าสงวนภูแลนคา มีเสาหินสีขาว 5 ต้น ตั้งเรียงรายกัน เหมือนดังมีคนตั้งใจทำขึ้น แต่ทั้งหมดทั้งมวลนั้นล้วนเป็นผลงานของธรรมชาติ ที่มีกาลเวลาเป็นตัวเชื่อมโยง

     เมื่อย้อนหลังไปในราวเกือบ 200 ล้านปี การสะสมของตะกอนทราย ดินเหนียว ในสายน้ำอันคดโค้ง บางช่วงตอนก็เป็นหนองน้ำ บึง ที่กว้างใหญ่ เมื่อสภาพแวดล้อมได้แปรเปลี่ยนในสภาวะอากาศแบบแห้งแล้งกึ่งร้อนชื้น ทรายและดินได้ตกตะกอนแข็งตัวกลายเป็นหิน

     ในระยะเวลา 65 ล้านปี ที่ผ่านมา เกิดการเคลื่อนไหวบีบอัดจากด้านข้างของเปลือกโลก ทำให้มีการคดโค้งและแตกหักของแผ่นดิน ทำให้แผ่นดินบางส่วนเกิดการยุบพัง และกัดเซาะทำให้เกิดเป็นภูเขาและหน้าผา และด้วยมีการกัดเซาะของน้ำ สายลมที่พัดปลิว และการเผาผลาญของแสงแดด ตามบริเวณรอยต่อที่ผุพังทั้งในแนวตั้ง และแนวนอน เป็นระยะเวลานาน จึงทำให้เกิดเสาหิน ละแท่งหิน มอหินขาว อย่างที่เห็นในปัจจุบัน

     ชาวบ้านบ้านคำแคน และพื้นที่ใกล้เคียง ที่เห็นแท่งหินตั้งตระหง่านสูงง้ำ และเมื่อหลังจากฝนตกและต้องแสงแดด สีของหินก็ขาวเด่นชัดขึ้น ชาวบ้านจึงเรียกหินเหล่านี้ว่า “มอหินขาว”