14 วัน เหนือ-อิสาน เทศกาล ซากุระ พญาเสือโคร่ง 2555

[Tommy]

ออกจากวัดหินหมากเป้ง เดินทางต่ออีกไม่กี่กิโลเมตรจะเห็นกำแพงมีอาณาเขตกว้างใหญ่ไพศาลล้อมรอบต้นไม้จำนวนมาก หากมาครั้งแรกคงไม่รู้ว่าเป็นเขตของวัดอรัญญบรรพต ความสำคัญของวัดแห่งนี้คือเป็นวัดที่มีความสำคัญเกี่ยวเนื่องกับหลวงปู่เหรียญ วรลาโภ เกจิอาจารย์ชื่อดังมากอีกรูปหนึ่งของภาคอิสาน เห็นป้ายหน้าวัดและประตูทางเข้าวัดแล้วก็เลี้ยวเข้าไปเลย ขับตามถนนของวัดจะเป็นเส้นทางไปยังพระสุธรรมเจดีย์ เป็นพิพิธภัณฑ์หลวงปู่เหรียญ มีวิหารวรลาโภ และมณฑปหลวงปู่ซึ่งมีหุ่นขี้ผึ้ง และรูปเหมือนของท่านตามลำดับ

[Tommy]

ลานจอดรถที่รอบๆ มณฑปหน้าพระสุธรรมเจดีย์กว้างใหญ่ไพศาลเพื่อรองรับศิษยานุศิษย์ และคณะประชาชนที่ศรัทธาหลวงปู่เหรียญได้มากราบไหว้สักการะ ภายในพระสุธรรมเจดีย์มีเครื่องอัฐบริขารหลวงปู่เหรียญเมื่อครั้งมีชีวิตอยู่และใช้ในการออกธุดงค์ไปยังพื้นที่ต่างๆ ทั่วประเทศ นอกจากนี้ยังมีพระอัฐิธาตุ เกษา หลวงปู่เหรียญรวมทั้งพระบูรพจารย์ พระสุปฏิปัณโณอีกหลายรูปเก็บไว้ให้ได้ศึกษาเป็นที่ระลึกถึง

[Tommy]

พระอัฐิธาตุ เกจิอาจารย์อย่างหลวงปู่มั่น หลวงปู่เสาร์ ภาพที่ 2 เป็นอัฐิธาตุหลวงปู่เหรียญ ในพิพิธภัณฑ์หลวงปู่เหรียญ และพระเครื่องบูชารุ่นต่างๆ ของหลวงปู่เหรียญ

[Tommy]

จากวัดอรัญญบรรพต มุ่งหน้าเข้าตัวเมืองหนองคาย ผ่านเลยไปตามเส้นทางเลียบน้ำโขงผ่านอำเภอต่างๆ ของหนองคายและบึงกาฬ มาถึงทางเข้าเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูวัว เลยไปเรื่อยๆ เข้าบึงกาฬ ในที่สุดก็มาถึงจุดหมาย ที่พักค้างแรมของเราในคืนนี้ซึ่งแน่นอนว่าเป็นอุทยานแห่งชาติภูลังกา (นอนตามอุทยานแห่งชาติประหยัดดีครับ) ถึงตอนหลังพระอาทิตย์ตกเล็กน้อย เป็นที่น่าเสียดายว่าเราไม่ค่อยประสบความสำเร็จในการเก็บภาพพระอาทิตย์ตกเท่าที่ควร แต่ก็ยังดีที่ได้ภาพพระอาทิตย์ขึ้นบ้างเป็นบางวัน อาบน้ำเข้านอน มีลูกเสือมาเข้าค่ายทำกิจกรรมรอบกองไฟอย่างสนุกสนาน 4 ทุ่มบรรยากาศที่นี่ก็เงียบสงบลง

ตื่นเช้ามาเวลาตี 4 เพื่อเดินทางพิชิตยอดภูลังกา ชมแสงพระอาทิตย์ของเช้าวันใหม่อยู่ข้างๆ ลานหินรอบเจดีย์กองข้าว ระยะทางในการเดิน 4 กิโลเมตร ใช้เวลา  2 ชั่วโมง ยังโชคดีที่พระอาทิตย์ขึ้นสวยงามอย่างที่ตั้งใจไว้ไม่งั้นการลงทุนเดิน 4 กิโลเมตร คงไร้ความหมายและเหนื่อยเปล่า ระยะทางเดินเท้า 2.5 กิโลเมตรแรกประกอบด้วยทางเดินที่ค่อยๆ ไต่ระดับสูงขึ้นๆ ไม่ชันมาก เจ้าหน้าที่นำทางที่มาช่วยนำทางให้เดินอย่างชำนาญ ไม่มีอาการหอบให้เห็นเลยแม้แต่ครั้งเดียว ส่วนผมหอบตั้งแต่ 100 เมตรแรก แล้วก็ต้องจ้ำให้ทันเจ้าหน้าที่เดินแบบไม่ยั้ง (กลัวไม่ทันพระอาทิตย์) พอได้สัก 1.5 กิโลเมตร ก็ไม่ไหวครับ ต้องขอหยุดพักเหนื่อยเป็นระยะๆ กว่าจะถึงจุดนั่งพักกลางทางจุดแรกแทบตาย ยิ่งมาเจอเนินสุดท้ายก่อนถึงจุดพักทำเอาหมดแรงเลย

หลังจากนั่งพักที่จุดพัก ระยะทางจะเหลือ 1.5 กิโลเมตร ประกอบไปด้วยเนินชัน 2 เนิน สลับกับทางเรียบเดินง่ายๆ แต่ 2 เนินที่ว่าเนี่ย หยุดทุกเนินครับ พอดีมาตอนกลางคืนถ่ายรูปไม่ได้ แต่ขาลงถ่ายไว้เยอะ ไว้จะเข้าไปเขียนในหน้าข้อมูลท่องเที่ยวอุทยานแห่งชาติภูลังกา ตอนนี้เอาวิวสวยๆ ของเจดีย์กองข้าวกับพระอาทิตย์ขึ้นกันก่อน

[Tommy]

ชมวิวกันจนพอใจครับไหนๆ ก็เหนื่อยขึ้นมาจนถึงแล้วถ่ายรูปจนพระอาทิตย์สว่างจ้า เก็บภาพต่อไม่ได้แล้วค่อยลง ปกติการมาเที่ยวภูลังกานักท่องเที่ยวจะมานอนค้างบนยอดภู มีลานกางเต็นท์ให้ครับ เพราะบนนี้ดูพระอาทิตย์ขึ้นก็ได้ตกก็ได้ที่เดียวกัน แต่ผมมีเวลาน้อยครับ เอามาฝากกันพอเป็นตัวอย่างบางตอนก่อน เดี๋ยวค่อยจัดทริปเต็มมาเที่ยวกันใหม่

[Tommy]

จากบึงกาฬเข้านครพนมต่อ แน่นอนว่าต้องแวะสักการะพระธาตุพนม แต่ผมขอไม่โพสต์รูปพระธาตุพนมเพราะสัญญาณเน็ตไม่ค่อยแรง ผมเองก็มาที่วัดแห่งนี้หลายครั้งจนไม่อยากเชื่อเลยว่าจะได้มาบ่อยขนาดนี้ วัดพระธาตุพนมจะมีงานประจำปี ช่วงระหว่างวันที่ 31 มกราคม - 8 กุมภาพันธ์ มีพ่อค้าแม่ค้ามาจับจองพื้นที่ขายของกันมากมายทั้งถนนหน้าองค์พระธาตุและภายในบริเวณวัด จนรถผ่านไปมาได้ลำบากที่จอดรถก็เหลือน้อยเต็มที ประชาชนจากทั่วประเทศหลั่งไหลมากราบพระธาตุพนมกันมากแม้ในวันธรรมดาก็ตาม บางโรงเรียนพานักเรียนมากราบพระธาตุพนมกันยกชั้น นักเรียนเดินกันเต็มวัดไปหมด

ผ่านพระธาตุพนมเข้ามุกดาหาร ผ่านมุกดาหารถ้าไม่แวะเข้าไปอุทยานแห่งชาติมุกดาหารหรือว่าภูผาเทิบก็ดูจะกระไรอยู่ (ส่วนหอแก้วมุกดาหารอันเป็นจุดชมวิวนั้นขึ้นบ่อยแล้วขอผ่านครับ) อุทยานแห่งชาติมุกดาหารก็มาครั้งหนึ่งแล้วเมื่อหลายปีก่อนแต่รู้สึกว่าเดินยังไม่ทั่วคราวนี้มาขอซ่อมหน่อยครับ เอาวิวหินเทิบกันเลยดีกว่า

[Tommy]

จากกลุ่มหินเทิบอันเป็นไฮไลท์ของอุทยานแห่งชาติมุกดาหาร หรือว่าภูผาเทิบ มีเส้นทางเดินศึกษาธรรมชาติไปยังผาต่างๆ บนแนวเขาที่ไม่สูงมากนัก ระยะทางรวมๆ ประมาณ 2.5 กิโลเมตร มีสถานที่น่าสนใจได้แก่ น้ำตกวังเดือนห้า ผาอูฐ อันมีหินรูปร่างคล้ายอูฐอยู่ใกล้ๆ จากผาอูฐไม่ไกลเป็นทางไปยังผางอย ต่อจากนั้นเส้นทางเดินจะพาไปยัง น้ำตกถ้ำพระ ผามะนาว

สำหรับแหล่งน้ำตกต่างๆ ผมขอข้ามไปเลยครับเพราะรู้ดีว่าฤดูนี้ไม่มีน้ำแน่ๆ ก็เลยมุ่งหน้าไปตามหน้าผา ก่อนหน้าที่จะถึงหน้าผา จะผ่านลานหินกว้างใหญ่ไพศาล กินระยะทางเกือบ 1 กิโลเมตร เป็นธรรมชาติที่แปลกมาก ที่มีแต่ลานหินแผ่นเดียวกว้างขวางมาก มีต้นไม้บางชนิดที่ขึ้นบริเวณนี้ และยังมีดอกไม้ป่าหลายอย่างเป็นที่น่าตื่นตาสำหรับผู้ที่มาเที่ยวปลายฝนต้นหนาว แต่ในยามนี้พืชทุกชนิดดูแห้งเป็นสีเหลืองไปทั้งหมด เดินไปก็ถ่ายรูปไปเกือบทุกๆ 100 เมตร ภาพที่ได้ก็จะมีเพียงลานหินกับต้นไม้แห้ง มีศาลานั่งพักหลบแดดให้เป็นระยะๆ แต่วันไหนแดดแรงๆ ก็เอาเรื่องเหมือนกันครับ ควรมีร่มมาด้วย หรืออย่างน้อยก็หมวกสักใบก็ยังดี

ในฤดูปลายฝนต้นหนาว ดอกไม้ป่าบานสะพรั่ง บนลานหินขนาดใหญ่ เป็นช่วงที่นิยมมากที่สุดของนักท่องเที่ยว ลานหินนี้จะเรียกว่า ลานมุจลินท์ ครับ

[Tommy]

รูปลานหินกว้างใหญ่กับต้นไม้แห้งยังมีอีกมากแต่ขอโพสต์เท่านี้ก่อนละกันครับ ไปที่ผาอูฐเลยดีกว่า ความสวยงามของทิวทัศน์ที่นี่คงเทียบไม่ได้กับยอดภูเขาสูงๆ ทางภาคเหนือ ครับ แต่ก็เป็นสถานที่ท่องเที่ยวพักผ่อนสำหรับคนที่อยู่ละแวกนี้ได้เป็นอย่างดี หากไม่นับว่าจะต้องเดินฝ่าแดดบนลานหินโล่งๆ เกือบกิโลเมตร จากผาอูฐไปผางอยก็ไม่ไกลมาก แต่ถ้าจะไปต่อที่ผามะนาว หรือน้ำตกถ้ำพระ เส้นทางจะเริ่มชันลงเบื้องล่าง แล้วไปชันขาขึ้นภูเขาอีกลูกหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆ กัน ดูจากเวลาแล้วไม่ไหวคงไปกลับไม่ทันมืด เดินกลางคืนก็จะลำบาก เลยต้องข้ามผามะนาวไปก่อน ไว้คงมีโอกาสได้กลับมา

[Tommy]

ลงจากภูผาเทิบแสงตะวันลับขอบฟ้าที่ยอดเขาที่เราเพิ่งจะเดินไปชมวิว ลงมาก็เริ่มมืดแล้ว เรามุ่งหน้าต่อไปทางอำนาจเจริญ ขับผ่านเขตแดนจังหวัดอำนาจเจริญยังคงใช้เส้นทางเลียบแม่น้ำโขง จนมาทะลุที่เขมราฐ เขตแดนจังหวัดอุบลราชธานีเข้านอนที่สองคอนรีสอร์ทริมฝั่งแม่น้ำโขงตรงหาดสลึง รุ่งเช้าชมพระอาทิตย์ขึ้นที่สามพันโบก วันนี้โชคดีอีกแล้วเห็นพระอาทิตย์ดวงโตๆ ค่อยๆ โผล่มาจากขอบฟ้าเหนือตลิ่งน้ำโขงฝั่งลาว

เย้ในที่สุดก็เขียนเรื่องโพสต์รูปมาทันกับการเดินทางปัจจุบันของเราแล้ว

ติดตามต่อไปครับว่า 14 วันนี้จะไปไหนก็ได้อีก เหลือเวลาวันเดียวแล้ว

[Tommy]

หลังจากการเก็บภาพพระอาทิตย์ขึ้นที่ 3000 โบก ผ่านพ้นไป เราก็กลับไปนอนพักที่รีสอร์ทที่หาดสลึง เตรียมตัวสำหรับการถ่ายรูป 3000 โบก ในช่วงเย็น เพราะเป็นเวลาที่จะเดินชม 3000 โบก ได้อย่างไม่ร้อนเกินไปนัก เรากลับมาเตรียมการที่ครัว 3000 โบก ที่ตั้งอยู่ริมน้ำโขง ตรงกับท่าทางลง 3000 โบก แบบใกล้ที่สุด มีนักท่องเที่ยวและนักเรียนวิชาการถ่ายภาพ มาเดินชม 3000 โบก มากมายหลายสิบคน ต่างคนก็หามุมที่ตัวเองชอบที่จะถ่ายทอดความเป็น 3000 โบกออกมาให้สวยที่สุด เราเองก็เก็บภาพไปเรื่อยๆ หลายๆ มุม จนพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าหายไปเลยทีเดียว